Stubborn Love Plan แผนการณ์ขโมยหัวใจ รักนายปากแข็ง
เขียนโดย narami
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.08 น.
แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2556 22.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) Gentleman?!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter 4
Gentleman?!
:: Poppy Talk ::
[ ตึกเรียน Grade10-Grade12 ]
หลังจากที่ฟางได้ช่วยรุ่นน้องคนนั้นขึ้นมาจากน้ำ เธอก็จะพาพวกผมไปพบกับไอ้ตัวต้นเหตุ แดเนียล Grade12 ห้องC ผู้ชายที่ทำให้เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้น
ฟางที่เดินนำพวกผมอยู่นั้นดูคาดเดาอารมณ์ไม่ได้ ว่าโกรธ หรืออะไร เพราะเธอนิ่งมากจนน่ากลัว
“เห้ยๆ ป๊อปปี้ แกว่าฟางโกรธอยู่รึเปล่าวะ”
เขื่อนเอ่ยถามผมกับโทโมะเสียงเบา(มาก)ระหว่างที่เรากำลังเดินทางไปหารุ่นพี่คนนั้น
“ฉันว่าน่าจะโกรธมากละ เพราะการทะเลาะครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลย”
โทโมะกล่าวก่อนจะเอามือลูบคางอย่างเก๊กท่า ฉันไม่มีอารมณ์มาดูแกเก๊กหล่อหรอกนะ!
“ฉันก็คิดเหมือนแกว่ะ ถ้ายัยลูกหมาไปเจอกับรุ่นพี่คนนั้น มีหวังได้อาละวาดห้องแตกแน่”
ผมพูดอย่างเสียวสันหลัง ใครจะไปรู้ละครับว่ายัยลูกหมาจะแข็งแรงขนาดนั้น เมื่อเช้าผมยังนึกว่ายัยนี่อ่อนแอเป็นลูกแหง่
ที่ไหนได้.... ยัยนี่แข็งแรงกว่าแก้วกับเฟย์ซะอีก แอบกลัวๆเหมือนกันครับ ถ้ายัยลูกหมาระเบิดอารมณ์ออกมา จะร้ายแรงแค่ไหน....
“ครืดดดดดดดดดด”
เสียงบานเลื่อนประตูถูกเลื่อนออกไป ถึงแล้วสินะ Grade12 ห้องC ฟางเดินนำพวกผมเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าตึงเครียดกว่าเดิมเมื่อเจอตัวต้นเหตุ
ทุกคนในห้องต่างหันมามองฟางเป็นตาเดียว ทำไมนะหรอครับ เพราะยัยนี่ตัวเปียกนะสิ! ถึงจะแห้งไปมากแล้วจากเมื่อกี้แต่ก็ยังถือว่าเปียกอยู่ แล้วไอ้เสื้อเชิร์ตสีขาวแสนบางตัวนั้นก็ยิ่งเรียกสายตาพวกผู้ช่ายในห้องให้หันมามองเป็นตาเดียว รู้สึกว่าวันนี้ยัยลูกหมาจะลืมใส่เสื้อทับด้วย ทำให้เห็นชั้นในได้ค่อนข้างชัด แต่ดีที่เสื้อชั้นในเป็นสีขาวแบบเรียบๆ ทำให้ไม่ค่อยเด่นอะไรมากมาย
แต่ก็นะ..... ผู้ชายที่ไหนเห็นแบบนี้เลือดกำเดาก็จะไหลกันทุกคนแหละครับ หนึ่งในนั้นก็รวมผมด้วย!
“นี่เธอ ใส่ซะ”
ผมถอดเสื้อสูทสีเทาของโรงเรียนออกแล้วยื่นให้ฟาง ฟางรับไปอย่างงงๆแต่ก็ยอมใส่แต่โดยดี ที่ทำนี่ไม่ใช่เพราะห่วงหรอกนะครับ แต่ผู้หญิงไม่ควรใส่เสื้อผ้าล่อตาล่อใจผู้ชาย มันดูไม่ดี (ปากแข็งจังเลยนะ :: นาระ)
“ขอบใจ”
เธอพูดขอบคุณก่อนจะเดินไปหารุ่นพี่แดเนียลที่มองพวกเราด้วยสายตาสงสัย
“รุ่นพี่ค่ะ กรุณาไปที่ห้องปกครองด้วยค่ะ”
ฟางตอบเสียงเรียบจนถึงขั้นเย็นชา ทำเอาทุกคนในห้องสั่นไปกับน้ำเสียงนั้น
“ทำไมละครับน้องฟาง พี่ทำผิดอะไรหรอ?”
