แผนการณ์ร้าย...พิสูจน์ความเป็นชาย(นายตัวดี)
เขียนโดย luvnkaew
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.51 น.
แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2556 20.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) ฉันขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"แก้ว เปิดประตูให้โทโมะหน่อยนะ"ร่างสูงเคาะประตูห้องพักร่างบางมานานแล้วแต่แก้วก็ไม่ยอมใจอ่อนเปิดประตูให้สักที
ลมเริ่มพัดแรงขึ้นแล้ว บริเวณนั้นมืดสนิทเพราะเป็นเวลาทุ่มกว่าแล้วผู้คนต่างรีบหลบฝนจนแถวนี้เงียบสงัด
ร่างบางแอบมองโทโมะตรงตาแมวด้วยความสงสารแต่ด้วยความโกรธก็ไม่ยอมใจอ่อนให้ร่างสูง แก้วเห็นพายุที่พัดแรงขึ้นพร้อมกับฝนเริ่มลงเม็ดจากหน้าต่างก็เริ่มเป็นห่วงร่างสูง
'คนบ้าทำไมต้องดูถูกแก้วด้วย'ร่างบางทรุดตัวนั่งหน้าประตูด้านในหันหลังชนกับโทโมะที่นั่งพิงประตูอยู่ด้านนอก
"แก้วผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจพูดอย่างนั้น"ร่างสูวเอ่ยอย่างรู้สึกผิด
ซ่าาาาาาาาาาาาา ฝนเม็ดใหญ่กระหน่ำแรงขึ้นจนโทโมะเปียกไปทั้งตัวร่างสูงกอดตัวเองด้วยความหนาว
ผ่านไป3ชั่วโมง ฝนเริ่มซาลงแล้วแก้วที่คอยแอบมองโทโมะตรงหน้าแมวตอนนี้ไม่เห็นเค้าแล้ว
'คนไม่จริงใจป่านนี้คงกลับไปนอนบ้านสบายใจเฉิบแล้วมั้ง'
แก้วเปิดประตูออกมาด้านนอกถึงกับตกใจเมื่อเห็นโทโมะนอนกอดตัวเองตัวเปียกปอนพิงกับประตู
"โทโมะ!"แก้วกอดโทโมะด้วยความเป็นห่วง
"แก้ว"ร่างสูงหรี่ตามองผู้หญิงตรงหน้าก่อนสติจะดับไป
"อือ "โทโมะครางในลำคอก่อนจะพลิกตัวด้วยความปวดเมื่อยสายตาคมมองไปรอบห้องแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของแก้วโทโมะมองเตียงแฟนสาวที่เป็นสีเขียวสดใสมีแต่ตุ๊กตาเต็มไปหมด
'น่ารักซะๆไม่มี'โทโมะหยิบกรอบรูปที่มีรูปแก้วตอนเด็กมาดู
'แอ๊ด'เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้ร่างสูงแกล้งทำเป็หลับต่อ แก้วยื่นหน้าออกมาจากประตูอย่างกล้าๆกลัวยัยแก้วนะยัยแก้วลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปได้ไง
ร่างบางค่อยย่องออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวมุ่งตรงไปยังตู้เสื้อผ้าโทโมะที่แอบมองอยู่ถึงกับกลืนน้ำลายอย่างลำบาก
'อ๊ากกกซ์ ขาวจัง'ร่างสูงค่อยๆย่องเดินไปหาร่างบางจากด้านหลัง
'อยู่ไหนนะ'แก้วควานหาชุดชั้นใน
"หาอะไรเหรอ"โทโมะกระซิบที่ข้างหูร่างบางยืนด้วยตัวเกร็งด้วยความตกใจ
"ตื่นแล้วเหรอ แหะๆ"ร่างบางหันมาหาร่างสูงแต่ไม่ยอมมองหน้า
"หายโกรธโทโมะยัง"ร่างสูงถามพลางเอามือยันร่างบางติดผนังตู้แก้วยืนตัวเกร็งร่างสูงยิ่งได้ใจ
"ไม่"ร่างบางสะบัดหน้าหนีอย่างงอนๆ
"ถ้าไม่หายโกรธโมะจะ..."ร่างสูงจ้องมองไหล่เนียนและเนินอกอิ่มขาวเนียน
"โทโมะ ทะลึ่ง!"ร่างบางทุบกำปั้นเข้าที่อกแกร่งอย่างแรงโทโมะจึงใช้โอกาสนั้นกอดรัดร่างบางเข้าเต็มตัว
"ยั่วดีนัก วันนี้โมะไม่ปล่อยให้แก้วรอดไปได้หรอก"ร่างสูงยิ่มอย่างหมาป่าจะขย้ำลูกแกะก่อนจะอุ้มร่างบางไปเตียง
"โมะ ไม่น๊า ว๊ายยย......"
23 มิถุนายน 2556 มาอัพแล้วจ้าหายไปอีกตามเคยเรื่องนี้จะจบแล้วน๊าตอนหน้า เผลอๆอาจจะจบวันนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