รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥
8.4
28) {PoppyFang ://รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥}
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เฮ้ออ~ ยัยแก้วเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาชะมัด โดนขอเป็นแฟนท่ามกลางใครหลายๆคน ที่เขาย้อมเป็นสักขีพยานให้ เชื่อเลยว่ามีผู้หญิงอึกหลายๆคนที่คิดแบบฉัน
โทโมะ : วันนี้พากันกลับก่อนเลยนะ
โทโมะที่เดินโอ้บไหล่แก้วอยู่หันมาพูด แหม่พอคบกันเป็นแฟนนี่หวานกันจังนะ อิจค่ะอิจ
เขื่อน : จะพากันไปไหนว่ะ
โทโมะ : เผือกว่ะ
เขื่อน : ขอบคุณที่ชม - -
เฟย์ : อย่าพากันกลับดึกล่ะ ดูแลแก้วดีๆด้วย
โทโมะ : ครับ คุณเฟย์
เขื่อน : ทีกับเฟย์ล่ะพูดดีเนาะ
เขื่อนกับโทโมะเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ป๊อปปี้ : ฟาง
ฉันหันตามเสียงเรียกนั่นทันทีที่มีคนเรียกฉัน
ฟาง : ค่ะพี่ป๊อป
ป๊อปปี้ : เย็นนี้ว่างมั่ย
ฟาง : เอิ่ม .... ว่างค่ะ
ฉันทำท่าคิดว่าตัวเองนั้นมีอะไรต้องทำมั้ย แต่เมื่อไม่(น่าจะ)มีอะไรฉันก็ตอบพี่เขาไปว่าว่าง
ป๊อปปี้ : ไปซื้อของกับพี่ได้มั้ยอ่า พี่เลือกของให้ผู้หญิงไม่เป็น ช่วยไปเลือกให้หน่อย น้าาา
พี่ป๊อปมึแฟนแล้วเหรอ แล้วทำไมโทโมะบอกว่า พี่ป๊อปปี้ยังไม่มีแฟนล่ะ ทำไมถึงบอกให้เราไปดูแลพพี่เขาล่ะ หรือพี่ป๊อปปี้เพิ่งมีแฟนใหม่ ??..
ฟาง : เออ .... ก็ได้ค่ะ
ตอนนี้ฉันกับพี่ป๊อปปี้ก็มาอยู่ที่ห่างแห่งหนึ่งที่ใกล้ๆกลับมหาลัยแล้ว หลังจากที่ฉันแยกย้ายกับพวกนั้น
ฟาง : พี่ป๊อปค่ะ เออคนที่พี่จะซื้อของให้นี่บุคลิก นิสัยยังไงค่ะ ฟางจะได้ช่วยเลือกให้ถูก
ป๊อปปี้ : ก็ซนๆหน่อย น่ารัก ชอบอะไรที่ลึกลับด้วยนะ
ฟาง : ชอบอะไรที่เป็นของเล่นมั้ยค่ะ
บ้าจริง ถ้าเป็นผู้ใหญ่ใครมันจะชอบเล่นของเล่น (นอกจากฉัน)
ป๊อปปี้ : น่าจะชอบนะ นิสัยเขายังไม่โตตามตัวสักเท่าไหร่
เวร - - รู้ใจกันขนาดนี้ไม่ต้องชวนฉันมาก็ได้นะความจริง
ฟาง : งั้นไปดูร้านนั้นก็่ค่ะ
ฉันชี้ไปที่ร้านขายของเล่นร้านหนึ่ง ที่มีขายของเล่นของแฮรี่เต็มเลย เผื่อมีชิ้นไหนที่ฉันยังไม่มี จะได้ดูราคาแล้วเก็บตังถูก
ว่าแล้วฉันก็เดินนำหน้าพี่ป๊อปปี้ไปทันที ขณะที่เปิดประตูร้านเข้าไปนั้น ฉันนี่แทบอึ้ง มีแต่ของที่ฉันยังไม่มี นักสะสมของแฮรี่แบบฉันพลาดได้ไงเนี่ย ฮึ๋ย ต้องเก็บตตังนานแน่เลย
ฉันเดินรอบๆร้านหยิบของฮันนู้นอันนี้ขึ้นมาดูแล้ววางไป
.....ก็ฉันอยากได้ แต่วันนี้ไม่มีตัง TT......
ป๊อปปี้ : ฟางชอบของพวกนี้เหรอ หรือว่ากำลังเลือกอยู่ ?
พี่ป๊อปปี้ต้องรู้แน่เลยว่าฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเลือกของให้ ' คนสำคัญ ' ของพี่เขา
ฟาง : ป่าวค่ะ ฟางกำลังเลือกอยู่ค่ะ เออพี่ป๊อปว่าอันไหนเหมาะกับเขา...ค่ะ
ฉันหันไปถามพี่ป๊อปปี้พร้อม ชูเหมือนไม้คทาข้างหนึ่ง และอีกข้างหนึ่งคือเป็นการ์ดไพ่แฮรี่ เป็นแบบชุดพิเศษได้ข่าวว่ามีแค่20 ชุด แต่ร้านนี้มีขาย และที่สำคัญมีชุดเดียว อยากได้ ><
ป๊อปปี้ : พี่ว่าไม้คทาน่าจะโอเคนะ การ์ดไพ่คงไม่ชอบหรอกมั้ง
ดีค่ะ จะได้ไม่มีใครมาแย่งฉัน การ์ดไพ่นี่เท่าไหร่น้าา ฉันพลิกได้ดูราคาแทบช็อค 2800 บาท ถามหน่อยการ์ดไพ่นี้ทำด้วยทองคำเร๊อะ !! ทำไมแพงแบบนี้ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีไม่ถึง 500 เลย TT
ป๊อปปี้ : ฟางอยากได้การ์ดไพ่นี้เหรอ
พี่ป๊อปปี้หันมาถามฉัน คงเห็นว่าฉันพลิกไปพลิกมาและกอดมันนานมั้ง
ฟาง : ป่าวค่ะ ไม่อยากได้ซะหน่อย การ์ดไพ่เฉยเอง ใครจะอยากได้
ธนันต์ธรญ์ อยากได้ TOT....
ป๊อปปี้ : งั้นพี่ว่าพี่เอาไม้คทานี่ไปจ่ายแล้วให้เขาห่อให้ก่อนนะ
ฟาง : ค่ะ
ว่าแล้วพี่ป๊อปปี้ก็เดินไปจ่ายตัง ฉันวางการ์ดไพ่รุ่นพิเศษไว้ แล้วมองมันอย่างมีความหวังว่ามันจะไม่อยู่ภายใต้การครอบครองของฉัน Accio !! ~ ฉันร่ายคาถาเรียกสิ่งของแบบในแฮรรี่เบาให้ฉันได้ยินเดียว เผื่อมันจะลอยมาหาฉัน TOT
ป๊อปปี้ : ฟาง
ฟาง : คะ...ค่ะ
ป๊อปปี้ : เสร็จแล้วๆ ไปหาไรกินกันก่อนมั้ย
ฟาง : เออ.. ก็ได้ค่ะ แล้วแต่พี่เลย
ป๊อปปี้ : งั้นป่ะ พี่หิวแล้ว
ฟาง : ค่ะ
พี่ป๊อปปี้พูดเสร็จก็เดินมาจับมือฉันแล้วก็พาฉันเดินไปร้านอาหาร จับมือ จับมือ จับมือ !!
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ....
