เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

“1.....2”โทโมะขึ้นรถทันที บีสและเพื่อนๆขึ้นตามกันไปอย่างไวแล้วรถก็ถูกขับออกไปเหลือเพียงชั้นที่ตอนนี้หัวใจมันสลายไปหมดแล้ว ย้ำตามันท่วมท้น ชั้นเข่าทรุดลงพื้นแล้วเอามือปิดตาร้องไห้อย่างหนัก โฟร์กับมดเข้ามากอดชั้นไว้แน่น
“ทำไม ฮือๆๆ มันเกิดอะไรขึ้น ชั้นไม่เข้าใจ ชั้นจะไม่ได้เห็นเค้าอีกแล้ว ฮือๆ”ชั้นร้องไห้แล้วกอดตอบโฟร์กับมดทันที
1 อาทิตย์ผ่านไป
ความทรมารมันครอบงำชั้นไว้ ตอนนี้ชั้นเข้าใจแล้ว การขาดสิ่งที่ชั้นรักไปโดนรู้ว่าจะไม่ได้พบกันอีกตลอดชีวิตมันทรมารเท่ากับชั้นตายทั้งเป็น สิ่งที่ชั้นพูดมันตรงข้ามหมดเลย ที่บอกว่าถ้าเค้ามาให้เจอเท่ากับฆ่าชั้นแต่ถ้าเค้ามาให้เจอมันจะทำให้ชั้นมีความสุขแต่เมื่อไม่มีเค้ามันทำให้ชั้นตายทั้งเป็นออย่างแท้จริง ชั้นนั่งมองพระจันทร์ที่ส่องแสงสว่างสไว...เค้าจะมองพระจันทร์ดวงเดียวกับชั้นไหม ชั้นจินตนาการพระจันทร์เป็นหน้าโทโมะ ชั้นคิดถึงเค้า คิดถึงที่สุด ลมเย็นๆพัดผ่านเข้าหน้าชั้น ชั้นเอามืออังลมแล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลลงมา
“ความรักของเราก็เหมือนสายลม....พัดมาแล้วก็พัดไป แต่ยังไงมันก็ไม่เคยหายไปจากโลกใบนี้”ชั้นพูดขึ้นเบาๆก่อนจะร้องไห้
“นายคือสายลมที่ชั้นรัก นายคือากาศที่มีหัวใจ นายไม่มีวันพัดไปจากชั้น”ชั้นพูดแล้ววางมือไว้ที่ขอบหน้าต่างแล้วแบมือค้างไว้สัมผัสกับสายลมที่พัดมาเรื่อยๆ บ้านน้าชั้นหลังนี้มีต้นไม้มากลมเลยเข้ามาเย็นสบายๆ ยิ่งลมพักเข้ามามันยิ่งทำให้ชั้นร้องไห้มากขึ้น
“แก้วลูก กินนม”น้าเรียกชั้นเพื่อจะเอานมเข้ามาให้ เหมือนชั้นเป็นเด็กๆ แต่เค้าให้ชั้นกินทุกวันเค้าบอกว่ามันจะทำให้สดชื่นและมีประโยชน์ ชั้นรีบเช็ดน้ำตาแล้วเอาแป้งโป๊ะๆจนขาวโพนเพื่อกลบเกลื่อนอย่างไว
“นี่ ทำไมทาแป้งแบบนี้ทุกคืนเลย ร้อนหรือไง น้าว่าอากาศมันก็เย็นแล้วนะ”น้าถามขึ้น
“อ๋อ...หนูขี้ร้อนคะ เดี๋ยวหนูเอาแก้วไปเก็บเอง น้านอนพักผ่อนเถอะคะ”ชั้นพูดก่อนจะปิดประตูห้องแล้วล็อคก่อนจะเอานมไปวางที่โต๊ะติดหน้าต่างแล้วนั่งลงเหมือนเดิมเอามือไปสัมผัสกับลมเช่นเดิม
“แก้ว”ชั้นได้ยินใครเรียกแว่วๆ ชั้นชะโวกหน้าออกไปมอง
“เคนตะ”ชั้นเห็นเคนตะกำลังปีนต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ติดกับข้างหน้าต่างชั้นขึ้นมา
“เฮ้ย จะปีนทำไม”ชั้นพูดขึ้น
“เอาของมาให้”สักพักเคนตะก็ปีนขึ้นมาถึงก่อนจะใต่กิ่งไม้มาใกล้ชั้นแล้วยื่นอัลบั้มรูปให้
“... อัลบั้มอะไร”ชั้นถามขึ้นแล้ววางมันลงบนโต๊ะ
“อัลบั้ม เหวอออออออ”เคนตะทำกิ่งไม้ชั้นหัก แต่เค้าร่วงลงไปแต่ดีนะที่ก้นลงถ้าหัวลงตายไปแล้วนั่น
“เป็นอะไรรึเปล่า”ชั้นถามเสียงแผ่ว
