แผนการณ์ร้าย...พิสูจน์ความเป็นชาย(นายตัวดี)

 
สองเดือนผ่านไปแก้วกับโทโมะสนิทกันมากชายหนุ่มจะมารับส่งเธอทุกเช้าเย็นไปทานข้าวกลางวันด้วยกันเดี๋ยวนี้โทโมะไปไม่ได้มาไหนมาไหนกับเขื่อนบ่อยนักจะมีก็นานๆทีส่วนเฟย์ก็คอยดูแลเอาอกเอาใจเขื่อนอย่างสม่ำเสมอดูเหมือนว่าเขื่อนจะตกหลุมรักเฟย์เสียด้วย
"โทโมะเราจะไปไหนกันเหรอคะ"แก้วถามเมื่อรถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวมาจอดหน้าร้านอาหารชื่อดัง
"ไม่บอกครับ"โทโมะยิ้มแล้วลงจากรถมาเปิดประตูให้หญิงสาวแก้วมองอย่างไม่เข้าใจโทโมะจึงกุมมือเล็กพาเดินเข้าไปในร้าน
ร่างบางเดินขึ้นไปตามบันไดวนของร้านผนังทั้งสองข้างล้อมด้วยกระจกแวววับเข้ากับแสงเทียนสลัวที่จุดไว้ทั้งสองข้างของบันไดร่างบางมองไปรอบๆด้วยความตื่นเต้น
''ทำไมไม่มีคนเลยล่ะ''แก้วหันมาถามโทโมะ
"ผมจองแบบพิเศษแค่เราสองคน ชอบมั้ยครับ"โทโมะถามแก้วมองคนตรงหน้าอย่างเอียงอาย
"ก็ชอบ...แต่ว่ามันเปลืองนิ"ร่างบางบ่น
"แค่นี้ขนหน้าแข้งผมไม่ร่วงหรอก"โทโมะว่าแล้วก็สวมกอดแก้วจากด้านหลัง
"อ๊ะ!!!!"ร่างบางนิ่งตัวแข็งทื่อชายหนุ่มมองอย่างเอ็นดูก่อนจะหอมแก้มเนียนดังฟอด
'O^O'แก้วถึงกับอึ้งทั้งเขินทั้งอายตีกันไปหมดป่านนี้หน้าเธอคงแดงเป็นลูกตำลึงแล้วเป็นแน่
"คบกับผมนะ"โทโมะที่เงียบไปเอ่ยขึ้นมา
"ห๊ะ!!...เอ่อ"ร่างบางเงียบไม่ตอบได้แต่ก้มหน้ามองมือตัวเองที่โทโมะกุมอยู่ตอนนี้เธอกำลังสับสนอย่างมากไม่รู้ว่าชอบเขาจริงหรือเปล่าแล้วเรื่องแผนนั้นล่ะ
"ว่าไงครับแก้วคบกับผมนะ"เขาพลิกตัวแก้วให้หันมาสบตากัน
"-_-"
"หรือที่ผ่านมาผมคิดไปคนเดียวเอง"โทโมะมองหญิงสาวด้วยความเสียใจ
"คือ...ไม่ใช่อย่างนั้น"แก้วเอื้อมมือไปจับใบหน้าหล่อไว้โทโมะมองอย่างใจชื้น
"ค่ะ แก้วจะคบกับคุณ"แก้วบอกด้วยความอายโทโมะยิ้มร่าคว้าหญิงสาวขึ้นมาอุ้มแนบอกแล้วหมุนไปรอบๆ
"เย้ เย้ ดีใจจังเลยโว้ย"
"ว๊ายย!ปล่อย ปล่อยเดี๋ยวแก้วตก"ร่างบางตีอกหนาแต่เขาก็ไม่สะทกสะท้าน
 
 
1สัปดาห์ผ่านไปสำหรับชีวิตคู่รักคู่ใหม่อย่างแก้วกับโทโมะทั้งคู่ยังทำตัวเหมือนเดิมแต่ความหวานมันมากกว่าเดิมซะอีก
"แก้วขอบใจมากนะ"เฟย์เดินเข้ามาทักแก้วที่นั่งทำงานอยู่ในห้องท่านประธานส่วนโทโมะออกไปคุยกับผู้จัดการ
"ขอบใจเรื่องอะไรเหรอคะ"ร่างบางถามเฟย์ยิ้มกว้างเดินเข้ามานั่งข้างแก้ว
"ก็เรื่องที่ทำให้พี่โมะกับพี่เขื่อนห่างกันแล้วพี่โมะมารักแก้วแทนไง"
"เอ่อ...."ร่างบางอึกอักเพราะเธอไม่ได้คิดอย่างนั้นแล้วสิ่งที่เป็นตอนนี้ออกมากจากความรู้สึกข้างในจริงๆ
ปั่กกกก.....!!!!!!
เสียงแฟ้มเอกสารล่วงจากมือโทโมะสู่พื้นแก้วกับเฟย์หันไปมองด้วยความตกใจ
"คุณโทโมะ"ร่างบางมองอย่างหน้าเสีย
"แก้ว...."เขาเรียกชื่อเธอมองเธอด้วยความผิดหวัง
"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ"แก้ววิ่งไปกอดแขนโทโมะไว้รั้งให้เขาฟังเธอ
"หึ...มันจะเป็นแบบไหนล่ะแบบที่เธอหลอกฉันน่ะเหรอ"โทโมะตัดพ้อเหมือนจะร้องไห้น้ำตาเริ่มคลอหน่วยนัยน์ตา
"คือ"ร่างบางไม่รู้จะพูดยังไง
 
"ฉันเสียใจที่ไปรักผู้หญิงอย่างเธอ"โทโมะเดินจากไปด้วยความเสียใจ ร่างบางทรุดตัวลงฮวบกับพื้นด้วยความเสียใจแก้วไม่ได้เป็นแบบนั้นตอนนี้แก้วรักคุณจริงๆฮึก...คุณโทโมะได้โปรดกลับมาT^Tฮึกแก้วอยากจะอธิบายเรื่องทั้งหมดให้คุณฟัง ฮึก...ได้โปรดกลับมา
 
"แก้ว"เฟย์กอดร่าบางไว้ด้วยความเสียใจไม่แพ้กันเพราะเธอเป็นต้นเหตุ
"ฮือ...เฟย์คุณโทโมะเขาเกียจฉันแล้ว ฮึกเขาไม่รักฉันแล้ว"ร่างบางสะอื้นไห้น้ำตาเจิงหน้าด้วยความเสียใจ
 
14-11-2012กลับมาแล้วหายนานเพราะงานเยอะมากไม่รู้ทำไมม.5งานเยอะไม่รู้ยังจะมีคนอ่านเรื่องนี้อยู่เปล่า ฮ่าๆ