Love Story รักวุ้นวายของเขาทั้ง 6(9)

เวลาผ่านไปสักสองสามอาทิตย์...

 

ที่บ้านของแก้วและโทโมะ

 

ตลอดเวลาที่ผ่านมาหวายก็โทรมาหาโทโมะได้เกิบทุกวี่ทุกวันจนแก้วเริ่มงุดงิด ด้วยอารมส์ของคนท้องด้วยยิ่งงุดงิดเยอะไปใหญ่

 

*กรี้งงงๆ*เสียงมือถือของโทโมะดั้งขึ้น

 

ตอนนี้โทโมะกำลังอาบน้ำอยู่แก้วเลยหยิบมือถือของโทโมะขึ้นมาดู

 

"หวาย...หวายอีกแล้วหรอ? โทรมาอยู่ได้"แก้วบ่นออกมาแล้วกดรับสาย

"ฮาโหล?"

("ขอสายโทโมะหน่อย")หวายพูดขึ้นด้วยเสียงเซ็งๆ

"ไม่ว่าง..ตอนนี้เขากำลังอาบน้ำอยู่..มีอะไรก็ฝากฉันไปบอกได้นะ"แก้วบอกหวายด้วยเสียงเซ็งๆเช่นกัน

("ไม่ต้องรู้หรอก! คนท้องก็อยู่ส่วนคนท้องไปอย่ามายุง")พูดจบหวายก็วางสายไป

"อะไรว่ะ? ตกลงว่าโทโมะแบบสามีใครกันแน่เนี้ย?"แก้วบ่นออกมาอย่างงุดงิดสุดๆแล้ววางมือถือของโทโมะลงบนโตะแรงๆ

"ใครโทรมาหรอแก้ว?"โทโมะถามขึ้นเมื่อออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าขุนหนูผื้นเดี่ยวโดยเปิดให้เห็นช่วงบน

"จะใครสะละ..ก็ยัยคุณหวายสุดแสนหวานของโทโมะไงละ"แก้วตอบด้วยเสียงงอลๆ

"อะไรกัน? เขาจะมาเป็นของโทโมะได้ไง..เขาไม่ใช่ของโทโมะนะแก้ว เราเป็นแค่เพื่อนกันเองนะ"โทโมะเดินมานั้งข้างๆแก้วแล้วพูดด้วยเสียงให้แก้วเข้าใจ

"เพื่อนหรอ? แน่ใจนะว่าแค่เพื่อน..เพื่อนอะไรถึงได้โทรหากันได้ทุกวี่ทุกวัน นี่โทโมะยังคิดว่าแก้วเป็นเมียอยู่หรือเปล่า?"แก้วเริ่มพูดด้วยเสียงเศร้าๆ

"แก้วอย่าถามแบบนั้นสิ ยังไงๆแก้วก็คือที่หนึ่งของแก้วอยู่แล้ว"

"ไม่..แก้วไม่อยากเป็นที่หนึ่งของโทโมะ เพราะแก้วอยากเป็นคนเดียวของโทโมะ ไม่ใช่ว่าเป็นที่หนึ่งแล้วจะมีที่สองมาทำให้แก้วเสียใจเข้าใจไหม?.."แก้วพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจและเด็ดขาด

"เข้าใจครับผม"โทโมะตอบด้วยเสียงกลัวนิดๆเพราะแก้วดูจะจริงจังมาก

"ดี..งั้นโทโมะก็ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยสะ เดียวพวกเฟย์ฟางจะมาบ้านเรา และไอ้คุณป๊อบปี้กับไอ้คุณเขื่อนก็คงจะมาด้วยเพราะตัวติดกันมาก"แก้วบอกโทโมะแล้วตีแขนของโทโมะเบาๆ เพราะถ้าเกิดว่าเพื่อนๆมาบ้านแล้วโทโมะยังอยู่ในสภาพนี้ มีหวังเฟย์ฟางได้ตาลอยแน่ๆ แง้หละก็อกขาวของเขามันดูอบอุนสะขนาดนั้น

"ได้ครับผม"โทโมะพูดแล้วก็เดินไปแต่งตัด

 

สักพักเพื่อนๆก็มา..

