เลวแค่ไหนหัวใจก็ให้เธอ

“โห่ เฮียไม่ได้ดื้อสักหน่อยหนะ”โทโมะพูดพยาบาลเข็นโทโมะขึ้นไปที่ชั้นบนแต่แทนทีคนไข้จะนอนกลับนั่งทำหน้ามุ่ยบนเตียง

“นอนได้แล้วเฮีย”ชั้นพูดขึ้น

“ไม่ง่วง”โทโมะทำหน้าเป็นเด็กๆหน้างอคอหัก....

“งั้นเค้านอนละ”ชั้นพูดก่อนจะทำท่าปีนขึ้นไปบนเตียงโทโมะ โทโมะทำหน้างงๆแล้วขเยิบๆให้ ชั้นขึ้นไปแล้วนอนลงบเตียงก่อนจะกอดเอวโทโมะที่นั่งอยู่ โทโมะค่อยๆเอนตัวลงนอนตามแล้วกอดชั้นตอบ เค้าจูบเข้าที่หน้าผากชั้นก่อนจะหลับตาลง

3 วันผ่านมา

โทโมะไปหาพ่อตัวเองแล้วคุยกันสักพักก็กลับไทย ชั้นกลับมาอยู่ที่บ้านหลังเดิมของโทโมะ เห็นบันนี่นั่งอยู่บนโซฟาแล้วยิ้ม

“บันนี่”ทุกคนพากันพูดเป็นเสียงเดียว

“นึกว่าลืมกันไปแล้วซะอีก”บันนี่ลุกขึ้นแล้วยิ้ม

“มาได้ยังไง”บีสถามแล้วปรี่เข้าไปหา

“ขับรถมาสิค่ะที่รัก”บันนี่หันไปหาบีส

“เราเลิกกันแล้วบันนี่”บีสพูดขึ้นเมื่อบันนี่เกาะแขน

“เลิกหรอ...ตอนไหน ทำไมบันนี่ไม่รู้เลย”บันนี่ทำเลิกคิ้ว

“บันนี่ อย่าแอ๊บ”เฟย์พูดแล้วกอดอก

“แอ๊บหรอ...แล้วไงอ่ะ”บันนี่พูดแล้วยิ้มให้โทโมะ โทโมะไม่มองหน้าแล้วทำท่าจะเดินขึ้นไปด้านบน

“เฮียค่ะ”บันนี่พูดขึ้นโทโมะหยุดฝีเท้าที่บันไดแล้วหันไปมอง

“อะไร”โทโมะพูดขึ้น

“เฮียไปโดนอะไรมาหนะ ดูสิแผลเต็มไปหมดเลยแล้วหน้าก็ดูซีดๆ”บันนี่เดินไปใกล้โทโมะแล้วลูบหน้าอกบริเวณที่มีผ้าก๊อสพันแล้วก็ลูบใบหน้า นี่เธอกำลังยั่วโมโหชั้นใช่ไหม

“แฟนเฮียดูแลไม่ดีเลยนะคะ”บันนี่พูดแล้วเหลือบตามองชั้น

“แฟนเฮียหนะดูแลดีแต่จะดูแลดียิ่งขึ้นถ้าไม่มีตัวขัดขวาง”มีนพูด

“ตัวขัดขวาง หน้าตาเป็นไงหรอ”บันนี่ทำเสียงแอ๊บแบ๊ว

“ส่องกระจกสิจ๊ะ”ฟางพูดขึ้น บันนี่หุบยิ้มแล้วทำท่าประคองโทโมะขึ้นบรรได

“บันนี่ หน้าที่นี้ของชั้น เธอไม่ต้อง”ชั้นเดินไปแล้วดันบันนี่ออกก่อนจะพาโทโมะขึ้นไปที่ห้อง

Jinny talk

ไม่เข้าใจว่าทำไมบันนี่ต้องทำตัวแบบนี้ด้วย ตลอดเวลาที่จินนี่รู้จักบันนี่จินนี่ว่าบันนี่เป็นผู้หญิงที่น่ารัก ใสๆ แต่จินนี่ไม่นึกเลยว่าบันนี่จะเป็นแบบนี้ไปได้

“บันนี่ กลับไป แล้วอย่าคิดจะทำอะไรแบบนี้อีก”บีสพูดพร้อมกับชี้นิ้วสั่ง

“คิดว่าบันนี่จะกลัวคำสั่งนายรึไง บันนี่ไม่ใช่คนก่อน ที่โง่ยอมทำตามนายตลอดเวลา บันนี่ไม่เป็นแบบนั้นอีกแล้ว บันนี่รักเฮียบันนี่ไม่ได้รักนาย บันนี่เกลียดนาย นายมันก็แค่หน้าตาดีไปวันๆ รักสนุกไม่จริงใจ ยังไงบันนี่ก็ไม่มีวันเอานายมาเป็นสามีแน่”บันนี่แหกปาก

“หยาบคายจัง”ชั้นพูดขึ้นเบาๆ

“อะไรนะจินนี่ เธอกล้าว่าชั้นหรอ”บันนี่เดินตรงมาทางชั้น

“ก็ดูเธอทำตัวก่อนสิ ทำตัวอย่างกับนางร้ายในละคร ไม่เคยดูหนังรึไง ยังไงตอนสุดท้ายนางร้ายก็ไม่มีวันชนะ”มีนพูด

