only you gril รู้ไว้ซะ!ว่าเธอคือที่รักของฉัน

ณ เช้าแสนสดใส..แต่มันจะไม่สดใสเพราะใครบางคน-*-
"แก้วครับ..ไปโรงเรียนกันเถอะครับ^^"เหอะๆ ยิ้มซะหน้าบานเป็นจานดาวเทียมเลยนะไอ้โทโมะ
"ค่ะ!คุณโทโมะ"
"โธ่!แก้วทำไมต้องทำเสียงประชดโทโมะด้วยล่ะ"
"ไม่ได้ประชดค่ะ...แล้วนี้จะไปโรงเรียนได้หรือยังค่ะ"
"ครับๆๆ"
.
.
.
.
"โย่ว์!แก้วมาโรงเรียนแล้วเหรอ"
"ถ้าฉันยังไม่มาแกจะเห็นฉันยื่นอยู่ตรงนี้เหรอค่ะคุณพิชชี่"
"แก้วแกเป็นอะไรเนีย...อารมณ์เสียแต่เช้าเลย..เป็นเพราะโทโมะเหรอ"
"เฮ้ยๆๆพูดให้มันดีๆหน่อยไอ้พิชชี่..เพราะแกนั้นแหระที่ทำแก้วใจของฉันอารมณ์เสีย"เอ๊ะ!ฉันไปเป็นของมันตอนไหน(ก็ตอนงานปาร์ตี้ไงจ๊ะ>>>great)
"เดี๋ยวๆๆโทโมะฉันไปเป็นแก้วใจของแกตอนไหนห๊ะ!"
"แหม...จะให้โทโมะพูดตรงนี้เลยเหรอ..เขิลนะเนีย"เอิ่ม..ฉันจำได้แหระว่าตอนไหน-///-
"ไม่ต้อง...ฉันจำได้แหระ!"
"ว้าววววแก้วจำเรื่องวันนั้นของเราสองคนได้ด้วยเหรอ>///<"เออ...ฉันต้องเขิลไม่ใช่เหรอแล้วทำไมมันถึงเขิลยิ่งกว่าฉันอีกอ่ะ-*-
"หุปปาก!..วันนี้คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่"ก็จะไม่ให้อารมณ์เสียได้ไง..ก็พี่เกลอ่ะดิจะต้องไปเขาค่ายกับเด็กปี3ซึ่งฉันอยู่ปี1และปีนี้ฉันก็ไม่ได้ไปเขาค่ายด้วยและที่ซวยไปกว่านั้นคือฉันจะต้องไปนอน..บ้านไอ้โทโมะ!!!!!มันเป็นเรื่องที่เฮงซวยสุดๆเจอกันที่โรงเรียนก็อยากจะตายอยู่แล้วนี้ยังต้องไปอยู่บ้านเดียวกับมันอีก...ถ้าแค่2-3วันจะไม่ว่านะนี้ตั้ง1อาทิตย์ อ๊ากกกกกแก้วใจสุดสวยอยากบ้าตายTTOTT
"อารมณ์เสียอะไรเหรอแก้ว"พิชชี่ถาม
"เปล่าไม่มีอะไรขึ้นห้องเรียนกันเถอะ"ฉันพูดก่อนที่ลูกสมุนทั้งสองคนจะเดินตามมาอย่างเชื่อง(แน่ใจนะว่าคน-*->>>great)
.
.
.
.
+++พักเที่ยง+++
"แก้ววันนี้ทานอะไรดี"พิชชี่ถาม
"แกไปทานก่อนเถอะฉันยังไม่หิว"
"แล้วไม่ลงไปข้างล่างเหรอ"
"ไม่อ่ะ..แกไปเถอะ"ฉันพูดก่อนที่ไอ้พิชชี่จะเดินลงไปทานข้าว
"อ้าว...แก้ว!ทำไมไม่ไปทานข้าว"เวร!=o=อยากจะอยู่คนเดียวสักหน่อยดันมาเจอเจ้าตัวปัญหาอีกแหระ
"ไม่หิว"
"ไม่ได้นะ...เธอต้องหิวไม่งั้นอาจเป็นโรคกระเพาะได้"
"เป็นห่วงฉันเหรอ"
"ใช่เป็นห่วง...เป็นห่วงมาก...ถ้าเกิดแก้วเป็นอะไรไปใครจะมาดูแลหัวใจดวงน้อยๆของโทโมะล่ะ"เลี่ยนโว้ย-///-
"แหวะ!!!อยากอ้วก"
"โอ้แม่เจ้า!!!.ฉันมีอะไรกับเธอแค่ครั้งเดียวเธอท้องแล้วเหรอ"อ๊าคคคคไอ้บ้าพูดออกมาแบบนี้ได้ไงฉันเสียหายนะ-///-
"ไอ้บ้า....ไม่ใช่ยะ...ฉันไม่มีวันให้นายมาเป็นพ่อของลูกฉันหรอก"กรี๊ด!ฉันพูดอะไรออกไปเนีย..ฉันคิดกาลไกลขนาดมีลูกแล้วเหรอเนีย
"แสดงว่าเธอก็อยากมีลูกใช่ไหม^^"น...นี่ฉันทำให้มันคิดเหรอเนีย...ม้ายยยยยยยยยน๊า~~~~~~
"ไม่พูดด้วยแล้ว...ยิ่งพูดกับนายยิ่งอารมณ์เสีย"ฉันพูดแล้วเดินไปนั่งหน้าห้องเรียนแต่มันก็ยังตามมาอยู่ดี- -*
"แก้วครับ"มาแปลกแฮะ เมื่อกี้ยังกวนฉันอยู่เลย แล้วตอนนี้ทำมาเป็นพูดเสียงหวาน
"ค่ะ โทโมะ"เอากันเขาไปทั้งฉันทั้งมันแปลกกันทั้งคู่ก็ถ้าปกติฉันไม่เคยพูดเสียงหวานและพูค่ะค่ากับมันเลยนะ...ยกเว้นประชด
"แก้ว...คิดอยากจะมีแฟนไหม?"ถามแปลกแฮะ
"ก็คงคิด...มั้ง"
"แล้วถ้ามีผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบแกล้งแก้วและชอบทำให้แก้วอายเพื่อนๆอยู่เรื่อย..และเค้ามาขอแก้วเป็นแฟนแก้วจะตกลงไหม"เออ..ใบ้กินเลยไม่กล้าตอบมันเลยนะเนีย
"ก็คงต้องพิจรานานิดหนึ่งนะ"
"แต่ก็มีโอกาสใช่ไหม?"
"เออ..ใช่..มีโอกาส"ยิ่งพูดกับมันก็ยิ่งรู้สึกแปลกๆ
"อืม...งั้นโทโมะไปก่อนนะอย่าลืมหาอะไรทานด้วย"มันพูดแล้วเดินจากไป
"มัน...กินยาไม่เขย่าขวดป่ะว่ะ..ถามอะไรแปลกๆ"
     ~ตึด ตึด ตึด~
to...kaew
        แล้วถ้าผู้ชายที่โทโมะพูดถึงคือ...โทโมะเองล่ะ
        แก้วจะว่ายังไง^^
                                                     from...tomo
"ไอ้บ้าส่งข้อความอะไรมาเนีย>///<"     
 
....................................................................................................................................
มาอัพให้แล้วนะรีดเดอร์ตอนนี้แก้วกับโทโมะกำลังจะลงเอยกันด้วยดีแต่...(บอกไม่ได้อ่ะ)
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพให้ใหม่นะ(ถ้าว่างTOT)