all the pain of ytd....ความเจ็บจากวันนั้น
10.0
เขียนโดย BAMBAMTOMOKAEWlover
วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 17.23 น.
12 chapter
47 วิจารณ์
23.17K อ่าน
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหน้าห้อง....ร่างบางยืนอยุ่หน้าห้องของสามีที่...พาพิมมานอนด้วย...เธอแอบฟังว่าสองคนนั้นทำอะไรกันอยุ่
"อื่ออ..โทโมะค่ะ..อ่าาห์" ทำให้ร่างบางรุ้ทันทีว่าทำอะไรอยุ่
ปัง!!
"ทำอะไร นึกถึงหน้าฉันบ้างมั๊ย!!" กระชากพิมออกอย่างแรง
"แก้ว.." เพี๊ยะ!!
" ฉันเป็นภรรยาคุณน่ะ!!"
"มันจะไม่เกิดขึ้นอีก..."
"นิเธอ!! ไม่กลัว จะตกนรกหรือไง" หันไปว่าร่างบางที่ล้มอยุ่กับพื้น
"โทโมะขา ช่วยพิมด้วย" อ้อนชายหนุ่ม
"พิม"
"ถ้าคุณช่วยมัน ฉันจะบอกคุณแม่!!"
" ถ้าเธอรักโทโมะ เธอก็ปล่อยให้โทโมะมามีความสุขกับฉันซิ หรือว่าไม่กล้า " พูดยั่วโมโหหญิงสาว
"ฮืม!!" เดินออกไป
+
+
++
+++ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
"ใครมาบีบแตรตอนเที่ยงคืนเนี่ย!! องอาจไปดูซิ" แพร แม่ของพิมสั่งให้ลุกน้องไปดู
"มาหาใครครับ" องอาจถาม แต่ร่างบางไม่ตอบและเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ ที่เคยมีความสุขด้วยกัน พ่อ แม่ ลูก แต่ตอนนี้ แม่พิม กับ พิม เอาไปหมดแล้ว
"หนูแก้ว มาทำไมลูก" เสแสร้งพูดดี
"ไม่ต้องมาเสแสร้ง พ่ออยุ่ไหน!!"
"น้าดูแลพ่อหนูอย่างดีเลย ไม่ต้องห่วง" แพรพูดพร้อมตีหน้าซื่อ
"ฉันไม่เชื่อ!!" เดินเข้าไปในห้องนอน
"พ่อ!!!" ตะโกนออกมา เพราะเห็นภาพที่พ่อของเธอ ล้มลงไปนอนกับพื้น พร้อมถูกล่ามโซ่
"แกทำอะไร!!" ผลักแพรจนล้ม
" อีเด็กเปรต!! แกกล้าทำฉันหรอ" ตบหน้าแก้วหนึ่งที
"พ่อค่ะ ไปเถอะค่ะ" ยกพ่อขึ้นมา
"แก้ว...พ่อถูกล่ามโซ่..กุญแจ...แพรก็เอาไปทิ้งแล้ว.." พ่อพูดออกมาเสียงสั่นๆ
"ฉันดูพ่อเธอได้"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่ แล้วอย่าคิดหนีไปไหนน่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เดินชนแพรจนกระเด็น
เมื่อหญิงสาวเดินออกไปแล้ว
"อย่าคิด ว่าแกจะได้เจอหน้าพ่อแก!!" แพรถือมีดมาด้วยความน่ากลัว
"แพร...อย่า..!" พ่อของแก้วร้องห้าม
ฉึก!!!
......................................................................................................................................
เดี๋ยวมาใหม่น่ะค่ะ จุ๊บ <3
"อื่ออ..โทโมะค่ะ..อ่าาห์" ทำให้ร่างบางรุ้ทันทีว่าทำอะไรอยุ่
ปัง!!
"ทำอะไร นึกถึงหน้าฉันบ้างมั๊ย!!" กระชากพิมออกอย่างแรง
"แก้ว.." เพี๊ยะ!!
" ฉันเป็นภรรยาคุณน่ะ!!"
"มันจะไม่เกิดขึ้นอีก..."
"นิเธอ!! ไม่กลัว จะตกนรกหรือไง" หันไปว่าร่างบางที่ล้มอยุ่กับพื้น
"โทโมะขา ช่วยพิมด้วย" อ้อนชายหนุ่ม
"พิม"
"ถ้าคุณช่วยมัน ฉันจะบอกคุณแม่!!"
" ถ้าเธอรักโทโมะ เธอก็ปล่อยให้โทโมะมามีความสุขกับฉันซิ หรือว่าไม่กล้า " พูดยั่วโมโหหญิงสาว
"ฮืม!!" เดินออกไป
+
+
++
+++ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
"ใครมาบีบแตรตอนเที่ยงคืนเนี่ย!! องอาจไปดูซิ" แพร แม่ของพิมสั่งให้ลุกน้องไปดู
"มาหาใครครับ" องอาจถาม แต่ร่างบางไม่ตอบและเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ ที่เคยมีความสุขด้วยกัน พ่อ แม่ ลูก แต่ตอนนี้ แม่พิม กับ พิม เอาไปหมดแล้ว
"หนูแก้ว มาทำไมลูก" เสแสร้งพูดดี
"ไม่ต้องมาเสแสร้ง พ่ออยุ่ไหน!!"
"น้าดูแลพ่อหนูอย่างดีเลย ไม่ต้องห่วง" แพรพูดพร้อมตีหน้าซื่อ
"ฉันไม่เชื่อ!!" เดินเข้าไปในห้องนอน
"พ่อ!!!" ตะโกนออกมา เพราะเห็นภาพที่พ่อของเธอ ล้มลงไปนอนกับพื้น พร้อมถูกล่ามโซ่
"แกทำอะไร!!" ผลักแพรจนล้ม
" อีเด็กเปรต!! แกกล้าทำฉันหรอ" ตบหน้าแก้วหนึ่งที
"พ่อค่ะ ไปเถอะค่ะ" ยกพ่อขึ้นมา
"แก้ว...พ่อถูกล่ามโซ่..กุญแจ...แพรก็เอาไปทิ้งแล้ว.." พ่อพูดออกมาเสียงสั่นๆ
"ฉันดูพ่อเธอได้"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่ แล้วอย่าคิดหนีไปไหนน่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เดินชนแพรจนกระเด็น
เมื่อหญิงสาวเดินออกไปแล้ว
"อย่าคิด ว่าแกจะได้เจอหน้าพ่อแก!!" แพรถือมีดมาด้วยความน่ากลัว
"แพร...อย่า..!" พ่อของแก้วร้องห้าม
ฉึก!!!
......................................................................................................................................
เดี๋ยวมาใหม่น่ะค่ะ จุ๊บ <3
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