คุณหมอเพลย์บอยกับพยาบาลสาวสวย

        " เช่นกันค่ะ ฟอด~ อุ๊ย.." แก้วลืมตัวหอมพี่ชาย ก่อนจะหันมาเห็นชายหนุ่มที่จ้องไม่วางตา     ~ เคร้ง ~        " ขอตัว" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกเดินขึ้นบ้านไป        " แก้วไปนอนก่อนนะค่ะ เหนื่อยจริงๆ" แก้วบอกแล้วเดินขึ้นห้องไป ป๊อบปี้มองตามทั้งคู่ก่อนจะยิ้มออกมา     ~ หมับ ~       " นี้คุณ จะทำอะไรนะ" แก้วเอ่ยถามเมื่อตอนนี้เธอได้อยู่ในอ้อมกอดของคุณหมอหนุ่ม       " แล้วเมื่อกี้เธอทำอะไรล่ะ"       " ก็ฉันทำปกติที่อยู่กับพี่ป๊อบนิ" แก้วเอ่ยบอก       " แต่ผมไม่ชอบนิ อยู่ด้วยกันมายังไม่รู้อีกไง"       " คุณนั้นแหละยังไม่รู้อีกไง ว่านั้นอ่ะพี่ชายฉัน" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม       " จริงดิ"       " นายนั่นแหละที่ไม่รู้จักฉันดี ศึกษาประวัติฉันแต่ไม่รู้ว่าพี่ป๊อบเป็นพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียงนอน       " ก็ไม่เคยเห็นรูปนิ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินมานั่งข้างๆ หญิงสาว       " สืบได้ ทำไมไม่สืบให้ละเอียดล่ะ" หญิงสาวเอ่ยประชด  เพราะเธอไปจัดโต๊ะให้ชายหนุ่มก่อนจะเห็นแฟ้มประวัติของตัวเองในโต๊ะชายหนุ่ม       " ขอโทษครับ"       " กลับห้องไปได้แล้ว ฉันจะนอน" แก้วเอ่ยบอกชาหนุ่ม       " ไม่เอา คืนนี้ขอนอนด้วย"       " ไม่เอา วันนี้ฉันเหนื่อยมามากแล้วนะ"       " นอนอย่าเดียว ไม่ทำอย่างอื่น นะ นะครับ" ชายหนุ่มกอดเอวหญิงสาวไว้พร้อมเอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่อย่างอ้อนๆ       " ก็ได้ ถ้าทำเมื่อไรเตรียมตัวตายได้เลย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะลุกเดินไปล้มตัวนอน โดยมีชายหนุ่มตามขึ้นมานอนข้างๆ แล้วกอดเอวหญิงสาวเอาไว้แล้วทั้งสองก็หลับไปในที่สุดเพราะต่างคนต่างเหนื่อย เมื่อย และก็เพลีย
 
 
         เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วเองก็ตื่นขึ้นมาก่อนจะค่อยๆ ลุกออกจากเตียงอย่างเบา หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็อย่าไม่ค่อยสว่างๆ เท่าไร หญิงสาวหยิบเสื้อกันหนาวมาสวนก่อนจะเดินลงมาข้างล่าง     " ว่าไงเรา ตื่นแต่เช้าเชียว"  ป๊อบปี้เอ่ยทักน้องสาว     " มันหนาวอ่ะ เลยไม่อยากจะนอน"     " จะดื่มอะไรไหม มีกาแฟร้อน โกโก้ร้อน แล้วก็นมร้อน" ป๊อบปี้เอ่ยถามน้องสาว     " ขอนมร้อนล่ะกันค่ะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมกับป๊อบปี้ที่เดินเข้าไปเตรียมเครื่องดื่มร้อนๆ ให้น้องสาวในครัว     " ได้แล้วครับน้องสาว" ป๊อบปี้เอ่ยบอกพร้อมวางแก้วนมร้อนตรงหน้าน้องสาว     " ขอบคุณค่ะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้พี่ชาย  ทั้งสองนั่งคุยกันที่โต๊ะอาหาร  โดยมีป้าแม่บ้านกำลังทำข้าวต้มทรงเครื่องอยู่ในครัว  กลิ่นหอมของอาหารลอยมาโดนจมูกของทั้งสองพี่น้อง      " หอมจังเลยพี่ป๊อบ แค่ได้กลิ่นแก้วก็รู้สึกหิวแล้วอ่ะ"      " ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมากินข้าวกันดีกว่า" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว      " ค่ะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้งดื่มนมร้อนในแก้วหมดก่อนจะเดินขึ้นห้องไปเพื่ออาบน้ำแต่งตัว      " ไปไหนมาแต่เช้าครับ" โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าหญิงสาวเดินกลับมาในห้องนอนก็เอ่ยถาม      " ลงไปนั่งดื่มนมร้อนมา ขอตัวนะจะไปอาบน้ำ"      " ให้ถูหลังให้ป่ะ"      " ทะลึ่ง" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะคว้าชุดกับผ้าขนหนูหายเข้าไปในห้องน้ำ      " ทำไมไม่ออกมาแต่งตัวข้างนอกล่ะ จะได้ช่วย"      " บ้าไง ใครเขาอยากให้ช่วย" แก้วว่าก่อนจะเดินเอาผ้าขนหนูออกไปตากที่ระเบียงก่อนจะเดินมาข้างล่าง      " มากินข้าวได้แล้วทั้งสองคน" ป๊อบปี้เอ่ยเรียกทั้งสองคนที่เดินลงมา  แก้วนั่งลงที่เก้าอี้โดยมีโทโมะนั่งประกบข้างๆ      " ห่างกันมั้งก็ได้มั้ง" ป๊อบปี้เอ่ยแซวน้องสาว      " พี่ป๊อบ!" แก้วเอ่ยเรียกพี่ชาย      " คงนั่งห่างกันไม่ได้หรอก เพราะเรารักกัน" โทโมะเอ่ยบอกพี่ชายของหญิงสาว      " ใครว่าฉันรักคุณมิทราบ" แก้วหันไปบอกชายหนุ่มก่อนจะตักข้าวต้มเข้าปาก      " อ่าอ่าอ่า อย่าปากแข็งนะน้องสาว" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว เลยได้ค้อนงามๆ เป็นสิ่งตอบแทนกลับมา      " ปากแข็งเหรอเรา เดี๋ยวคุณหมอช่วยทำให้ปากอ่อนเอาป่ะ" ชายหนุ่มกระซิบบอกหญิงสาว      " กินข้าวไปเลย" แก้วตักข้าวต้มยัดใส่ปากชายหนุ่มเพื่อให้หยุดพูด      " โอ๊ย..ร้อนนะแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะค่อยๆ กลืนข้าวต้มลงไปในท้อง      " อ่าอ่าอ่า"      " ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะพี่ป๊อบ เดี๋ยวได้โดนอีกคน" แก้งเหวี่ยงใส่ทั้งสองหนุ่มทันที      " วันนี้เตรียมตัวพร้อมหรือยังจ๊ะน้องสาว" ป๊อบปี้เอ่ยถามน้องสาวที่นั่งตรงข้าม      " พร้อมค่ะ"      " เราจะมีวันหยุด เดี๋ยวพี่จะพาไปเที่ยว รับรองว่าแก้วจะต้องชอบ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว      " จริงนะ" แก้วเอยบอกด้วยรอยยิ้ม      " ที่นี้มีบ่อน้ำพุร้อนไหม" โทโมะเอ่ยถามพี่ชายของหญิงสาว      " มีสิ ทำไมเหรอ"      " ก็ผมจะได้พาแฟนไปอาบน้ำแร่ แช่น้ำนม" โทโมะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