Click..รัก (PF)

หลังจากที่ยายเฟย์พูดให้ฉันได้ลองนึกภาพดูว่า ถ้ามีผู้หญิงคนนึงเข้ามา แล้วพี่โทโมะยังจะเหมือนเดิมมั้ย หรือจะเปลี่ยนไป แล้วนานหมีอีกจะยังรักฉันเหมือนที่พูดหรือเปล่า จริงๆแล้วเรื่องนี้ฉันไม่ค่อยอยากทำหรอก แต่เพื่อหลายๆคนแล้วฉันควรจะลองทำ

 

แก้วจะได้รู้ซักทีว่าคนคนนี้เค้าควรจะเสียใจให้มั้ย

 

ฉันก็จะได้รู้ซักทีว่าฉันรู้สึกอย่างไร

 

หลังจากวันนั้นสามวันฉันนั่งคิดแผนไปแผนมา จนมาสะดุดกะแผนๆนึง

 

"เป็นฉันที่ไม่ใช่ฉันงั้นเหรอ" ฉันบ่นพึมพำมันยังไงกันนะ

 

"เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน ลองดู" ฉันหยิบโทรศัพท์ของฉันขึ้นมาเพื่อโทรหาโบว์ น้องและญาติห่างๆของฉัน เพื่อจะยืมรูปภาพและเสียง ในแผนครั้งนี้ 

 

"โบว์เหรอ นี่พี่ฟางเองนะ" ฉันพูดหลังโบว์รับสาย

 

"ค่ะพี่ฟาง สบายดีหรือเปล่าค่ะ"เสียงโบว์ถามฉัน

 

"จ้าพี่สบายดี เออ โบว์พี่มีเรื่องจะขอความช่วยเหลืออ่า" 

 

"อะไรอะค่ะพี่ฟาง"

 

"พี่จะขอยืมรูปโบว์มาทำ Facebook แล้วยืมเล่นmsn อ่า คือพี่อยากลองใจแฟนอ่า" ฉันบอกปัดๆไปเพื่อให้โบว์ยอม

 

"อ่อ เรื่องแค่นี้เอง ลองใจว่าที่พี่เขยเหรอค่ะ สบายมากพี่ฟางทำได้เลย"

 

"อะหะ ขอบใจมากนะโบว์"แล้วฉันก็วางสายไป

 

ที่ฉันเลือกโบว์เพราะว่าเป็นญาติฉันฉันรู้จัก แต่เค้าอยู่เชียงใหม่ น่าตาผิวพรรณ หุ่น จัดว่าเป็นคนน่ารัก สวยมากคนนึงเลย ฉันไม่อยากแอบเอารู้คนไม่รู้จักมาทำแบบนี้อ่า

 

หลังจากที่โบว์ส่งรูปให้ฉันแต่ละรูปสวยๆทั้งนั้น ฉันก็จัดการนั่งทำเฟสขึ้นมาใหม่ แล้วแอดพี่โทโมะไป แล้วฉันก็ไม่ลืมแอดนายหมีไป ฉันสมัครเมลใหม่ไว้เล่นเอมเอสเอมกะพวกเค้า แล้วฉันก็ไม่ลืมโทไปรายงานยยายเฟย์ แล้วขอเมลล์พี่โทโมะมา แอดเค้าไป ตอนนี้ก็แค่รอว่าเค้าจะรับหรือเปล่าแค่นั้นแหละ

 

ฉันลองออนเอม เมลของฉันดูก่อนว่ามีใครมั่งก่อนจะออนเอมอีเมลใหม่ที่สร้างขึ้นมาเพื่อแผนนี้

 

ตึ้ง..ตึ้ง (เสียงเอมฉัน)

 

".....ทำอะไรอยู่ครับ ไม่เห็นค่อยออนเลย" พี่โทโมะทักฉันมา แต่ฉันยังไม่ตอบเค้ากลับรอเค้ารับเมลใหม่ของฉันก่อน

 

ตึ้ง..ตึ้ง(เอมฉันดังอีก)

 

