เกมรักเปลี่ยนนายจอมโหดมาเป็นหวานใจยัยเซ็กซี่

วันนี้เป็นวันที่ซวยสุดของฉันเลยนะเนี๊ยเข้ากรุงเทพครั้งแรกก็ดันเจอนายปีศาจแป้งเด็ก

แถมซวยกำลังสองดันต้องมา  อยู่กับนายบ้าโคโดโมะนี่อีก จะมีอะไรที่ซวยกว่านี้ไมเนี๊ย พูดแล้วอยากจะบ้าตาย

หิวก็หิวยังไม่ได้ทานอะไรสักอย่าง  แล้วอย่างงี้ฉันจะอยู่ที่นี้รอดไมเนี๊ย ตาย ตาย ตาย ตายแน่ๆฉัน

“ นี้เธออย่าทำหน้าแบบนี้ได้ไมเห็นแล้วอยากจับยัดถุงขยะแล้วทิ้งไปให้รู้แล้วรู้รอด”  ใจร้ายชะมัดไอ้ปีศาจแป้งเด็ก

“ เรื่องของฉัน ฉันจะทำอะไรก็หน้าฉันนายเกี่ยวไรด้วยว่ะ”

“ พูดไม่เพราะไม่มีคนสอนหรือไงว่าเวลาพูดกับผู้ใหญ่ต้องพูดยังไง”

“ ก็มีนะแต่กลับนายอายุเราก็คงไม่ห่างกันมากเท่าไรนิ”

“หรอ!!!! ฉันอายุมากกว่าเธอตั้งสองปีนะ เพราะฉะนั้นเธอควรเคารพฉันเป็นเหมือนพี่คนหนึ่งด้วย เข้าใจไหมเด็กผี”

“ ไม่....เข้า....ใจ...โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ฉันแลบลิ้นใส่นายปีศาจแล้วก็วิ่งหนี แต่

“ งั้นฉันจะสอนให้เธอเอง “ ตาบ้าโทโมะเดินเข้ามาปะชิดฉันแล้วผลักฉันไปที่โซฟาและค่อยๆเลื่อนหนาเข้ามาใกล้ฉัน

“นายจะทำบ้าอะไรหนะ ออกไปนะ” ฉันพยายามผลักหน้าอกเค้าเพื่อให้เค้าลุกออกไปแต่ดูเหมือนมันไม่มีผลอะไรกับคนตัวใหญ่เลย

“จุ๊ๆ อยู่เฉยๆนะเด็กน้อยเดี๋ยวฉันจะสอนมารยาทที่ดีที่เธอควรรู้เอาไว้ให้”

“ฉันไม่ต้องการ”

“เอาเถอะน๊า รับไว้ซะนี่ก็เป็นอีกมารยาทหนึ่งที่เธอควรจะรู้เอาไว้”

“นายมันเลว ไอ้บ้าเอ๊ย” อุ๊บ!!!! เอ๊ย อยู่ดีๆตาบ้านี่ก็มาจูบฉันเฉยเลย แหวะ น่าขยะขะแยง

“เป็นบทลงโทษสำหรับเด็กพูดไม่เพราะ”

“ไอ้บ้า ไอ้หืน ไอ.................” อุ๊บ อีกแล้วฉันพยายามทั้งดิ้น และก็หยิกแต่ดูเหมือนคนร่างใหญ่จะไม่หยุดการกระทำของเขาเลย

“ หึ ยังจะปากดีอีกไม ต่อจากนี้ไปถ้าเธอพูดไม่เพราะกับฉันหล่ะก็เตรียมเจอบทลงโทษได้เลย” หรอ ฉันกลัวนายจังเลย คอยดูนะฉันจะฟ้องคุณป้า ฉันไม่กลัวนายหรอก หึ หึคอยดูแล้วกันว่าฉันกับนายใครมันจะแน่กว่ากัน

“ อ่อ!!!แล้วอีกอย่างถ้าแม่ฉันรู้เรื่องนี้หละก็ เธอตายแน่!!!”

“ฮึย “ อะไรกันว่ะเนี๊ยตาบ้านี่อ่านใจคนได้รึไงกัน

“เข้าใจไหม”

“เออ!!!!!เข้าใจ”

“ก็แค่เนี๊ย” ไอ้คนบ้า คิดว่าตัวเองเป็นใครกันว่ะมาสั่งๆอยู่ได้ ฮึยยยยยยยยยยยยย ฉันจะอยู่ที่นี้ได้ไงเนี๊ย

ฉันไม่ตายไปก่อนหรอ ที่ต้องมาอยู่ชายคาเดียวกับตาบ้านี้ แล้วอีกอย่างฉันจะต้องทำงานกับพี่โฟร์อีก

สงสัยกันใช่ไหมว่าทำงานไร ฉันเป็นพริ๊ตตี้นะแล้วยังงี้ฉันจะไปทำงานได้ไง