Stubborn Love Plan แผนการณ์ขโมยหัวใจ รักนายปากแข็ง

 

Chapter 11

Songkran day

 

 

 

 

 

:: Poppy Talk ::

 

[ หน้าคฤหาสน์ตระกูลนีระสิงห์ ]

 

สวัสดีครับรีดเดอร์ทุกคน ตอนนี้ผมมาอยู่หน้าบ้านฟางแล้ว ตอนนี้ก็10โมงครึ่ง หวังว่าทั้ง2คนจะเตรียมตัวเสร็จแล้วนะ

 

ผมลงไปกดกริ่งที่หน้าประตูรั้ว พอเมดเห็นหน้าผมก็รีบเปิดให้แบบไม่ต้องถามชื่อเหมือนก่อนหน้านี้อีก ผมเดินไปตามทางมุ่งหน้าไปที่ตัวบ้าน

 

“ป๊อปปี้ มารับแล้วหรอ”

 

พอผมเดินเข้ามาถึงบ้านฟาง ก็เห็น2สาวนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก

วันนี้ชุดที่ฟางและเฟย์ใส่นั้นดูง่ายๆ สบายๆ

 

ฟางใส่เสื้อกล้ามสีดำ คลุมด้วยเสื้อคลุมสีชมพู กางเกงขา3ส่วนสีน้ำตาลเข้ม เธอมัดผมเป็นจุก น่ารักชมัดเลย

 

ส่วนเฟย์ก็แต่งตัวสบายๆแต่แอบเปรี้ยว กางเกงยีนขาสั้น(ก่อนหน้านี้เขื่อนบอกให้เฟย์ใส่ขายาว แต่เจ้าตัวไม่ยอม เลยต้องปล่อยๆไป) เสื้อยืดสีส้ม รองเท้าแตะ ผมปล่อยยาวไม่ได้มัด เปรี้ยวได้อีก

 

“พวกเธอเตรียมชุดไปเปลี่ยนรึยัง”

 

ผมนั่งลงบนโซฟาก่อนจะถามขึ้น

 

“เตรียมแล้ว อยู่นี้”

 

เฟย์ตอบก่อนจะชูกระเป๋าขึ้น คราวนี้ก็เดินทางกันได้แล้ว

 

“ไปกันเลยดีกว่า”

 

ผมรับกระเป๋าจากเฟย์ฟางมาถือก่อนจะเดินนำออกไป สองสาวรีบใส่รองเท้าแตะและหยิบปืนฉีดน้ำตามออกมาด้วย

 

วันนี้ผมแต่งตัวสบายๆ ข้างในใส่เสื้อกล้ามสีดำ คลุมด้วยเสื้อลายสก็อตสีแดง(หาลายดอกไม่เจอ) กับกางเกงยีน รองเท้าแตะ

 

 

 

(ขอบคุณรูปจาก IG :: poppy_kotic ค่ะ)

 

 

“นี่ แล้วคนอื่นๆละ”

 

พอขึ้นรถปุ๊ป ฟางก็ถามขึ้นมาปั๊ป

 

“สงสัยคงไปรอที่โรงเรียนแล้วละ อ๊ะ ของพวกเธอ”

 

ผมยื่นการ์ด2ใบไปให้เฟย์กับฟาง ทั้ง2คนรับไปอย่างงงๆ

 

“การ์ดนี้ใช้สำหรับการรับบริการที่โรงเรียนฉันนะ อยากทานอะไรก็ทานได้ เงินฉันเติมให้คนละ2000 อยากซื้ออะไรก็ซื้อได้ ตามสบายเลย”

 

พอผมพูดถึงเรื่องของอาหาร เฟย์ก็ส่งสายตาขอบคุณมาทันที ยัยนี่ห่วงทานจริงๆนั้นแหละ

 

“ขอบคุณนะ”

 

ฟางบอกขอบคุณพร้อมกับยิ้ม อย่ายิ้มแบบนั้นได้มั้ย เธอทำใจฉันเต้นแรงมากเลยนะยัยกระต่าย...