"เจ๊ กินอะไรหรือยัง ให้ซื้อไปให้มั้ย....." ป๊อบทักฉันมา แต่ทำไมฉันถึงอยากตอบป๊อบละ แล้วทำไมฉันถึงไม่อยากให้เค้ารับแอดเมลใหม่ฉันเลย 

 

"ขอตอบหน่อยละกันนะ"ฉันพูดกับตัวเอง หลังจากไม่เจอเค้ามาสามวัน

"ไม่ค่อยหิวอ่า แต่ถ้าซื้อมาก็ขอบคุณ" ฉันตอบป๊อบ

 

"เจ๊อยากกินอะไรละ จะได้ซื้อไปให้" 

 

"งั้นเอา ข้าวมันไก่ แตงโม มะม่วงเปรี้ยว เค้กโรลกาแฟ กะขนมปังหมุหยอง เปปซี่ แล้วก็นมเปรียว"

 

"โหววว เนี่ยนะไม่หิว"

 

"งั้นไม่ต้องซื้อมาให้ก็ได้นะ ชิส์"

 

"โอเค ครับๆๆๆๆ รอสิบห้านาทีจะได้ของที่สั่งนะครับ" แล้วเค้าก็ออฟไลด์ออกไป

 

"หึๆ แกล้งหมีสะใจจัง" ฉันพูดพึมพำ ปนอมยิ้ม แล้วฉันก็ออฟไลด์ตามป๊อบออกไป

 

"ไหนลองออนเมลใหม่ซิ ว่ามีใครรับแล้วมั่ง" ฉันพูด

 

"พี่โทโมะรับแล้ว ทำไงดี ใช่แล้้วลองทักเค้าดู" ว่าแล้วฟางก็ลองทักโทโมะไป

"สวัสดีค่ะ " ฉันทักเค้า

 

".............Who" พี่โทโมะตอบมา

 

"ชื่อโบว์ค่ะ แล้วคุณละค่ะ" โกหกคำโตออกไป

 

"โบว์ไหน เรารู้จักกันได้ไง แล้วไปเอาเมลล์ผมมาได้ไง" 

 

นั่นไงงานเข้าแล้วมั้ยละ ไม่ได้คิดไว้ด้วย เพราะแอบขอจากยายเฟย์มา

 

"อ่อ พอดีลองแอดเฟสบุ๊คไปอะค่ะ แล้วเห็นเห็นอีเมลเลยลองแอดมาค่ะ รบกวนหรือเปล่าค่ะ" ฉันโกหกต่อไป

 

"ก็นิดหน่อยอ่า แล้วใช้เฟสชื่ออะไร"

 

"เออ ..อ โบววี่ค่ะ" ฉันทายว่าเค้ากลังเข้าไปดูเฟสฉันอยู่ตอนนี้

 

"ไม่เคยเห็นหน้าแฮะ........เรียนที่ไหนเหรอ"พี่โทโมะถามฉัน

 

"เชียงใหม่ค่ะ แล้วสรุปเราเป็นเพื่อนกันได้ไหม พอดีโบว์เหงาๆอะค่ะช่วงนี้ อยากหาคนคุยด้วยแก้อกหักอะค่ะ อิอิ" นั่นไงโกหกเข้าไปยายฟาง ทำยังไงก็ได้ให้เค้าจับไม่ได้อ่า

 

"อืม ได้ซิ ตอนนี้ไปเรียนก่อนนะ เดี๋ยวเย็นๆมาคุยด้วย ไปละ บาย"

 

"บายค่ะ" แล้วพี่โทโมะก็ออฟไลน์ออกไป

 

บอกกับฉันได้ไหม สิ่งที่ฉันไม่รู้ของใครเป็นของใคร เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น

 

"ฮัลโหล" 

 

"ของที่สั่งได้แล้วนะครับ ช่วยเปิดห้องให้ด้วยครับ" นายหมีพูด

 

ฉันวางสายแล้วเปิดประตูให้นายหมีเข้ามาในห้องของฉัน

 

"แล้วทำไมไม่เคาะประตู เปลืองค่าโทรจัง" ฉันบ่น

 

"เจ๊จ่ายเหรอ (ทำหน้ากวน)"