 

"พี่แก้วววววว"เสียงของเฟย์ดั้งมาคนแรกเลย ไม่ใช่มาแค่เสียงแต่วิ่งมาเลยแหละ

"จ้า"แก้วตอบกลับ

"โอโห! ไม่เจอกันไม่กี้อาทิตย์น้องโตขนาดนี้แล้วหรอ?"เฟย์พูดขึ้นแล้วลูบท้องของแก้วเบาๆ

"อืม..น้องโตเร็วมาก อีกไม่กี้เดือนก็คลอดแล้วละ"แก้วบอกเฟย์แล้วยิ้ม

"เฟย์จ้าาาาา"เขื่อนเรียกเฟย์แล้วเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับป๊อบปี้และฟาง

"เขื่อนเดินช้าจังเลย"เฟย์บอกเขื่อน

"อ่าวเค้าผิดอีกแล้วหรอเนี้ย?"เขื่อนถามแล้วเดินมาหาเฟย์

"ไม่ผิดหรอก แค่เดินช้าเชยๆ"เฟย์ตอบและจับมือเขื่อน

"เห้ยๆ! อย่ามาหวานกันต่อหน้าพวกฉันนะโว้ยยย"ป๊อบปี้พูดขึ้นมา

"พูดอย่างกับว่าแกฟางไม่เคยมาหวานต่อพวกฉันอย่างงั้นแหละ"เขื่อนบอกป๊อบปี้

"แก้วว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่านะ"แก้วขัดขึ้นมา

"มะ..แก้วเดียวฟางช้วยประคอง"ฟางบอกแก้วก่อนที่จะเดินไปที่ห้องอาหาร สวนเฟย์เขื่อนและป๊อบปี้ก็เดินตาม

 

ห้องอาหาร

 

"ไอ้โมะทำอะไรว่ะห้อมจังเลย"ป๊อบปี้ถามโทโมะที่ยืนจัดจานอยู่

"ขี้มั้ง555"โทโมะตอบ

"ไอ้เวร ตอบให้มันดีๆหน่อยดีว่ะ"ป๊อบปี้อารมส์เสียนิดๆเลยเดินเข้าไปตบหัวโทโมะ

"เห้ย! ทำอะไรโปรดดูหน่อยดิว่ะเมียฉันยืนอยู่นะโว้ย มาตบหัวแบบนี้เสียLookความเป็นพ่อคนหมด"โทโมะบอกป๊อบปี้แล้วลูบหัวเบาๆ

"เออๆ โทษๆ ไอ้คุณพ่ออออ"ป๊อบปี้พูดด้วยเสียงยาว

"แก้วว่าเรามากินข้าวกันดีกว่านะ เดียวกับข้าวมันจะเย็นหมด"แก้วพูดขัดขึ้นมาเพราะเธอเริ่มหิวแล้ว

"งั้นลงมือ"โทโมะพูด

 

และทุกคนก็เริ่มกันข้าวกัน..แต่ระหว่างกินข้าวกันอยู่มือถือของโทโมะก็ดั้งขึ้น

 

"หวาย.."โทโมะหยิบมือถือขึ้นมาดูเบอร์แล้วลังเล่ใจว่าจะรับสายดีหรือเปล่า

"ถ้าโทโมะรับสาย..แก้วจะไปนอนบ้านเฟย์ฟางและจะไม่กลับมานอนที่บ้านอีก"แก้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่โกรธ

"ไม่รับหรอกจ๊ะ"โทโมะบอกแก้วแล้ววางมืถือลง

"แค่นั้นไม่พอหรอก"เฟย์เห็นแล้วลำคานเลยหยิบมือถือของโทโมะมากดวางสายทิ้ง แล้วปิดเครื่อง

"แบบนี้สิถึงจะพอ"เฟย์บอกโทโมะแล้วส่งยิ้มให้แก้ว

".."แก้วไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มตอบเพราะสะใจ

"อืม..แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน แก้วจะได้เชื่อใจโทโมะสักทีว่าโทโมะกับเขาเราไม่ได้คิดกันเกินเลย อะไรไปมากกว่าคำว่าเพื่อน"โทโมะบอกแก้วแล้วยิ้มให้อย่างซื่อ

