ดนตรีของฉันและเธอ TK PF KF

หวาย:นี่!!พวกแก(พร้อมกับดึงแขนแก้วออกมาจากกลุ่ม)

แก้ว:โอ้ย อะไรของเธอเนี้ย

หวาย:อะไรนะหรอ  เพี๊ยะ เพี๊ยะ (หวายตบหน้าแก้วแรงๆ)

เฟย์ ฟาง:แก้ว!!!  แกอย่าทำไรแก้วนะ

จินนี่ พิม:พวกแกอะมานี่ เพี๊ยะ เพี๊ยะ (พิมกับจินนี่ตบเฟย์ฟางคนละที)

หวาย:แกนังแก้ว ถ้าไม่มีแกโทโมะเค้าก็ต้องรักฉัน (ถึงไม่มีพี่แก้วป๊าเค้าก็ไม่มาหาพี่หวายหรอ/ทราย)

แก้ว:ถึงไม่มีฉันโทโมะเค้าก็ไม่รักแกหรอก

หวาย:กรี๊ดดดดดด แกตายซะ  เพี๊ยะ เพี๊ยะ

ป๊อปปี้:หยุดนะพวกเธอ!!       เขื่อน:ออกห่างๆแฟนพวกฉันเลยนะ!!(พร้อมกับดันหวายที่ค่อมแก้วออก)

โทโมะ:แก้ว! เป็นไงบ้าง       แก้ว:แก้วไม่เป็นไร

หวาย:โทโมะ!!รักมันมากใช่มั้ยค่ะ

โทโมะ:ใช่!!ฉันรักแก้ว คนเดียวเท่านั้น

ป๊อปปี่:พวกเธออย่าทำให้พวกฉัน เกลียดพวกเธอไปมากกว่านี้เลย!!!!!

เขื่อน:ใช่!!! ออกไปจากชีวิตพวกเราได้แล้ว ขอร้องละ

พิม จินนี่ หวาย:กรี๊ดดดดดด พวกฉันไม่หยุดแค่นี้แน่ 

(แล้วนางร้ายก็เดินออกไป อยากพ่ายแพ้)(555 ซะใจพี่ป๊อปพูดโดน/ทราย)(คนมันหล่อ/ป๊อปปี้)

แก้ว:กลับบ้านกันได้แล้วละ      เฟย์ ฟาง:อืม แต่แก้วไม่เป็นไรใช่มั้ย

แก้ว:ค่ะ ไม่เป็นไรหรอก เจ็บนิดหน่อยนะ

โทโมะ:ให้โมะไปส่งมั้ยแก้ว     ป๊อปปี้:นั้นสิ ให้พวกเราไปส่งดีกว่าถ้าพวกนั้นกลับมาทำร้ายเธอพวกเราจะได้ช่วยได้      เขื่อน:งั้น~พวกเราไปส่งพวกเธอทุกวันเลยนะ

เฟย์:ก็ได้   (แล้วทุกคนก็เดินไปยังรถของป๊อปปี้โดยไม่รู้ว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องอย่างเจ็บแค้น)

พิม จินนี่ หวาย:พวกแกไม่มีทางได้อยู่อย่างสงบแน่

บ้าน ffk

เฟย์:กลับมาแล้วค่า~

แม่:กลับมาแล้วหรอ อ่าว ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน มากินข้าวด้วยกันนะลูก

โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน:ครับ คุณแม่~(แล้วแม่ก็เดินไปห้องครัว)

การฟ:กลับมาแล้วหรอ เฮ้ย!แก้วแก้มไปโดนไรมา บอกพี่มานะ!!ใครเป็นคนทำ

แก้ว:เออ...คือ..

โทโมะ:อ้อ อุบัติเหตุนิดหน่อยนะครับไม่มีไรหรอก

กราฟ:งั้นแล้วไปแต่อย่าให้รู้นะว่าใครทำไม่งั้นพี่ไม่ปล่อยมันไวแน่

ฟาง:แหะๆ ไม่มีไรหรอกพี่

หลังจากท่านข้าวเสร็จ

ฟาง:ขับรถดีดีนะป๊อป

ป๊อปปี้:คร้าบบบบ~

เขื่อน:บาย เฟย์      เฟย์:อืม จร้าพรุ่งนี้อย่าลืมมารับนะ

โทโมะ:ดูแลตัวเองด้วยนะแก้ว

แก้ว:ค่า~คุณพ่อ

ป๊อปปี้ เขื่อน เฟย์ ฟาง :55555 สมน้ำหน้า

โทโมะ:แก้วอะ

เช้าวันรุ่งขึ้น

........:มาแล้วคร้าบบบ~ผม

ติดตามแล้วคอมเม้นด้วยนะ บายค่า