“แล้วถ้าชั้นเป็นนางเอกหละ”บันนี่หันไปสวนทันที

“นางเอกก็คงคู่กับพระเอกที่ขับรถซาเล้ง”เฟย์พูดขึ้น

“แล้วถ้าชั้นทำให้เฮียเป็นพระเอกหละ พวกเธอจะว่าไง”

“ถ้าอย่างงั้น พวกชั้นก็ขอเป็นตัวร้ายที่จะชนะนางเอกอย่างเธอ”ฟางพูด

“งั้นก็ลองดู”บันนี่ทำหน้าท้าทาย

“ออกไปได้ละ”ป๊อปปี้หงุดหงิดเดินไปดึงมือฟางไปนั่ง

“ไม่ออก บันนี่ไม่เชื่อใครทั้งนั้น”บันนี่ทำเป็นหัวดื้อ

“บันนี่ อย่าทำตัวเป็นเด็กปัญญาอ่อนได้ไหม”เขื่อนพูดแล้วดึงเฟย์ไปมั่ง

“แล้วยังไงหละ ก็ไม่ออก จินนี่ เมื่อกี้ยังเคลียไม่จบนะ เธอด่าชั้นทำไม”บันนี่มองหน้าชั้นทันที เค้าคงรู้ว่าชั้นไม่สู้คนเลยกล้า

“อย่ายุ่งกับจินนี่ ถ้าเธอไม่อยากเป็นเหมือนพิม”เคนตะเข้ามากันชั้นก่อนจะดึงชั้นแล้วก็มีนไปจองเบทำหน้างงแล้วรีบเดินตามไป

“เฮ้ย เอาบันนี่ออกไป แล้วห้ามเข้ามาอีก”บีสสั่งลูกน้องก่อนจะทำเป็นไม่สนใจ

“บีส บันนี่ขอโทด อย่าทำแบบนี้สิ นะๆ บันนี่ขอโทดจริงๆ”บันนี่เล่นไม้อ่อน

“เอาออกไป!!”บีสหลับตาแล้วชี้นิ้วสั่งเสียงดัง

Kaew talk

“นี่ ทำไมไม่พูดอะไรไล่บันนี่สักหน่อยหละ”ชั้นพูดขึ้นเมื่อวางโทโมะลงบนเตียง

“แค่แรงเดินยังจะไม่ค่อยมี ฉันไม่อยากใช้เสียงเยอะเดี๋ยวหายช้าแล้วจะไม่ได้จุ๊บบุกับเธอไวๆ”โทโมะทำหน้าทะเล้น ชั้นเอามือปิดปากแล้วดันลงนอน

“ทะลึ่ง”ชั้นพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟา

“ตายแล้ว วันนี้วันเกิดมดหนิ”ชั้นนั่งนึกไปนึกมาก็จำได้

“เอ้า ไปหาสิ”โทโมะพูดขึ้น

“นายไปไหวไหม”ชั้นถาม

“ชั้นว่าจะนอนก่อนหนะ เธอไปเถอะ รีบๆกลับมาหละ ให้ไอ้เคนไปส่งก็ได้”โทโมะพูด

“โอเคๆ”ชั้นพูดแล้วรีบหยิบกระเป๋าวิ่งลงไปด้านล่าง

“เคนๆๆ ไม่เอาดีกว่า บีสๆ ไปส่งชั้นที่บ้านมดหน่อยสิ ตรงมหาวิทยาลัยที่ชั้นเคยเรียนหนะ”ชั้นพูดเพราะว่าบีสไปบ่อย

“ชั้นก็ขับไปได้นะทำไมต้องใช้แต่บีส”เคนตะพูดแล้วทำหน้างอ

“เอ้า ก็กลัวว่านายจะพาชั้นหลงนี่หน่า”ชั้นพูดขึ้น

“ชั้นพาไปเอง ดูฝีมือซะก่อน ไม่มีหลงแน่ เอ่อ แต่เอาบีสไปด้วยก็ดีนะ กันลืม”นั่นไง

“งั้นเอาบีสไปเถอะ”ชั้นพูดขึ้น

“ไม่ๆ ชั้นขับเอง แค่เอาบีสไปกันเฉยๆหน่า”เคนตะพูดกลัวเสียฟอร์ม

“เออๆ งั้นเร็วๆนี่ก็จะ10โมงแล้ว เดี่ยวมดน้อยใจ ต้องไปหาซื้อเค้ก ซื้อของขวัญอีก มหาลัยก็ไกล”ชั้นพูดขึ้น

“ไปด้วยสิ”จินนี่พูดแล้วมองหน้าเคนตะ

“ไปด้วย”สาวๆที่เหลือร้องตาม

“เอ้า งั้นไปด้วย”หนุ่มๆที่เหลือก็พากันพูด

“จะบ้าหรือไง แล้วใครจะดูแลเฮีย”ชั้นพูดขึ้น

“โห่ ลูกน้องก็เต็มบ้าน เฮ้ย พวกมึงขึ้นไปเฝ้าหน้าประตูห้องเฮีย2คนนะ เฮียต้องการอะไรจัดให้ โอเค้”เคนตะสั่งแล้วพากันเดินออกไป 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เฮียกำลังตกอยู่ในอันตราย....อันตรายจากสัตว์ป่าผู้หิวโหย

จะเป็นตัวอะไรหรือใคร ติดตามตอนหน้า

ด้าทำงานก่อนนะ ฮิฮิ muah!!