 

 

[ International Community School (ICS) ]

 

“ถึงแล้ว พวกเธอเอากระเป๋าไว้ในรถนี้นะ ส่วนโทรศัพท์ม่ต้องเอาไป เดียวจะเปียกน้ำซะเปล่าๆ เอาไปแต่การ์ดกับปืนฉีดน้ำก็พอ”

 

ฟางพยักหน้ารับ ส่วนเฟย์นะหรอ วิ่งไปหาเขื่อนแล้ว

 

ตอนนี้เขื่อน โทโมะและแก้ว มาถึงแล้ว ครบคนก็เริ่มได้!

 

“ฉันว่าแบ่งไปเป็นคู่ๆดีกว่ามั้ย เล่นเป็นกลุ่มมันยังไงๆก็ไม่รู้”

 

ฟางเสนอขึ้น ก็ดีเหมือนกันนะ

 

“ก็ดีเหมือนกัน งั้นฉันคู่กับเธอ เฟย์กับเขื่อน แก้วกับโทโมะแล้วกัน”

 

ทุกคนพยักหน้ารับ ก่อนจะแยกย้ายกันไปเล่นน้ำกับคู่ของตัวเอง

 

ผมก็เล่นน้ำคู่กับฟางไปได้สักพัก ก็มีกลุ่มเด็กผู้ชายกลุ่มนึงเดินเข้ามาหาฟาง

ก่อนจะล้อมยัยนั่นไว้ เห้ยๆๆๆ จะทำอะไรยัยกระต่ายนะ

 

“สาวน้อย น่ารักแบบนี้มีแฟนรึยัง ขอเบอร์หน่อยได้รึมั้ย”

 

ฟางที่ตอนแรกไม่ทันสังเกตุก็ต้องตกใจทันทีที่อยู่ๆก็มีคนมาล้อมเธอไว้ เธอได้แต่ส่งสายตาขอความช่วยเหลือมาทางผม

 

“ฉันว่าคงไม่ได้หรอก เพราะยัยนี่เป็นผู้หญิงของฉัน”

 

ผมดึงฟางให้ออกจากวงล้อมนั้น ก่อนจะจับมือเธอไว้แน่น

 

“แกเป็นใครวะ แล้วมีสิทธิอะไรมาบอกว่าเป็นแฟน ยัยนั้นยังไม่ปริปากพูดอะไรเลย”

 

ผู้ชายตรงหน้าพูดอย่างหาเรื่อง

 

“พวกนายก็ไม่ใช่คนของICS แล้วเข้ามาได้ยังไง”

 

ผมถามอย่างเคร่งเครียด ที่นี้มีกฎว่าเฉพาะเด็กในICSเท่านั้นที่จะเข้ามาเล่นน้ำช่วงสงกรานต์ได้ แต่ถ้ามีเพื่อนอยู่ในICSก็เข้ามาเล่นได้เหมือนกัน แต่ต้องลงทะเบียนก่อน

 

“พวกเขามากับฉันเอง มีอะไรรึเปล่า ปะ ป๊อปปี้! “

 

ผู้หญิงคนนึงที่เดินมาจากทางด้านหลังเอ่ยขึ้นอย่างหาเรื่อง แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นผม

 

“อ๊อ เธอเป็นคนพาพวกนี้เข้ามาเองสินะ งั้นก็ฝากดูแลคนของเธอด้วย อย่าให้สร้างปัญหาแถวนี้”

 

ผมต่อว่าเสียงดัง ยัยคนนั้นหงอยไปเลย

 

“ฉันไม่อยากให้โรงเรียนของพ่อฉันเสียชื่อเพราะพวกนายเข้ามาสร้างปัญหาในนี้ กรุณาควบคุมสติตัวเองด้วย”

 

ผมพูดต่ออย่างใจเย็น ฟางดึงแขนผม ประมาณว่า ‘พอเถอะป๊อปปี้ ’

 

“ขอโทษด้วยนะ”

 

ผู้หญิงคนนั้นพูดขอโทษก่อนจะรีบดึงผู้ชายกลุ่มนั้นออกไปทันที

 

“ไม่เอานะหมี อย่าโกรธเลย เรามาเล่นน้ำกันต่อดีกว่า”

 

ฟางที่เห็นอาการของผมก็เอ่ยขึ้นมา แถมยังเอามือมาหยิกแก้มผมอีก

 

“ยัยเป็ด ฉันไม่ได้เป็นหมีนะ”

 

ผมพูดก่อนจะหยิกแก้มฟางคืน เราหยิกแก้มกันไปมาอยู่นาน ก่อนที่ฟางจะมีสีหน้ากังวลขึ้นมา

