แผนการณ์ร้าย...พิสูจน์ความเป็นชาย(นายตัวดี)

9.9

เขียนโดย luvnkaew

วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.51 น.

  19 chapter
  146 วิจารณ์
  39.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2556 20.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) ฉันขอโทษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 


"แก้ว เปิดประตูให้โทโมะหน่อยนะ"ร่างสูงเคาะประตูห้องพักร่างบางมานานแล้วแต่แก้วก็ไม่ยอมใจอ่อนเปิดประตูให้สักที
ลมเริ่มพัดแรงขึ้นแล้ว บริเวณนั้นมืดสนิทเพราะเป็นเวลาทุ่มกว่าแล้วผู้คนต่างรีบหลบฝนจนแถวนี้เงียบสงัด
ร่างบางแอบมองโทโมะตรงตาแมวด้วยความสงสารแต่ด้วยความโกรธก็ไม่ยอมใจอ่อนให้ร่างสูง แก้วเห็นพายุที่พัดแรงขึ้นพร้อมกับฝนเริ่มลงเม็ดจากหน้าต่างก็เริ่มเป็นห่วงร่างสูง
'คนบ้าทำไมต้องดูถูกแก้วด้วย'ร่างบางทรุดตัวนั่งหน้าประตูด้านในหันหลังชนกับโทโมะที่นั่งพิงประตูอยู่ด้านนอก
"แก้วผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจพูดอย่างนั้น"ร่างสูวเอ่ยอย่างรู้สึกผิด

ซ่าาาาาาาาาาาาา ฝนเม็ดใหญ่กระหน่ำแรงขึ้นจนโทโมะเปียกไปทั้งตัวร่างสูงกอดตัวเองด้วยความหนาว

ผ่านไป3ชั่วโมง ฝนเริ่มซาลงแล้วแก้วที่คอยแอบมองโทโมะตรงหน้าแมวตอนนี้ไม่เห็นเค้าแล้ว
'คนไม่จริงใจป่านนี้คงกลับไปนอนบ้านสบายใจเฉิบแล้วมั้ง'
แก้วเปิดประตูออกมาด้านนอกถึงกับตกใจเมื่อเห็นโทโมะนอนกอดตัวเองตัวเปียกปอนพิงกับประตู
"โทโมะ!"แก้วกอดโทโมะด้วยความเป็นห่วง
"แก้ว"ร่างสูงหรี่ตามองผู้หญิงตรงหน้าก่อนสติจะดับไป

 

"อือ "โทโมะครางในลำคอก่อนจะพลิกตัวด้วยความปวดเมื่อยสายตาคมมองไปรอบห้องแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของแก้วโทโมะมองเตียงแฟนสาวที่เป็นสีเขียวสดใสมีแต่ตุ๊กตาเต็มไปหมด
'น่ารักซะๆไม่มี'โทโมะหยิบกรอบรูปที่มีรูปแก้วตอนเด็กมาดู

'แอ๊ด'เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้ร่างสูงแกล้งทำเป็หลับต่อ แก้วยื่นหน้าออกมาจากประตูอย่างกล้าๆกลัวยัยแก้วนะยัยแก้วลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปได้ไง
ร่างบางค่อยย่องออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวมุ่งตรงไปยังตู้เสื้อผ้าโทโมะที่แอบมองอยู่ถึงกับกลืนน้ำลายอย่างลำบาก

'อ๊ากกกซ์ ขาวจัง'ร่างสูงค่อยๆย่องเดินไปหาร่างบางจากด้านหลัง
'อยู่ไหนนะ'แก้วควานหาชุดชั้นใน
"หาอะไรเหรอ"โทโมะกระซิบที่ข้างหูร่างบางยืนด้วยตัวเกร็งด้วยความตกใจ
"ตื่นแล้วเหรอ แหะๆ"ร่างบางหันมาหาร่างสูงแต่ไม่ยอมมองหน้า
"หายโกรธโทโมะยัง"ร่างสูงถามพลางเอามือยันร่างบางติดผนังตู้แก้วยืนตัวเกร็งร่างสูงยิ่งได้ใจ
"ไม่"ร่างบางสะบัดหน้าหนีอย่างงอนๆ
"ถ้าไม่หายโกรธโมะจะ..."ร่างสูงจ้องมองไหล่เนียนและเนินอกอิ่มขาวเนียน
"โทโมะ ทะลึ่ง!"ร่างบางทุบกำปั้นเข้าที่อกแกร่งอย่างแรงโทโมะจึงใช้โอกาสนั้นกอดรัดร่างบางเข้าเต็มตัว
"ยั่วดีนัก วันนี้โมะไม่ปล่อยให้แก้วรอดไปได้หรอก"ร่างสูงยิ่มอย่างหมาป่าจะขย้ำลูกแกะก่อนจะอุ้มร่างบางไปเตียง


"โมะ ไม่น๊า ว๊ายยย......"

 

 

 

 

 

23 มิถุนายน 2556 มาอัพแล้วจ้าหายไปอีกตามเคยเรื่องนี้จะจบแล้วน๊าตอนหน้า เผลอๆอาจจะจบวันนี้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา