Stubborn Love Plan แผนการณ์ขโมยหัวใจ รักนายปากแข็ง
เขียนโดย narami
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.08 น.
แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2556 22.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) Challenge [Special! Faye Fang Kaew Bedroom]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter 20
Challenge [ Special! Faye Fang Kaew Bedroom]
[ Poppy Talk ]
วันนี้เป็นวันจันทร์ พวกผมทุกคนก็ต้องไปโรงเรียนตามปกติ ซึ่งตอนนี้ผมก็อยู๋ในห้องเรียนแล้วละครับ
หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฟางไม่ยอมคุยกับผมเลยละครับ สงสัยจะงอนจริง
เห้ออออ ต้องง้อมั้ยเนี้ย
“นี่ ไอ้ป๊อป ดูท่าฟางจะงอนแกอยู่นะ ไปทำอะไรเข้าละ”
เขื่อนที่สังเกตุการอยู่นานถามขึ้น ส่วนโทโมะมันก็แค่เงยหน้าขึ้นมาจ้องผมนิ่งๆแต่ไม่พูดอะไร
“ไม่มีอะไร ยัยกระต่ายก็แค่งอนเรื่องเล็กๆน้อยๆ อย่าสนใจเลย”
ผมได้แต่บอกปัดๆไป แต่ก็ต้องลอบมองฟางที่ไม่ยอมคุยกับผมสักกะคำ
“เออ ตามใจแกก็แล้วกัน ถ้าไม่รีบง้อ ระวังจะโดนแย่งไปนะเว้ย ไอ้คุณชาย”
เขื่อนพูดล้อๆ อะไรของมันวะ ใครจะมาแย่งฟาง แล้วผมจะมากังวลทำไมเนี้ย
ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วเดินไปหาฟางที่โต๊ะ
หยุดอยู่ตรงหน้าก่อนจะลดตัวลงมานั่งเบียดฟางบนเก้าอี้ตัวเดียวกัน
“เก้าอี้ตัวเองก็มี ทำไมไม่นั่ง”
ฟางบ่นพร้อมกับทำท่าว่าจะลุกหนี แต่ผมก็ดึงตัวเธอมานั่งตักซะก่อน
“นี่นายหมี! ทำบ้าอะไรเนี้ย! คนอยู่กันเต็มห้องไม่เห็นหรอ ไม่อายบ้างรึไง”
ฟางยังโวยวายใส่ผมไม่หยุด ตอนนี้เป็นคาบIndependent study หรือคาบว่างนั้นเอง
นักเรียนสามารถทำอะไรก็ได้ จะไปไหนก็ได้ แต่ต้องอยู่ในรั้วของโรงเรียน และไม่มีคุณครูคุม พวกผมเลยได้อิสระไปคาบนึงครับ
“เธอกำลังงอนอะไรฉันอยู่ บอกมาสิ”
ผมถามฟางพร้อมกับลอคตัวเธอที่พยายามหนีไว้ด้วยแขนทั้ง2ข้าง
“อย่ามายุ่ง! ปล่อยฉันนะป๊อป”
ฟางได้แต่ร้องโอดโอยในอ้อมแขนผม ยังดื้อไม่ยอมตอบอยู่อีก แบบนี้ต้องใช้ไม้ตายละ
“อ๊อ.... รู้แล้วว่าเธองอนอะไรฉัน เรื่องคืนนั้นที่โรงพยาบาลใช่มั้ย แหมมมม ฉันรู้ว่าเธอยังไม่เสร็จ แต่ก็นะ ฉันเหนื่อยแล้วนิฟาง เธอต้องเห็นใจฉันบ้างนะ”
ผมพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ ดูฟางสิครับ หน้าแดงใหญ่เชียว ไม่รู้ว่าแดงเพราะโกรธหรืออายกันแน่
“ป๊อปปี้! พูดอะไรออกมาเนี้ย”
ฟางได้แต่เอามือตะกุยแขนผมให้ปล่อยเธอออก พร้อมกับตะโกนออกมาเสียงดัง
“บอกมาก่อนว่างอนอะไรฉัน ไม่งั้นเธอก็นั่งเรียนกับฉันแบบนี้ไปทั้งวันนั้นแหละ”
ผมบังคับฟางพร้อมกับกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ฟางก็เอาแต่ดิ้นๆๆๆไม่ยอมหยุดเลย
“ปล่อยนะป๊อป ฉันอึดอัด บอกให้ปล่อยไง!”
