Love Story รักวุ้นวายของเขาทั้ง 6(9)
wankiffk
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นิเฟย์ฟาง พวกเธอปล่อยให้แก้วเดินมาเองได้ไง? ห่ะ?"โทโมะหันมาถามเฟย์ฟางเมื่อเห็นว่าฟางแลพเฟย์ปล่อยให้แก้วเดินมาเอง
"อ่าว..สรุปว่าพวกฉันผิด?"ฟางถามแล้วทำหน้างงๆ
"ใช่"โทโมะตอบ
"นิอย่าไปว่าเฟย์ฟางสิ เดียวหน้าของโทโมะก็ดูไม่หล่อหรอก แล้วเดียวลูกออกมาไม่น่ารักนะ"แก้วพูดขึ้นพร้อมกับตีแขนของโทโมะเบาๆ
"ก็ได้ ไม่ว่าก็ได้"
"เออนิฉันว่าเราไปหาาอะไรกินกันดีกว่านะ"เขื่อนพูดขึ้น
"งั้นเราไปกินข้าวแกงกันดีไหม?"เฟย์ถามขึ้น
"อืมดีนะ"ป๊อบปี้ตอบ
"งั้นเราไปกันเลยดีกว่า แก้วยืนอยู่นานแหละ เดียวปวดขากันพอดี"โทโมะพูด
"โห่..หวงกันจังเลยนะ"ป๊อบปี้พูดขึ้น
"ก็เออสิ"โทโมะตอบแล้วยิ้ม
แล้วทุกคนก็ไปที่ร้านข้าวแก้งกัน
ที่ร้าน
ตอนนี้ทุกคนก็กำลังสั้งอาหารกันอยู่ แล้วอยู่ๆหวายก็บังเอินเดินเข้ามาในร้านพอดี
"อ่าวคุณโทโมะ"หวายเอ่ยขึ้นแล้วยิ้มแบบดีใจที่ได้เจอโทโมะอีก
"อ่าวคุณอีกแล้วหรอ?สวัสดีครับ"โทโมะพูดแล้วยิ้มให้
"พอดีว่าฉันมาทานข้าวคนเดียวอ่ะค่ะ งั้นฉันขอนั้งด้วยคนได้ไหมค่ะ?"หวายถามขึ้นอย่างไม่สนใครและอย่างหน้าด่าน(?)
"ได้สิครับ"โทโมะตอบพร้อมกับลุกขึ้นแล้วเดินไปยกเก้าอี้มา
"ขอบคุณค่ะ"หวายพูดพร้อมกับนั้งลง
"สวัสดีค่ะฉันแก้วนะค่ะ คุณคงจำได้"แก้วพูดแล้วยิ้มใก้เชิงอยากทำความรู้จักด้วย
"ค่ะ"หวายตอบแล้วหันหนีและมองหันมาหน้าของโทโมะแท่น
"เออหวายครับนี้เฟย์ฟางเขาเป็นพี่น้องกัน และสวนนี้เขื่อนแล้วป๊อบปี้เพื่อนผมครับ"โทโมะแนะนำเพื่อนๆให้หวาย
"ค่ะ สวัสดีนะค่ะ"หวายพูดแล้วยิ้มให้ทำคนแต่ไม่ยอมหน้าหน้ามามองแก้ว เธอทำเหมือนว่าแก้วไม่มีตัวตน
"หวายอยากกินอะไรไหมเดียวฉันสั้งให้"แก้วพูดแล้วหยิบเมนูขึ้นมา
"ไม่เป็นไหร่ค่ะเดียวฉันสั้งเอง ขอบคุณค่ะ"หวายพูดพร้อมกับดึงเมนูมาจากมือของแก้ว
"ค่ะ"แก้วตอบอย่างงงๆว่าทำไมหวายถึงดูไม่ชอบขี้หน้าเธอเลย
"พี่ค่ะเอาข้าวลาดผัดเผ็ดค่ะ"หวายสั้งอาหารกับพนักงาน
"ค่ะ งั้นเอาเป็นว่าครบแล้วนะค่ะ"พนักงานพูดแล้วเดินไป
แล้วจากนั้นหวายก็เริ่มทำตัวสนิดโทโมะมากขึ้นจนขอเบอร์เขา และหวายก็จำเป็นจะต้องขอเบอร์คนอืนด้วยเพราะมันได้ไม่ดูว่าเธอสนใจเขามากสะเกินไป แต่เธอก็ยังคงไม่สนใจแก้วโดยไม่ใส่ใจขอเบอร์แก้ว
"หวายขอตัวก่อนนะค่ะ แล้วหวังว่าจะไดเจอกันอีกนะค่ะ"หวายพูดก่อนจะแยกจากกลุ่มโทโมะแล้วเดินจากไป
"ยัยหวายอะไรเนี้ยดูสนิดกับนายมากเลยนะ"ฟางพูดแบบประชดนิดๆเพราะว่ารู้สึกว่ามันดูสนิดมากเกินไปจริงๆ
"คิดมากไปปล่าวฟาง"โทโมะถามแบบงงๆ
"มั้ง"ฟางตอบ
"งั้นฉันว่ารีบกลับบ้านพักกันเถอะ"แก้วพูดขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจ เพราะตลอดสามสี่ชั่วโมงที่ผ่านมา โทโมะไม่ยอมสนใจแก้วเลย ได้แต่เอาแต่พูดขึ้นกับหวายอยู่ตลอดเวลา
"อืม"ทุกคนเห็นด้วยแล้วทั้งหมดก็กลับไปที่บ้านพักกัน
ที่บ้านริมทะเล
เวลา 21.45น.
ห้องนอนของแก้วและโทโมะ
ตอนนี้โทโมะก็เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จแล้วเขาจึงเดินมานอนข้างแก้วพร้อมกับสวมกอดแก้วทางด้านหลัง
"หลับแล้วหรอแก้ว"โทโมะถามแล้วห้อมแก้มของแก้วเบาๆ
"อือ.."แก้วคล้างตอบ
"พรุ้งนี้เราก็จะกลับบ้านกันแล้วนะ"โทโมะพูดอีก
"อืม"แก้วตอบ
"ทำไมวันนี้นอนเร็วจังอ่ะ"โทโมะถาม
"พอดีวันนี้เราออกข้างนอกมาทั้งวัน แก้วเลยเหนื่อยนะ"แก้วตอบแล้วขยับตัวหันมานอนและลืมตาขึ้นมองหน้าของโทโมะ
"โทโมะก็บอกแก้วแล้วไงว่าให้นั้งพักบ้าง แก้วก็ไม่ยอม จะเดินให้ได้"โทโมะพูดไปจับแก้มของแก้วเบาๆ
"ก็แก้วอยากเดินนิ"แก้วพูดพร้อมกับลูบหน้าโทโมะเบาๆ
"แก้วนิเด็กดื้ดจริงๆเลยนะ"โทโมะพูดพร้อมกับดึงแก้วมากอด
"แล้วรักป่ะละ?"แก้วถามพร้อมกับแอบเขินๆ
"ไม่รักมั้ง แล้วแก้วละรักโทโมะป่ะ?"โทโมะตอบแบบกวนๆ และก็ถามต่อ
"ไม่รักมั้งเหมือนกัน แค่แอบหลงรักผู้ชายคนเนี้ยมาเกือบทั้งชิวิต"แก้วตอบแล้วยิ้มพร้อมกับแแอบเขิน
"หรอ? ไม่รู้เลยนะเนี้ย?"โทโมะถามแล้วยิ้ม
"นอนดีกว่านะเดียวพรุ้งตื้นสาย"แก้วรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะเธอกำลังเขินอยู่
"ชอบเปลี่ยนเรื่องจังเลยนะ เมียใครเนี้ย?"โทโมะพูดแล้วยื้นหน้าเข้าไปจูบปากของแก้ว
"เล่นทีเพลอนิ"แก้วพูดขึ้นเมื่อโทโมะเอาปากออกจากเธอปากของเธอแล้วหลับตาเหมือนจะนอนแล้ว
"นอนได้แล้ว"โทโมะพูดขึ้นแล้วยิ้ม
"นอนก็ได้ คนบ้า"พูดจบแก้วก็หลับตาลงนอน
-----------------------------------------------------------------------------------------
55จบไปอีกตอน เดียวมาอัพให้อีกกกกกก 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