หยุดเต้นได้แล้วน่าหัวใจเอ๋ย พี่เขาเพิ่งชวนเรามาให้เลือกซื้อของให้แฟนพี่เขาเองนะ หยุดคิดได้แล้ว
ป๊อปปี้ : ฟางอยากกินอะไร ฟางสั่งเลยนะ พี่เลี้ยงเอง
ฟาง : เอิ่ม จะดีเหรอค่ะ
ป๊อปปี้ : ถือซะว่าเลี้ยงเป็นการขอบคุณล่ะกันเนาะ
ฟาง : ก็ได้ค่ะ ^^
หลังจากที่สั่งอาหารไปได้สักพัก พี่ป๊อปปี้ก็ชวนคุยโน้น คุยนี่ เพื่อไม่ให้บรรยากาศภายในโต๊ะของเราเงียบ
ป๊อปปี้ : พี่ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊ปหนึ่งนะ
ฟาง : อ้อค่ะ ตามสบายเลย
หลังจากที่ผมขอตัวจากฟางเพื่อมาเข้าห้องน้ำ แต่ความจริงแล้วผมนั้นไม่ได้มาเข้าห้องน้ำหรอก ผมเดินมายังร้านขายพวกของเล่นของสะสมที่ฟางพาผมมาเลือกของขวัญให้ ' น้องสาว ' คนเดียวของผม และผมก็เดินตรงไปยังกล่องๆหนึ่งที่มีการ์ดไพ่อยู่ในนั้น ผมว่างฟางคงอยากได้การ์ดไพ่ชุดนี้มากเลยะ เห็นมองแล้วมองอีก และผมพอที่จะรู้มาว่าฟางนั้นเขาครั่งใคร่แฮร์รี่พอตเตอร์มากเลย ผมกะว่าจะซื้อเก็บไว้ให้เขาเผื่อวันไหนมีโอกาสแล้วผมจะเอาให้ฟาง
ผมหยิบกล่องการ์ดไพ่อันนั้นขึ้นมา และตรงไปยังเคาร์เตอร์คิดตัง
ป๊อปปี้ : พี่ครับฝากห่อด้วยนะครับ
ผมพูดกับพี่พนักงานหลังจากที่จ่ายตังไป
พนักงาน : ค่ะ น้องนี่ตาถึงมาเลยนะค่ะ การ์ดไพ่ชุดนี้มีขายทั่วโลกเเค่ 20 ชุดเองนะ พี่ไปหามาตั้งนานกว่าจะได้มันมา
ป๊อปปี้ : อ้อ เหรอครับ ผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรหรอกครับ ผมมาซื้อให้คนนึ่งนะครับ ผมเห็นเขาอยากได้
พนักงาน : อ้อ น้องผู้หญิงที่มาด้วยเมื่อกี้ใช่มั้ยค่ะ แหม่ มีแฟนน่ารักนะค่ะน้องเนี่ย
พี่พนักงานพูดไปห่อไป ถามหน่อยครับ เมื่อไหร่จะห่อเสร็จ เดี๋ยวฟางก็สงสัยที่ผมหายมานาน
ป๊อปปี้ : เออ.. ตอนนี้ยังไม่ใช่แฟนหรอกครับ
พนักงาน : แสดงว่าต่อไปนี่ไม่แน่ใช่มั้ยจ้ะ ><
ผมไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไรดี เลยได้แต่หัวเราะขำๆไป
พนักงาน : อ่ะ ของได้แล้วจ้ะ สู้ๆนะจ้ะ พี่เอาใจช่วย
????
พนักงาน : ก็แหม่ รีบๆจีบน้องเขาสิ
ป๊อปปี้ : อ้อ ครับๆ ขอบคุณครับ
ผมรีบรับของจากพี่พนักงาน แล้วรีบเดินออกมาจากร้านของของนั้นแล้วรีบเดินไปยังร้านอาหารที่ฟางอยู่ทันที
ทำไมพี่ป๊อปปี้ยังไม่มาอีกนะ หายไปนานเเกินมั้ย เป็นไรป่าวเนี่ย ตกโถสวมไปรึยังเนี่ย
ป๊อปปี้ : มาแล้วๆ
ฟาง : นานมากก ฟางนึกว่าพี่เป็นอะไรไปในห้องน้ำซะอีก นี่ฟางกะว่าจะไปถามแล้วถ้าฟางไม่ติดว่าฟางเป็นผู้หญิง
ป๊อปปี้ : ฮ่าๆๆ พี่ขอโทษน้าา
พี่เขาพูดขอโทษแล้วเอามือมาขยี้หัวฉัน 2 ที
เพื่อนเล่นเหรอค่ะ !!
ล้อเล่นเนาะะ... :P
ป๊อปปี้ : แล้วนี่ทำไมยังไม่กินอีกล่ะ
ฟาง : ก็ฟางรอพี่อ่า
ป๊อปปี้ : โห่ ไม่ต้องรอก็ได้ ทีหลังกินก่อยเลย มาๆกินเลยดีกว่า
' ทีหลัง ' ??? นี่พี่เขาจะพูดเป็นนัยๆว่าจะชวนฉันกินข้าวอีกรึป่าวนะ ><
ฟาง : ค่ะๆ กินเลยดีกว่าจะได้กินแล้วรีบกลับ นี่ก็เริ่มมืดแล้ว
หลังจากนั้นเราทั้งคู่ ก็ต่างก้มหน้าก้มตากินอาหารที่อยู่ตรงหน้า ไม่นานเราก็กินเสร็จ และเรียกพนักงานมาคิดตัง ป๋าป๊อปเลี้ยงค่ะ มื้อนี้ ><
ป๊อปปี้ : พี่ขอโทษนะ ที่ชวนฟางมา แล้วกลับซะมืดเลย
ฟาง : ไม่เป็นไรค่ะ ปิดหูเปิดตาหน่อยก็ดี ฮ่าๆ
ป๊อปปี้ : ฮ่าๆ พี่ว่าเรากลับกันเถอะ เดี๋ยวพวกเฟย์กับแก้วจะเป็นห่วงฟางเอา
ฟาง : โอเคค่ะ ไปเลยยย
ไม่นานนักฉันกับพี่ป๊อปปี้ก็มาถึงที่บ้าน
ป๊อปปี้ : ไปเข้าบ้านเลย พี่จะยื่นรอดูจนกว่าเราจะเข้าไปในบ้านเเล้วปิดประตูแล้ว
ฟาง : โฮ ฟางไม่ใช่เด็กแล้วนะ
ป๊อปปปี้ : ไม่รู้แหละ เข้าบ้านเลยๆ
ฟาง : ก็ได้ค่ะ บ๊ายบายนะค่ะ
ฉันเปิดประตูรั้วบ้านแล้วหันหลังกลับมาบ๊ายบายพี่ป๊อปปี้ที่ยื่นส่งฉันอยู่นอกรั้ว
ป๊อปปี้ : บ๊ายบาย ฝันดีครับน้องฟาง
ฟาง : ฝันดีค่ะพี่ป๊อปปี้
ฉันบอกลาพี่ป๊อปปี้เสร็จก็รีบเดินเขามาในบ้านปิดประตูอะไรให้เรียบร้อย แล้วหันไปบ๊ายบายพี่ป๊อปปี้ผ่านกระจกที่ประตูอีกที
นี่ก็เพิ่ง 20 ทุ่มกว่าๆเอง แก้ว กับเฟย์ทำไมเงียบจัง ไปไหนกันนะ หรือว่าจะหลับแล้ว ?? บ้าแต่นี่ยังไม่ดึกเลยนะ พวกนั้นนะปกตินู้นตี1 นู้ถึงจะนอนกัน
ตื้ดๆ
ใครส่งแชทมานะ
แก้ว " ตอนนี้เฟย์กับแก้วออกมาตลาดนัดของเก่ากับโทโมะกับเขื่อนกันนะ ยังไม่กลับ"
ชัดเลย ไปไม่ชวนนน !! ชิ
ฟาง " ไม่ยอมชวน โกธรแล้วว"
ฉันส่งแชทตอบกลับไปแล้วก็ไม่สนใจกับสิ่งที่แก้วจะตอบกลับมาอีก ไม่ได้โกรธอะไรหรอก แค่อยากแกล้ง ><
ฉันเปิดประตูแล้วก้าวขาซ้ายเข้าไปในห้อง ไม่ได้ถือเคล็ดอะไรหรอกเเค่มันบังเอิญก้าวเข้าเป็นขาซ้าย -0-
จากที่ฉันเอาของว่างไว้เรียบร้อบ ฉันก็เดินเข้าไปอาบน้ำ และออกมาทำรายงานที่จะส่งให้อาจารย์ในเร็วนี้ต่อ
พอถึง 3 ทุ่ม ตาฉันเริ่มไม่ไหวแล้วฉันกดเซฟรายงาน และปิดโน๊ตบุ๊ค แล้วเดินก้าว ขึ้นเตียงทันที
ฟาง : ปิ๊กโก๊ะ วันนี้ฟางสนุกมากเลย ฟางว่าพรุ่งนี้ต้องสนุกกว่าวันนี้แน่ ฝันดีนะปิ๊กโก๊ะ
ฉันจะพูดแบบนี้กับตุ๊กตากระต่ายตัวโปรดของฉันก่อนนอนเสมอ แล้วเราก็จะนอนกอดกันแล้วหลับไปในที่สุด......
ฝันดีนะค่ะคืนนี้ ♥...
อันนยองฮาเซโย
ตอนนี้ไปจะเป็นเรื่องของฟางกับป๊อปปี้นะเออ
ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงการแต่งจากจินตนาการของคนแต่ง และความเพ้อเท่านั้นนะค่ะ
บ๊ายบาย ชัล จาโย ค้าา♥
โทโมะ : วันนี้พากันกลับก่อนเลยนะ
โทโมะที่เดินโอ้บไหล่แก้วอยู่หันมาพูด แหม่พอคบกันเป็นแฟนนี่หวานกันจังนะ อิจค่ะอิจ
เขื่อน : จะพากันไปไหนว่ะ
โทโมะ : เผือกว่ะ
เขื่อน : ขอบคุณที่ชม - -
เฟย์ : อย่าพากันกลับดึกล่ะ ดูแลแก้วดีๆด้วย
โทโมะ : ครับ คุณเฟย์
เขื่อน : ทีกับเฟย์ล่ะพูดดีเนาะ
เขื่อนกับโทโมะเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ป๊อปปี้ : ฟาง
ฉันหันตามเสียงเรียกนั่นทันทีที่มีคนเรียกฉัน
ฟาง : ค่ะพี่ป๊อป
ป๊อปปี้ : เย็นนี้ว่างมั่ย
ฟาง : เอิ่ม .... ว่างค่ะ
ฉันทำท่าคิดว่าตัวเองนั้นมีอะไรต้องทำมั้ย แต่เมื่อไม่(น่าจะ)มีอะไรฉันก็ตอบพี่เขาไปว่าว่าง
ป๊อปปี้ : ไปซื้อของกับพี่ได้มั้ยอ่า พี่เลือกของให้ผู้หญิงไม่เป็น ช่วยไปเลือกให้หน่อย น้าาา
พี่ป๊อปมึแฟนแล้วเหรอ แล้วทำไมโทโมะบอกว่า พี่ป๊อปปี้ยังไม่มีแฟนล่ะ ทำไมถึงบอกให้เราไปดูแลพพี่เขาล่ะ หรือพี่ป๊อปปี้เพิ่งมีแฟนใหม่ ??..
ฟาง : เออ .... ก็ได้ค่ะ
ตอนนี้ฉันกับพี่ป๊อปปี้ก็มาอยู่ที่ห่างแห่งหนึ่งที่ใกล้ๆกลับมหาลัยแล้ว หลังจากที่ฉันแยกย้ายกับพวกนั้น
ฟาง : พี่ป๊อปค่ะ เออคนที่พี่จะซื้อของให้นี่บุคลิก นิสัยยังไงค่ะ ฟางจะได้ช่วยเลือกให้ถูก
ป๊อปปี้ : ก็ซนๆหน่อย น่ารัก ชอบอะไรที่ลึกลับด้วยนะ
ฟาง : ชอบอะไรที่เป็นของเล่นมั้ยค่ะ
บ้าจริง ถ้าเป็นผู้ใหญ่ใครมันจะชอบเล่นของเล่น (นอกจากฉัน)
ป๊อปปี้ : น่าจะชอบนะ นิสัยเขายังไม่โตตามตัวสักเท่าไหร่
เวร - - รู้ใจกันขนาดนี้ไม่ต้องชวนฉันมาก็ได้นะความจริง
ฟาง : งั้นไปดูร้านนั้นก็่ค่ะ
ฉันชี้ไปที่ร้านขายของเล่นร้านหนึ่ง ที่มีขายของเล่นของแฮรี่เต็มเลย เผื่อมีชิ้นไหนที่ฉันยังไม่มี จะได้ดูราคาแล้วเก็บตังถูก
ว่าแล้วฉันก็เดินนำหน้าพี่ป๊อปปี้ไปทันที ขณะที่เปิดประตูร้านเข้าไปนั้น ฉันนี่แทบอึ้ง มีแต่ของที่ฉันยังไม่มี นักสะสมของแฮรี่แบบฉันพลาดได้ไงเนี่ย ฮึ๋ย ต้องเก็บตตังนานแน่เลย
ฉันเดินรอบๆร้านหยิบของฮันนู้นอันนี้ขึ้นมาดูแล้ววางไป
.....ก็ฉันอยากได้ แต่วันนี้ไม่มีตัง TT......
ป๊อปปี้ : ฟางชอบของพวกนี้เหรอ หรือว่ากำลังเลือกอยู่ ?
