รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥

               เฮ้ออ~ ยัยแก้วเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาชะมัด โดนขอเป็นแฟนท่ามกลางใครหลายๆคน ที่เขาย้อมเป็นสักขีพยานให้ เชื่อเลยว่ามีผู้หญิงอึกหลายๆคนที่คิดแบบฉัน

 

โทโมะ : วันนี้พากันกลับก่อนเลยนะ

     โทโมะที่เดินโอ้บไหล่แก้วอยู่หันมาพูด แหม่พอคบกันเป็นแฟนนี่หวานกันจังนะ อิจค่ะอิจ

เขื่อน : จะพากันไปไหนว่ะ

โทโมะ : เผือกว่ะ

เขื่อน : ขอบคุณที่ชม - -

เฟย์ : อย่าพากันกลับดึกล่ะ ดูแลแก้วดีๆด้วย

โทโมะ : ครับ คุณเฟย์

เขื่อน : ทีกับเฟย์ล่ะพูดดีเนาะ

     เขื่อนกับโทโมะเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

 

ป๊อปปี้ : ฟาง

     ฉันหันตามเสียงเรียกนั่นทันทีที่มีคนเรียกฉัน

ฟาง : ค่ะพี่ป๊อป

ป๊อปปี้ : เย็นนี้ว่างมั่ย

ฟาง : เอิ่ม .... ว่างค่ะ

     ฉันทำท่าคิดว่าตัวเองนั้นมีอะไรต้องทำมั้ย แต่เมื่อไม่(น่าจะ)มีอะไรฉันก็ตอบพี่เขาไปว่าว่าง

ป๊อปปี้ : ไปซื้อของกับพี่ได้มั้ยอ่า พี่เลือกของให้ผู้หญิงไม่เป็น ช่วยไปเลือกให้หน่อย น้าาา

     พี่ป๊อปมึแฟนแล้วเหรอ แล้วทำไมโทโมะบอกว่า พี่ป๊อปปี้ยังไม่มีแฟนล่ะ ทำไมถึงบอกให้เราไปดูแลพพี่เขาล่ะ หรือพี่ป๊อปปี้เพิ่งมีแฟนใหม่ ??..

ฟาง : เออ .... ก็ได้ค่ะ

     

 

 

          ตอนนี้ฉันกับพี่ป๊อปปี้ก็มาอยู่ที่ห่างแห่งหนึ่งที่ใกล้ๆกลับมหาลัยแล้ว หลังจากที่ฉันแยกย้ายกับพวกนั้น

ฟาง : พี่ป๊อปค่ะ เออคนที่พี่จะซื้อของให้นี่บุคลิก นิสัยยังไงค่ะ ฟางจะได้ช่วยเลือกให้ถูก

ป๊อปปี้ : ก็ซนๆหน่อย น่ารัก ชอบอะไรที่ลึกลับด้วยนะ

ฟาง : ชอบอะไรที่เป็นของเล่นมั้ยค่ะ

     บ้าจริง ถ้าเป็นผู้ใหญ่ใครมันจะชอบเล่นของเล่น (นอกจากฉัน)

ป๊อปปี้ : น่าจะชอบนะ นิสัยเขายังไม่โตตามตัวสักเท่าไหร่

     เวร - - รู้ใจกันขนาดนี้ไม่ต้องชวนฉันมาก็ได้นะความจริง

ฟาง : งั้นไปดูร้านนั้นก็่ค่ะ

     ฉันชี้ไปที่ร้านขายของเล่นร้านหนึ่ง ที่มีขายของเล่นของแฮรี่เต็มเลย เผื่อมีชิ้นไหนที่ฉันยังไม่มี จะได้ดูราคาแล้วเก็บตังถูก  

      ว่าแล้วฉันก็เดินนำหน้าพี่ป๊อปปี้ไปทันที ขณะที่เปิดประตูร้านเข้าไปนั้น ฉันนี่แทบอึ้ง มีแต่ของที่ฉันยังไม่มี นักสะสมของแฮรี่แบบฉันพลาดได้ไงเนี่ย ฮึ๋ย ต้องเก็บตตังนานแน่เลย 

       ฉันเดินรอบๆร้านหยิบของฮันนู้นอันนี้ขึ้นมาดูแล้ววางไป 

                   .....ก็ฉันอยากได้ แต่วันนี้ไม่มีตัง TT......

 

ป๊อปปี้ : ฟางชอบของพวกนี้เหรอ หรือว่ากำลังเลือกอยู่ ?

