รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥

                    หลังจากที่ทานข้าวเสร็จพ่อหมีพูก็ได้บังคับสาวน้อยหมูอวกาศไปทานยาและนอนพักผ่อน เพราะการที่เธอมีสภาพร่างกายจิตใจอ่อนแอ่และร้องไห้หนักเป็นทุนเดิม เลยทำให้สภาพร่างกายเธอเริ่มอ่อนแอตามไปด้วย

                     ร่างเล็กหลับตามพริ้มอยู่บนเตียงนอนที่ชมพูของเธอ โดยที่มีร่างหนาอีกคนที่อยู่ข้างเตียง คอยเฝ้าดูอาการของคนที่นอนอยู่บนเตียงไม่ห่าง

                    ฉันแค่แกล้งไม่สบายเองนะ ไม่ต้องเฝ้าขนาดนี้ก็ได้

               ร่างเล็กที่นอนอยู่ที่เตียงคิดในใจ แต่ไม่นานเธอก็ได้หลับสู่ห้วงนิทาไป ส่วนพ่อหมีที่ขอดูแลอยู่นั้น เขายังอยู่ข้างๆไม่ไปไหน เขารอจนกว่าเธอจะหลับ รอจนกว่าเธอจะดีขึ้น รอจนกว่าเธอนั้นไม่เป็นอะไรแล้ว

                    หายไวๆนะฟาง ไอหมูอวกาศ .....

               เขาคิดพร้อมเอื้อมมือของเขาไปกลุ้มมือของคนที่นอนอยู่บนเตียง อย่างเป็นห่วง นี่แค่ร่างบางไม่สบาย ปวดหัวเขายังเป็นห่วงขนาดนี้ แล้วถ้าร่างบางเป็นหนักกว่านี้เขาจะเป็นห่วงร่างบางขาดไหน

                แต่ร่างหนาเฝ้าร่างบางที่หลับอยู่ไม่ได้นาน เขาก็เผลอเข้าห้วงนิทาตามร่างบางไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ โดยที่มือของเขายังกลุมมือร่างบางอยู่

 เฟย์ : แก้วทำอะไรอะ

          สาวน้อยเจ้าของรอยยิ้มแก้มบุ๋มถามเพื่อนสาวอีกคนที่กำลังด่อมๆมองอยู่ตรงประตูห้องพี่สาวตัวเอง

แก้ว : ชูววว์ เบาๆสิเฟย์ เดี๋ยวก็รู้ตัวกันหมด

           สาวเนื้อที่ปากล่างเยอะพูดเอ็ดเพื่อน

เฟย์ : แล้วทำอะไร

           เฟย์ยังคงถามต่อ แล้วเดินเข้ามาหาแก้ว

แก้ว : ดูพี่ป๊อปกับฟางดิ น่ารักอะ ><

          แก้วพูดพร้อม ชี้ไปทางเตียง ที่มีหญิงชายคู่หนึ่งกำลังหลับอยู่

เฟย์ : โอ้ย อิจฉา มีกุมมงกุมมือกันด้วย ฟินเลยค้าาา

          หญิงสาวสองคนกำลังแอบดูคนที่อยู่ในห้อง แล้วต่างพากันจินตนาการกันไปเรื่อย แล้วพากันเขินปิดไปปิดมาอยู่ตรงนั้น และอาการของหญิงสาวนี้ทำให้ร่างสูงที่มาใหม่นั้นงง

โทโมะ : ทำไรกันอ่ะ

          ร่างสูงที่มาใหม่เอ่ยถามหญิงสาวทั้ง2คน

แก้ว : ชูวววว์ เบาๆโทโมะ

โทโมะ : มาแอบดูอะไรกัน นิสัยไม่ดีกันจริงๆ

แก้ว : ดูพี่ป๊อปกับฟางอยู่ นั๊ลล๊ากกกก

โทโมะ : ไหนๆ

          ชายหนุ่มทีแรกก็เหมือนจะเอ็ดหญิงสาวที่เป็นแฟนของตนและเพื่อนสาวของแฟนตัวเอง แต่กลับกลายเป็นของทางหญิงสาว2คนมาดูคน2คนที่อยู่ภายในห้อง

