all the pain of ytd....ความเจ็บจากวันนั้น

'ส่วนฉันน่ะหรอ ก็กลับบ้านน่ะซิ ฉันคงจะไม่กลับมาบ้านโทโมะ จนกว่าจะแต่งงาน อีก 2-3 วันก็จะแต่งแหละ
กลับบ้านไปอยุ่กับแม่ดีกว่า แต่งเสร็จแล้วค่อยมาบ้าน โทโมะก็แล้วกัน....'
 
........แต่งงาน
 
บนเวที
 
" ขอบคุณทุกๆคนที่มางานแต่งในค่ำคืนนี้น่ะครับ ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้วครับ เจ้าสาวคงอยากจะพูดมากกว่า"และยื่นไมค์ให้
 
"ก็ต้องขอขอบคุณทุกคนน่ะค่ะ ที่มาในวันนี้ ต่อจากนี้ไป แก้วจะเป็นภรรยาที่ดี และจะอยุ่ด้วยกันไปจนวันตาย....โทโมะ"
 
แปะ แปะ แปะ! เสียงปรบมือ
 
และงานแต่งก็ผ่านไปด้วยดี
ห้องหอ....(บ้านโทโมะ)
 
โทโมะ : หมดหน้าที่ของฉันแล้วใช่มั้ย 
กระชากหญิงยาวมาอย่างแรง
 
แก้ว : นี่คุณ ฉันเจ็บน่ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้
 
โทโมะ : มีสิทธิ์ อะไรมาสั่งผม
 
แก้ว : ภรรยาไง
 
โทโมะ : ขอให้เป็นไปจนตายล่ะกัน!! 
ผลักหญิงสาว แทบจะล้ม
 
แก้ว : ถ้าไม่ใช่เรื่องส่วนตัว! ฉันก็ไม่แต่งเหมือนกัน
 
หญิงสาวเลยต้องหอบหมอนหอบผ้า มานอน ห้องเก็บของ
 
.........เช้าวันต่อมา
 
แม่โทโมะ : โทโมะ น้องล่ะลูก
 
โทโมะ : นอนกินบ้านกินเมือง ตื่นประมาณบ่ายอ่ะครับ
 
แม่โทโมะ :  เมื่อเช้าแม่ยังเห็น...
 
โทโมะ : กินเถอะครับ ขี้เกียจฟังแม่แก้ตัวแทนคนอื่น
 
ฟาง : แก้วไม่ใช่คนอื่นน่ะพี่โทโมะ
 
โทโมะ : สำหรับเทออาจใช่ แต่ไม่ใช่พี่
 
ฟาง : อร่อยมั้ยค่ะพี่ชาย
 
โทโมะ : อร่อยมาก ฟางทำหรอ
 
ฟาง : ป่าวค่ะ
 
โทโมะ : ชั่งมันเถอะ
 
กินเสร็จแล้ว ก็ลุกไปบริษัท
 
......................................................................................................................................
BAMBAM
19/10/2555