 

“เป็นอะไรรึเปล่า”

 

ผมถามเธอ เธอรีบยิ้มกลบเกลื่อน ก่อนจะปฏิเสธว่า

 

“มีมีอะไรหรอก แค่รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคนกดชัตเตอร์นะ ตอนที่ไปทานข้าวด้วยกันก็ได้ยินมาครั้งนึงแล้ว คราวนี้ก็รอบที่2 สงสัยฉันจะหูฟาดนะ”

 

“อย่าคิดมากเลย ไปเล่นน้ำกันต่อดีกว่า”

 

ผมบอกให้ฟางเลิกคิดมาก หน้าสวยนั้นยังมีความกังวลปนอยู่ แต่ก็ยอมเล่นน้ำต่อโดยไม่ได้พูดอะไร

 

 

[ บ่าย2โมง ]

 

หลังจากที่ผมกับฟางเล่นน้ำกันมาก็3ชั่วโมงแล้ว ดูฟางจะหมดแรงเล่นแล้วละครับ

 

“ฟางพักก่อนดีมั้ย”

 

ผมถามฟาง เธอพยักหน้ารับ

 

ผมพาฟางเดินมาที่โรงอาหาร ก่อนหน้านี้เราใช้การ์ดเพื่อรับผ้าขนหนูมาคนละผืน ตอนนี้ฟางกำลังเดินเลือกอาหารอยู่ครับ

 

“งั้นฉันขอหมูปิ้งแล้วกัน นายจะเอามั้ยป๊อปปี้”

 

ฟางที่ตัดสินใจได้แล้วว่าจะทานอะไรดี หันมาถามผม

 

“งั้นเธอซื้อเพื่อฉันดว้ยนะ เดียวฉันไปซื้อเครื่องดื่มให้ เธอจะดื่มอะไรดี”

 

“เอาน้ำแคนตาลูปปั่น ใส่ไข่มุกเยอะๆนะ”

 

ฟางสั่ง สงสัยจะชอบทานไข่มุกแหะ

 

“ได้ งั้นมาเจอกันที่โต๊ะนั้นนะ”

 

ผมชี้ไปที่โต๊ะใกล้ๆกับที่ผมและฟางยืนอยู่ ก่อนจะออกเดินไปซื้อน้ำ

 

พอผมเดินมาถึงร้านขายน้ำ คนก็ตอคิวกันเยอะแล้ว เห้อออ ต้องรออีกใช้มั้ยเนี้ย

ผมยืนต่อแถวสักพักก็ได้เครื่องดื่มมา ของผมเป็นมอคค่าเย็นนะครับ

 

ผมเดินกลับมาที่โต๊ะก็เห็นฟางนั่งอยู่แล้ว รวมถึงอีก4คนที่แยกกันไปด้วย

 

“อ้าว มาได้ไงเนี้ย”

 

ผมทักทั้ง4คนขึ้นก่อนจะส่งเครื่องดื่มให้ฟาง เธอรับไปดูดอย่างชื่นใจ

 

ตอนนี้ทั้งโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารหลากหลายชนิดครับ ผมรับประกันได้เลยว่าเกินครึ่งเป็นของเฟย์

 

“พอดีฉันกับโทโมะหิวนะก็เลยแวะมาทานอะไรที่โรงอาหาร”

 

แก้วเอ่ยขึ้นก่อนจะทานลูกชิ้นต่อ โทโมะนั่งพยักหน้าเป็นแบล๊คกราว

 

“ฉันกับเฟย์ก็เล่นน้ำจนซะใจแล้ว เลยมาหาของทานนะ”

 

เขื่อนตอบก่อนจะยื่นน้ำให้เฟย์ที่ดูเหมือนจะทานจนติดคอ

 

“เอ๊ะ!”

 

ฟางที่นั่งทานหมูปิ้งอยู่ดีๆก็อุทานพร้อมกับหันไปมองรอบๆ

 

“มีอะไรรึป่าวฟาง”

 

ผมถามขึ้น สีหน้าที่ระแวงของเธอดูไม่ค่อยดีเลย

 

“ฉันได้ยินเสียงชัตเตอร์อีกแล้ว คราวนี้ชัดมากเลย อะไรกันเนี้ย...”

 

ฟางที่ดูเหมือนจะแน่ใจว่ามีคนแอบตามถ่ายรูปพวกเราพึมพำขึ้นมา สงสัยจะได้ยินมาตลอดเวลาที่เล่นน้ำละครับ เธอเลยดูหงุดหงิดเมื่อหาที่มาของเสียงไม่ได้

 

“เธอแน่ใจหรอฟาง...”

 

ผมมองตจาฟางพร้อมกับถามในสิ่งที่ยังค้างคาใจ เธอพยักหน้านิดๆก่อนจะส่งสายตาหนักใจมาให้ ผมว่ารีบเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า

 

“เออใช่ ตอนเย็นจะมีประกวดเทพีสงกรานต์ด้วยนะ พวกเธอจะอยู่ดูมั้ย”

 

ทุกปีที่นี่จะมีการประกวดเทพีสงกรานต์ พูดถึงก็อยากเห็นฟางใส่ชุดไทยจัง...

 

“อยากสิ ฉันนะอยากจะดูการประกวดมากๆเลย”

 

เฟย์พูดขึ้นมา ก่อนจะยิ้มแพรวพราว สงสัยอยากจะเห็นจริงๆนั้นแหละ

 

“ตอนเด็กๆฟางก็เคยอยากประกวดนิ ลองประกวดดูหน่อยมั้ยละ”

 

แก้วเอ่ยขึ้นก่อนจะมองหน้าฟาง ฟางยิ้มดีใจได้สักพักนึงก่อนจะต้องหุบยิ้มลง

 

“ก็อยากนะ แต่ฉันไม่ได้เป็นนักเรียนของICS จะลงประกวดได้หรอ...”

 

ฟางพูดอย่างหงอยๆ ลืมเรื่องนี้ไปเลย... อ๊ะ แต่มีอีกวิธีนึงนี่หน่า

 

“ถึงตอนนี้เธอจะไม่ได้เป็นนักเรียนของICS แต่ครึ่งเทอมหน้าเธอก็จะมาแลกเปลี่ยนที่นี่แล้ว เธอก็ลงประกวดนางนพมาศสิ อาจจะไม่เหมือนกับเทพีสงกรานต์ แต่ก็ได้แต่งชุดไทยเหมือนกัน แถมที่นี่งานลอยกระทงนะ ยิ่งใหญ่กว่างานสงกรานต์อีกนะ ฉันอยากเห็นเธอใส่ชุดไทยนะฟาง”

 

ผมเผลอส่งสายตาอ่อนโยนให้ฟางระหว่างที่อธิบาย ส่วนฟางก็เอาแต่จ้องตาผมนิ่งก่อนจะยิ้ม เรานั่งจ้องตากันสักพักก็มีเสียงนึงดังขึ้นขัดจังหวะ

 

“อะแห่ม พอได้แล้ว จ้องตากันหวานเยิ้มแบบนี้พวกฉันเลี่ยน ไปดีกว่า ไม่อยากขัดจังหวะคนอื่น”

 

เขื่อนพูดขึ้นก่อนจะดึงเฟย์ให้ลุกไปกับมัน แก้วกับโทโมะก็ลุกตามกันไป

 

“อะไรของพวกนี้ หวานตรงไหนไม่เห็นจะหวานเลย”

 

ฟางได้แต่เอ่ยอย่างงงๆ ก่อนจะทานอาหารต่อ ผมก็เริ่มทานบ้างดีกว่า

 

 

[ 5โมงเย็น ]

 

ตอนนี้ก็5โมงเย็นแล้วครับ หลังจากที่ผมกับฟางทานอาหารเสร็จ เราก็ไปเล่นน้ำต่อก่อนจะเปลี่ยนชุด เพื่อเตรียมตัวมาดูการประกวานางสงกรานต์ ฟางดูตื่นเต้นมากๆเลย

 

“ฉันบอกสตาฟที่จัดงานแล้ว พวกเราได้ที่นั่งVIPมาครองแบบไม่ต้องจองก่อน แล้วก็ได้เป็นกรรมการจำเป็นด้วย”

 

ผมบอกทุกคนอย่างเซ็งๆ ทำไมนะหรอ ก็เพราะพอพี่เขารู้ว่าผมมาชมการประกวดก็รีบจัดที่นั่งVIPให้ข้างคุณพ่อคุณแม่ ก่อนจะให้ผมไปเป็นกรรมการตัดสินอีก เห้ออออออ เหนื่อยใจจริงๆครับ

 

“เรื่องกรรมการพวกฉันขอsay noนะ ให้พวกนาย3คนทำไปเองแล้วกัน ขี้เกียจมานั่งตัดสินว่าใครสวยกว่าใคร”

 

แก้วบอกปัดหน้าที่การเป็นกรรมการจำเป็นทันที เฟย์กับฟางก็พยักหน้ารับอย่างรู้หน้าที่ คิดจะชิ่งกันหรอ!

