love everyday รักหมดใจยัยบอดี้กาดร์

8.5

เขียนโดย girlfriend

วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.03 น.

  1 chapter
  32 วิจารณ์
  6,623 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฮึยยยยยยยยยยยยยยยยยย        ฮะ..........................    ยะ   ย๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
ตุ๊บ    ตั๊บ     ผลัก
"   เป็นไงเห็นฝีมือฉันรึยัง  5555++  บอกแล้วว่าฉันกับแกมันคนละชั้นกันไอ้น้อง"
"ฮึย  ฝากไว้ก่อนเถอะ  ยัยตัวแสบครั้งหน้าไม่พลาดอีกแน่"
"จะรอดู  555++ "
หญิงสาวร่างบางที่ต่อสู้กับชายหนุ่มเมื่อกี้หัวเราะแบบชอบใจเมื่อเห็นฝีมือของตัวเองว่าสมันสุดยอดแค่ไหน   ทำเอาเพื่อนชายนอนราบแบบลุกไม่ขึ้น
"มาเดี๋ยวช่วย"
เออ...นึกว่าจะไม่ช่วยซะหล่ะ"
"โถ.....ดูถูกกันเกินไปหล่ะ  แกเห็นฉันเป็นคนใจจืดใจดำขนาดนั้นเชียว"
"หรือว่ามันไม่จิง"
"พูดอย่างงี้ก็นอนตรงนี้หล่ะกัน"
"เฮ้ย  เดี๋ยว   ขอโทษคับบบบบบ"
"โถ่..นึกว่าจะแน่"
ฉันดึงเพื่อนชายให้ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาลุงที่เป็นเจ้าของที่ฝึกบอดี้กาดร์ คุณลุงเป็นคนที่ออกแนวดุๆและก็เข้มงวดมาก  แต่จริงๆแล้วเป็นคนใจดีสุดๆ     แต่เพราะว่าวันนี้จะมีคนมาเลือกสมาชิกหนึ่งในนี้ไปเป็นบอดี้กาดร์ และทุกคนต้องแสดงฝีมือให้เค้าเห็นด้วย คุณลุงก็เลยเข้มงวดเป็นพิเศษ
"ลุงจร๊าในฉันลงคัดเลือกด้วยนร๊า"
ไม่ได้มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ"
"รู้แล้วนร๊า ก็ไม่ได้เห็นมันเป็นเรื่องเล่นๆซะหน่อย"
"แต่แกเป็นผู้หญิง"
"ผู้หญิงจะเป็นบอดี้กาดร์ไม่ได้รึไง"
"แต่เค้าต้องการผู้ชายไปเป็นบอดี้กาดร์ให้"
"ไม่เป็นไรหรอกลุง  ทุกๆวันนี้ฉันก็ไม่มีอะไรเหมือนผู้หญิงอยู่แล้ว"
"แต่มันอันตราย"
"แต่ฉันก็ฝึกมานานหลายปีแล้วนะ จนลุงไม่รู้จะสอนอะไรแล้วเนี๊ย"
"แต่มันก็ไม่ได้อยู่ดี"
"โถ่.......นะลุงนะ ให้ฉันลงคัดเลือกกับคนอื่นๆเถอะนะ ไม่ได้ก็ไม่เห็นเป็นไร ฉันไม่เสียใจหรอก"
"แต่..............."
"นะ  นร๊า  ลุงนะ"   (ทำหน้าตาแบบน่าสงสารเวอร์อ่ะ)
"อืม...ก็ได้"
"รักลุงที่สุดเลย"
ฟอดดดดดดดดดดดดดดด
"พอแล้วไอ้เด็กคนนี้นี่"
"5555++ เขินหรอลุง"
"ไปไหนก็ไปเลยไป"
"จร๊าา"
เย้   เย้ในที่สุดความสามารถที่มีก็จะได้ถูกเปิดเผยแล้วโว้ย   อืมพูดมาตั้งนานก็ขอแนะนำตัวเองก่อนหล่ะกัน  ดีจร๊าฉันชื่อ  นางสาว จริญญา  ศิริมงคลสกุล  ชื่อเล่นแก้วเป็นหลานสาวของเจ้าของที่นี้  แต่เพราะลุงไม่เชื่อว่าแํนจะทำหน้าที่บอดี้กาดร์ไม่ดีก็เพราะฉันเป็นผู้หญิง ท่านก็เลยขัดขวางฉันตลอดเลย   พูดแล้วเศร้า  แต่ตอนนี้ฉันมีโอกาสแล้วฉันจะต้องทำให้ดีที่สุด    ฉันต้องพิสูจน์ตัวเองให้ลุงเห็นให้ได้ว่าฉันนะก็สามารถเป็นบอดี้กาดร็ได้  แต่ฉันพอได้ข่าวมาแว่วๆว่าคนที่จะมาจ้างไปเป็นบอดี้กาดร์เนี๊ยเป็นนักร้องชื่อดังเลยนะเนี๊ย งั้นนอกจากจะได้พิสูจน์ให้ลุงเห็นแล้ว  ฉันก็ยังได้ใกล้ชิดกับนักร้องชื่อดังอีดด้วย  อิ อิ อะไร ๆมันก็ดีไปหมดเลยอ่ะแก้วใจ  หึหึ  สู้ตายงานนี้
