พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์

      ณ  ประเทศสหรัฐอเมริกา
  “กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่นะพ่อจะยกเลิกคอนเสริต์อ่า อือๆๆๆๆๆๆ” เสียงของเฟย์กริ๊ดออกมาจากหน้าเคาเตอร์จึงทำให้ลูกค้าตกใจ “เฟย์เป็นอะไรลูกร้องไห้ทำไมงานที่โรงเรียนเยอะเหรอลูก”  เสียงของฟางผู้เป็นแม่ถามด้วยความห่วงใย “ป่าวค่ะแม่ ฮือๆไม่มีอะไรฮือๆแม่หนูไม่ได้ร้องไห้ฮือๆๆ” เฟย์ตอบเสียงสะอึกสะเอือน “อ่ะๆไม่เป็นไรเฮ้อไปนอนได้แล้วไปดึกแล้วป่ะ” ฟางบอกเฟย์พร้อมยืนถุงเบอร์เกอร์รี่ให้ลูกค้า  และก่อนนอนทุกครั้งเฟย์จะขอพรทุกวันว่าจะไห้ได้เจอพ่อ
          เช้าวันรุ่งขึ้น  “แม่ขาาาาาคือหนูอยากไปเรียนซัมเมอร์อ่ะค่ะ”  เสียงเฟย์อ้อนแม่  “อ่ะไรห่ะลูกอ้อนแต่เช้าเชียว แล้วจะไปเรียนที่ไหนล่ะ” ฟางถามเฟย์  “เออ!!!ไปประเทศสวิสเซอร์แลน อ่ะค่ะคุณครูที่โรงเรียนหนูมีทุนให้ค่ะ(แต่จริงๆจะหนีไปเมืองไทย)””ได้สิจะไปวันไหนล่ะ” ฟางตอบตกลง เฟย์ดีใจมากจึงวิ่งเข้าไปกอดฟาง “ขอบคุณค่ะ รักแม่ที่สุดเลยค่ะ”
             ณ  กรุงเทพมหานครขณะที่ป็อบซ้อมบทละครอยู่หน้าโน้ตบุ๊กก็มีข้อความเข้ามาว่า  “ พ่อค่ะพรุ่งนี้แล้วนะค่ะที่หนูจะไปเจอพ่อหนูมีรูปหนูกับแม่ด้วยค่ะ มีรูปพ่อกับแม่ด้วย
อ่ะทีนี้เชื่อหนูได้ยัง ถ้าเชื่อแล้วอย่าลืมให้คนไปรับด้วยนะค่ะ คุณพ่อ”
“เฮ้ย!!!อะไรว่ะมีรูปด้วยอ่ะแล้วผู้หญิงคนนั้นหน้าคุ้นๆว่ะเหมือนเคยรู้จัก” ป็อบตะโกนเสียงดัง“เป็นไรวะไอ้ป็อบเสียงดังเชียวแล้วรูปคัยอ่ะ” โมะถามอย่างสงสัย  “เฮ้ย!!!”มาได้ไงเนี่ย ป็อบถามอย่างงง“เออนี่ปัญญาอ่ออนหรือสมองเสี่ยมว่ะไอ้ป็อบฉันเนี่ยเป็นผู้จัดการแกนะโว้ยก้อต้องมาดูแกทำงานไง”โมะบอกออกไปอย่างเครียด “เขื่อน // เฮ้ยไอ้ป็ฮบว่าไงมาแต่เช้าเชี่ยว เฮ้ยยยยรูปคับอ่ะน่ารักว่ะโทโมะ // เออใช่แกยังไม่บอกฉันเลยว่าคัยส่งรูปมาเยอะขนาดเนี่ยป็อบ // ทำไมพวกแกจะรู้ไปทำไม่ห่ะช่างเถอะไร้สาระนะป่ะไอ้เขื่อนไปถ่ายละครเขื่อน // ไม่ไปจนกว่าแกจะบอกว่ารูปนี้เป็นคัยป็อบ // ไม่ไปใช่ไหมเขื่อน // เออ..ไม่ไปป็อบ // อยากตกงานก้อเชิญไปละ เขื่อน // เฮ้ยรอด้วยดิว่ะ ไม่รู้ก็ได้ว่ะโทโมะ // เฮ้ยแล้วฉันอ่ะ
มาด้านเฟย์บ้างดีกว่าวันนี้เป็นวันเสาร์เฟย์กำลังเตรียมเก็บกระเป๋าขึ้นเครื่องเย็นนี้
เฟย์ // เย้!!!พรุ่งนี้จะได้เจอพ่อแล้วอ่าดีใจดีใจฟาง // เป็นไรลูกเสียงดังเชียวดีใจเหรอเฟย์ // ค่ะดีใจมากด้วยจะได้เจอพ่ออ่ะฟาง // อะไรน่ะเฟย์ // อ๋อป่าวค่ะแค่ดีใจที่จะได้เรียนเฉยๆฟาง // อ๋อจ้างั้นไหนแม่ดูสิเรียบร้อยรึยังเฟย์ // เรียบร้อยแล้วค่ะพร้อมเดินทางฟาง // ป่ะงั้นแม่ไปส่งที่สนามบิน
ขณะเดินทาง
ฟาง // แล้วจะกลับมาวันไหนล่ะลูกไปกี่วันกี่เดือนหรือกี่ปีเฟย์ // พอค่ะแม่หนูไม่รู้เหมือนกันเอาเป็วว่าถ้าหนูจะกลับมาเนี่ยแล้วหนูจะบอกอีกที่นะค่ะฟาง // จ๊ะไงก้อรีบกลับนะแม่คิดถึง ป่ะถึงแล้วลงลงตอนนี้เฟย์ได้ขึ้นเครื่องแต่ไม่ให้ลงมาส่งเพราะกลัวแม่รู้ว่าไปเมืองไทยเฟย์จึงลาแม่อยู่บนรถ
มาด้านป็อบบ้างดีกว่า
ณ เวลา 06.00 น. เร็วเหมือนโกหก (ก้อโกหกไหมล่ะ)
ป็อบ // เฮ้ยวันนี้วันจันทร์นี่หว่าจะมาจริงหรือป่าวว่ะเนี่ยโทโมะ//นี่ไอ้ป็อบแกมีไรทำไมไม่บอกรู้ไหมว่าถ้าคัยรู้จะเกิดเรื่องใหญ่ขนาดไหนห่ะ         อยู่โมะก้อเข้ามาในห้องป็อบแล้วก้อด่าๆๆๆๆๆๆ
ป็อบ // ก้อฉันไม่รุนิว่ายัยนั้นมันจะมาจริงอ่ะแล้วอยู่ก้อหาว่าเป็นลูกผมแล้วจะมาวันจันทร์เนี้ยนี่แกต่องช่วยฉันนะไอ้โว้ยไอ้โมะไม่งั้นฉันตายแน่เลยว่ะโมะ //  เฮ้ยๆๆเดี๋ยวไอ้ป็อบแกพูดเรื่องไรของว่ะ
*****************************************************************ต้องขอโทดจิงนะช่วยเนี่ยเน็ตหลุดบ่อยมากเลยไงก้อช่วยกันเม้นบ้างนะขอสัก 5 เม้นนะนะ
                               อีก 5 เม้นเจอกัน