          พี่ป๊อปปี้ต้องรู้แน่เลยว่าฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเลือกของให้ ' คนสำคัญ ' ของพี่เขา 

ฟาง : ป่าวค่ะ ฟางกำลังเลือกอยู่ค่ะ เออพี่ป๊อปว่าอันไหนเหมาะกับเขา...ค่ะ

          ฉันหันไปถามพี่ป๊อปปี้พร้อม ชูเหมือนไม้คทาข้างหนึ่ง และอีกข้างหนึ่งคือเป็นการ์ดไพ่แฮรี่ เป็นแบบชุดพิเศษได้ข่าวว่ามีแค่20 ชุด แต่ร้านนี้มีขาย และที่สำคัญมีชุดเดียว อยากได้ ><

ป๊อปปี้ : พี่ว่าไม้คทาน่าจะโอเคนะ การ์ดไพ่คงไม่ชอบหรอกมั้ง

           ดีค่ะ จะได้ไม่มีใครมาแย่งฉัน การ์ดไพ่นี่เท่าไหร่น้าา ฉันพลิกได้ดูราคาแทบช็อค 2800 บาท ถามหน่อยการ์ดไพ่นี้ทำด้วยทองคำเร๊อะ !! ทำไมแพงแบบนี้ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีไม่ถึง 500 เลย TT

ป๊อปปี้ : ฟางอยากได้การ์ดไพ่นี้เหรอ

            พี่ป๊อปปี้หันมาถามฉัน คงเห็นว่าฉันพลิกไปพลิกมาและกอดมันนานมั้ง

ฟาง : ป่าวค่ะ ไม่อยากได้ซะหน่อย การ์ดไพ่เฉยเอง ใครจะอยากได้ 

 

  ธนันต์ธรญ์ อยากได้ TOT....

 

ป๊อปปี้ : งั้นพี่ว่าพี่เอาไม้คทานี่ไปจ่ายแล้วให้เขาห่อให้ก่อนนะ

ฟาง : ค่ะ

          ว่าแล้วพี่ป๊อปปี้ก็เดินไปจ่ายตัง ฉันวางการ์ดไพ่รุ่นพิเศษไว้ แล้วมองมันอย่างมีความหวังว่ามันจะไม่อยู่ภายใต้การครอบครองของฉัน Accio !! ~ ฉันร่ายคาถาเรียกสิ่งของแบบในแฮรรี่เบาให้ฉันได้ยินเดียว เผื่อมันจะลอยมาหาฉัน TOT

 

ป๊อปปี้ : ฟาง 

ฟาง : คะ...ค่ะ

ป๊อปปี้ : เสร็จแล้วๆ ไปหาไรกินกันก่อนมั้ย

ฟาง : เออ.. ก็ได้ค่ะ แล้วแต่พี่เลย

ป๊อปปี้ : งั้นป่ะ พี่หิวแล้ว

ฟาง : ค่ะ

           พี่ป๊อปปี้พูดเสร็จก็เดินมาจับมือฉันแล้วก็พาฉันเดินไปร้านอาหาร จับมือ จับมือ จับมือ !!

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ....

           หยุดเต้นได้แล้วน่าหัวใจเอ๋ย พี่เขาเพิ่งชวนเรามาให้เลือกซื้อของให้แฟนพี่เขาเองนะ หยุดคิดได้แล้ว

 

 

ป๊อปปี้ : ฟางอยากกินอะไร ฟางสั่งเลยนะ พี่เลี้ยงเอง

ฟาง : เอิ่ม จะดีเหรอค่ะ

ป๊อปปี้ : ถือซะว่าเลี้ยงเป็นการขอบคุณล่ะกันเนาะ

ฟาง : ก็ได้ค่ะ ^^

            หลังจากที่สั่งอาหารไปได้สักพัก พี่ป๊อปปี้ก็ชวนคุยโน้น คุยนี่ เพื่อไม่ให้บรรยากาศภายในโต๊ะของเราเงียบ 

ป๊อปปี้ : พี่ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊ปหนึ่งนะ

ฟาง : อ้อค่ะ ตามสบายเลย 

 

 

 

 

 

