คุณหมอเพลย์บอยกับพยาบาลสาวสวย

      " ที่เหลือ คุณก็ช่วยตัวเองแล้วกันนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มแล้วเดินไปล้างมือ      " มันไม่ง่ายอย่างนั้นแหละที่รัก"      " ว๊ายยยย กรี๊ดดดดดดด" หญิงสาวร้องเมื่อชายหนุ่มตามมารั้งแขนแล้วผลักเข้ากับประตูห้องน้ำก่อนจะจับความเป็นชายเข้าไปทางช่องรักของหญิงสาว   สะโพกของคุณหมอหนุ่มขยับเข้าออกตามความต้องการของร่างกาย  เขารู้สึกค้างมากและต้องการที่จะปลดปล่อย   และคนที่จะช่วยเขาได้ก็คือหญิงสาวตรงหน้า   อยากแกล้งเขานักก็ต้องได้รับบทลงโทษบ้าง        " อ๊าาาาาาาาาา" หญิงสาวครางเมื่อมาถึงจุดแห่งความสุข  ก่อนจะตามมาด้วยเสียงของชายหนุ่มที่ครางตามมาทีหลัง   ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวกลับมายืนใต้ฝักบัวก่อนจะเปิดชำระคราบน้ำขาวขุ่นทั้งร่างกายของทั้งสองก่อนจะอุ้มเธอออกมาวางบนเตียง      " ไอ้บ้า" แก้วเอ่ยบอกอย่างเสียงแหบ      " แกล้งก่อนก็ต้องได้รับบทลงโทษสิครับคุณพยาบาล" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะมองร่างกายของพยาบาลสาวสวยที่ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิดร่างกาย  หญิงสาวนอนหอบอย่างคนไร้เรี่ยวแรง      " จะไปไหน" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่กำลังลุกขึ้นมานั่ง      " แต่งตัวสิ" แก้วเอ่ยบอกอย่างอายๆ แค่นอนโดยไม่ใส่เสื้อผ้าให้เขามองแค่นี้ก็จะบ้าตายอยู่แล้ว      " อยู่เฉยๆ สิ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปค้นเสื้อผ้าในตู้ออกมาให้หญิงสาว  แก้วจึงเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาพันกายก่อนจะหยิบขวดครีมทาผิวมานั่งทาเป็นการรอคอย      " มานี้ เดี๋ยวทาให้เอง"  ชายหนุ่มพูดจบก็ปาดครีมทาผิวจากมือของหญิงสาวมาใส่มือตัวเองก่อนจะกระตุกปมผ้าขนหนูออกแล้วมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า      " นี้คุณ! ฉันทำเองดีกว่า" หญิงสาวพยายามหลบตาสายที่ชายหนุ่มนั้นจ้องมองร่างกายของตัวเอง      " อย่าดื้อ" คุณหนุ่มเอ่ยแล้วค่อยๆ ทาครีมลงไปที่เรียวแขนของหญิงสาว แล้วลูบไล้ที่เนินอกทั้งสองข้างอย่างช้าๆ  พยาบาลสาวสวยก็หลบหน้าไม่กล้าที่จะมองขึ้นมา  แต่เธอก็ต้องสะดุ้งเมื่อฝ่ามือหนานั้นไม่ได้ทาครีมให้อย่างเดียว  เขายังบีบเคล้นกับอกงามทั้งสองข้างของเธออย่างเบามือ      " อื้อออ คุณพะ.พอก่อน"      " ทำไมล่ะครับคุณพยาบาล"      " วันนี้เราต้องออกเดินทางนะค่ะ เดี๋ยวสาย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มพร้อมกับจับมือคุณหมอให้หยุดการกระทำและหญิงสาวก็รีบแต่งตัวทันที      " หมดอารมณ์เลย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะลุกไปแต่งตัวบ้าง   แก้วหันมามองชายหนุ่มก่อนจะเดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินนำลงมา  หญิงสาวเดินมาเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ ก็คือแซนวิทสำหรับตัวเองและชายหนุ่ม พร้อมกาแฟร้อนๆ ตามที่คุณหมอหนุ่มนั้นชอบดื่ม    ฟอด~      " ขอบคุณสำหรับอาหารเช้าครับ" ชายหนุ่มหอมแก้มหญิงสาวก่นอจะนั่งลง  โดยไม่ลืมรั้งร่างบางให้ลงมานั่งบนตัก      " ปล่อยฉันนะ เดี๋ยวสายหรอก"      " ถ้าคุณรีบป้อนแซนวิทเข้าปากผมก็ไม่สายหรอก" โทโมะเอ่ยบอกหญฺงสาวก่อนจะเอื้อมมือมายกแก้วกาแฟจิบอย่างสบายอารมณ์      " อ้าปากสิ" แก้วเอ่ยบอกก่นอจะจิ้มแซนวิทที่หันพอดีเข้าเข้าไปในปากของชายหนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า จนหมดจาน      " อร่อยมาก ยังนี้ต้องเอาตัวไปไง้ที่บ้าน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปล่อยอ้อมกอดให้หญิงสาวเป็นอิสระ
 
 
          กว่าทั้งสองจะเดินทางมาถึงเชียงใหม่ก็มืดพอดี  ทั้งสองจึงเลือกพักที่โรงแรมในตัวเมืองก่อนแล้วค่อยออกเดินทางในวันพรุ่งนี้เช้า  ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องพักก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปล้มตัวนอนบนเตียง  แก้วจึงหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าหายเข้าไปในห้องน้ำ  ก่อนจะเดินมาปลุกชายหนุ่มที่นอนพักสายตา     " คุณ ไปอาบน้ำก่อนสิ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม     " ไม่เอา ผมเมื่อยอ่ะคุณ"     " ฉันก็เมื่อย ฉันยังไปอาบน้ำเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม     " อ่ะๆ ก็ได้" ชายหนุ่มจึงต้องลุกมาทำตามที่หญิงสาวเอ่ยบอก  เมื่อเขาเดินกลับออกมาก็พบว่าหญิงสาวยังไม่ยอมนอน  นั่งพิงกับหัวเตียงแต่สายตายังคงจับจ้องโทรทัศน์ที่กำลังฉายอยู่ในขณะนะ     " ไหนคุณพยาบาลบอกว่าเมื่อยไงครับ แล้วทำไมไม่ยอมพักผ่อนล่ะ" โทโมะเอ่ยถามก่อนจะนั่งลงข้างๆ หญิงสาว     " มันก็เมื่อน แต่ก็อยากดูโทรทัศน์เหมือนกันนิ"     " มา ยังผมนวดให้" ไม่ว่าเปล่าชายหนุ่มลุกขึ้นมานั่งตรงปลายขาของหญิงสาว  ก่อนจะออกแล้วบีบนวดอย่างเบามือ  แก้วเองที่รู้สึกสบายก็ค่อยขยับตัวเอนนอน  ชายหนุ่มมองหญิงสาวก่อนจะลุกขึ้นจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง  ก่อนจะขยับเข้ามาปลดกระดุมชุดนอนของหญิงสาวก่อนจะจับสาบเสื้อให้แยกออกจากกัน