ถามออกมาอย่างทีเล่นทีจริงโดยไม่ได้ดูสถานการณ์เลยว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาโมโหแค่ไหน
“พี่ก็ไม่ได้ทำผิดอะไรหรอกค่ะ ก็แค่มีกิ๊กทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วทั้งคน ทำให้ผู้หญิงสองคนต้องมาทะเลาะกันเพราะพี่”
สายตาที่เต็มไปด้วยความน่ากลัวจ้องไปที่รุ่นพี่แดเนียลอย่างจะกลืนกิน อีกฝ่ายได้แต่กลืนน้ำลายอย่างเหนียวคอ
“พี่ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนิ! ยัยบ้าสองคนนั้นมันตบกันเอง แล้วไงวะ!”
เสียงสบถที่ดังออกมาทำให้พวกผมที่มากับฟางด้วยอยากเข้าไปต่อยไอ้รุ่นพี่เลวๆคนนี้จริงๆ ผมสังเกตุได้ว่าฟางกำมือแน่น อย่างพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ต่อยไปที่หน้าคนนั้น
“ฟางขอบอกอีกแค่ครั้งเดียว กรุณาไปที่ห้องปกครองเดียวนี้”
ฟางที่สกดอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่ กัดฟันพูดออกมา
“ไม่โว้ยยยยยยยย ฉันไม่ไป เธอจะทำไมฮะ! เธอมันก็แค่ลูกสาวเจ้าของโรงเรียน ไม่ใช่นางฟ้าที่ไหน มีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน ถ้าไม่มีพ่อกับแม่เธอ เธอก็เป็นได้แค่เด็กไม่โตนั้นแหละ!”
คำพูดที่ออกมาจากปากคนตรงหน้าทำให้ความอดทนของฟางที่มีเหลืออยู่น้อยนิด เริ่มหมดไป แต่ผมทนไม่ได้หรอก มาว่าผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง!!!
ผมตรงเข้าไปกำลังจะเสยหมัดใส่หน้าไอ้ผู้ชายสารเลวตรงหน้า แต่ก็ถูกมือบางของฟางดึงไว้ก่อน
“หยุดนะป๊อปปี้!”
เสียงฟางร้องห้ามผม ก่อนที่ไอ้เขื่อนกับไอ้โทโมะมันจะเข้ามาดึงแขนผมเอาไว้ทั้ง2ข้าง ส่วนไอ้รุ่นพี่เฮ็งซวยก็ถูกรุ่นพี่ผู้ชายคนอื่นในห้องลากตัวออกห่างจากผม
“ทำไมละฟาง! มันว่าเธอขนาดนี้แล้วเธอยังทำใจเย็นอยู่อีกหรอ!”
ผมตวาดร่างเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยความโมโห บ้าเอ้ย! โดนว่าขนาดนี้แล้วยังยืนนิ่งอยู่อีก
“ไม่เป็นไร ฉันมีวิธีจัดการของฉัน”
ฟางหันหน้ามามองผมก่อนจะพูดขึ้นอย่างคนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี
“ฮ่าๆๆๆ แค่ต่อยแค่นี้ก็ไม่กล้า ไอ้ขี้คลาด! ฉันจะต่อยแกให้ดูเป็นตัวอย่างเอง!”
พูดไม่ทันขาดคำรุ่นพี่คนนั้นก็หลุดจากการเกาะกุมของคนอื่นๆ ตรงเข้ามาปล่อยหมัดใส่หน้าผม
“เปรี้ยง!” (ช่วยคิดว่ามันเป็นเสียงหมัดกระทบหน้าทีนะคะ :: นาระ)
คนที่โดนต่อยนั้นไม่ใช่ผม แต่กลับเป็นฟาง! ยัยนี้เอาตัวเข้ามารับหมัดแทนผม ทำให้หน้าสวยหวานนั้นหันไปทิศทางเดียว เลือดสีแดงเข้มไหลลงมาจากมุมปากที่ก่อนหน้านี้ก็แตกอยู่แล้ว เสียงลือดหยดลงสู่พื้นดังพร้อมกับเสียงตกใจของทุกคน ร่างเล็กเซไปนิดนึงตามแรกหมัด ก่อนจะล้มลงนั่งบนพื้นถ้วยสีหน้าไม่ดี
“เห้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ทุกคนร้องออกมาทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า รุ่นพี่คนอื่นเข้ามากระชากตัวไอ้แดเนียลให้ออกห่างจากฟาง ผม เขื่อนและโทโมะรีบเข้าไปดูอาการฟางทันที
“เธอเป็นไงบ้าง”
ถามอาการณ์ของคนตัวเล็กอย่างรีบร้อน หน้าสวยหวานที่ก่อนหน้านี้ยังดูดี ตอนนี้กลับย่นเพราะความเจ็บที่แล่นเข้ามา
“เจ็บ...”