          หลังจากที่ผมขอตัวจากฟางเพื่อมาเข้าห้องน้ำ แต่ความจริงแล้วผมนั้นไม่ได้มาเข้าห้องน้ำหรอก ผมเดินมายังร้านขายพวกของเล่นของสะสมที่ฟางพาผมมาเลือกของขวัญให้ ' น้องสาว ' คนเดียวของผม และผมก็เดินตรงไปยังกล่องๆหนึ่งที่มีการ์ดไพ่อยู่ในนั้น ผมว่างฟางคงอยากได้การ์ดไพ่ชุดนี้มากเลยะ เห็นมองแล้วมองอีก และผมพอที่จะรู้มาว่าฟางนั้นเขาครั่งใคร่แฮร์รี่พอตเตอร์มากเลย ผมกะว่าจะซื้อเก็บไว้ให้เขาเผื่อวันไหนมีโอกาสแล้วผมจะเอาให้ฟาง

        ผมหยิบกล่องการ์ดไพ่อันนั้นขึ้นมา และตรงไปยังเคาร์เตอร์คิดตัง

ป๊อปปี้ : พี่ครับฝากห่อด้วยนะครับ

        ผมพูดกับพี่พนักงานหลังจากที่จ่ายตังไป

พนักงาน : ค่ะ น้องนี่ตาถึงมาเลยนะค่ะ การ์ดไพ่ชุดนี้มีขายทั่วโลกเเค่ 20 ชุดเองนะ พี่ไปหามาตั้งนานกว่าจะได้มันมา

ป๊อปปี้ : อ้อ เหรอครับ ผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรหรอกครับ ผมมาซื้อให้คนนึ่งนะครับ ผมเห็นเขาอยากได้

พนักงาน : อ้อ น้องผู้หญิงที่มาด้วยเมื่อกี้ใช่มั้ยค่ะ แหม่ มีแฟนน่ารักนะค่ะน้องเนี่ย 

            พี่พนักงานพูดไปห่อไป ถามหน่อยครับ เมื่อไหร่จะห่อเสร็จ เดี๋ยวฟางก็สงสัยที่ผมหายมานาน

ป๊อปปี้ : เออ.. ตอนนี้ยังไม่ใช่แฟนหรอกครับ

พนักงาน : แสดงว่าต่อไปนี่ไม่แน่ใช่มั้ยจ้ะ ><

            ผมไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไรดี เลยได้แต่หัวเราะขำๆไป

พนักงาน : อ่ะ ของได้แล้วจ้ะ สู้ๆนะจ้ะ พี่เอาใจช่วย

       ????

พนักงาน : ก็แหม่ รีบๆจีบน้องเขาสิ

ป๊อปปี้ : อ้อ ครับๆ ขอบคุณครับ

          ผมรีบรับของจากพี่พนักงาน แล้วรีบเดินออกมาจากร้านของของนั้นแล้วรีบเดินไปยังร้านอาหารที่ฟางอยู่ทันที

 

 

 

 

 

            ทำไมพี่ป๊อปปี้ยังไม่มาอีกนะ หายไปนานเเกินมั้ย เป็นไรป่าวเนี่ย ตกโถสวมไปรึยังเนี่ย

 

ป๊อปปี้ : มาแล้วๆ

ฟาง : นานมากก ฟางนึกว่าพี่เป็นอะไรไปในห้องน้ำซะอีก นี่ฟางกะว่าจะไปถามแล้วถ้าฟางไม่ติดว่าฟางเป็นผู้หญิง

ป๊อปปี้ : ฮ่าๆๆ พี่ขอโทษน้าา

          พี่เขาพูดขอโทษแล้วเอามือมาขยี้หัวฉัน 2 ที

เพื่อนเล่นเหรอค่ะ !! 

ล้อเล่นเนาะะ... :P 

ป๊อปปี้ : แล้วนี่ทำไมยังไม่กินอีกล่ะ

ฟาง : ก็ฟางรอพี่อ่า

ป๊อปปี้ : โห่ ไม่ต้องรอก็ได้ ทีหลังกินก่อยเลย มาๆกินเลยดีกว่า

          ' ทีหลัง ' ??? นี่พี่เขาจะพูดเป็นนัยๆว่าจะชวนฉันกินข้าวอีกรึป่าวนะ ><

ฟาง : ค่ะๆ กินเลยดีกว่าจะได้กินแล้วรีบกลับ นี่ก็เริ่มมืดแล้ว

          หลังจากนั้นเราทั้งคู่ ก็ต่างก้มหน้าก้มตากินอาหารที่อยู่ตรงหน้า ไม่นานเราก็กินเสร็จ และเรียกพนักงานมาคิดตัง ป๋าป๊อปเลี้ยงค่ะ มื้อนี้ ><

ป๊อปปี้ : พี่ขอโทษนะ ที่ชวนฟางมา แล้วกลับซะมืดเลย

ฟาง : ไม่เป็นไรค่ะ ปิดหูเปิดตาหน่อยก็ดี ฮ่าๆ

ป๊อปปี้ : ฮ่าๆ พี่ว่าเรากลับกันเถอะ เดี๋ยวพวกเฟย์กับแก้วจะเป็นห่วงฟางเอา

ฟาง : โอเคค่ะ ไปเลยยย 

          

 

 

                    ไม่นานนักฉันกับพี่ป๊อปปี้ก็มาถึงที่บ้าน 

ป๊อปปี้ : ไปเข้าบ้านเลย พี่จะยื่นรอดูจนกว่าเราจะเข้าไปในบ้านเเล้วปิดประตูแล้ว

ฟาง : โฮ ฟางไม่ใช่เด็กแล้วนะ

ป๊อปปปี้ : ไม่รู้แหละ เข้าบ้านเลยๆ

ฟาง : ก็ได้ค่ะ บ๊ายบายนะค่ะ

             ฉันเปิดประตูรั้วบ้านแล้วหันหลังกลับมาบ๊ายบายพี่ป๊อปปี้ที่ยื่นส่งฉันอยู่นอกรั้ว

ป๊อปปี้ : บ๊ายบาย ฝันดีครับน้องฟาง

ฟาง : ฝันดีค่ะพี่ป๊อปปี้

             ฉันบอกลาพี่ป๊อปปี้เสร็จก็รีบเดินเขามาในบ้านปิดประตูอะไรให้เรียบร้อย แล้วหันไปบ๊ายบายพี่ป๊อปปี้ผ่านกระจกที่ประตูอีกที 

             นี่ก็เพิ่ง 20 ทุ่มกว่าๆเอง แก้ว กับเฟย์ทำไมเงียบจัง ไปไหนกันนะ หรือว่าจะหลับแล้ว ?? บ้าแต่นี่ยังไม่ดึกเลยนะ พวกนั้นนะปกตินู้นตี1 นู้ถึงจะนอนกัน 

         ตื้ดๆ

    ใครส่งแชทมานะ

แก้ว " ตอนนี้เฟย์กับแก้วออกมาตลาดนัดของเก่ากับโทโมะกับเขื่อนกันนะ ยังไม่กลับ"

     ชัดเลย ไปไม่ชวนนน !! ชิ

ฟาง " ไม่ยอมชวน โกธรแล้วว"

      ฉันส่งแชทตอบกลับไปแล้วก็ไม่สนใจกับสิ่งที่แก้วจะตอบกลับมาอีก ไม่ได้โกรธอะไรหรอก แค่อยากแกล้ง ><

 

      ฉันเปิดประตูแล้วก้าวขาซ้ายเข้าไปในห้อง ไม่ได้ถือเคล็ดอะไรหรอกเเค่มันบังเอิญก้าวเข้าเป็นขาซ้าย -0- 

      จากที่ฉันเอาของว่างไว้เรียบร้อบ ฉันก็เดินเข้าไปอาบน้ำ และออกมาทำรายงานที่จะส่งให้อาจารย์ในเร็วนี้ต่อ 

   

      พอถึง 3 ทุ่ม ตาฉันเริ่มไม่ไหวแล้วฉันกดเซฟรายงาน และปิดโน๊ตบุ๊ค แล้วเดินก้าว ขึ้นเตียงทันที 

ฟาง : ปิ๊กโก๊ะ วันนี้ฟางสนุกมากเลย ฟางว่าพรุ่งนี้ต้องสนุกกว่าวันนี้แน่ ฝันดีนะปิ๊กโก๊ะ

        ฉันจะพูดแบบนี้กับตุ๊กตากระต่ายตัวโปรดของฉันก่อนนอนเสมอ แล้วเราก็จะนอนกอดกันแล้วหลับไปในที่สุด......

ฝันดีนะค่ะคืนนี้ ♥...

 

---

 

 

อันนยองฮาเซโย

ตอนนี้ไปจะเป็นเรื่องของฟางกับป๊อปปี้นะเออ 

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงการแต่งจากจินตนาการของคนแต่ง และความเพ้อเท่านั้นนะค่ะ

 

บ๊ายบาย ชัล จาโย ค้าา♥