หยุดนะ!!!มาให้เจ้าชายรักสะดีๆ

~ณ ห้องหอ~

แก้ว: โทโมะช่วยแกะผมหน่อยสิ

โทโมะ: แปป

โทโมะถึงกับตาว้าวเพราะเห็นหลังขาวๆของแก้ว แล้วโทโมะพยายามตั้งสติ

โทโมะ: ห้ามคิดอะไรนะ (โทโมะพูดในใจ)

แก้ว: โทโมะมาเร็วช่วยแกะหน่อย

โทโมะ: มาๆเดี๋ยวแกะให้

15 นาที ก็แกะผมเสร็จ

โทโมะ: เอาเสร็จแล้ว

แก้ว: ขอบคุณนะ

โทโมะ: เปลี่ยนจากขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ป่ะ

แก้ว: อะไรหรอ..อุ๊บ

แล้วโทโมะก็จูบแก้วสักพักหนึ่งแก้วเริ่มหายใจไม่ออก

แก้ว: อื้อ

แล้วโทโมะก็ถอนจูบออก แล้วพูดว่า

โทโมะ: ปากแก้วหวานจัง

แก้ว: ไอ้ตุ๊ดบ้า! แกขโมยfirst kiss ฉันแกตายชะๆๆๆๆๆๆ

แล้วแก้วก็วิ่งไล่โทโมะรอบห้องแล้วแก้วก็แกล้งสะดุดขาตัวเองล้ม

ตุ๊บ! โทโมะรีบเข้ามาดูแก้วแล้วแก้วก็กระโดดใช่โทโมะแล้วก็เอาขนนกมาลูบที่ของ

ทำให้โทโมะรีบหดคอแล้วหัวเราะ

โทโมะ: ฮ่า ฮ่า ฮ่า แก้วพอแล้วยอมแล้ว

แก้ว: ยอมแล้วจริงหรอ

แต่แก้วก็ยังไม่เลิกจี้โทโมะ

โทโมะ: ยอมจริงแล้วคร๊าบบบบบบบบ ฮ่าๆๆๆ

แก้ว: นั้นต้องทำตามที่ฉันสั่งนะ

โทโมะ: ได้คร๊าบ ฮ่าๆๆ

แล้วแก้วก็หยุดจี้โทโมะ

แก้ว: นั้นคืนนี้โทโมะมานอนกับพื้นนะ

โทโมะ: ทำไมอ่ะ

แก้ว: ฉันไม่ไว้ใจนาย

โทโมะ: ไม่ฉันไม่นอน

แก้ว: หรือว่าจะเอาอีกรอบ

โทโมะ: ไม่เอาแล้ว

แล้วโทโมะก็ลุกขึ้นนั้ง

แล้วแก้วก็เดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มมาให้โทโมะ

แก้ว: อ่ะฉันเอามาให้ ไปนอนล่ะ

โทโมะ: อะไรว่ะ นอนก็นอน

~เช้าวันรุ่งขึ้น~