PopularTomboy!!!ยัยทอมสุดแสบมาติดกับฉันซะดีๆ

8.0

เขียนโดย chujune

วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.25 น.

  13 ตอน
  46 วิจารณ์
  30.19K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
โทโมะ : ก็…
แก้ว : จะตอบไม่ตอบ ไม่ตอบฉันต่อย [ไม่พูดเปล่ายกกำปั้นเตียมจะต่อย]
โทโมะ : อย่าโหดสิครับที่รัก
แก้ว : ใครเป็นที่รักนาย ยี๋แค่คิดก็ขยะแขยงแล้ว นายต้องการอะไรกันแน่ [พูดเสียงจริงจัง]
โทโมะ : ก็ต้องการตัวเธอไง…แล้วก็…ต้องการให้เธอเลิกกับฟาง [พูดไปยิ้มไปแต่แก้วหน้ายิ่งบึ้งเข้าไปอีก]
แก้ว : เหอะ ตัวฉันนายก็ได้ไปแล้ว ฟางกับฉันก็เลิกกันแล้ว สาแก่ใจนายแล้วใช่ไหม ที่นี้ก็ออกไปจากชีวิตฉันได้แล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีก
โทโมะ : เห็นทีว่าจะไม่ได้หรอกนะ [ยักคิ้วให้แก้ว]
แก้ว : ฮึก…ทำไม…ทำไมต้องเข้ามายุ่งกับฉันด้วย…ฮึก…แค่นี้ยังไม่พออีกหรอ [แก้วร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มเนียนฝ่ายชายทนไม่ไหวเลยเข้ามาเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน]
โทโมะ : ทอมที่ไหนเขาร้องไห้กัน หยุดร้องเลยนะ [เช็ดน้ำตาให้แก้วแผ่วเบาหน้าทั้งคู่ห่างกันแค่คืบเดียว]
แก้ว : ฉันไม่ใช่ทอม [แก้วพูดทั้งที่พยายามกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา]
โทโมะ : ตั้งแต่เมื่อไหร่ [โทโมะทำหน้างง]
แก้ว : นายไม่จำเป็นที่จะต้องรู้หรอก ตุ้บ!!! [แก้วตั้งสติได้ก็เตะไปกลางเป้าของชายหนุ่มทำเอาโทโมะตัวจุกจนลุกไม่ขึ้นแล้วแก้วก็เดินออกไป]
            ณ มหาลัย
เฟย์ : แก้วๆทางนี้ [หญิงสาวลักยิ้มโบกไม้โบกมือให้เพื่อน]
แก้ว : อ้าวยัยเฟย์แล้วไอกบไม่ตามมาดูแลเทคแคร์แกหรือไง [เดินมาแล้วกอดคอเฟย์ไว้]
เฟย์ : บ้าหรอ เขินเป็นนะเว้ย [แก้มแดงแปร็ดจนเห็นได้ชัดว่าเขิน]
แก้ว : แหนะ ยัยบองเอ๋ย ฉันละประสาทกินกับพวกแกจริงๆเลยบ้าด้วยกันทั้งคู่ [พูดแล้วเอามือโยกหัวเฟย์ไปมา]
เฟย์ : ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วฟางหละ [ถามถึงพี่สาวตัวเองที่เลือกเรียนอีกคณะนึง]
แก้ว : ไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้วอะ ไม่รู้ไปไหนบอกว่าไปเรียน ฉันเพิ่งหายเจ็บ…เอ่อ…ช่างมันเหอะ [เมื่อนึกขึ้นได้ว่ากำลังจะพูดอะไรออกไปจึงรีบหยุดทันที]
เฟย์ : เจ็บ? แกเจบอะไร เป็นอะไรมากเปล่า [ถามด้วยความเป็นห่วง]
แก้ว : เอ่อ…เจ็บท้องเฉยๆหายแล้ว [โกหกคนตรงหน้าเพื่อไม่ให้เรื่องมันไปกันใหญ่เรื่องมันควรเริ่มที่เธอกับและมันจะต้องจบลงที่เธอกับเขาเช่นเดียวกัน]
เฟย์ : แล้วนี่แกมาทำไรหละ ไม่มีเรียนแล้วนะทั้งวัน [เฟย์พูดพลางจับมือแก้วเดินเล่น]
แก้ว : กะจะมาหาไรกินหนะแต่ไว้ค่อยกินดีกว่าไม่หิวแล้ว
            โครกกกกกกกกกกก ครากกกกกกกกก!!!
แก้ว : เอ่อ…ไม่หิวแล้วจริงๆน้า แหะๆ [ท้องแก้วดันร้องขึ้นมาซะเสียงดังทำเอาเฟย์ยิ้มกับทำท่าทางของเพื่อนคนนี้]
เฟย์ : ไม่ต้องมาโกหกฉันเลยไปกินก๋วยเตี๊ยวหน้ามหาลัยกันดีกว่าเห็นเขาลือกันว่าอร่อย [ไม่รอคำตอบแต่รีบดึงมือแก้วให้ตามไปเร็วขึ้น]
แก้ว : ไม่รอฟางหรอ [ถามึ้นมาทำให้เฟย์ชะงักไป]
เฟย์ : อืม เกือบลืมแหนะขอโทรหาแปปนะ [แล้วเฟย์ก็โทรหาฟางทันที]
แก้ว : เป็นไงรับไหม [ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเฟย์เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า]
เฟย์ : [ส่ายหัวเป็นคำตอบ] ปะ…ไปกินกันก่อนก็ได้ [แล้วก็เดินจูงมือแก้วไปอีกรอบ]
 
