all the pain of ytd....ความเจ็บจากวันนั้น
10.0
เขียนโดย BAMBAMTOMOKAEWlover
วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 17.23 น.
12 chapter
47 วิจารณ์
23.37K อ่าน
5) น้อยใจ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ' ความเจ็บจากวันนั้น ที่แม่เธอทำกับแม่ฉัน ฉันยังไม่ลืมน่ะพิม ฉันจะเอาพ่อฉันคืนมา!'
ตกดึก 23:45 น
แก้ว : ไปไหนมา
โทโมะ : ไปไหนก็ได้ ที่ไม่มีเธอ
แก้ว : ไม่มีฉันแล้วคุณจะเสียใจ
โทโมะ : ดี! ผมคงเป็นผู้ชาย ที่โชคร้ายที่สุดเลยน่ะ ที่มีภรรยาแบบคน
แก้ว : คุณต้องถือว่าโชคกีที่มีภรรยาแบบฉัน!
โทโมะ : เธอต้องการอะไรกันแน่!
แก้ว : ต้องการสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคืนมา
โทโมะ : อะไรของเธอ
แก้ว : พอเถอะ คุณไปนอนได้แล้ว
และหญิงสาวก็เดินที่ห้องเก็บของ....เช่นเดิม
เช้าตรู่..
หญิงสาวก็ลุกมาทำอาหารให้เช่นเคย และออกไปทำงานที่ไร่ของเธอแต่เช้า
ฟาง : พี่โทโมะ!
โทโมะ : อะไรยัยฟางง
ฟาง : ฟางตามจริงๆ พี่แต่งงานกับแก้ว แล้วพี่มีความสุขมั๊ย
โทโมะ : พี่เกลียดเธอจะตาย
แม่โทโมะ : เดี๋ยวน้องได้ยินแล้วจะเสียใจ
ฟาง : ช่ายย
โทโมะ : ไม่เข้าบริษัทหรอฟาง
ฟาง : ไม่ ขอหยุดหนึ่งวันน่ะค่ะ บอสสสส
โทโมะ : ได้ๆ
ณ บรัษัท ช่วงบ่ายๆ
หญิงสาวเปิดประตูเข้ามา
โทโมะ : เข้ามาทำไม ไม่เคาะ
แก้ว : ขอโทษค่ะ
ก๊อกๆๆๆ
โทโมะ : มาทำไม
แก้ว : มาหาสามีไม่ได้หรือไง
โทโมะ : ไม่มีงานการทำหรือไง ตื่นที่ 11 โมง อาหารก็ไม่เคยทำให้กิน
'คนอย่างคุณจะไปรุ้อะไร'
แก้ว : ฉันมันไม่ดี!!
พูดด้วยความน้อยใจลึกๆ
โทโมะ : ออกไปได้แล้ว
แก้ว : คุณจะไปไหน
โทโมะ : ฉันจะไปหาพิม
แก้ว : ลองดูซิ ฉันจะฟ้องคุณแม่
โทโมะ : เธอมันดีแต่ฟ้อง
แก้ว : ใช่ฉันมันดีแต่ฟ้อง ไม่ใช่พิม!
.......................................................................................................................................
ไรเตอร์ : ป๊า ม๊าน้อยใจ 2 รอบแล้วน่ะ
โทโมะ : ไอ่ไรเตอร์บ้า! ไปนอนไป
ไรเตอร์ : โนเวย์!!.
BAMBAM
19/10/2555
ตกดึก 23:45 น
แก้ว : ไปไหนมา
โทโมะ : ไปไหนก็ได้ ที่ไม่มีเธอ
แก้ว : ไม่มีฉันแล้วคุณจะเสียใจ
โทโมะ : ดี! ผมคงเป็นผู้ชาย ที่โชคร้ายที่สุดเลยน่ะ ที่มีภรรยาแบบคน
แก้ว : คุณต้องถือว่าโชคกีที่มีภรรยาแบบฉัน!
โทโมะ : เธอต้องการอะไรกันแน่!
แก้ว : ต้องการสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคืนมา
โทโมะ : อะไรของเธอ
แก้ว : พอเถอะ คุณไปนอนได้แล้ว
และหญิงสาวก็เดินที่ห้องเก็บของ....เช่นเดิม
เช้าตรู่..
หญิงสาวก็ลุกมาทำอาหารให้เช่นเคย และออกไปทำงานที่ไร่ของเธอแต่เช้า
ฟาง : พี่โทโมะ!
โทโมะ : อะไรยัยฟางง
ฟาง : ฟางตามจริงๆ พี่แต่งงานกับแก้ว แล้วพี่มีความสุขมั๊ย
โทโมะ : พี่เกลียดเธอจะตาย
แม่โทโมะ : เดี๋ยวน้องได้ยินแล้วจะเสียใจ
ฟาง : ช่ายย
โทโมะ : ไม่เข้าบริษัทหรอฟาง
ฟาง : ไม่ ขอหยุดหนึ่งวันน่ะค่ะ บอสสสส
โทโมะ : ได้ๆ
ณ บรัษัท ช่วงบ่ายๆ
หญิงสาวเปิดประตูเข้ามา
โทโมะ : เข้ามาทำไม ไม่เคาะ
แก้ว : ขอโทษค่ะ
ก๊อกๆๆๆ
โทโมะ : มาทำไม
แก้ว : มาหาสามีไม่ได้หรือไง
โทโมะ : ไม่มีงานการทำหรือไง ตื่นที่ 11 โมง อาหารก็ไม่เคยทำให้กิน
'คนอย่างคุณจะไปรุ้อะไร'
แก้ว : ฉันมันไม่ดี!!
พูดด้วยความน้อยใจลึกๆ
โทโมะ : ออกไปได้แล้ว
แก้ว : คุณจะไปไหน
โทโมะ : ฉันจะไปหาพิม
แก้ว : ลองดูซิ ฉันจะฟ้องคุณแม่
โทโมะ : เธอมันดีแต่ฟ้อง
แก้ว : ใช่ฉันมันดีแต่ฟ้อง ไม่ใช่พิม!
.......................................................................................................................................
ไรเตอร์ : ป๊า ม๊าน้อยใจ 2 รอบแล้วน่ะ
โทโมะ : ไอ่ไรเตอร์บ้า! ไปนอนไป
ไรเตอร์ : โนเวย์!!.
BAMBAM
19/10/2555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