Gossip นี่มันอะไรฉันเป็นข่าวกับนายอีกแล้ว

ทางด้านฟาง
ฟาง:วันนี้เป็นรัยว่ะ เครียด
ป๊อปปี้:จ๊ะเอ๋
ฟาง:ดี
ป๊อปปี้:เป็นรัยอะ
ฟาง:ปวดหัว
ป๊อปปี้:ฟางจ๋า
ฟาง:มีไรหรอป๊อปปี้
ป๊อปปี้:เรามีอะรัยจ่ะให้อ่ะ
ฟาง:อะรัยหรอ
ป๊อปปี้:ตามมาดิ
ฟาง:อือ
ป๊อปปี้:อ่ะ...ผมให้
ฟาง:โห่!!!สร้อยคอ มีจี้ที่เขียนว่าP and F 
ป๊อปปี้:สวยไหม เดี๋ยวผมใส่ให้
ฟาง:แกล้งอะไรฉันอีก
ป๊อปปี้:ไม่ได้แกล้ง แต่ฉัน..เอ๊ยลืมตัว ถ้าบอกว่ามีใจเธอจะว่าปะ
ฟาง:อีตาบ้า0///0
พิม:ป๊อป เมื่อวานที่ให้สร้อยพิมอ่ะใสให้หน่อย
 ฉันแอบเห๊นสร้อย มันสลักว่า p and p
ฟาง:เข้าใจแล้วคนที่ใสสร้อยนี้แสดงว่าเป้นของ ของนายซินะ
ป๊อปปี้:ไม่ใช่นะฟาง
 เพี๊ย
ฟาง" ไปตายซะ " ฉันพูดแค่นี้ทำให้นายนั้นหน้าเสียป๊อปปี้" ผมขอโทษคุณยังไม่หายโกธรผมอีกหรอ " นายนั้นทำหน้าอ้อนใส่ฉัน (อย่างใจอ่อนเด็ดขาด : ฟาง)พิม" ป็อปพิมว่าเรากลับกันก่อนน้า " ยัยนั้นกระชากป็อปปี้ไปที่รถ" ยัยพิมหยิบน้ำขึ้นมากินก่อนจะแกล้งทำน้ำหกใส่เสื้อตัวเอง " พิม" ป็อปมีทิชชู้ไหมค่ะ " ยัยนั้นถามป๊อปปี้" ไม่มีอะ ผมว่าไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เองหกนิดหน่อยเองเอง
" ผมพูดกับพิมห้ามไม่ให้พิมถอดเสื้อพิม" แล้วถ้าพิมเป็นปอดบวมตาย ละ กันไว้ดีกว่าแก้นะค่ะ
 " พูดจบเธอก็ถอดเสื้อคุมออกเผยให้เห็นหน้าอกที่ขาวเรียบเนียนน่ามองน่าจับป๊อปปี้" คุณก็รู้ว่าผมเป็นคนยังไง " พูดจบป็อปปี้ไม่รอช้าเค้ารีบหักโค้งเค้าคอนโดของเค้าฟาง" นี่หรอวิธีง้อฉัน " ฟางพูดพลางกำมือแน่นจนน้ำตาไหลพิม" ตอนนี้เข้าทางฉันแล้ว^0^ " ป็อปปี้ค่อยๆปลดกระดุมของเค้าทีละเม็ดพิม" ตอนนี้ฉันยอมเป็นของคุณอย่างเต็มใจ
 " พูดจบเค้าก็โน้มตัวเลื่อยๆเข้ามาจูบพิม ป๊อปปี้" ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ พิมเธออย่ายั่วฉัน " พิมเริ่มถอดเสื้อเกาะอกของเธอ" ภาพที่ผมเห็นหุ่นเธอน่ากิน เซ็กซี่มาก " ผมกระชากแขนพิมเค้ามาจูบอีกครั้งตอนนี้สภาพฉันคือเหลือ กางเกงในตัวบางกับ บลาสีดำสุดเซ็กซี่ฟาง" เคาะ ไม่เคาะ เคาะ ไม่เคาะ เอาไงดีวะ " ฉันสับสนกับตัวเองฟาง" เอาวะ ไม่เคาะแล้ว " ฉันเปิดประตูเข้าไปฟาง" ป็อปปี้! OxO สภาพเค้ากับพิมตอนนี้ทำให้ฉันรู้ว่า นายยังไม่เปลี่ยนฟาง" นี่นะวิธีง้อฉันของนาย "ป๊อปปี้" ฟาง!!! เออ" ผมอั้มอึ้งอยู่นายฟาง" นายมันก็แค่หนุ่มเที่ยวไปวันๆ ทำไรไม่เคยสำร็จ แค่ง้อนิดง้อหน่อยก็ไม่มีความอดทนหรอ หรือเห็นฉันเป็นผู้หญิงโง่ๆ ที่นายเล่นแล้วยังไม่ได้ซ่อม " ฉันด่าป็อปปี้ด้วยความโมโหมากป๊อปปี้" ใช่รู้ไว้นะ คนอย่างเธอจะว่าไปรสชาติเธอก็ไม่อร่อย แข็งถื่อ หน้าอกก็... ปากก็จัด ไม่มีอะไรดีซํกอย่าง ของเล่นของฉันเธออย่ามายุ่ง ฉันจะทำไรก็เรื่องของฉัน อยากหยิ่งไมใช่หรอ อยากหยิ่งก็หยิ่งไป เล่นตัวแบบนี้ใครจะไปชอบลง " นายนั้นด่าฉันเละเลยฟาง" นายจำคำพูดของนายไว้นะ แล้วอย่ามาทำดีกับฉันอีก มันเหมือนกับคนที่ ให้ความหวัง! " พูดจบฉันก็วิ่งออกนอกห้องป็อปปี้ไป" ถึงฉันจะหันกลับมาดู ก็ไม่มีแม้แต่เงามันทำให้ฉัน กลับไป...
ฟาง:นายทำอย่างนี้ได้งัย
ในห้อง
ป๊อปปี้:พิมฟังนะผมไม่ได้รักพิม
พิม:แล้วป๊อปรักใครถ้าไม่ใช่พิม
ป๊อปปี้:ป๊อปรักฟางเข้าใจไหมป๊อปรักฟาง
 ป๊อปปี้:แล้วสร็อยอะไรป๊อปไม่เคยให้พิม พี่ของพิมซื้อให้แล้วมาอ้างว่าป๊อปซื้อให้ทำไม
พิม:แต่พิมรักป๊อปพิมไม่อยากแพ้ฟาง
ป๊อปปี้:กลับไปซะก่อนที่ป๊อปจะเกลีดพิมไปมากกว่านี้
พิม:ก็ได้ ป๊อปเรื่องไม่จบแค่นี้แน่
ทางด้านแก้ว
แก้ว:นายโมะเมื่อรัยฟางจะมา
โทโมะ:จะรู้ไหมฉันนังอยู่กับเธอ
แก้ว:ฟางจ๋ามาซักทีสิ
แอ๊ด~
แก้ว:ฟางมาแล้วเหรอ
ฟาง:อืม
ฟาง:โทโมะ นายลงไปข้างล่างก่อนได้ไหม
โทโมะ:เออ
ตอนนี้ฟางมีน้ำใสๆไหลลงมาอาบแก้วสวยๆของฟาง
แก้ว:ฟางเป็นอะไร
ฟาง:ป๊อปเค้าอยู่กับพิม
แก้ว:เธอคงรักหมอนั้นแล้วซินะ
ฟาง:อืม
ฟาง:ฉันจะทำงัยดีแก้ว
แก้ว:อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิด
ฟาง:แต่นายนั้นตัดขาดกับฉัน
แก้ว:เธอไม่ต้องแคร์
ฟาง:แก้ว ฮือๆ
 ฟางกอดแก้วแล้วร้องไห้
แก้ว:ปล่อยออกมาให้หมด ลืมผู้ชายอย่างนั้นให้ได้
ฟาง:อืม
ฟางเช็ดน้ำตาตัวเองแล้วพูดกับตัวเองมา ฉันจะกลับมาเป็นคนเก่าในไม่กี่นาที
ประมาณ 6 โมงเย็น
หลังจากกลับจากที่ไปทัศนศึกษา ฟางก็ดันเจอป๊อปโดยบังเอิญ
ป๊อปปี้:ฟาง
ฟางหันไปมองหน่าเค้าด้วยสีน่าอย่างเย็นชาเหมือนไม่รู้จักกัน แล้วฟางก็กระตุกสร้อยที่ป๊อปให้แล้วโยนมันทิ้ง
ฟาง:เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก
ติดตามว่าฟางหรือป๊อปจะเป็นยังงัย ต้องติดตาม
 
 
 
 
 อ่านแล้วช่วย