 

"เอออออ ใช่ซิ ชิส์"ฉันแลบลิ้นใส่เค้าไป

 

"จะกินเลยหรือเปล่า จะได้เอาใส่จานให้" ป๊อบถามฉัน

 

"ยังอ่า เดี๋ยวกินเอง ไปเรียนเหอะ" ฉันไล่เค้า จริงๆแล้วฉันแค่ไม่อยากหวั่นไหวที่เค้าดีกับฉันขนาดนี้ เค้าทำเหมือนที่แบงค์เคยทำกับฉันเลย

 

"อะหะ กินด้วยละ ซื้อมาตั้งเยอะ เป็นห่วงรู้ป่าว ไปเล่นเกมส์ดีกว่า แบร่...." เค้าแลบลิ้นใส่ฉัน

 

ฉันตอนนี้ก็ได้แต่อึ้งไปเลย แต่เอ๊ะเดี๋ยว ไปเล่นเกมส์ ไม่น๊า ตาหมีบ้าโดดเรียนอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย คณะฉันไม่มีเรียนเพราะอาจารย์ไปดูงานต่างประเทศอาทิตย์นึง หลังจากที่ฉันกินข้าวเสด

 

"ห๊าา ป๊อบออนเหรอ แสดงว่ารับแล้วซินะ" ฉันพูดกับตัวเอง

 

"ลองทักหน่อยดีกว่า"

 

"สวัสดีค่ะ"

 "สวัสดีครับ"

"ยินดีทีได้รู้จักนะค่ะ"

"เช่นกันครับ"

"ชื่ออะไรเหรอค่ะ"

"ป๊อปปี้ครับ"

"ชื่อเพราะจัง แถมพูดเพราะด้วย"

"ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง ว่าแต่ชื่ออะไร แอดเรามาได้ไง"

"อ่อ ชื่อโบว์ค่ะ แอดมาจากเมลในเฟสบุ๊คค่ะ แล้ววันหลังจะไปคอมเมนท์นะค่ะ"

"ออครับ"

"เราของเป็นเพื่อนกับป๊อบได้ไหมค่ะ"

"อ่อ ได้ิดิ ไม่เห็นเป็นไรเลย"

"แล้วแฟนป๊อบไม่ว่าเหรอ"

"เราโสดอ่า" ทำไมฉนถึงเจ็บแปลบที่อกข้างซ้ายนะ ทำไมหายใจไม่คล่องแค่ป๊อปบอกว่า....โสด....

"จิงอ่า งั้นเราจีบได้ไหมอ่า"

"ไม่รู้ซิ.............ได้มั้ง" เค้าตอบฉันมา ทำไมอยู่ๆน้ำตาฉันก็ไหลนะ

"งั้น ..โบววี่ ชื่อเฟสเรา เผื่ออยากเห็นหน้าเรา"

"อะหะ เราไปก่อนนะ บาย" แล้วป๊อปก็อ๊อฟไลน์ไป

จริงๆแล้วผมไม่ได้อยากให้ใครมาจีบหรอก ผมแค่อยากหาคนคุยด้วย จะได้ไม่ทำให้เจ๊ฟางลำบากใจ หรือเสียใจเหมือนตอนที่ผมบอกชอบเธอ เธอจะได้เห็นว่าผมมีคนคุยด้วย จะได้ไม่ต้องคิดมาก

 

ทำไมนะ ทำไมฉันเศร้าแบบนี้ ทำไมฉันต้องมานั่งร้องไห้ ทั้งๆที่เมื่อกี้ฉันยังมีความสุขที่เค้ายังห่วงฉันอยู่เลย

 

"ถ้านายหมีรักโบว์ ฉันจะทำยังไงดีละ" ฉันพูดเบาๆกับตัวเอง"นายจะทิ้งฉันแล้วเหรอ" ฉันยังพูดต่อร้องไห้ต่อไป จนเผลอหลับไป

 

 

 

 

 

จากนี้ไปฟางจะทำยังไง จำทำให้แก้วกับโทโมะกลับมารักกันได้ไหม โปรดติดตาม