Love Story รักวุ้นวายของเขาทั้ง 6(9)

"นิเฟย์ฟาง พวกเธอปล่อยให้แก้วเดินมาเองได้ไง? ห่ะ?"โทโมะหันมาถามเฟย์ฟางเมื่อเห็นว่าฟางแลพเฟย์ปล่อยให้แก้วเดินมาเอง

"อ่าว..สรุปว่าพวกฉันผิด?"ฟางถามแล้วทำหน้างงๆ

"ใช่"โทโมะตอบ

"นิอย่าไปว่าเฟย์ฟางสิ เดียวหน้าของโทโมะก็ดูไม่หล่อหรอก แล้วเดียวลูกออกมาไม่น่ารักนะ"แก้วพูดขึ้นพร้อมกับตีแขนของโทโมะเบาๆ

"ก็ได้ ไม่ว่าก็ได้"

"เออนิฉันว่าเราไปหาาอะไรกินกันดีกว่านะ"เขื่อนพูดขึ้น

"งั้นเราไปกินข้าวแกงกันดีไหม?"เฟย์ถามขึ้น

"อืมดีนะ"ป๊อบปี้ตอบ

"งั้นเราไปกันเลยดีกว่า แก้วยืนอยู่นานแหละ เดียวปวดขากันพอดี"โทโมะพูด

"โห่..หวงกันจังเลยนะ"ป๊อบปี้พูดขึ้น

"ก็เออสิ"โทโมะตอบแล้วยิ้ม

แล้วทุกคนก็ไปที่ร้านข้าวแก้งกัน

ที่ร้าน

ตอนนี้ทุกคนก็กำลังสั้งอาหารกันอยู่ แล้วอยู่ๆหวายก็บังเอินเดินเข้ามาในร้านพอดี

"อ่าวคุณโทโมะ"หวายเอ่ยขึ้นแล้วยิ้มแบบดีใจที่ได้เจอโทโมะอีก

"อ่าวคุณอีกแล้วหรอ?สวัสดีครับ"โทโมะพูดแล้วยิ้มให้

"พอดีว่าฉันมาทานข้าวคนเดียวอ่ะค่ะ งั้นฉันขอนั้งด้วยคนได้ไหมค่ะ?"หวายถามขึ้นอย่างไม่สนใครและอย่างหน้าด่าน(?)

"ได้สิครับ"โทโมะตอบพร้อมกับลุกขึ้นแล้วเดินไปยกเก้าอี้มา

"ขอบคุณค่ะ"หวายพูดพร้อมกับนั้งลง

"สวัสดีค่ะฉันแก้วนะค่ะ คุณคงจำได้"แก้วพูดแล้วยิ้มใก้เชิงอยากทำความรู้จักด้วย

"ค่ะ"หวายตอบแล้วหันหนีและมองหันมาหน้าของโทโมะแท่น

"เออหวายครับนี้เฟย์ฟางเขาเป็นพี่น้องกัน และสวนนี้เขื่อนแล้วป๊อบปี้เพื่อนผมครับ"โทโมะแนะนำเพื่อนๆให้หวาย

"ค่ะ สวัสดีนะค่ะ"หวายพูดแล้วยิ้มให้ทำคนแต่ไม่ยอมหน้าหน้ามามองแก้ว เธอทำเหมือนว่าแก้วไม่มีตัวตน

"หวายอยากกินอะไรไหมเดียวฉันสั้งให้"แก้วพูดแล้วหยิบเมนูขึ้นมา

"ไม่เป็นไหร่ค่ะเดียวฉันสั้งเอง ขอบคุณค่ะ"หวายพูดพร้อมกับดึงเมนูมาจากมือของแก้ว

"ค่ะ"แก้วตอบอย่างงงๆว่าทำไมหวายถึงดูไม่ชอบขี้หน้าเธอเลย

"พี่ค่ะเอาข้าวลาดผัดเผ็ดค่ะ"หวายสั้งอาหารกับพนักงาน

"ค่ะ งั้นเอาเป็นว่าครบแล้วนะค่ะ"พนักงานพูดแล้วเดินไป

แล้วจากนั้นหวายก็เริ่มทำตัวสนิดโทโมะมากขึ้นจนขอเบอร์เขา และหวายก็จำเป็นจะต้องขอเบอร์คนอืนด้วยเพราะมันได้ไม่ดูว่าเธอสนใจเขามากสะเกินไป แต่เธอก็ยังคงไม่สนใจแก้วโดยไม่ใส่ใจขอเบอร์แก้ว