พูดขึ้นมาเบาๆพร้อมกับน้ำใสๆที่ปลิ่มอยู่ที่ขอบตา แต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมให้น้ำใสๆนั้นไหลออกมา ฟางพยายามกลั้นเอาไว้แล้วรีบเอามือปาดมันออกไปอย่างลวกๆ
“เมื่อกี้เธอเป็นบ้ารึไง! เข้ามารับหมัดแทนฉันทำไม!”
ผมที่ก่อนหน้านี้ก็อารมณ์เดือดอยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับเดือดยิ่งกว่า ผมโวยวายใส่ร่างบางไปอย่างควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ทำให้โทโมะต้องมาดึงตัวผมไว้ แล้วเขื่อนก็รีบเข้าไปยื่นขึ้นกลางระหว่างผมกับฟาง
“ใจเย็นๆโว้ยป๊อปปี้”
เขื่อนพูดออกมาอย่างร้อนใจไม่แพ้ผม แต่คนที่ผมอยากได้ยินคำตอบกลับไม่พูดไม่จาอะไรออกมา ฟางลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปหาไอ้พี่แดเนียล เธอจะทำบ้าอะไรวะ!
“นายคงจะรู้กฎของโรงเรียนดีนะรุ่นพี่แดเนียล”
ฟางที่เดินไปหยุดตรงหน้าไอ้บ้านั้นเอ่ยด้วยเสียงเรียบ
“กฎการใช้กำลัง ข้อที่9 ถ้าเกิดใครมาทำร้ายเราก่อนเราสามารถต่อสู้กลับไปได้ ถือว่าเป็นการป้องกันตัวไม่ผิดกฎ”
พูดด้วยเสียงที่น่ากลัวพร้อมกับยิ้มหวาน เป็นยิ้มหวานที่เหมือนดั่งกุหลาบเคลือบยาพิษ
“งั้นฟางขอใช้สิทธินี้นะคะ... เพี้ยะ!!!!!”
เมื่อฟางพูดจบ ฝ่ามือเล็กก็ตบเข้าไปเต็มๆใบหน้าของไอ้รุ่นพี่แดเนียล เสียงดังสนั่นหวั่นไหว เลือดไหลออกมาจากมุมปากหนานั้น แบบนี้ฟันกรามมีสิทธิที่จะหลุดได้นะครับ บรือออ คิดแล้วสยอง
“ตบเมื่อกี้ฟางขอยกให้แฟนของรุ่นพี่ แต่หมัดนี้... เปรี้ยง!!!”
ฟางต่อยเข้าไปเต็มๆจมูกของไอ้รุ่นพี่แดเนียล เลือดสีสดไหล ออกมาจากจมูกรวมกับเลือดที่ไหลออกจากปาก ทั้งสองสิ่งรวมกันแล้วค่อยๆหยดลงพื้น
“ขอยกให้กับรุ่นน้องที่ต้องมาโดนทำร้ายเพราะผู้ชายเลวๆอย่างพี่ สุดท้าย ฟางขอทำอะไรเพื่อตัวฟางหน่อยนะคะ พวกพี่ๆปล่อยเขาก่อนค่ะ”
พูดออกไปพร้อมกับยิ้มเคลือบยาพิษที่ดูน่ากลัวกว่าก่อนหน้านี้ สั่งการให้พวกรุ่นพี่ที่ล็อคผู้ชายตรงหน้าอยู่ปล่อยให้เขาเป็นอิสระ
“Gentlemanที่ดีนะ เขาไม่ว่าหรือต่อยผู้หญิงกันหรอกค่ะ! โครมมมมมมม!!!!!”
