หยุดนะ!!!มาให้เจ้าชายรักสะดีๆ

~ณ ห้องหอ~
แก้ว: โทโมะช่วยแกะผมหน่อยสิ
โทโมะ: แปป
โทโมะถึงกับตาว้าวเพราะเห็นหลังขาวๆของแก้ว แล้วโทโมะพยายามตั้งสติ
โทโมะ: ห้ามคิดอะไรนะ (โทโมะพูดในใจ)
แก้ว: โทโมะมาเร็วช่วยแกะหน่อย
โทโมะ: มาๆเดี๋ยวแกะให้
15 นาที ก็แกะผมเสร็จ
โทโมะ: เอาเสร็จแล้ว
แก้ว: ขอบคุณนะ
โทโมะ: เปลี่ยนจากขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ป่ะ
แก้ว: อะไรหรอ..อุ๊บ
แล้วโทโมะก็จูบแก้วสักพักหนึ่งแก้วเริ่มหายใจไม่ออก
แก้ว: อื้อ
แล้วโทโมะก็ถอนจูบออก แล้วพูดว่า
โทโมะ: ปากแก้วหวานจัง
แก้ว: ไอ้ตุ๊ดบ้า! แกขโมยfirst kiss ฉันแกตายชะๆๆๆๆๆๆ
แล้วแก้วก็วิ่งไล่โทโมะรอบห้องแล้วแก้วก็แกล้งสะดุดขาตัวเองล้ม
ตุ๊บ! โทโมะรีบเข้ามาดูแก้วแล้วแก้วก็กระโดดใช่โทโมะแล้วก็เอาขนนกมาลูบที่ของ
ทำให้โทโมะรีบหดคอแล้วหัวเราะ
โทโมะ: ฮ่า ฮ่า ฮ่า แก้วพอแล้วยอมแล้ว
แก้ว: ยอมแล้วจริงหรอ
แต่แก้วก็ยังไม่เลิกจี้โทโมะ
โทโมะ: ยอมจริงแล้วคร๊าบบบบบบบบ ฮ่าๆๆๆ
แก้ว: นั้นต้องทำตามที่ฉันสั่งนะ
โทโมะ: ได้คร๊าบ ฮ่าๆๆ
แล้วแก้วก็หยุดจี้โทโมะ
แก้ว: นั้นคืนนี้โทโมะมานอนกับพื้นนะ
โทโมะ: ทำไมอ่ะ
แก้ว: ฉันไม่ไว้ใจนาย
โทโมะ: ไม่ฉันไม่นอน
แก้ว: หรือว่าจะเอาอีกรอบ
โทโมะ: ไม่เอาแล้ว
แล้วโทโมะก็ลุกขึ้นนั้ง
แล้วแก้วก็เดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มมาให้โทโมะ
แก้ว: อ่ะฉันเอามาให้ ไปนอนล่ะ
โทโมะ: อะไรว่ะ นอนก็นอน
~เช้าวันรุ่งขึ้น~