"หวายขอตัวก่อนนะค่ะ แล้วหวังว่าจะไดเจอกันอีกนะค่ะ"หวายพูดก่อนจะแยกจากกลุ่มโทโมะแล้วเดินจากไป

"ยัยหวายอะไรเนี้ยดูสนิดกับนายมากเลยนะ"ฟางพูดแบบประชดนิดๆเพราะว่ารู้สึกว่ามันดูสนิดมากเกินไปจริงๆ

"คิดมากไปปล่าวฟาง"โทโมะถามแบบงงๆ

"มั้ง"ฟางตอบ

"งั้นฉันว่ารีบกลับบ้านพักกันเถอะ"แก้วพูดขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจ เพราะตลอดสามสี่ชั่วโมงที่ผ่านมา โทโมะไม่ยอมสนใจแก้วเลย ได้แต่เอาแต่พูดขึ้นกับหวายอยู่ตลอดเวลา

"อืม"ทุกคนเห็นด้วยแล้วทั้งหมดก็กลับไปที่บ้านพักกัน

ที่บ้านริมทะเล

เวลา 21.45น.

ห้องนอนของแก้วและโทโมะ

ตอนนี้โทโมะก็เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จแล้วเขาจึงเดินมานอนข้างแก้วพร้อมกับสวมกอดแก้วทางด้านหลัง

"หลับแล้วหรอแก้ว"โทโมะถามแล้วห้อมแก้มของแก้วเบาๆ

"อือ.."แก้วคล้างตอบ

"พรุ้งนี้เราก็จะกลับบ้านกันแล้วนะ"โทโมะพูดอีก

"อืม"แก้วตอบ

"ทำไมวันนี้นอนเร็วจังอ่ะ"โทโมะถาม

"พอดีวันนี้เราออกข้างนอกมาทั้งวัน แก้วเลยเหนื่อยนะ"แก้วตอบแล้วขยับตัวหันมานอนและลืมตาขึ้นมองหน้าของโทโมะ

"โทโมะก็บอกแก้วแล้วไงว่าให้นั้งพักบ้าง แก้วก็ไม่ยอม จะเดินให้ได้"โทโมะพูดไปจับแก้มของแก้วเบาๆ

"ก็แก้วอยากเดินนิ"แก้วพูดพร้อมกับลูบหน้าโทโมะเบาๆ

"แก้วนิเด็กดื้ดจริงๆเลยนะ"โทโมะพูดพร้อมกับดึงแก้วมากอด

"แล้วรักป่ะละ?"แก้วถามพร้อมกับแอบเขินๆ

"ไม่รักมั้ง แล้วแก้วละรักโทโมะป่ะ?"โทโมะตอบแบบกวนๆ และก็ถามต่อ

"ไม่รักมั้งเหมือนกัน แค่แอบหลงรักผู้ชายคนเนี้ยมาเกือบทั้งชิวิต"แก้วตอบแล้วยิ้มพร้อมกับแแอบเขิน

"หรอ? ไม่รู้เลยนะเนี้ย?"โทโมะถามแล้วยิ้ม

"นอนดีกว่านะเดียวพรุ้งตื้นสาย"แก้วรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะเธอกำลังเขินอยู่

"ชอบเปลี่ยนเรื่องจังเลยนะ เมียใครเนี้ย?"โทโมะพูดแล้วยื้นหน้าเข้าไปจูบปากของแก้ว

"เล่นทีเพลอนิ"แก้วพูดขึ้นเมื่อโทโมะเอาปากออกจากเธอปากของเธอแล้วหลับตาเหมือนจะนอนแล้ว

"นอนได้แล้ว"โทโมะพูดขึ้นแล้วยิ้ม

"นอนก็ได้ คนบ้า"พูดจบแก้วก็หลับตาลงนอน

-----------------------------------------------------------------------------------------

55จบไปอีกตอน เดียวมาอัพให้อีกกกกกก