[ฟาง&ป๊อปปี้]
ป๊อปปี้ : หิวไหมเดี๋ยวหาอะไรมาให้กิน
ฟาง : อืม นายเลี้ยงนะ [ทำหน้าอ้อนวอนสุดๆ]
ป๊อปปี้ : ก็ได้แต่ฉันจะมาทวงคืนนะ [พูดแล้วเดินออกไป]
ฟาง : ทวงคืน [งงกับคำพูดของชายหนุ่มแต่ก็ไม่ทันได้ถามเขาเดินออกไปแล้ว]
            ระหว่างรอป๊อปปี้ฟางก็เดินสำรวจห้องของเขา ขนาดเป็นผู้ชายห้องยังเรียบร้อย สะอาดไม่มีที่ติ ห้องเธอกับแก้วยังสู้ห้องเขาไม่ได้เลย ผู้ชายอะไรเนี่ยเนี๊ยบชะมัด แล้วฟางก็กลับไปนั่งนอนเล่นบนเตียงที่แสนนิ่มจนเผลอหลับไป
ป๊อปปี้ : ของกินมาแล้วครับ [แกล้งพูดให้ฟางขำแต่กลับไม่ได้ยินเสียงเธอจึงเดินดูทั่วห้อง]
ฟาง : อืม…อย่านะ [ฟางละเมออกมาทำให้ชายหนุ่มเดินตามเสียงนั้นไป]
ป๊อปปี้ : เห้อ ให้ท่าชะมัด [เขาวางของกินไว้บนโต๊ะหัวเตียงแล้วมองตัวฟางที่ดิ้นไปมาเพราะละเมอ กระโปรงนักศึกษาเลิกขึ้นมาเห็นขาขาวเนียนน่าสัมผัส]
ฟาง : อือ… [ส่งเสียงออกมาเมื่อโดนสัมผัสแผ่วเบาจากชายหนุ่ม]
ป๊อปปี้ : ฉันจะอดใจไว้ละกัน จะช้าจะเร็วเธอก็ต้องเป็นของฉันอยู่ดี [แสยะยิ้มกับตัวเองแล้วเลื่อนมือไปสะกิดฟางที่หลับไหลอยู่บนเตียง] ตื่นๆ จะกินไหมเนี่ย [ตะโกนเรียกเสียงดัง]
ฟาง : อืม อ๊ะ!!! [สะดุ้งขึ้นมาเพราะเธอนอนบนที่นอนโดยไม่ได้ขอ] ขอโทษนะพอดีมันง่วงอ่า ขอโทษๆๆๆ [เธอพูดแต่ขอโทษชายหนุ่ม]
ป๊อปปี้ : ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เป็นไรๆ มากินเร็วเดี๋ยวอืดหมด [ชายหนุ่มเอาถ้วยมาใส่ก๋วยเตี๋ยวที่เขาไปซื้อมาให้เธอ]
ฟาง : ขอบใจนะ [ลงมือกินทันทีโดยไม่รอให้ชายหนุ่มบอก]
ป๊อปปี้ : หึหึ อืม [พูดแล้วลุกไปคิดทบทวนที่คุยกับโทโมะระหว่างทางกลับหอ]
โทโมะ : แผนนายโอเคยัง
ป๊อปปี้ : อืม ฟางเชื่อใจฉันแล้วแหละ
โทโมะ : แล้วได้เธอยังหละ
ป๊อปปี้ : ยังหวะไม่มีอารมณ์
โทโมะ : น่ารักอย่างนี้ไม่เอาฉันเอาแทนนะ [พูดยั่ว]
ป๊อปปี้ : แกไปเอายัยทอมของแกไป อย่ามายุ่งของๆฉัน คนนี้หวง!!! [ย้ำว่าหวงหนักแน่น]
โทโมะ : อืมๆ โอเคไม่เอาๆ ฉันไปก่อนนะแล้วก็ขอบคุณที่ช่วยนะแผนนายเยี่ยมมาก [พูดพร้อมกับยกนิ้วโป้งให้แล้วเดินจากไป]
            ‘อยากได้ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนจังเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ไม่อยากทำร้ายจิตใจเธอแต่ถ้าไม่ทำคนอื่นอาจจะแย่งไปก็ได้ โอ้ย!!!สับสนเว้ย’ ป๊อปปี้  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา