I give you all my heart...ให้เธอหมดทั้งใจ

ตอนที่ 1 พบเจอ

~ตึง ตึ่ง ตึ้ง~

"ขอให้สมาชิกประธานทุกท่านเข้าประชุมที่ห้องประธานด้วยค่ะ" เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้น สมาชิกทุกคนที่ได้ยินก็รีบไปที่ห้องประธานโดยที่ไม่สนใจเลยว่าตนกำลังทำอะไรอยู่ บางคนก็คอยอยู่ที่ห้องประชุมแล้วก็นั่งคุยกันตามธรรมดาเพื่อนกัน แต่อาจจะเสียงดังไปหน่อยเพราะวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ทุกๆคนจึงมีเรื่องที่จะเล่าให้เพื่อนๆฟังกันอย่างสนุกสนาน ก็มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้นที่ไม่ค่อยจะดีใจเท่าไหร่กับวันเปิดเรียนวันนี้           "มากันครบแล้วใช้มั้ย" เสียงของแก้ว ประธานนักเรียนผู้แข็งกร้าว เอ่ยออกมาสีหน้าหงุดหงิดชอบกล                                                                                         "อือ! ครบแล้ว" ฟางตอบแก้ว หงุดหงิดพอกัน                                                      "นี่สมาชิกประธานคนใหม่นะ ทำความรู้จักกันเอาเองนะชั้นขี้เกียจฟังแล้วอีกอย่างนึงเอาเอกสารคำร้องเปิดชมรมใหม่มาให้ชั้นอ่านด้วย ปิดประชุมแล้วพวกนายแล้วก็เฟย์ฟางพิมมินไม่ต้องไปไหนก่อนนะมีเรื่องจะคุยด้วย ปิดประชุม" แก้วว่ายาวไม่เปิดโอกาศให้ใครได้ทักท้วงไดๆทั้งสิ้น แล้วรีบประชุมทันทีทุกคนก็รีบออกจากห้องประชุมไปยังห้องเรียนของเหล่าประธานเพราะมันเลยเวลาเรียนแล้ว เหลือก็แต่เคโอติกแล้วเฟย์ฟางแก้วพิมมินที่ยังอยู่ในห้องประชุม                                                                                             "ชั้นให้พวกนายเลือกคู่ของตัวเอง" แก้วสั่ง ทุกคนก็เดินไปเลือกของตัวเอง โดยมีป๊อปปี้คู่ฟาง เขื่อนคู่เฟย์ เคนตะคู่พิม จองเบคู่มิน แล้วก็โทโมะคู่แก้ว                             "ทำความรู้จักกันซะให้พอ ชั้นจะให้คู่ของพวกนายแนะนำสถานที่ต่างๆในโรงเรียนนี้ คาบเช้าไม่ต้องเข้าเรียนนะชั้นแจ้งซิสเตอร์ไว้เรียบร้อยแล้ว" แก้วว่าแล้วเดินออกไปจากห้องประชุมทันที                                                                                                      "นี่ประธานหรือนักฆ่ากันแน่วะ หน้าเย็นชาชะมัด"เขื่อนรีบพูดขึ้นทันทีที่แก้วเดินออกไปแล้ว                                                                                                               "แก้วก็เป็นแบบนี้นะแหละ แล้วก็เรื่องนักฆ่าอะไรนั่นหน่ะอาชีพหลักของยัยแก้วเค้าด้วย อย่าไปทำจองหองใส่นะจะหาว่าไม่เตือน ตามมาจะไปมั้ยดูโรงเรียนน่ะ"ฟางว่าเหวี่ยงๆ ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับเฟย์                                                                                                                                                                                                "อาชีพนักฆ่าเหรอ อึก! น่ากลัวว่ะนี่พวกเราเลือกโรงเรียนถูกมั้ยวะ" เขื่อนพูดพร้อมกลืนนํ้าลายลงคอ แล้วก็เดินตามสาวๆออกไป                                                                 "นี่เธอเดินคอยกันมั่งสิ" โทโมะพูดขณะที่เดินตามแก้ว

                                                                                                                 "ชั้นไม่อยากพล่ามและ สรุปสั้นๆเลยนะโรงเรียนนี้น่ะแยกห้องเรียนเป็นแต่ละระดับโดยแต่ละระดับจะมีสิบห้าห้อง ส่วนห้องเรียนของสมาชิกประธานจะแยกออกมาเรียนอยู่อีกตึกหนึ่ง ไม่ว่าจะอยู่ระดับไหนเมื่อเป็นสมาชิกประธานแล้วจะต้องเรียนในระดับเดียวกันหมดไม่มีข้อยกเว้นใดๆทั้งสิ้น แล้วทุกคนจะต้องทำงานกันทุกคนในชมรมของตัวเอง"                                                                                                                                     

"แล้วประธานทั้งหมดเค้าพักกันที่ไหนกันล่ะ?" โทโมะถาม                                       "ประธานก็จะมีตึกส่วนตัวอยู่หลังตึกเรียนของประธาน ภายในก็จะเหมือนบ้านทั่วไปนี่แหละ แต่จะมีห้องพักของตัวเองคนละหนึ่งห้องจะมีคนมาทำความสะอาดให้ทุกวัน ส่วนอาหารก็จะมีห้องครัวเวลาทานอาหารทุกคนจะมาพร้อมกันที่โต๊ะ ส่วนห้องนอนก็จะมีเฟอร์นิเจอร์พร้อมไอเพ็ตและเครื่องใช้ต่างๆครบ ไม่ขาดไม่เกิน" แก้วตอบโทโมะ                        "ยังมีอะไรอีกมั้ย?" โทโมะยังถามต่อ                                                            "เที่ยงนี้ไปพร้อมกันที่ห้องอาหาร อาหารทุกมื้อทุกคนจะต้องไปพร้อมกันที่ห้องอาหารตรงเวลาเสมอ อีกอย่างหนึ่งหลังอาคารที่พวกเราใช้เรียนเนี่ยมีสะพานข้ามไปบ้านพักข้างหลังนะ ใช้หลบพวกแฟนคลับได้" แก้วตอบ            

"นี่เธอ ชั้นขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย?" โทโมะยังถามแก้วต่อ เพราะตอนนี้ติดใจในประธานคนนี้เสียแล้ว เลยไม่อยากที่จากทั้งๆที่คงได้เจอทุกวันอยู่แล้วแต่เขากลับยื้อแก้วไว้  ก่อนที่จะเดินไปนั่งริมสระนํ้า                                                                                     "งั้นก็รีบๆว่ามาสิ ถามๆซะให้หมดก่อนที่ชั้นจะหมดความอดทน"                                                                             "เธอทำเป็นนักฆ่าจริงๆเหรอ?"                                                                                                                 "อือ! ก็เป็นงานแก้ขัดน่ะ ได้เงินนิดๆหน่อยๆ เป็นยาแก้เบื่ออย่างดีเลยแหละ"แก้วพูดทำหน้าสะแหยะยิ้มน่ากลัว                                                           

 "แล้วเธอไม่กลัวตำรวจบ้างรึไง?"                                                              

 "คนอย่างชั้นกลัวอะไรไม่เป็นซะด้วยซิ" แก้วว่าพร้อมลุกขึ้นจะเิดินออกไปแต่โทโมะรั้งไว้โดยการรวบเอวแก้วเข้ามากอดเลยกลายเป็นว่าโทโมะกอดแก้วจากทางด้านหลังอยู่ แก้วเมื่อรู้ตัวอีกทีก็อยู่ในอ้อมกอดของโทโมะซะแล้ว เลยเกิดอาการโกรธขึ้นมาทันทีพยายามจะสะบัดตัวให้หลุดจากอ้อมกอดก็ไม่สำเร็จเพราะโทโมะกอดแน่นมาก                         "ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ อย่ามาแตะต้องตัวชั้น"                                                                                                                                                                               "เธอนี่...ตัวหอมดีนะ" โทโมะว่าจมูกเริ่มสูดดมความหอมจากซอกคอไล้ไปเรื่อยๆ ก่อนที่แก้วจะใช้จังหวะที่โทโมะเผลอนั้นสะบัดตัวออกทันที                                                "นายมันบ้าที่สุดเลย ทุเรศที่สุด"                                      

 "เธอไม่ได้น่ากลัวจริงๆหรอกแก้ว...เธอเป็นคนที่น่าสนใจสุดๆเลยหละ น่าจับกดซะด้วย" โทโมะว่าสะแหยะยิ้มใส่แก้วก่อนที่จะเิดินออกไป

มาอัพตามสัญญานะคะทุกคน ^.^ ติ ชมกันได้นะคะ

                                       By ilovetomokaew