                    ผมไม่ได้ชอบเผือกนะ แค่ไม่อยากตกข่าว

แก้ว : แอบดูอะไรกัน นิสัยไม่ดีกันจริงๆ

          หญิงสาวเห็นแฟนตัวเองแอบดูคนในห้องอย่างสนใจ เธอเลยพูดย้อนชายหนุ่มที่ชายหนุ่มพูดใส่หญิงสาวกับเพื่อนหญิงสาวในทีแรก

โทโมะ : เออเนอะ แอบดูอะไรกัน

          โทโมะพูดพร้อมกับพะตัวออกมาจากประตู แล้วเกาหัวอย่างคนไม่รู้เรื่อง

เฟย์ : แก้วเฟย์ไปหาไรกินก่อนนะ

แก้ว : เดี๋ยวๆๆ เฟย์ แกเพิ่งกินข้าวมาเองนะ !

เฟย์ : แหม่ ยังไม่ได้กินของหวานเลยนะ

แก้ว : หื้อ แกนี่นะ

โทโมะ : เฟย์คงไม่อยากดูเราหวานกันนะที่รัก ให้เฟย์ไปกินเขื่อน เห้ยไปกินของหวานกับเขื่อนเถอะ

เฟย์ : เกือบจะดีอยู่แล้วไอพี่โทโมะ

          สาวแก้มบุ๋มว่ารุ่นพี่ที่เป็นแฟนของเพื่อนตนเอง แล้วเธอก็เดินลงไปยังชั้นล่างของบ้าน

โทโมะ : แก้ว

          โทโมะเอ๋ยเรียกแฟนสาวพร้อมกับมือหนึ่งที่สะกิดไหล่หญิงสาว

แก้ว : หื้อ อะไรเหรอ

โทโมะ : โมะง่วง

          โทโมะพูดพร้อมกับเอามืออีกข้างขยี้ตาเผื่อให้รู้ว่าเขานั้นง่วงจริงๆ

แก้ว : ก็กลับบ้านไปนอนซิ

โทโมะ : ไม่เอา คืนนี้จะนอนนี่

แก้ว : ไม่ให้นอน

          โทโมะไม่ยื่นฟังแม้แต่เสียงแก้วให้พูดจบเขาก็เดินไปยังห้องของแก้วที่มีหนูมิกกี้อยู่หน้าห้อง นั่นทำให้แก้วต้องเดินตามโทโมะไปทันที

แก้ว : กลับไปนอนที่บ้านตัวเองเลย

          แก้วพูดพร้อมดึงแขนโทโมะขึ้นมาให้ออกจากเตียงของตัวเอง

โทโมะ : อย่าใจร้ายสิเมียจ๋าาา

แก้ว : บ้า ใครเมียพี่

โทโมะ : เมื่อกี้เรียกว่าอะไรนะพี่เหรอ?

แก้ว : ป่าว สรุปจะนอนนี้ใช่มะ

โทโมะ : อื้อ

แก้ว : เห้ย

          โทโมะดึงตัวแก้วลงมานอนที่เตียงข้างตัวเอง

โทโมะ : ทำไมอุทานไม่เพาะเลยว่ะ

แก้ว : ทำไมเล่า ปล่อยด้วยกอดแบบนี้มันอึดอัด

โทโมะ : ไม่ปล่อย ขอกอดแบบนี้นานๆนะ

แก้ว : แค่กอดใช่มะ

โทโมะ : ใช่ หรืออยากให้มากกว่านั้นล่ะ

แก้ว : หยุด พรุ่งนี้มีเรียนเช้า

โทโมะ : ถ้ามีเรียนบ่าย แก้วก็จะให้ใช่มะ

แก้ว : ไม่ ไหนว่าง่วงนอนไปเลย

          คนเขาบอกไม่ให้นอนๆ ยังอยู่ต่ออยู่ได้ วู้ หน้ามึนจริงๆ -0-

#ป๊อปเจ้าการ กับ #โทโมะหน้ามึน เฮ้ ><