ฟางก็ไม่ยอมบอกเหตุผลที่งอนผมอยู่ดี ผมทนไม่ไหวแล้วนะ
“ไม่บอกใช่มั้ย ได้... ฟอดดดด”
ผมพูดจบก็เอียงหน้าไปหอมแก้มนิ่มๆนั้นทันที ตอนนี้ทุกคนในห้องได้แต่มองการกระทำของเรา2คนอย่างตกตะลึง รวมถึงไอ้เพื่อน2คนของผมด้วย
“ป๊อป!”
ฟางที่โดนผมขโมยหอมแก้มได้แต่หน้าแดง น่ารักอะไรอย่างนี้
“เธอทั้งหวานทั้งหอมแบบนี้ ฉันไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก จะบอกไม่บอก ฉันจะนับ1ถึง3นะ”
ผมขู่เธอด้วยสีหน้าจริงจัง แต่ฟางก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
“1”
“ไม่ ฉันไม่ยอมบอกเด็ดขาด”
ฟางค้านขึ้นมา พร้อมกับพยายามดิ้นต่อไปไม่ยอมหยุด
“2”
ฟางไม่ตอบโต้อะไรมาเมื่อพบนับถึงเลข2 ได้แต่ดิ้นๆๆๆอย่างเดียว
“3... ฉันเตือนเธอแล้วนะ”
พูดจบผมก็ยกตัวฟางให้หันหน้ามาเผชิญหน้ากับผม ดูเธอสิ ได้แต่ทำหน้าเหวออย่างเดียว
“นะ นายจะทำอะไรอะป๊อป”
ฟางถามเสียงสั่นพร้อมกับพยายามดันตัวเองออกห่างจากการเกาะกุมของผม
“ก็ทำแบบที่ทำที่โรงพยาบาลคืนนันไง หวังว่าเธอจะจำได้นะ....”
น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ของผม ทำเอาฟางสั่นสะท้าน ผมก้มลงจูบปากหวานๆนั้นอย่างแผ่วเบา ผ่านไปเนิ่นนานผมก็ไม่ยอมถอนจูบนั้นออกมา
ทุกคนในห้องได้แต่มองกันตาค้าง ไม่มีใครส่งเสียงห้ามหรืออะไรออกมาทั้งนั้น
ผมถอนจูบออกมา ฟางได้แต่มองหน้าผมด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ เธอกระโดดออกจากตักผมไปยืนอยู่ข้างๆโต๊ะ
“ฉันอยาจะตบหน้าหล่อๆของนายจริงๆ ให้ตายสิ”
ฟางที่ออกมาจากอ้อมกอดของผม ได้แต่ยืนสะกดอารมณ์ของตัวเองพร้อมกับกำหมัดแน่น
“ฮ่าๆๆๆๆ ฉันเตือนเธอแล้วนะ เธอไม่เชื่อฉันเอง”
ผมตอบพร้อมกับยิ้มทะเล้นกลับไปให้ฟาง ฟางยิ่งดูโกรธเข้าไปใหญ่เลย
“อย่าอยู่เลยป๊อป!”
ฟางพูดด้วยความโกรธพร้อมกับกระโจนเข้ามาจะตบหน้าผม เร็วมาก! หลบไม่ทันแล้ว
“ฟาง!”
เสียงสวรรค์ดังขึ้นด้านหลังฟาง พร้อมกับมีมือนึงดึงเธอไปก่อน ขอบคุณพระเจ้า!ว่าแต่เสียงนั้นเป็นผู้ชายนิ แล้วมือที่จับก็เป็นมือของผู้ชายด้วย ใครกันนะ ( หึงละสิเฮีย :: นาระ )
“พี่กั้ง มาห้ามฟางทำไมคะ”
ฟางที่โดนดึงตัวให้ออกจากผมวีนขึ้นอย่างหัวเสีย ผู้ชายคนนี้ชื่อกั้งซินะ คงจะอยู่grade12เพราะฟางเรียกว่าพี่ด้วย
“ไม่ต้องเลยเรา พี่มีเรื่องจะคุยด้วย ขอเวลาสักนิดได้มั้ย”
พี่กั้งเอ็ดฟางน้อยๆ ก่อนจะถามออกไป
“ได้สิค่ะ พี่กั้งมีเรื่องอะไรจะคุยกับฟาง คุยกันตรงนี้เลยก็ได้นะ”
ฟางตอบตกลงพร้อมกับยิ้มให้ อย่ามายิ้มให้ผู้ชายคนอื่นต่อหน้าฉันนะ เดี่ยวก็จับหอมแก้มซะหรอก!
“เออ แต่ว่า...”
พี่กั้งมองไปรอบๆห้องที่มีแต่คนสนใจบทสนธนาของทั้งคู่ ทำให้ฟางนึกขึ้นได้
ยัยตัวเล็กลากพี่กั้งไปที่มุมห้อง ก่อนจะส่งสายตาอาฆาตมาให้พวกผมประมาณว่า ‘คนจะคุยกัน อย่ามายุ่ง ’
“พี่กั้งมีอะไรหรอคะ”
ฟางกับพี่กั้งคุยกันเสียงเบา แต่ยังไงผมก็ต้องได้ยินอยู่ดีครับ เพราะในห้องเงียบขนาดนี้ แถมผมเล่นดนตรีด้วยทำให้ระบบการได้ยินดีกว่าคนธรรมดาทั่วๆไป
“คือ พี่แอบชอบฟางมานานแล้ว เป็นแฟนกับพี่นะ”
พี่กั้งพูดจบก็คุกเข่าตรงหน้าฟาง พร้อมกับยื่นดอกกุหลาบสีขาวบริษุทธิ์ให้
เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี้ย
ตอนนี้ทุกคนในห้องกำลังช็อค รวมถึงฟางด้วย ทนไม่ไหวแล้ว! มาพูดแบบนี้ต่อหน้าผมได้ไง ยัยนี่นะเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น คนอื่นห้ามมายุ่ง
“ยัยนี่เป็นผู้หญิงของฉัน! คนอื่นห้ามมายุ่ง!!”
ผมเข้าไปดึงฟางให้ออกห่างจากพี่กั้ง ให้เธอไปหลบหลังผม พร้อมกับหันไปเผชิญหน้ากับผู้ชายตรงหน้า
“อย่ามายุ่งกับฟาง”
ผมพูดเสียงเย็นและส่งสายตาอาฆาตไปให้ คนในห้องถึงกับกลัวกันไปเลย พี่กั้งมองผมนิ่งๆไม่ได้สะทกสะท้านอะไร
“น้องฟางครับ น้องฟางเป็นอะไรกับผู้ชายคนนี้”
พี่กั้งหันไปถามฟางด้วยทีท่านิ่งๆ ผมได้แต่มองการกระทำของเขาตาขวาง
“แค่เพื่อนนะคะ”
ฟางตอบออกมาเสียงเบา เธอตอบบ้าอะไรไปนะฟาง!
“งั้นพี่ก็มีโอกาศจีบฟางสินะครับ”
ไอ้พี่กั้ง( เปลี่ยนสรรพนามทันทีเลยนะเฮีย :: นาระ ) ถามฟางก่อนจะยิ้มเยาะเย้ยให้ผม
หึย! อารมณ์เสียครับ
“คือ.....”
ฟางได้แต่พูดอย่างตะกุกตะกักพร้อมกับมองแววตาของผมที่จ้องมองเธอเขม็ง สุดท้ายก็ไม่ได้ตอบอะไรไปมากกว่านี้
“พี่มีข้อเสนออยู่อย่างนึง จะมาเสนอฟางกับนาย”
ไอ้พี่กั้งพูดพร้อมกับเขยิบเข้าไปใกล้ฟาง แต่ผมก็กั้นเธอไว้ได้ก่อน
“มีข้อเสนออะไรก็รีบๆพูดมา แต่ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ฟาง ฉันไม่ชอบ!”
“นายชื่ออะไร”
ไอ้พี่กั้งถามชื่อผม จะถามทำไมเนี้ย
“ป๊อปปี้ ถามทำไม”
ผมได้แต่ตอบไปอย่างเหวี่ยงๆ
“พี่กับป๊อปปี้จะแข่งกัน ใครที่เอาใจฟางได้มากกว่าชนะไป ถ้าฟางเลือกป๊อปพี่จะยอมถอย แต่ถ้าฟางเลือกพี่ ป๊อปก็ต้องถอยเหมือนกัน โอเคมั้ย”
ไอ้พี่กั้งยื่นข้อเสนอไร้สาระให้ผม คิดหรอว่าผมจะยอม ไม่มีทาง!
“แล้วทำไมฉันต้องยอมด้วย!”
ผมขึ้นเสียงถามออกไป พี่กั้งได้แต่ยิ้มอย่างมีเลศนัยพร้อมกับดึงฟางเข้าไปในอ้อมกอดระหว่างที่ผมเผลอ
“ถ้าไม่ยอม พี่ก็จะทำแบบนี้ไง...”
ไอ้พี่กั้งพูดจบก็ยื่นหน้าลงไปหอมแก้มฟาง ยอมไม่ได้โว้ยยยยยยย
“หยุดนะ! ยอมก็ได้ ปล่อยยัยกระต่ายเดียวนี้นะ”
ผมตอบกลับไปอย่างอารมณ์เสียพร้อมกับดึงฟางออกมา
“โอเค สัญญาแล้วนะ งั้นเริ่มเกมตั้งแต่พรุ่งนี้ อย่าลืมซะละ พี่ไปก่อนนะครับน้องฟาง แก้มหอมๆแบบนี่ วันหลังพี่จะมาหอมใหม่นะ ฮ่าๆ”
ไอ้พี่กั้งสาธยายอะไรก็ไม่รู้พร้อมกับหัวเราะ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องพร้อมกับเพื่อน
ผมหันไปมองฟางตาขวางทันทีที่ตัวปัญหาออกไปแล้ว
“ทำไมถึงยอมให้ผู้ชายหอมแก้ม”
ผมถามฟางด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์พร้อมกับกุมมือเธอไว้แน่น
“ก็... เออ..... พี่กั้งเขาหอมฉันเร็วจนหลบไม่ทันนะ ก็เลย........”
ฟางปฏิเสธเสียงตะกุกตะกัก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ยอมไม่ได้
“แบบนี้เธอต้องโดนลงโทษ ข้อหาที่ให้ผู้ชายคนอื่นมาหอมแก้มต่อหน้าฉัน!”
พูดจบผมก็ลากฟางออกจากห้องทันที
“เดี่ยวก่อนสิป๊อป นายจะพาฉันไปไหนนะ”
ฟางถามพร้อมกับพยายามยื้อไม่ยอมเดินตามผมมา
“พาเธอไปลงโทษ!!!”
พูดจบผมก็ยกตัวเธอมาอุ้ม ก่อนจะรีบตรงดิ่งไปที่ด่านฟ้าทันที
คราวนี้เธอไม่รอดแน่ ฟาง......
[ End Poppy Talk ]
___________________________________________________________
Talk with Writer ::
ขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะที่หายไปนาน พอดีมีเรื่องให้เครียดเยอะ
ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องk-otic เรื่องดราม่า เรื่องนิยาย ปัญหามี108จริงๆ
หลังจากที่ห่างหายไปนานประมาณ2อาทิตย์ นาระก็มาอัพให้อ่านหกันแล้ว \(^o^)/
ความจริงตอนนี้แต่งเสร็จตั้งนานแล้วค่ะ แต่ไม่มีเวลาอัพ+แต่งตอนใหม่เพลินไปหน่อย
เอาแล้วไง ศัตรูหัวใจหมายเลข1ของป๊อปปี้ออกมาแล้ว
อยากรู้ว่าป๊อปปี้จะลงโทษฟางยังไงต้องติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ >_<!
Special! Faye Fang Kaew Bedroom
มาเริ่มที่ เฟย์ ฟาง ก่อนเลย
ขอขอบคุณ คุณ Shiftpageup จาก PANTIP.COM : C12035544 [[ +++ FFK Toys Fanclub +++ ]] # 51 บัตรคอนเสิร์ต FFKAHOLIC ใกล้หมดแล้วววววววว มากๆนะคะที่แสกนมาให้อ่านกัน
FFK @ mo-chit 06-05-2012 [1/2]
FFK @ mo-chit 06-05-2012 [2/2]
ขอขอบคุณ คุณpnFFKvlมากๆเลยนะคะที่อัพให้ชมกัน
อ่านแล้วคอมเม้น+โหวตด้วยนะ
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^/
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