พี่ป๊อปปี้ต้องรู้แน่เลยว่าฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเลือกของให้ ' คนสำคัญ ' ของพี่เขา
ฟาง : ป่าวค่ะ ฟางกำลังเลือกอยู่ค่ะ เออพี่ป๊อปว่าอันไหนเหมาะกับเขา...ค่ะ
ฉันหันไปถามพี่ป๊อปปี้พร้อม ชูเหมือนไม้คทาข้างหนึ่ง และอีกข้างหนึ่งคือเป็นการ์ดไพ่แฮรี่ เป็นแบบชุดพิเศษได้ข่าวว่ามีแค่20 ชุด แต่ร้านนี้มีขาย และที่สำคัญมีชุดเดียว อยากได้ ><
ป๊อปปี้ : พี่ว่าไม้คทาน่าจะโอเคนะ การ์ดไพ่คงไม่ชอบหรอกมั้ง
ดีค่ะ จะได้ไม่มีใครมาแย่งฉัน การ์ดไพ่นี่เท่าไหร่น้าา ฉันพลิกได้ดูราคาแทบช็อค 2800 บาท ถามหน่อยการ์ดไพ่นี้ทำด้วยทองคำเร๊อะ !! ทำไมแพงแบบนี้ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีไม่ถึง 500 เลย TT
ป๊อปปี้ : ฟางอยากได้การ์ดไพ่นี้เหรอ
พี่ป๊อปปี้หันมาถามฉัน คงเห็นว่าฉันพลิกไปพลิกมาและกอดมันนานมั้ง
ฟาง : ป่าวค่ะ ไม่อยากได้ซะหน่อย การ์ดไพ่เฉยเอง ใครจะอยากได้
ธนันต์ธรญ์ อยากได้ TOT....
ป๊อปปี้ : งั้นพี่ว่าพี่เอาไม้คทานี่ไปจ่ายแล้วให้เขาห่อให้ก่อนนะ
ฟาง : ค่ะ
ว่าแล้วพี่ป๊อปปี้ก็เดินไปจ่ายตัง ฉันวางการ์ดไพ่รุ่นพิเศษไว้ แล้วมองมันอย่างมีความหวังว่ามันจะไม่อยู่ภายใต้การครอบครองของฉัน Accio !! ~ ฉันร่ายคาถาเรียกสิ่งของแบบในแฮรรี่เบาให้ฉันได้ยินเดียว เผื่อมันจะลอยมาหาฉัน TOT
ป๊อปปี้ : ฟาง
ฟาง : คะ...ค่ะ
ป๊อปปี้ : เสร็จแล้วๆ ไปหาไรกินกันก่อนมั้ย
ฟาง : เออ.. ก็ได้ค่ะ แล้วแต่พี่เลย
ป๊อปปี้ : งั้นป่ะ พี่หิวแล้ว
ฟาง : ค่ะ
พี่ป๊อปปี้พูดเสร็จก็เดินมาจับมือฉันแล้วก็พาฉันเดินไปร้านอาหาร จับมือ จับมือ จับมือ !!
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ....
หยุดเต้นได้แล้วน่าหัวใจเอ๋ย พี่เขาเพิ่งชวนเรามาให้เลือกซื้อของให้แฟนพี่เขาเองนะ หยุดคิดได้แล้ว
ป๊อปปี้ : ฟางอยากกินอะไร ฟางสั่งเลยนะ พี่เลี้ยงเอง
ฟาง : เอิ่ม จะดีเหรอค่ะ
ป๊อปปี้ : ถือซะว่าเลี้ยงเป็นการขอบคุณล่ะกันเนาะ
ฟาง : ก็ได้ค่ะ ^^
หลังจากที่สั่งอาหารไปได้สักพัก พี่ป๊อปปี้ก็ชวนคุยโน้น คุยนี่ เพื่อไม่ให้บรรยากาศภายในโต๊ะของเราเงียบ
ป๊อปปี้ : พี่ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊ปหนึ่งนะ
ฟาง : อ้อค่ะ ตามสบายเลย
หลังจากที่ผมขอตัวจากฟางเพื่อมาเข้าห้องน้ำ แต่ความจริงแล้วผมนั้นไม่ได้มาเข้าห้องน้ำหรอก ผมเดินมายังร้านขายพวกของเล่นของสะสมที่ฟางพาผมมาเลือกของขวัญให้ ' น้องสาว ' คนเดียวของผม และผมก็เดินตรงไปยังกล่องๆหนึ่งที่มีการ์ดไพ่อยู่ในนั้น ผมว่างฟางคงอยากได้การ์ดไพ่ชุดนี้มากเลยะ เห็นมองแล้วมองอีก และผมพอที่จะรู้มาว่าฟางนั้นเขาครั่งใคร่แฮร์รี่พอตเตอร์มากเลย ผมกะว่าจะซื้อเก็บไว้ให้เขาเผื่อวันไหนมีโอกาสแล้วผมจะเอาให้ฟาง
ผมหยิบกล่องการ์ดไพ่อันนั้นขึ้นมา และตรงไปยังเคาร์เตอร์คิดตัง
ป๊อปปี้ : พี่ครับฝากห่อด้วยนะครับ
ผมพูดกับพี่พนักงานหลังจากที่จ่ายตังไป
พนักงาน : ค่ะ น้องนี่ตาถึงมาเลยนะค่ะ การ์ดไพ่ชุดนี้มีขายทั่วโลกเเค่ 20 ชุดเองนะ พี่ไปหามาตั้งนานกว่าจะได้มันมา
ป๊อปปี้ : อ้อ เหรอครับ ผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรหรอกครับ ผมมาซื้อให้คนนึ่งนะครับ ผมเห็นเขาอยากได้
พนักงาน : อ้อ น้องผู้หญิงที่มาด้วยเมื่อกี้ใช่มั้ยค่ะ แหม่ มีแฟนน่ารักนะค่ะน้องเนี่ย
พี่พนักงานพูดไปห่อไป ถามหน่อยครับ เมื่อไหร่จะห่อเสร็จ เดี๋ยวฟางก็สงสัยที่ผมหายมานาน
ป๊อปปี้ : เออ.. ตอนนี้ยังไม่ใช่แฟนหรอกครับ
พนักงาน : แสดงว่าต่อไปนี่ไม่แน่ใช่มั้ยจ้ะ ><
ผมไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไรดี เลยได้แต่หัวเราะขำๆไป
พนักงาน : อ่ะ ของได้แล้วจ้ะ สู้ๆนะจ้ะ พี่เอาใจช่วย
????
พนักงาน : ก็แหม่ รีบๆจีบน้องเขาสิ
ป๊อปปี้ : อ้อ ครับๆ ขอบคุณครับ
ผมรีบรับของจากพี่พนักงาน แล้วรีบเดินออกมาจากร้านของของนั้นแล้วรีบเดินไปยังร้านอาหารที่ฟางอยู่ทันที
ทำไมพี่ป๊อปปี้ยังไม่มาอีกนะ หายไปนานเเกินมั้ย เป็นไรป่าวเนี่ย ตกโถสวมไปรึยังเนี่ย
ป๊อปปี้ : มาแล้วๆ
ฟาง : นานมากก ฟางนึกว่าพี่เป็นอะไรไปในห้องน้ำซะอีก นี่ฟางกะว่าจะไปถามแล้วถ้าฟางไม่ติดว่าฟางเป็นผู้หญิง
ป๊อปปี้ : ฮ่าๆๆ พี่ขอโทษน้าา
พี่เขาพูดขอโทษแล้วเอามือมาขยี้หัวฉัน 2 ที
เพื่อนเล่นเหรอค่ะ !!