"เอ้ย  แกจะยืนเพ้ออะไรอีกนานไหม  เค้ามาแล้วนะเว้ย"
 เสียงของไอ้กวินเพื่อนที่ฉันสนิดที่สุดเรียก อะไรกันว่ะคนกำลังเคลิ้มเลย  แต่ เอ๊ะไอ้วินมันว่าไงนะ    เค้ามาแล้วหรอ
"เฮ้ย  ไอ้วินรอด้วย"
รถสปอร์คนสีดำแล่นเข้ามาจอดแล้วก็มีชายหนุ่มใส่แว่นสีดำลงมาจากรถ   ฟันธงได้เลยว่าเป็นคนขี้เก๊กมาก
  เฮ้ยนินทาเจ้านายไม่ใช่หน้าที่ของบอดี้กาดร์  (ไรเตอร์//ได้ข่าวมาว่าเค้ายังไม่ได้เลือกนะ)  (แก้วใจ//ก็ฝึกเอาไวเฉยๆอ่ะ  ชิ)
"สวัสดีครับผม วิศวะ   ไทยานนท์  หรือโทโมะ"
"สวัสดีครับ  ผมกล้าหาญเป็นเจ้าของที่นี้"
"คุณโทโมะเชิยทางนี้ดีกว่าคับ"
"เออ.....ไม่หล่ะคับผมไม่มีเวลาขนาดมานั่งดูทั้งหมด  ผมขอเลือกไปเลยดีกว่า"
"จะดีหรอคับ"
"ดีที่สุดแล้วคับ"
โทโมะค่ยเดินดูแต่หล่ะคนตั้งแต่คนแรกจนถึงคนสุดท้ายแล้วหยุดที่ฉันเพราะอะไรนะหรอก็ฉันเป็นคนสุดท้านนี้ ถ้าเค้าเดินไปอีกฉันไม่แน่ใจว่าจะเป็นคนรึอะไร  เค้ามองฉันแล้วคลี่ยิ้ม แล้วดึงแขนฉันไปหาลุง
"ผมเลือกคนนี้คับ"
"แต่  ผมว่า"
"ผมเอาคนนี้แหละ   หน้าหวานเหมือนผู้หญิงดี"
"เออ  คับ"
"นี้เป็นที่อยู้ของผม  จะเริ่มงานได้เมื่อไรคับ"
"แล้วแต่คุณสิคับ"
"งั้นพรุ่งนี้ 9โมงแล้วกันคับ"
"คับผม"
"เตรียมตัวให้ดีๆหล่ะ"   เค้าเดินมาตบไหล่ฉันแล้วยิ้มให้
"ฮะ  ไว้ใจได้อยู่แล้ว"   ฉันยิ้มตอบ
"ฉันชักชอบแกเข้าแล้วว่ะ"
"ฮะ...."  อะไรนะเค้าชอบฉันหรอ  บ้า  0///0
แต่ดูจากข้อมูลอะไรนะ  ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ สนิท  หรือยุ้งเกี่ยวกับเค้าจะถูกทำร้ายทุกคนเลยหรอเนี๊ย  ใครกันนะที่กล้าทำเรื่องแบบนี้  งานนี้ชักไม่ง่ายอย่างที่คิดแล้วนะซิแก้วใจ
ตอนเช้า 09.00 น
   ฉันอยู่หน้าห้องของโทโมะหรือเจ้านายของฉันเองแหละนี้ก็ถึงเวลานัดแล้วนะทำไม่ยังไม่มาอีกหล่ะกดกริ่งเรียกก็ไม่มีใครมาเปิด  โทรหาก็ไม่รับสาย ฮึยให้มันได้ยังงี้สิ  ฉันพยายามเปิดประตูโดยใส่รหัสวันเกิด  หมายเลขโทรศัพท์ก็ไม่ได้แต่พอกด  1 2 3 4   ประตูก็ แกร็กทันทีอะไรกันเนี๊ยถ้าคนร้ายจะมาทำร้ายเค้าคงตายไปแล้วแน่ๆเลย  พอฉันเข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง ฉันเลยเดินตามเสียงนั้นไปหยุดที่ห้องหนึ่ง
ก็เจอกับ  เออ......................
 
 
    0///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////0
 
 
next................
"แล้วนายคิดว่าฉันหมายถึงเรื่องอะไร"
"ก็.เออ....เรื่อง....."
"เรืองไร"
"ก็  0////0"
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา