เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

“เธอควรจะเก็บไปคิด แต่ตอนนี้ชั้นขอนอนก่อนนะ เธอก็พักผ่อนไปก่อน”เค้าพูดแล้วขึ้นไปนอนบนโซฟาหนุนตักเคนตะที่นั่งหลับบนโซฟาเอาหัวหนุนกับขอบโซฟา คอไม่เคล็ดแย่หรอนั่น แต่ละคน บันนี่นั่งบนเก้าอี้ทานเข้าแล้วฟุบหลับไปกับโต๊ะหัวชนกับบีสที่นั่งหลับตรงข้าม ส่วนฟางนอนอยู่ข้างกระจกใสเลื่อนได้ตรงหน้าต่าง นอนบนพื้นมีกระเป๋าตัวเองหนุนหัวอยู่แล้วป๊อปก็อนอนกอดข้างๆหัวมี....รองเท้า!! รองอยู่ ไปได้เนอะ ส่วนเขื่อนก็นอนท่าแพลงกิ้งอยู่บนตัวเฟย์ เฟย์ก็หลับไม่รู้เรื่อง มีนนอนเอาเท้ายื่นไปทับจองเบบนโซฟาตัวที่2 หมอให้เข้าด้วยหรอเนี้ย สงสัยขู่หมอกันอีกแน่ๆเลย จะไหวไหมเนี้ยแต่ละคน หันไปมองด้านข้างก็เจอคนที่หลับปุ๋ย นอนตะแคงข้างหันหน้ามาหาชั้นแล้วเอามือมารองแก้มตัวเองไว้บนหมอนอีกที เหมือนเด็กเลยแหนะ ผ้าห่มที่ปลายเท้าก็ไม่ยอมห่ม ชั้นเอาเหล็กกั้นเตียงตัวเองลงแล้วห่มผ้าให้โทโมะเบาๆ

“เฮือก”โทโมะกระตุกเบาๆทำให้ชั้นตกใจ แต่เค้าก็ไม่ตื่น ปกติแค่ขยับตัวเค้าก็ตื่น แต่นี่สงสัยจะเพลียจริงๆ ชั้นห่มเสร็จก็หันหลังจะขึ้นเตียงแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นคนชุดดำหน้าตาดีตัวขาวออร่ามาแต่ไกล ส่วนด้านหลังเป็นพวกหน้าห่วยเหมือนลูกพี่กับลูกน้องมากัน3คน เค้าเข้ามาแล้วปิดประตูเบาๆ ชั้นตกใจถอยหลังไป

“เฮียอยู่ไหน”เฮีย....โทโมะงั้นหรอ ชั้นยืนบังหน้าโทโมะไว้ทันที

“ไม่มีคนชื่อเฮียนะ”ชั้นตอบไป

“อย่ามาแหล”แหลหน้าแกสิ เดี๋ยวเตะแม้งเลย

“ไม่มีจริงๆ”ชั้นพูดขึ้น

“เห็นนี่ไหม”เค้าชักปืนออกมาแล้วชูขึ้น ใครให้นายเข้ามาเนี้ย ชั้นใช้มือด้านหลังสะกิดโทโมะแรงๆ ดีนะที่ปิดไฟอยู่ทำให้เห็นหน้ากันไม่ค่อยชัด ชั้นสะกิดโทโมะแรงๆแต่โทโมะยังไม่ตอบสนองยังไม่ดิ้นเลย ชั้นเลยเลิกปลุก

“ถามว่ามันอยู่ไหน”หมอนั่นเริ่มพูดเสียงดังขึ้น ชั้นตกใจ ชั้นเห็นเคนตะลืมตาอยู่แต่โซฟาอยู่ด้านขวามีปูนขึ้นเป็นห้องน้ำซึ้งถ้าอยู่หน้าประตูจะไม่เห็น แล้วมองไปทางจองเบก็ลืมตาเหมือนกัน มองบีสก็เห็นมือขยับ มองไปทางเขื่อนเท้าก็ขยับ ส่วนป๊อปปี้เอามือจับขอบกางเกงซึ่งเดาว่ามันเป็นปืน ป๊อปนอนอยู่ข้างเตียงโทโมะทำให้คนมองไม่เห็นเพราะมันมีเตียงบัง

“ไม่รู้”ชั้นพูด

“ไม่บอกใช่ไหม”หมอนั่นก้าวเท้าเข้ามาทีละก้าว

“กูอยู่นี่”โทโมะลุกขึ้นนั่ง เขาตื่นนานแล้วเหมือนกันแน่ๆ

“เฮอะ....ข้อตกลงหละ”หมอนั่นขำในคอแล้วพูด...ข้อตกลงอะไร

“กูให้มึงแน่ อยากได้มึงก็มาเอาไปเลย”โทโมะถอดแหวนที่มือออกช้าๆ

“เอาปืนลง”ผู้ชายทั้ง5คนที่หลับอยู่เงยหน้าหน้าขึ้นชูปืนจ่อไปที่ชายตัวขาว

“โห...เล่นแบบนี้เลยหรอว่ะเฮีย”หมอนั่นพูด

“เฮ้ย เอาปืนลง”โทโมะโยนแหวนในมือไปให้ไอ้ขาวนั่น

“ไอ้เควิน มึงเอาแหวนไปทำเชี้ยไรว่ะ”เขื่อนพูด

“ใช่ จะเอาแหวนไปทำเชี้ย...ทำเรื่องเชี้ยๆไง มึงก็รู้ว่าแหวนนี้มีค่าเท่าไหร่ กูจะมีทั้งบ้าน ทั้งรถ เป็น10ๆคัน ถ้ากูขายมัน”เว่อร์ไปปล่าว บ้านหลังละหมื่นอ่าดิ รถคันละร้อย รถเด็กเล่น

“มึงอยากได้เงินขนาดนั้นเลยหรอ”เคนตะ

“เออ”ไอคนชื่อเควินพูดจบก็เดินออกจากห้องไปและประตูก็ปิดลง จินนี่เดินไปเปิดไฟแล้วล็อคประตู

“แผนมึงเนียนหว่ะเฮีย”จองเบเดินมาตบไหล่โทโมะ

“เฮียเก่งนะเนี้ย หลอกพวกนั้นซะเชื่อเลยว่าเป็นของจริง ไปทำที่ไหนมาว่ะแหวนอ่ะ”ป๊อปถาม

“สั่งทำที่สวีเดนต้นกำเนิดแหวนของแท้ สั่งทำไปสามแสนกว่า”ห๊ะ....แพงชิบ

“เออ คุ้มๆ”เคนตะพูดขึ้น

“กลับไปรีบเกนพวกไปถล่มรังแม้งให้ราบเลยนะ”โทโมะพูดแล้วยิ้ม ก่อนจะหันมาหาชั้น ชั้นมองหน้าเค้าด้วยสายตาห่วง

“หายหรือยัง”เค้าพูดขึ้นแล้วจับมือชั้นเบาๆ ทุกคนที่รวมตัวกันแยกย้ายกันไปนอนเหมือนเดิม

“เฮ้ย ไอ้เขื่อนบ้า อย่าทับสิ”เขื่อนจะทำท่าแพลงกิ้งทับเฟย์เหมือนเดิมแต่เฟย์ดันจนกลิ้งไปชนกับปลายเท้าป๊อบ

“ถามตัวเองดีกว่าไหม”ชั้นถามโทโมะกลับไป

“ชั้นไม่เป็นอะไรสักหน่อย”โทโมะพูดขึ้นแล้วกอดเอวชั้นไว้

“อย่าทำแบบนี้อีกนะ ขอร้อง”เค้าพูดขึ้น ชั้นเอามือไปกอดคอเค้าที่อยู่ตรงท้องชั้น

“นายก็อย่าทำกับชั้นแบบนั้นสิ”ชั้นพูดขึ้น

“ได้ ชั้นสัญญา แต่เธอก็ต้องสัญญาด้วย”

“ได้ ชั้นก็สัญญา”ชั้นพูดขึ้น

“เธอเข้าใจชั้นได้ไง”เค้าถาม

“จินนี่เล่าทั้งหมดให้ฟัง”โทโมะมองจินนี่คิ้วขมวดนิดๆแต่จินนี่หลับไปซะล่ะ

“ดูแลตัวเองด้วยนะ เธอท้อง”เค้าพูดขึ้น ท้อง!!!!!!!

“ท้อง!!!!!!!!!!!”ไม่ใช่แค่ชั้นที่ตกใจ ทั้งห้องตะโกนดังลั่น นึกว่าหลับไปซะล่ะ

“ชั้นท้องงั้นหรอ”ชั้นทำหน้างง

“ใช่ เธอท้อง หมอบอกว่าเธอท้อง แต่ไม่รู้นานหรือยัง ชั้นเป็นลมไปซะก่อน อ่อนแอเป็นบ้า”เค้าว่าตัวเอง แต่ตอนนี้ชั้นอึ้งที่สุด เค้าเอื้อมมือมากดไหล่ชั้นลงแล้วประทับรอยจูบเบาๆ นี่แหละที่ชั้นโหยหามานาน จูบหวานๆของเค้า น้ำตาชั้นมันเอ่อออกมา ทั้งเรื่องท้องและเรื่องได้สัมผัสกับเขาอีกครั้ง มันดีใจจนบอกไม่ถูก เค้าดันหน้าชั้นออกแล้วเช็ดน้ำตาให้ ชั้นยิ้ม เค้าลุกขึ้นนั่งแล้วเดินพาชั้นไปนอนที่เตียง ก่อนจะเดินไปปิดไฟ แล้วนอนเตียงข้างๆมองหน้าชั้น ชั้นค่อยๆหลับตาลงช้าๆ