"ให้มันแน่ละกัน"แก้วบอกโทโมะด้วยเสียงนิงๆ

 

*ตื้ดดดดดดดๆ*มือถือของฟางดั้งขึ้น

 

"หวาย..."ฟางอ่านชื่อบนมือถือตัวเอง

"โห..ยัยนี้ นี่แรงมาก โทรหาเขาไม่ติดโทรมาหาเพื่อนเขาเนี้ยนะ ทุเรดสุดๆ"เฟย์เอ่ยออกมาอย่างเกลียดชัง

"เอาไงดี ให้พี่รับดีไหมเฟย์?"ฟางถามเฟย์

"ไม่ต้อง"เฟย์ตอบ

"รับเถอะฟางเดียวเขาจะคืดว่าเกลียดเขากันทุกคน"ป๊อบปี้บอกฟาง

"โอเค"พูดจบฟางก็กดรับสายและเปิดเสียงลำโพงเพื่อนให้ทุกคนได้ยิ้น

"ว่าไงค่ะหวาย?"ฟางพูดสาย

("คุณฟางค่ะ โทโมะเขาอยู่กับคุณหรือเปล่าค่ะ?")หวายถามด้วยเสียงเซ็งๆ

"ออ.."ฟางหันไปมองหน้าของทุกคน

"ไม่อยู่ๆๆ"เฟย์กระซิบบอกฟางเบา

"ไม่อยู่ค่ะ..เขาก็ต้องอยู่บ้านของเขากับเมียของเขาสิค่ะ"ฟางตอบ

("ไม่ต้องพูดว่าเมียบ่อยๆก็ได้นะค่ะ ..งั้นแค่นี้")หวายบอกด้วยเสียงเซ็งๆแล้ววางสายไป

"อ่าว..อะไรว่ะ? ไม่ให้เขาพูดว่าเมียแล้วให้พูดว่าอะไรว่ะ?"เขื่อนบ่นออกมาเบาๆ

"เขื่อนก็ต้องเข้าใจอ่ะนะ ว่าคนมันอยากได้เขาจนตัวสัน ก็แบบนี้แหละ"เฟย์บอกเขื่อน

"ถ้าคนของเราไม่เล่นด้วยเขาก็คงไม่แรงขนาดนี้หรอก"แก้วบ่นออกมา

"โทโมะไม่ได้เล่นด้วยนะ"โทโมะพูดออกมา

แก้วไม่ตอบอะไรได้แต่ทำหน้างอลๆ

 

ช่วงเย็น..

 

*กรี้งงงงงงงง กรี้งงงงงงง*เสียงกรี้งประตูบ้านดั้งขึ้น

 

"ใครมานะ?"ฟางเอ่ยแบบงงๆ

"เดียวฉันไปเปิดเอง"โทโมะบอกแล้วเดินไปเปิดตู

 

หน้าบ้าน..

 

"โทโมะคร้าาาาาา"เสียงของคนที่ไม่ได้รับเชิญดั้งขึ้น

"O.O หวาย?"โทโมะงงมากเลยว่าหวายมาได้ไงแล้วมาทำไม?

"ค่ะหวายเอง โทโมะเปิดประตูให้หวายหน่อยสิค่ะ"หวายบอกโทโมะด้วยเสียงอ่อนๆ

"ค..ครับ"โทโมะเปิดประตูให้

"วันนี้โทโมะหล่อจังเลยนะค่ะ"หวายบอกโทโมะและเดินมากอดแขนของโทโมะ

"ครับ..นี้หวายรู้จักบ้านผมได้ไงครับ?"โทโมะถาม

"ก็..ตามGPSในI Phoneของโทโมะนะสิค่ะ"หวายตอบ

"ครับ.."โทโมะแอบกลัวหวายนิดๆว่าเธอตามเขาได้มากขนาดนี้เลยหรอ?

"ป่ะ..เราเข้าข้างในกันดีกว่า"หวายบอกโทโมะแล้วก็ดึงโทโมะเข้าไปในบ้าน

 

ในบ้าน..

 

"พี่ฟางอย่ามาแยงขนมของเฟย์นะเอามา555"เฟย์และฟางนั้งแยงขนมกันอยู่

"ไม่ใช่ของเฟย์นะของพ..."ฟางกำลังจะพูดให้จบแค่ก็มีคนมาขัด

"สวัสดีค่ะทุกคน!"หวายเดินเข้ามาพร้อมกับโทโมะ

"หวาย!?"ทุกคนตกใจที่หวายเดินเข้ามา

"นิ..เธอมาได้ยังไง?"เฟย์ถาม

"ก็ฉลาดไงค่ะ"หวายตอบแล้วยิ้ม

"เออ..กรุนาปล่อยแขนสามีของฉันด้วยนะค่ะคุณหวาย"แก้วพูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่าหวายกอดแขนของโทโมะแบบไม่ยอมปล่อย

"ออ..ขอโทษทีค่ะพอดีลืมตัวไป"หวายตอบแล้วปล่อยแขนของโทโมะ

"ลืมบ่อยจนมากไปก็ไม่ดีนะค่ะ เดียวจะความจำเสื่อมได้"เฟย์เอ่ยออกมา

"ค่ะ"หวายตอบด้วยน้ำเสียงแข็งๆเพราะเริ่มรำคานเฟย์ขึ้นมา

"แล้วนี้หวายมามีอะไรหนือเปล่าครับ?"โทโมะถาม

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่อยากเจอ..ทุกๆคนนะค่ะ"หวายตอบแล้วมองตาของโทโมะด้วยสายหื่นกระหาย

"ทุกๆคน ก็หันมามองพวกเราสิค่ะ ไม่ใช่มองแต่พี่โทโมะคนเดียว"เฟย์เอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงเซ็งๆ

"ค่ะ"หวายตอบ

"เฟย์ว่าเรากลับกันดีกว่านะเขื่อน เกลียดหน้าใครบ้างคนแถวนี้"เฟย์บอกเขื่อน

"เกลียดมากก็ไปสิค่ะ"หวายเอ่ยออกมาแบบล่อยๆ

"ค่ะ"เฟย์ตอบแล้วหันมาทำหน้าเกลียดชังใช่หวาย

"แต่พี่ว่าเราอย่าพึ่งกลับไปเลย ถ้าเรากลับไป แก้วก็อยู่ที่นี้คนเดียวกับงูพิษแถวนี้นะสิ"ฟางบอกเฟย์

"เออ...ใช่ งั้นเราอยู่ต่อ"เฟย์ลืมไปเลยว่าถ้าพวกเธอกลับไปแก้วก็ต้องอยู่ที่นี้คนเดียวและทนเห็นภาพหวายกับโทโมะไม่ได้

"อยากอยู่ก็อยู่ไป เพราะหวายอยู่ต่อที่นี้ได้ทั้งคืน"หวายพูด

"หน้าด้าน.."เฟย์เอ่ยออกมา

"ค่ะ.."หวายรับคำของเฟย์

 

3-4ชั่วโมงผ่านไป..

 

หวายก็คงยังไม่ไปไหนเช่นเดียวกันกับเฟย์ฟางป๊อบปี้และเขื่อนที่ยังไม่ไปไหน ทุกคนยังอยู่ที่ย้านของโทโมะและแก้ว

 

Kaew Talk

เมื่อไหร่ยัยนี้จะกลับสักทีนะ ซักรำคานมากแล้วนะ..

 

"กี้โมงแล้วอ่ะเขื่อน?"เฟย์ถามเขื่อนที่นั้งเล่นI Phoneของตัวเองอยู่

"สี่ห้าทุมแล้ว"เขื่อนตอบ

"ดึกแบบนี้เฟย์ว่าเรานอนข้างกันที่นี้เลยดีกว่านะ ขี้เกลียดกลับบ้านแล้วอ่ะ ไหนๆพรุ้งนี้ก็วันเสาร์ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว"เฟย์บอกทุกคนแล้วหันมายิ้มแย่ๆให้หวาย

"ก็ดีเหมือนกัน งั้นหวายขอนอนที่นี้ด้วยคนนะค่ะ"หวายพูดแล้วส่งยิ้มแย่ๆให้เฟย์เหมือน

----------------------------------------------

มาแล้วคร้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

โปรดติดตามตอนต่อไป !!!!!!!!!