“ไม่เป็นไร ไปแล้วนะ”เค้ารีบปีนรั้วชั้นออกไปทันที ชั้นหันมาสนใจอัลบั้มรูปมีหัวใจแล้วเขียนว่า Love You Kaew นี่มัน...ชื่อชั้นนิ ชั้นเปิดดูทันที มันเล่มใหญ่และหนาพอสมควรภาพแรกที่เห็นคือ ภาพชั้นที่กำลังเอาน้ำแข็งแปะหน้าตัวเอง นี่มันในบ้านหิมะหนิ....และฏ้ก็ภาพตอนชั้นไออยู่บนเตียงห้องโทโมะ ตอนเขาสูบบุหรี่นี่เอง และก็อีกหลายๆภาพ เขาถ่ายชั้นตอนไหนเนี้ย มีทั้งตอนที่ขังชั้นในห้องมืดและชั้นหลับอยู่ และรูปที่ชั้นเขียนฝุ่นในห้องด้วย เขาเห้นงั้นหรอ...รูปชั้นนอน ตอนชั้นท้อง ตอนชั้นร้องไห้ ตอนชั้นทำหน้าเหวี่ยง ตอนชั้นทำท่าอ้อน ตอนเค้าจูบชั้น ใครถ่ายนะ ชั้นดูจนภาพสุดท้าย เป็นภาพชั้นร้องไห้เมื่อาทิตย์ก่อน ใครถ่าย ?? ภาพทั้งหมดนี่ใครถ่าย ชั้นไม่รู้ตัว หน้าสุดท้ายมีโน๊ตเล็กๆเขียนว่า ทั้งหมดนี้คนถ่ายคือเฮีย ใช้กล้องปากกาแอบถ่ายเธอทุกท่วงท่า แล้วล้างเก็บไว้ตลอด ความจริงมันมีเยอะกว่านี้นะแต่ชั้นแอบจิ๊กมาได้แค่นี้ คิดดูสิว่าเค้ารักเธอแค่ไหน...อย่าทำร้ายพี่ชายชั้นอีกเลยนะแก้ว.....เคนตะ กล้องปากกางั้นหรอ มิน่าหละทำไมเค้าชอบถือปากกา ชั้นย้อนกลับไปดูใหม่ ชั้นมองไปแล้วร้องไห้ไป นี่นายถ่ายชั้นตั้งแต่วันที่เจอกันที่บ้านหิมะแล้วหรอ....ฮึ...ชั้นมองภาพไปร้องไห้ไป ชั้นกำลังเสียคนที่รักชั้นมากที่สุดไป ฮือๆๆ
Tomo talk
ผมยืนมองพระจันทร์อยู่ที่ห้องอย่างไม่รู้วันเวลา แก้ว...เธอเป็นอย่างไงบ้าง ฮึ...ผมเสียเธอไปแล้ว ผมมันโง่ดีจังโดนผู้หญิงมอม...บันนี่หนะหรอ ตอนนี้เธอถูกพ่อจับไปเรียนที่สเปนแล้วหละเพราะผมบอกท่าน ผมน่าจะบอกตั้งนานแล้วนะ ผมเดินไปหยิบกล้องตัวใหญ่ที่บนหลังตู้ ผมไม่ได้ใช้มันถ่ายกับแก้วสักครั้งๆ ผมซื้อมาเมื่อ2เดือนที่แล้วว่าจะได้ถ่ายรูปกับแก้ว ซื้อมาเพื่อถ่ายกับเขาโดยเฉพาะ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ถ่ายเลยสักครั้ง ผมเอาขึ้นมาถ่ายพระจันทร์แล้วมองมันก่อนจะยิ้มแล้วถ่ายตัวเองกับพระจันทร์ ถ้ามันมีแก้วมาอยู่ในเฟรมด้วยมันคงจะดีมากเลยหละ ผมเดินไปที่ห้องด้านในสุดมันเป็นห้องล้างรูปโดยเฉพาะ ผมหนะมีความฝันว่าอยากป็นช่างภาพตั้งแต่เด็ก เรียนก็เรียนมาด้านี้ แต่พ่อดันให้เป็นเจ้าพ่อไม่ยอมให้ทำงานอะไรนอกจากถือหุ้นไปวันๆ ผมล้างรูปแล้วหนีบไว้ก่อนจะออกจากห้องนั้นมาแล้วไปยืนที่เดิม ทุกวินาทีผมคิดถึงแก้วตลอด
“แก้ว....ถ้าเธอได้ยินชั้นอยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างมั่ง สบายดีไหม อยากบอกให้เธอรู้ว่าชั้นดูแลหัวใจเธอดีเสมอ แต่หัวใจมันเรียกร้องอยากให้เจ้าของมันกลับมาเอามันไปอยู่ด้วยแล้วให้อยู่เคียงข้างกับหัวใจชั้นตลอดไป....เธอรู้หรือเปล่าว่าหัวใจฉันอยู่ที่เธอ”ผมยิ้มก่อนจะปิดไฟห้องแล้วข่มตานอน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
อัพแล้วววว คืนนี้ฝันดีกันนะ อัพดึกเกินอ่าดิ 555+ ไรท์เตอร์ทำงานจนหัวฟูละเนี้ย
รักทุกคนที่ติดตามนะ พรุ่งนี้อัพต่อ นอนกันได้แล้วววว 
ฝันดีน้า รักรีดเดอร์ muah!!