กลางวัน บ้านโทโมะ

“นี่แก้ว ดูนู่นดิ”บันนี่ถือแก้วน้ำส้มแล้วชี้ไปที่โทโมะที่กำลังขมักขเม้นจัดงานเลี้ยงต้อนรับการคืนดีของเราสองคน เค้าดูจะทุ่มเทจังนะ เค้าตกแต่งดอกไม้จนที่หัวมีแต่ใบไม้ ยัยบันนี่ยืนขำไม่เป็นภาษา พวกผู้ชายช่วยกันจัดงานตกแต่งนู่นตกแต่งนี่ แล้วพวกผู้หญิงอย่างเราก็นั่งดูแล้วหัวเราะ เค้าบอกว่างานนี้ผู้หญิงสบาย เราเลยจัดเต็มไปลากเก้าอี้มานั่งดูด้านนอก

“จินนี่จ๋า....!!”เคนตะที่อยู่ในชุดเซอๆ เสื้อยืดสีดำคอกลมลายมังกรแล้วก็กางเกงขาสั้นมีกระเป๋าเยอะแยะสีดำเรียกจินนี่ตลอดเวลาให้คอยไปเช็ดเหงื่อ จินนี่ก็ดูจะแสนดีเป็นผู้หญิงเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เลยหละ

“ค่ะ ๆ”จินนี่วิ่งเข้าไปหาแล้วเช็ดเหงื่อ

“โอ๊ย แดดร้อนมากกกกก”เขื่อนพูดก่อนจะนั่งลงบนพื้นหญ้า เราจัดกันตรงหลังบ้านข้างๆสระว่ายน้ำ

“เขื่อน อย่าอู้สิ เร็วๆ”เฟย์เร่ง เขื่อนลุกขึ้นอีกครั้ง

“ครับผม ยาหยี”แหมๆ หวานชะมัด

“ป๊อป ฟางว่าดอกไม้นั้นอ่ะเพิ่มเป็นสองสามดอกสิ ดอกเดียวมันดูเดี่ยวๆไงไม่รู้หนะ”ฟางสั่งงานป๊อปปี้ ป๊อปพยักหน้าแล้วเดินไปหยิบดอกไม้ในลังที่เอามาจนหมดร้านชั้น ก็ดีแล้ว ไม่ได้ขายก็นาน โชคดีที่เอาเข้าตู้ไว้เลยไม่แห้งเหี่ยว

“มีนครับ จองเบหิวน้ำ”มีนยิ้มแล้วเดินเอาน้ำในมือไปให้จองเบที่กำลังตอกตะปูอยู่ให้ไม้ติดกันเป็นโต๊ะตั้งอาหาร

“นี่ค่ะ ขยันหน่อยนะ หมดเครสเนี้ยมีนมีรางวัลให้”มีนยิ้ม จองเบดื่มน้ำหมดก็ตาโต เด้งดึ๊งตอกตะปูทันที มีนหัวเราะแล้วเดินมานั่ง

“บันนี่”

“นั่นไง ถึงคิวชั้นแล้วสิ”บันนี่ลุกขึ้นเดินไปหาบีส

“ว่าไง”บันนี่ถามขึ้น

“ว่าดอกไม้ตรงนี้ดีรึยัง”บีสชี้ไปที่โต๊ะตั้งอาหาร

“ดีแล้วนะ”บันนี่พูด สักพักบีสก็หอมแก้มบันนี่ บันนี่นหน้าแดงตบไหล่บีสเบาๆแล้ววิ่งกลับมานั่ง

“หวานเชียว”เฟย์พูดแล้วยิ้ม

“ต่อไปก็น่าจะเป็นคิวแกนะแก้ว”มีนพูดแล้วหัวเราะ

“แก้ว”นั่นไง

“ว่าไง”ชั้นตะโกนตอบไป

“โห่...จะไม่ลุกมารับมุขหน่อยหรอ”โทโมะพูด พวกเราพากันขำ ชั้นลุกขึ้นไปแล้วมองหน้าเค้าแต่อยู่ห่างประมาณหนึ่งเมตร

“มาใกล้ๆก็ได้น่า”เค้าพูดแล้วเดินมาเอง

“หยุด มีอะไร เรียกทำไม ร้อนนะ อยากให้ลูกไม่สบายหรอ”ชั้นพูดรวดเดียวแล้วชิ่งเดินไปนั่งอย่างไว

“ฉลาดนะเนี้ย”เฟย์พูดแล้วขำ โทโมะทำหน้างหงิกแล้วจัดซุ้มต่อ

ดึก

เวลาฉลองมาถึงแล้ว หนุ่มๆลงมือทำอาหารกันเองเลยทีเดียว จะกินได้รึเปล่าเนี้ย

“มากินกันเถอะ”เขื่อนเดินนำทัพมาในมือถือ....กุ้งแม่น้ำราดซอส ว้าววว น่ากิน ป๊อปปี้เดินตามมาด้วยเมนู ส้มตำ ฮ่าๆๆ ต่อมาคือจองเบ ทำสปาเกตตี้ วู้วววว ต่อมาเคนตะ ทำสลัดหรอเนี้ย บีส เกี้ยวกุ้ง อยากกินนนน โทโมะหละ อู้...ซูชิ >__< ทุกคนทำอาหารกันเยอะจนล้นจานเลยทีเดียว จานใหญ่เหมือนบุพเฟ่

“ทานเลย ฟรี!!”เขื่อนพูดแล้วก็พากันเดินไปตักอาหาร แต่ชั้นรู้สึกได้กินหืนๆแปลก เหมือนๆว่าจะอ้วก

“แก้ว กินอะไรดี”โทโมะถามขึ้น ชั้นอยู่ในอาการเหม็นๆ

“เป็นอะไรไป”โทโมะถามอีกครั้ง

“คือ...แหวะ”ชั้นปิดปากวิ่งเข้าตัวบ้านไปทันที โทโมะวิ่งตามมา ชั้นอ้วกใส่ซิ้งล้างจาน

“ไหวไหม”โทโมะถามขึ้น

“ไหวอยู่ คงจะ...แพ้ท้อง”ชั้นพูดมองหน้าโทโมะก่อนจะล้างปาก

“โอ๋ๆ เดี๋ยวก็หายนะ จุ๊บ”โทโมะจูบเบาๆที่หน้าผากชั้นก่อนจะจูงมือเดินออกไป ชั้นทนกินอาหารที่แสนอร่อยแต่มันกลับเหม็นซะได้ แล้วก็โดดน้ำว่ายกันอย่างสนุกก่อนจะจบด้วยการนอนดูดาวเป็นคู่ๆและขึ้นไปนอนกันบนบ้านโทโมะ ซึ่งมีห้องเยอะมาก

“ไม่ได้นอนเตียงสะนาน รู้สึกนุ้มนุ่ม”ชั้นพูดแล้วห่มผ้า

“ขอโทดนะ”โทโมะที่ยืนสูบบุหรี่อยู่พูด

“ชั้นไม่โกรดนายเรื่องนั้น แต่ชั้นจะโกรดไปกว่านั้นถ้านายยังไม่เลิกสูบบุหรี่ นายกำลังทำร้ายชั้นและลูก”ชั้นพูด โทโมะรีบโยนทิ้งทันที

“ขอโตดดดดด”โทโมะทำปากแปะเข้ามานอนด้วยทันที

4เดือนผ่านไป

ท้องชั้นดูจะป่องๆ ชั้นนั่งรวมวงอยู่กับพวกโทโมะแล้วก็เพื่อนสาว

“แก้วอ่ะ ตัดหน้าท้องซะงั้น ชั้นคบกับตาบ้าบีสมาตั้งนานไม่เห็นจะมีวี่แววสักนิด”บันนี่พูดแล้วทำหน้าหงิก

“พี่เก็บลายละเอียดน้อง ฮ่าๆๆๆ”บีสพูดแล้วขำกับพวกผู้ชาย เก็บรายละเอียดคืออะไรอ่ะ

“เอ้อ ไม่อยากมีลูกใช่ม่ะ”บันนี่ทำท่าน้อยใจ

“ไม่ใช่อย่างงั้นซะหน่อยน่า ก็พอมีลูกมันก็ไปไหนมาไหนลำบาก เดี๋ยวก็ดูไอ้เฮียแล้วกัน”บีสพูดแล้วมองมาที่โทโมะ ทุกคนพากันขำ

“ชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ชั้นพูดแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ มองกระจกบานใหญ่ในห้องเห็นท้องป่องๆของตัวเองแล้วยิ้ม ลูบท้องไปมา

“เจ้าตัวเล็กจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายน่ะ”ชั้นพูดก่อนจะทำภาระกิจ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

พะ....พอแล้วนะ วันนี้4ตอนเนี้ยๆ จาก6เป็น10 มายกอด เยอะมากกก

พรุ่งนี้จะมาอัพต่อดีไหมเนี้ย T^T แต่เพื่อรีดเดอร์จะพยายามมาอัพน้า

คืนนี้หลับฝันดีนะคะ จุ๊บๆๆ muah!!