ล้อเล่นเนาะะ... :P
ป๊อปปี้ : แล้วนี่ทำไมยังไม่กินอีกล่ะ
ฟาง : ก็ฟางรอพี่อ่า
ป๊อปปี้ : โห่ ไม่ต้องรอก็ได้ ทีหลังกินก่อยเลย มาๆกินเลยดีกว่า
' ทีหลัง ' ??? นี่พี่เขาจะพูดเป็นนัยๆว่าจะชวนฉันกินข้าวอีกรึป่าวนะ ><
ฟาง : ค่ะๆ กินเลยดีกว่าจะได้กินแล้วรีบกลับ นี่ก็เริ่มมืดแล้ว
หลังจากนั้นเราทั้งคู่ ก็ต่างก้มหน้าก้มตากินอาหารที่อยู่ตรงหน้า ไม่นานเราก็กินเสร็จ และเรียกพนักงานมาคิดตัง ป๋าป๊อปเลี้ยงค่ะ มื้อนี้ ><
ป๊อปปี้ : พี่ขอโทษนะ ที่ชวนฟางมา แล้วกลับซะมืดเลย
ฟาง : ไม่เป็นไรค่ะ ปิดหูเปิดตาหน่อยก็ดี ฮ่าๆ
ป๊อปปี้ : ฮ่าๆ พี่ว่าเรากลับกันเถอะ เดี๋ยวพวกเฟย์กับแก้วจะเป็นห่วงฟางเอา
ฟาง : โอเคค่ะ ไปเลยยย
ไม่นานนักฉันกับพี่ป๊อปปี้ก็มาถึงที่บ้าน
ป๊อปปี้ : ไปเข้าบ้านเลย พี่จะยื่นรอดูจนกว่าเราจะเข้าไปในบ้านเเล้วปิดประตูแล้ว
ฟาง : โฮ ฟางไม่ใช่เด็กแล้วนะ
ป๊อปปปี้ : ไม่รู้แหละ เข้าบ้านเลยๆ
ฟาง : ก็ได้ค่ะ บ๊ายบายนะค่ะ
ฉันเปิดประตูรั้วบ้านแล้วหันหลังกลับมาบ๊ายบายพี่ป๊อปปี้ที่ยื่นส่งฉันอยู่นอกรั้ว
ป๊อปปี้ : บ๊ายบาย ฝันดีครับน้องฟาง
ฟาง : ฝันดีค่ะพี่ป๊อปปี้
ฉันบอกลาพี่ป๊อปปี้เสร็จก็รีบเดินเขามาในบ้านปิดประตูอะไรให้เรียบร้อย แล้วหันไปบ๊ายบายพี่ป๊อปปี้ผ่านกระจกที่ประตูอีกที
นี่ก็เพิ่ง 20 ทุ่มกว่าๆเอง แก้ว กับเฟย์ทำไมเงียบจัง ไปไหนกันนะ หรือว่าจะหลับแล้ว ?? บ้าแต่นี่ยังไม่ดึกเลยนะ พวกนั้นนะปกตินู้นตี1 นู้ถึงจะนอนกัน
ตื้ดๆ
ใครส่งแชทมานะ
แก้ว " ตอนนี้เฟย์กับแก้วออกมาตลาดนัดของเก่ากับโทโมะกับเขื่อนกันนะ ยังไม่กลับ"
ชัดเลย ไปไม่ชวนนน !! ชิ
ฟาง " ไม่ยอมชวน โกธรแล้วว"
ฉันส่งแชทตอบกลับไปแล้วก็ไม่สนใจกับสิ่งที่แก้วจะตอบกลับมาอีก ไม่ได้โกรธอะไรหรอก แค่อยากแกล้ง ><
ฉันเปิดประตูแล้วก้าวขาซ้ายเข้าไปในห้อง ไม่ได้ถือเคล็ดอะไรหรอกเเค่มันบังเอิญก้าวเข้าเป็นขาซ้าย -0-
จากที่ฉันเอาของว่างไว้เรียบร้อบ ฉันก็เดินเข้าไปอาบน้ำ และออกมาทำรายงานที่จะส่งให้อาจารย์ในเร็วนี้ต่อ
พอถึง 3 ทุ่ม ตาฉันเริ่มไม่ไหวแล้วฉันกดเซฟรายงาน และปิดโน๊ตบุ๊ค แล้วเดินก้าว ขึ้นเตียงทันที
ฟาง : ปิ๊กโก๊ะ วันนี้ฟางสนุกมากเลย ฟางว่าพรุ่งนี้ต้องสนุกกว่าวันนี้แน่ ฝันดีนะปิ๊กโก๊ะ
ฉันจะพูดแบบนี้กับตุ๊กตากระต่ายตัวโปรดของฉันก่อนนอนเสมอ แล้วเราก็จะนอนกอดกันแล้วหลับไปในที่สุด......
ฝันดีนะค่ะคืนนี้ ♥...
อันนยองฮาเซโย
ตอนนี้ไปจะเป็นเรื่องของฟางกับป๊อปปี้นะเออ
ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงการแต่งจากจินตนาการของคนแต่ง และความเพ้อเท่านั้นนะค่ะ
บ๊ายบาย ชัล จาโย ค้าา♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