พูดประโยคสุดท้ายจบก็กระโดดเตะเข้าไปที่ก้านคออย่างเต็มแรง ไอ้รุ่นพี่แดเนียลล้มลงไปนอนกับพื้น ด้วยสภาพน่าสมเพชสุดๆ อาเมน.... แบบนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตละครับ
“ช่วยลากเขาไปส่งที่ห้องปกครองด้วยนะคะ”
ฟางที่จัดการเคลียเรื่องทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย บอกกับพวกรุ่นพี่ที่อยู่ในห้อง ก่อนจะออกตัวเดิน แต่ด้วยความเจ็บที่ใบหน้าหรืออะไรทำให้เธอล้มลง
“ฟาง!!!”
ผมรีบเข้าไปรับตัวเธอก่อนที่เธอจะล้มลงพื้น ใบหน้าสวยบอกผมได้เลยว่าเธอเจ็บแค่ไหน
“ไหวมั้ยฟาง”
โทโมะถามขึ้นหลังจากเงียบไปนาน แบบนี้คงไม่ไหวแล้วละ ก่อนหน้านี้ก็พึ่งโดนตบมา ตอนนี้ยังมาโดนผู้ชายต่อยใส่อีก
“ไอ้ป๊อป ฉันว่าแกพาฟางไปห้องพยาบาลก่อนดีกว่า เดียวพวกฉันไปบอกเฟย์กับแก้วให้”
เขื่อนพูดกับผม ดีเหมือนกัน
“เออ ฝากบอกยัย2คนนั้นด้วยนะ”
ผมรีบช้อนตัวยัยลูกหมาขึ้น ก่อนจะพาไปส่งที่ห้องพยาบาล ขอร้องละ เธออย่าเป็นอะไรไปนะ
:: End Poppy Talk ::
:: Koen Talk ::
สวัสดีครับ มาอยู่กับเขื่อนนะครับ หลังจากที่ป๊อปปี้อุ้มฟางไปห้องพยาบาล พวกพี่ๆที่อยู่ในห้องก็พา(ลาก)ไอ้รุ่นพี่แดเนียลไปห้องปกครอง อยากจะบอกว่าเมื่อกี้เจ๊ฟาง (เปลี่ยนสรรพนามเร็วมาก :: นาระ) โหดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เขื่อนน้อยกลัวครับ
“นี่เขื่อน ฉันว่าไอ้ป๊อปมันแปลกๆว่ะ”
ระหว่างที่เราเดินไปห้องปกครอง โทโมะก็เอ่ยขึ้นมา
“แปลกยังไงวะ”
ผมถามออกไปอย่างสงสัย ผมก็เห็นมันปกติดี ไม่มีไข้หรืออะไรเลยนิ
“มันไม่เคยเป็นห่วงผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อนเลยนะ”
อืม ก็จริงของไอ้โมะมัน พวกผมเป็นเพื่อนมันมาตั้งแต่เด็กยังไม่เคยเห็นมันอาการหนักขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงมันจะเป็นPlay Boyที่ยุ่งกับผู้หญิงได้ทุกคนก็เถอะ
“อืม ก็จริงนะ หรือว่าคุณชายของพวกเราจะเจอรักแท้เข้าให้แล้ว”
ผมแซวป๊อปปี้อย่างขำๆ โทโมะหันมายิ้มให้ผมอย่างรู้ทัน
“นั้นสิ แต่อย่าไปพูดเรื่องนี้ต่อหน้ามันนะ เดียวมันอาละวาดอีก”
อันนี้ยอมรับครับ ถ้าพูดอะไรไม่เข้าหูไอ้คุณชาย มันระเบิดไม่เลือกหน้าแน่
“เออๆ ไม่ลืมหรอกน่า”
พูดจบผมและโทโมะก็เดินเข้าห้องปกครอง ทำไมพวกผมต้องมานะหรอ
1.มาในฐานะพยาน
2.พวกผมอยากรู้อยากเห็นครับ (ไม่ดีเลยนะเขื่อน :: นาระ)
อ๊ะ นั้นแก้วกับเฟย์นี่หน่า ไปหายัย2คนนั้ดีกว่า
:: End Koen Talk ::
_______________________________________________________
Talk with Writer ::
มาอัพตอนที่4แล้วค่ะ ฟางโดนต่อยอ่ะ เจ็บหน้าดูเลย TTwTT
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะคะ อ่านแล้วเม้นกันด้วยนะคะ
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^/
(สปอยนิดนึง ตอนหน้าหลายๆคู่อาจจะมีฉากหวานๆนะคะ (แค่อาจจะน้อ เพราะยังไม่ได้แต่งchapter5เลย))
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