The real love รักแท้อยู่ใกล้แค่นี้เอง

9.5

เขียนโดย FERN_LOVE_TK

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.26 น.

  20 ตอน
  80 วิจารณ์
  39.44K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) กลับกรุงเทพฯ/ความหลังของโทโมะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากที่เที่ยวอยู่ที่เกาะส่วนตัวของโทโมะเป็นเวลาประมาณ 1 อาทิตย์ ทุกคนก็ได้กลับมากรุงเทพระหว่างการเดินทางKoen: นี่จะเที่ยงแล้วพักหาไรกินกันก่อนได้มั้ยอ่ะTomo: ก็ดีเหมือนกันฉันก็เริ่มหิวแล้วPoppy: งั้นอยากกินไรล่ะFang: ร้านนั้นเป็นไง (ฟางชี้ไปที่ร้านอาหารร้านนึง)Kaew: เอาสิ คนเยอะดีFaye: กินร้านนี้แหละ พี่โมะ จอดเลยTomo: ถึงแล้วลงจากรถได้ร้านอาหารPoppy: กินอะไรดีล่ะ อาหารเยอะแยะน่ากินจังKoen: น้องๆสั่งอาหารหน่อย_____: มาแล้วค่ะ รับอะไรดีค่ะTomo: เธอนี่หน้าตาคุ้นๆนะเคยเจอกันที่ไหนรึเปล่า_____: อ้าวโทโมะจำไม่ได้หรอนี่เราเองTomo: ใครอ่ะ_____: นี่พิมไงTomo: อ๋อ วันหลังอย่าให้เราทายชื่ออีกนะเราจำไม่ได้หรอกPimmy: แล้วนี่โมะคุงมาทำไรที่นี่หรอTomo: มาเที่ยว แล้วอย่าเรียกฉันแบบนั้นอีกนะ ฉันไม่ชอบPimmy: โมะลืมเราได้เร็วขนาดนั้นเลยหรอ โมะไม่เห็นว่าเราเป็นคนสำคัญแล้วใช่มั้ยTomo: เรื่องนั้นมันก็ผ่านมานานแล้วนะ แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่อยากจอจำคนอย่างเธอด้วยPimmy: แต่เรายังรักโมะอยู่นะTomo: แต่ฉันไม่ได้รักเธอแล้วเข้าใจมั้ย เธอมันพวกนกสองหัว ไปพวกเราไปกินร้านอื่นกันเถอะฉันไม่อยากอยู่แถวนี้นานๆPoppy: เออไปขึ้นรถเดี๋ยวฉันขับเองอารมณ์ไม่ดีอย่างนี้เดี๋ยวทำพวกเรารถคว่ำตายกันหมดบนรถKaew: พี่เขื่อนผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นคัยหรอKoen: แฟนเก่าไอโมะมันTomo: แก้วมีไรถามพี่ก็ได้พี่ไม่โกรธหรอกKaew: แน่ใจนะTomo: อืมKaew: คือแก้วอยากรู้ว่าเลิกกันได้ยังไงอ่ะTomo: คือพี่กับพิมเราคบกันมานาน ช่วงพี่เรียนค่อนข้างเก่งจนคุณครูให้ไปแข่งอยู่บ่อยๆ เวลามีการแข่งพิมก็จะมาหาพี่ทุกวันแล้วก็ถามเกี่ยวกับเทคนิคที่คุณครูสอนให้พี่เป็นพิเศษ พอพี่ไม่บอกพิมเค้าก็ร้องไห้พี่ก็เลยต้องบอก แต่ทุกครั้งที่พี่แข่งมีคู่แข่งโรงเรียนนึงที่พี่ไม่เคยชนะมันเลยแต่พี่ก็ไม่คิดอะไรจนวันนึงพี่จะไปรับพิมที่บ้านพี่ก็ได้ยินพิมคุยกับใครบางคนอยู่พี่ก็เลยแอบฟัง มันเลยทำให้พี่รู้ว่าพิมนั่นแหละที่ค่อยเอาเคล็ดลับไปบอกโรงเรียนนั้นและที่เลวร้ายกว่านั้นคนๆนั้นคือแฟนพิม พี่จึงตัดสินใจบอกเลิกพิม แล้วพิมก็สารภาพออกมาว่าเค้าไม่เคยรักพี่เลย แต่เค้าทำไปเพราะอยากให้แฟนเค้ามีความสุข แล้วพี่ก็ไม่ได้คุยกับเค้าอีกเลยนับจากวันนั้นFang: พี่โมะ ฮึก ไม่คิดจะร้อง ฮึก ไห้หน่อย ฮึก หรอเล่าเรื่อง ฮึก ความหลังของ ฮึก ตัวเองมัน ฮึก ก็ต้อง ฮึก เศร้าสิ ฮึกTomo: ไม่หรอก เช็ดน้ำตาได้แล้วKaew: แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้ว แก้วจะได้ช่วยด่ามัน Tomo: ไม่ต้องหรอก กลับไปถึงกรุงเทพฯ แล้วอีก 2 วันเราไปเที่ยวต่างประเทศกันนะKoen: ได้สิ ว่าแต่ไปไหนดีอ่ะFaye: ไปญี่ปุ่นFang: ไปเกาหลีFaye: ญี่ปุ่นFang: เกาหลีFaye: ญี่ปุ่นFang: เกาหลีFaye: ญี่ปุ่นFang: เกาหลีPoppy: หยุดเถียงกันซักทีพี่ไม่มีสมาธิขับรถแล้วTomo: ฉันคิดไว้แล้วว่าเราจะไปไหนกันดีทุกคน: ไปไหนTomo: ฉันจะไป........................................
__________________________________

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา