ดนตรีของฉันและเธอ TK PF KF

หวาย:นี่!!พวกแก(พร้อมกับดึงแขนแก้วออกมาจากกลุ่ม)
แก้ว:โอ้ย อะไรของเธอเนี้ย
หวาย:อะไรนะหรอ  เพี๊ยะ เพี๊ยะ (หวายตบหน้าแก้วแรงๆ)
เฟย์ ฟาง:แก้ว!!!  แกอย่าทำไรแก้วนะ
จินนี่ พิม:พวกแกอะมานี่ เพี๊ยะ เพี๊ยะ (พิมกับจินนี่ตบเฟย์ฟางคนละที)
หวาย:แกนังแก้ว ถ้าไม่มีแกโทโมะเค้าก็ต้องรักฉัน (ถึงไม่มีพี่แก้วป๊าเค้าก็ไม่มาหาพี่หวายหรอ/ทราย)
แก้ว:ถึงไม่มีฉันโทโมะเค้าก็ไม่รักแกหรอก
หวาย:กรี๊ดดดดดด แกตายซะ  เพี๊ยะ เพี๊ยะ
ป๊อปปี้:หยุดนะพวกเธอ!!       เขื่อน:ออกห่างๆแฟนพวกฉันเลยนะ!!(พร้อมกับดันหวายที่ค่อมแก้วออก)
โทโมะ:แก้ว! เป็นไงบ้าง       แก้ว:แก้วไม่เป็นไร
หวาย:โทโมะ!!รักมันมากใช่มั้ยค่ะ
โทโมะ:ใช่!!ฉันรักแก้ว คนเดียวเท่านั้น
ป๊อปปี่:พวกเธออย่าทำให้พวกฉัน เกลียดพวกเธอไปมากกว่านี้เลย!!!!!
เขื่อน:ใช่!!! ออกไปจากชีวิตพวกเราได้แล้ว ขอร้องละ
พิม จินนี่ หวาย:กรี๊ดดดดดด พวกฉันไม่หยุดแค่นี้แน่ 
(แล้วนางร้ายก็เดินออกไป อยากพ่ายแพ้)(555 ซะใจพี่ป๊อปพูดโดน/ทราย)(คนมันหล่อ/ป๊อปปี้)
แก้ว:กลับบ้านกันได้แล้วละ      เฟย์ ฟาง:อืม แต่แก้วไม่เป็นไรใช่มั้ย
แก้ว:ค่ะ ไม่เป็นไรหรอก เจ็บนิดหน่อยนะ
โทโมะ:ให้โมะไปส่งมั้ยแก้ว     ป๊อปปี้:นั้นสิ ให้พวกเราไปส่งดีกว่าถ้าพวกนั้นกลับมาทำร้ายเธอพวกเราจะได้ช่วยได้      เขื่อน:งั้น~พวกเราไปส่งพวกเธอทุกวันเลยนะ
เฟย์:ก็ได้   (แล้วทุกคนก็เดินไปยังรถของป๊อปปี้โดยไม่รู้ว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องอย่างเจ็บแค้น)
พิม จินนี่ หวาย:พวกแกไม่มีทางได้อยู่อย่างสงบแน่
บ้าน ffk
เฟย์:กลับมาแล้วค่า~
แม่:กลับมาแล้วหรอ อ่าว ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน มากินข้าวด้วยกันนะลูก
โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน:ครับ คุณแม่~(แล้วแม่ก็เดินไปห้องครัว)
การฟ:กลับมาแล้วหรอ เฮ้ย!แก้วแก้มไปโดนไรมา บอกพี่มานะ!!ใครเป็นคนทำ
แก้ว:เออ...คือ..
โทโมะ:อ้อ อุบัติเหตุนิดหน่อยนะครับไม่มีไรหรอก
กราฟ:งั้นแล้วไปแต่อย่าให้รู้นะว่าใครทำไม่งั้นพี่ไม่ปล่อยมันไวแน่
ฟาง:แหะๆ ไม่มีไรหรอกพี่
หลังจากท่านข้าวเสร็จ
ฟาง:ขับรถดีดีนะป๊อป
ป๊อปปี้:คร้าบบบบ~
เขื่อน:บาย เฟย์      เฟย์:อืม จร้าพรุ่งนี้อย่าลืมมารับนะ
โทโมะ:ดูแลตัวเองด้วยนะแก้ว
แก้ว:ค่า~คุณพ่อ
ป๊อปปี้ เขื่อน เฟย์ ฟาง :55555 สมน้ำหน้า
โทโมะ:แก้วอะ
เช้าวันรุ่งขึ้น
........:มาแล้วคร้าบบบ~ผม


ติดตามแล้วคอมเม้นด้วยนะ บายค่า