 

“ได้ พวกเธอไม่ต้องเป็นกรรมการก็ได้ แต่ต้องมาช่วยพวกฉันตัดสินนะ ถือว่าเป็นผู้ช่วยกรรมการก็แล้วกัน”

 

โทโมะตอบแก้วก่อนจะยิ้มกวนๆส่งไปให้ ความคิดดีมากเพื่อน

 

“ป๊อป! มาได้ไงลูก”

 

อยู่ๆคุณแม่ก็เข้ามาทักผม แบบนี้เลี่ยงไม่ได้แล้วละครับ เหอะๆ

 

“คุณแม่+พอดีพวกเรามาเล่นน้ำที่นี่นะครับ แล้วคุณแม่ละครับมาตั้งแต่เมื่อไหร่”

 

พอทุกคนเห็นแม่ผมก็ไหว้สวัสดี ท่านรับไหว้ก่อนจะยิ้ม

 

“ก็สักพักแล้วละ อ้าว นั้นหนูเฟย์ ฟาง แก้วนิ มาทำอะไรที่นี้จ้ะ”

 

พอคุณแม่เห็นเฟย์ ฟาง กับแก้วก็ทักขึ้น

 

“พอดีป๊อปปี้พาพวกเรามาเล่นน้ำที่นี่นะคะ ก็เลยอยู่ดูการประกวดเทพีสงกรานต์ต่อซะเลย”

 

ฟางตอบคุณแม่ผมอย่างยิ้มแย้ม คุณแม่พยักหน้ารับ

 

“ป๊อป โทโมะ เขื่อน เป็นกรรมการด้วยใช่มั้ยลูก งั้นก็ดีเลย เราไปนั่งกันดีกว่า อีกไม่นานจะเริ่มแล้ว”

 

เห้ออออ แบบนี้ก็หาทางเลี่ยงยากละครับ คุณแม่เล่นพูดเองเออเองขนาดนี้

 

“สวัสดีครับท่านผู้ชมและคณะกรรมการทุกท่าน และสวัสดีปีใหม่ไทยด้วยนะครับ วันนี้เราจะมีการประกวดเทพีสงกรานต์ สาวสวยทุกคนเป็นนักเรียนของICSทั้งสิ้น ชอบคนไหนก็ซื้อดอกกุหลาบให้ได้เลยนะครับ บูธขายอยู่ด้านข้างเวที เราไปรับชมกันได้เลยครับ”

 

“แปะๆๆๆๆ”

 

พิธีกรพูดเปิดงานจบ พวกเราทุกคนก็ปรบมืออย่างเป็นมารยาท ตอนนี้พวกผมทั้งหมดนั่งอยู่ที่โต๊ะของกรรมการครับ โดยผมนั่งข้างฟาง เขื่อนนั่งข้างเฟย์ โทโมะนั่งข้างแก้ว

 

เปิดตัวด้วยการเดินโชว์ตัวของผู้เข้าประกวดทุกคน หลายๆคนก็สวยอยู่นะ แต่ผมไม่ชอบตรงที่แต่งหน้ากันจัดสุดๆนั้นแหละ หาความเป็นธรรมชาติไม่ได้เลย

 

แล้วก็มีพิธีกรอีก2คนขึ้นมาพูดกล่าวกติกาการประกวด คือจะตอบคำถามกันคนละ4คำถาม คือคำถามที่บังคับ คำถามจับฉลาก คำถามจากคณะกรรมการ และคำถามจากผู้ชม

 

“ป๊อปปี้ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะ”

 

อยู่ๆฟางก็กระซิบผมขึ้นมา แล้วเตรียมตัวจะลุกขึ้น ผมดึงมือเธอไว้ก่อนเอ่ยถามว่า

 

“เธอไปคนเดียวได้รึเปล่า ให้ฉันไปด้วยมั้ย”

 

ผมถามอย่างเป็นห่วง เธอส่ายหน้านิดๆ ก่อนจะลุกเดินออกไป

 

เห้อออออ ช่วงตอบคำถามนี่แหละ ที่น่าเบื่อที่สุด

 

:: End Poppy Talk ::

 

 

 

:: Fang Talk ::

 

ฉันเดินมาเข้าห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จเตรียมจะเดินออกมาก็มีน้องผู้หญิงคนมาดักหน้าฉัน เดาว่าน่าจะอยู่Grade8นะ

 

“พี่คะ ช่วยประกวดเทพีสงกรานต์แทนเพื่อนหนูทีนะคะ”

 

อยู่ๆน้องคนนั้นก็พูดขอร้องแกมอ้อนวอนให้ฉันไปประกวดเทพีสงกรานต์แทนเพื่อนของเขา

แต่ว่าฉันไม่ได้เป็นนักเรียนของที่นี่นะ

 

“แต่น้องคะ พี่ไม่ได้เป็นนักเรียนของICSนะ แล้วอีกอย่างจะเอาชุดมาจากที่ไหนละ เวลาแต่งตัวก็ไม่มี เขาเริ่มประกวดกันแล้วไม่ใช่หรอ”

 

ฉันพยายามอธิบายเหตุผลที่หาได้ตอนนี้กับน้องเขาก่อนจะยิ้มแห้งๆกลับไป ขอโทษจริงๆนะน้องค่ะ พี่ฟางคนนี้ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ

 

“ที่นี่มีกฎเปลี่ยนตัวค่ะ ถ้าคนที่จะลงประกวดเกิดอะไรขึ้นมาสามารถหาตัวแทนได้1คน เรื่องชุดไม่ต้องห่วงค่ะ เพื่อนหนูเขารูปร่างประมาณเท่าพี่เลย เรื่องเวลาไม่ต้องห่วงเหมือนกันเพราะค่อยขึ้นไปช่วงตอบคำถามก็ได้ นะคะ นะๆๆๆๆๆๆๆ”

 

เอาไงดีละ น้องเขาเล่นชักแม่น้ำทั้งหามาล้อมฉัน แล้วสายตาที่เหมือนลูกแมวนั้นอีก คนสวยปฏิเมธไม่ลงจริงๆค่ะงานนี้

 

“ก็ได้ค่ะ”

 

ฉันตอบตกลงไปอย่างปลงชีวิตตัวเอง น้องคนนั้นทำหน้าดีใจก่อนจะรีบพาฉันไปที่ห้องแต่งตัวทันที

 

“ว่าแต่พี่ชื่ออะไรคะ หนูชื่อถ้วยฟูค่ะ จะเรียกฟูเฉยๆก็ได้ อยู่Grade8ที่ICSนี่แหละค่ะ”

 

น้องคนนั้นถามขึ้นหลังจากพาฉันมาแต่งหน้าทำผมอยู่ที่ห้องแต่งตัว แหมมม น้องคะ ควรจะถามให้เร็วกว่านี้นะคะ

 

“พี่ชื่อฟางค่ะ เรียนอยู่ Grade11 ที่ NIS”

 

ฉันตอบน้องเขาไป น้องได้แต่พยักหน้าแล้วมองช่างทำผมทำผมฉันต่อ

 

“น้องถ้วยฟูช่วยเล่าให้พี่ฟังหน่อยได้มั้ยคะ ว่าเพื่อนน้องเป็นอะไรทำไมถึงมาประกวดไม่ได้”

 

ฉันถามน้องในสิ่งที่ตัวเองส่งสัย น้องถ้วยฟูสูดหายใจก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น

 

“เพื่อนของฟูเมื่อตอนกลางวันก็มาเล่นน้ำที่นี่ปกตินั้นแหละค่ะ แต่เล่นได้สักพักก็โดนน้ำผสมพริกไทยสาดเขาตา ตอนนี้ก็นอนอยู่ที่โรงพยาบาล เพื่อนฟูบอกว่าคนที่สาวคือ1ในผู้เข้าประกวดแน่นอน เพราะพอจำหน้าได้ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นใครกันแน่...”

 

โห... เล่นอย่างนี้เลย น่าสงสารน้องคนนั้นมากๆเลยระ คนที่ทำก็ใจดำเกินไปแล้ว อยากจะชนะจนสามารถลงมือทำเรื่องไม่ดีได้ น่ากลัวจริงๆ

 

“เสร็จแล้วค่ะคุณน้อง งามมากๆเลย คราวนี้ก็เหลือแค่ใส่ชุดเท่านั้น”

 

พี่ช่างทำผมเอ่ยขึ้น ฉันส่งยิ้มให้ก่อนจะรีบเดินไปเปลี่ยนชุด ส่วนนี่คือทรงผมของฉัน

 

 

(ขอบคุณรูปภาพจากkapook.comค่ะ)

 

 

ทรงเหมือนทรงผมจ้าสาวเลยใช่มั้ยละ ฉันก็บอกพี่คนทำผมแล้ว แต่ก็นะ ไม่มีเวลามานั่งแก้แล้วละ

 

พอฉันเห็นชุดก็ต้องอุทานออกมาทันที ว๊าวววววว ชุดสวยชมัด

ชุดไทยของฉันเป็นชุดจักรพรรดิ สีชมพูอ่อนอมครีม สไบเป็นผ้าลูกไม้สีขาวบริสุทธิ์

 

 

(ขอบคุณรูปชุดจากเว็บนี้ค่ะ)

 

 

ฉันเดินไปเปลี่ยนชุด โดยมีพี่ๆช่างแต่งหน้า ทำผม แต่งตัวช่วยด้วยอีกแรง ไม่ทันไรฉันก็แต่งเสร็จ พอฉันเดินออกมาจากห้องทุกคนก็ตาค้าง ทำไมหรอ... มันออกมาดูไม่ดีหรอ

 

"พี่ฟางคะ พี่ฟางสวยสุดๆไปเลยรู้มั้ยคะเนี้ย ชุดนี้พี่ฟางใส่แล้วดูดีกว่าเพื่อนฟูอีก สุดยอดไปเลย”

 

น้องถ้วยฟูเดินเข้ามาหาฉันก่อนจะสำรวจดูรอบๆ

 

“เออ แล้วรองเท้าละ ให้พี่ใส่คู่ไหน”

 

ฉันก้มดูรองเท้าที่ตัวเองใส่อยู่ ตอนนี้ฉันใส่รองเท้าส้นสูงผ้าสักหลาดสีเนื้อออกนู้ดๆ

 

 

(ขอบคุณรูปจากเว็บนี้นะคะ ชอบคุณมากๆเลยค่ะ)

 

 

“พี่ว่าน้องฟางใส่คู่นี้ก็เหมาะแล้วนะคะ”

 

พี่ช่างแต่งหน้าเอ่ยขึ้น งั้นก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องเปลี่ยนคู่อื่น

 

“น้องฟางคะ แสตนบายได้เลยค่ะ”

 

พี่สตาฟคนนึงเดินมาบอกฉัน ฉันพยักหน้ารับ

 

“สู้ๆนะคะพี่ฟาง”

 

น้องถ้วยฟูอวยพร

 

“ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่ช่วยฟางแต่งตัวนะคะ ฟางไปก่อนนะ”

 

ฉันหันไปขอบคุณพี่ๆทุกคนที่ช่วยฉันเมื่อกี้ ก่อนจะเดินออกไปข้างเวที

 

ป๊อปปี้... ถ้านายเห็นฉันนายจะชอบมั้ยนะ.....

:: End Fang Talk ::

 

 

 

_____________________________________________________

 

 

 

 

Talk with Writer ::

 

chapterนี้อาจจะดูเหมือนยาวพิเศษ แต่ความจริงมันก็ยาวปกตินั้นแหละค่ะ แค่มีรูปเพิ่มเข้ามาเท่านั้นเอง

ฟางเผลอไปรับการประกวดเทพีสงกรานต์แบบนี้ ใจดีเกินไปแล้วนางเอกของเรา

ป๊อปปี้จะตะลึงในความงามของฟางหรือไม่ ติดตามได้chapterหน้าค่ะ

 

อีกเรื่อง! นิตยสารOops ที่มีป๊อปปี้กับฟาง อัพบทสัมพาษณ์แล้วนะ ดูได้ที่chapter9เลยค่ะ

 

อ่านแล้วคอมเม้น+โหวตกันด้วยนะคะ เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^/