คุณหมอเพลย์บอยกับพยาบาลสาวสวย

      " ที่นี้มีบ่อน้ำพุร้อนไหม" โทโมะเอ่ยถามพี่ชายของหญิงสาว      " มีสิ ทำไมเหรอ"      " ก็ผมจะได้พาแฟนไปอาบน้ำแร่ แช่น้ำนม" โทโมะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ      " ใครเขาจะแช่กับคุณ ไอ้คุณหมอหื่น" ประโยคหลังหญิงสาวกระซิบบอกชายหนุ่ม      " แก้วอิ่มแล้วค่ะ งั้นแก้วออกไปเตรียมอุปกรณ์ให้ก่อนนะค่ะ ฝากเก็บด้วยนะค่ะคุณหมอ"  แก้วเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะดันถ้วยข้าวต้มตัวเองไปให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ พร้อมยักคิ้วกวนๆ ไปให้หนึ่งทีก่อนจะเดินออกไป
 
 
        
       วันนี้หลังจากเสร็จงานเรียบร้อยแล้วแก้ว โทโมะ และก็ป๊อบปี้ก็เดินกลับเข้ามาพักที่บ้านทันที   วันนี้เด็กและชาวบ้านที่มาตรวจไม่ค่อยมากเท่าไร ทั้งสามจึงไม่ค่อยเหนื่อยกันมากเท่าไร     " หิวอ่ะพี่ป๊อบ" แก้วเอยบอกก่อนจะกอดแขนพี่ชายอย่างอ้อนๆ     " ไปอ้อนแฟนแกนู้น"      " เขาไม่ใช่แฟนแก้วสักหน่อย" แก้วเอ่ยบอก     " ใช่ครับ เราไม่ใช่แฟนกัน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินมาดึงคอหญิงสาวเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบที่ข้างหู     ' แต่เป็นเมียหมอครับ'     " ไอ้หมอบ้า" แก้วพูดใส่หน้าคุณหมอหนุ่มก่อนจะเอื้อมมือไปบิดหู     " โอ๊ยยยยย"      " สมน้ำหน้า" แก้วว่าก่อนจะสะบัดหน้าหนีเดินขึ้นไปบนบ้าน     " เอาน่า น้องสาวผมมันก็เป็นแบบนี้แหละ" ป๊อบปี้บอกคุณหมอหนุ่มก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องพักของตัวเอง   ก๊อก ก๊อก ก๊อก     " มีอะไร" แก้วเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าใครยืนอยู่     " ขอเขาไปนั่งเล่นหน่อย" โทโมะเอยบอกแล้วรีบเข้ามาในห้องนอนของหญิงสาวทันทีเพราะกลัวว่าเธอจะไล่เขา     " ยังไม่อนุญาติเลย ออกไปเลยนะ ฉันจะอาบน้ำ" แก้วเอ่ยบอกแล้วพยายามดึงชายหนุ่มที่นั่งเล่นที่ปลายเตียงนอนให้ลุกขึ้น แต่ชายหนุ่มกลับขืนตัวไม่ยอมลุก     " ไม่ไปหรอก" โทโมะบอกแล้วเอนตัวลงกับที่นอนอย่างเร็ว ทำให้แก้วที่กำลังดึงชายหนุ่มให้ลุกขึ้นเซล้มทับมา     " นี่นาย"     " คิดถึงผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ ปากทำเป็นไล่ แต่ที่จริงอยากอยู่ใกล้ละสิ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดเอวไม่ให้หญิงสาวนั้นลุกไปได้     " ไม่ใช่สักหน่อย นายนั้นแหละที่ล้มตัวลงมา ฉันก็เลยต้องล้มมากันนายด้วย" แก้วว่าก่อนจะใช้มือน้อยๆ ทั้งสองข้างทุบเข้าที่อกของชายหนุ่มที่ส่งยิ้มมาให้     " ปล่อย ฉันจะไปอาบน้ำ นายเองก็ควรไปด้วย"     " อาบให้หน่อยสิ"     " ไม่"     " ไม่ปฏิเสธใช่ไหม ไปครับ" ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วอุ้มหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องน้ำ     " อ๊าย ได้คุณหมดโรคจิต ออกไปเลยนะ" แก้วตะโกนแล้วผลักให้ชายหนุ่มออกไปจากห้องน้ำ     " จะแหกปากทำไมคุณ เสียงดังจริงๆ เลย"     " ถ้าคุณไม่ออกไป ฉันก็จะตะโกนเสียงดังอย่างนี้แหละ"     " อืม ออกไปก็ได้ แต่คืนนี้เรามีเคลียร์กัน เอาให้หนักเลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินออกจากห้องไปยังอารมณ์เสีย  แก้วมองตามอย่างไม่ไว้ใจสักเท่าไร   เมื่อแก้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงมาข้างล่างเพื่อที่จะทานข้าวเย็นกันกก็พบว่าชายหนุ่มนั้นนั่งรออยู่ก่อนแล้ว     " พี่ป๊อบไปไหนล่ะ" แก้วเอยถามชายหนุ่มถึงพี่ชาย     " ไปบ้านลุงผู้ใหญ่บ้าน พอดีลูกชายเขาไม่สบาย" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะลงมือทานอาหารทันทีที่แก้วนั่งลงข้างๆ     " รอพี่ป๊อบก่อนสิ" แก้วเอยบอกชายหนุ่ม     " ป๊อบบอกว่าไม่ต้องรอ ให้กินเลยอาจจะกลับดึก" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะหยิบหม้อข้าวมาตักข้าวใส่จานให้หญิงสาว     " ขอบคุณ" แก้วเอ่ยบอกเบาๆ     " เปลี่ยนเป็นนี้แทนนะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วคว้าคอหญิงสาวมาหอมแก้มทั้งสองข้างทันที     " มือไวใจเร็วตลอดเลยนะ" แก้วว่าชายหนุ่มที่นั่งยิ้มมีความสุขอยู่คนเดียว     " นี้ยังไม่ไวนะ ถ้าไว้มันต้องแบบนี้" ชายหนุ่มค่อยสอดมือเข้าไปในเสื้อแล้วลูบไล้ที่แผ่นหลังของหญิงสาว     " แบบนี้เหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม     " โอ๊ยๆ..เจ็บนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเมื่อถูกเธอบิดเข้าที่เอว แล้วยังมาทำหน้านิ่งไม่รู้เรื่องอีกนะ     " ทะลึ่งจริงๆ คนจะกินข้าว"     " แต่หมออย่ากินแก้ว" โทโมะเอ่ยบอก     " อยากกินแก้วจริงๆ เหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม     " ให้กินเหรอ"     " ให้สิ แต่ต้องกินจริงๆ นะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มยั่วก่อนจะหยิบแก้วน้ำใกล้ๆ ยื่นไปตรงหน้าชายหนุ่ม     " กินสิ กินให้หมดด้วยนะ"      " ไม่เอา ไม่กินแก้วนี้ จะกินแก้วคนนี้ต่างหาก" ชายหนุ่มบอกแล้วเอานิ้วจิ้มลงมาบนหน้าอกหญิงสาว     ~ เพี๊ยะ~ หญิงสาวฝาดมืออย่างแรงลงบนมือของชายหนุ่ม     " โอ๊ย เจ็บนะ ตีมาได้"     " ก็อย่ายื่นมือมาทำไมล่ะ"     " ก็มันอยากสัมผัสนะสิที่ร๊าก" คุณหมอหนุ่มยังไม่เลิกแหย่หญิงสาว     " พอเลย คนจะกินข้าวอย่ามาทำให้หมดอารมณ์ได้ป่ะ" แก้วเอยบอกก่อนจะตักข้าวใส่ปาก     " เดี๋ยวหมดช่วยปลุกให้เอาไหม"     " ไปปลุกของตัวเองก่อนไป เจ้าหนอนน้อยอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วหัวเราะออกมา     " ดูถูกกันเกินไปแล้วนะ ใจเย็นไว้ลูก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วแกล้งร้องห้ามเจ้าลูกชาย     " ก็แค่นั้น ทำมาเป็นคุย ของคนอื่นดีกว่าตั้งเยอะ"  แก้วเอ่ยแหย่ชายหนุ่ม     " มันเป็นใคร บอกมานะ" โทโมะจับมือหญิงสาวที่กำลังจะตักข้าวเข้าปาก     " อะไร ปล่อยนะ"     " ไม่ปล่อย ก็ใครล่ะที่เธอไปเห็นมาล่ะ"     " ไม่มี" แก้วเอ่ยบอก      " ไม่เชื่อ บอกมานะ แอบไปหาใครที่ไหน เมื่อไร บอกมานะ"     " โอ๊ย อย่าเพิ่งถามได้ไหมคนกำลังหิว เดี๋ยวปั๊ดตบเลย" แก้วเอ่ยบอกแล้วง้างมือขึ้นทำท่าจะตบชายหนุ่ม