Lovemission ภารกิจรัก สยบร้าย นายคาสโนว่า
savefee
9) น้ำตาของโทโมะ / เป็นแฟนกันนะ ^_^
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ - เธอพูด...ผิด
แก้ว - ชั้นพูดผิดหรอ ตรงไหนอ่ะ หรือว่านาย
โทโมะเอามือปิดปากชั้น
โทโมะ - หยุดก่อน
แก้ว - อ..
ไม่จริง ..... ชั้นเคยเห็นน้ำตาของเขาไหลครั้งแรก !!! ไม่น่าเชื่อ คนอย่างนายนี่ร้องไห้เป็นด้วย แต่ว่า ..... เขาร้องไห้ทำไมนะ หรือว่า.........เขาต้องการจะบอกอะไรกับเรา ? เขาค่อยๆเอามือออก แล้วจ้องหน้าชั้นนิ่ง
โทโมะ - แก้วฟังนะ
แก้ว - อ...อืม ฟังอยู่
โทโมะ - ฮึกๆ
แก้ว - นายอย่าร้องไห้สิ นายร้องไห้ทำไมอ่ะ
โทโมะโผเข้ามากอดชั้นแน่น พร้อมกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ที่ชั้นรู้ก็เพราะหยดน้ำตาของเขามันหยดลงตรงเสื้อชั้นทีละหยด ทีละหยด จนเปียก ชั้นยังงงอยู่ว่าเขาร้องไห้ทำไมนะ ?
แก้ว - นายหยุดร้องก่อนนะ
โทโมะ - คือ....ชั้น........
แก้ว - นายมีอะไรก็บอกมาเถอะ ชั้นพร้อมที่จะฟังนะ ชั้นไม่ว่าอะไรหรอก นายมีอะไรก็ระบายมาให้หมดเลยนะ
โทโมะ - ชั้น....ขอโทษ
อึ้ง ..... 0-0 นายนี่ขอโทษหรอ นี่เป็นคำขอโทษที่ฟังน้ำเสียงแล้วดูสำนึกสุดๆเท่าที่เคยได้ยินมาก่อน คนอย่างนายก็มีส่วนลึกๆในใจด้วยหรอ ไม่เชื่ออ่ะ นายนี่มาขอโทษ เรื่องอะไรนะ???
แก้ว - นายขอโทษชั้นทำไมล่ะ ชั้นไม่ได้โกรธอะไรนายนะ เรื่องที่ผ่านมาก็ปล่อยมันไปเหอะ ช่างมันเถอะนะ ยังไงเราก็กลับไปแก้ไขมันไม่ได้อยู่ดีน่ะแหละ
โทโมะ - เปล่า
แก้ว - เอ๊ะ ?
โทโมะ - ขอโทษนะแก้ว.............คือ........
แก้ว - คือ?
โทโมะ - ชั้นคิดกับเธอมากกว่าเพื่อนจริงๆนะ
แก้ว - 0-0^ หมายความว่าไงน่ะ
โทโมะ - ชั้น........
แก้ว - .....??
โทโมะ - ชั้นรักเธอนะแก้ว!!!!!!!!!!!!!
แก้ว - อึก........
ชั้นลอบกลืนน้ำลายไปเอื๊อกใหญ่ นายนี่บอกรักชั้น!!!!!!!!!!!!!!!! ไม่อยากจะเชื่อ ชั้นควรจะตอบนายนี่ว่าอะไรดีนะ ><
แก้ว - ชั้นไม่ได้ว่าอะไรนายนะ แต่ว่า........
โทโมะ - ว่าอะไร....
แก้ว - นายพูดจริงๆหรอ
โทโมะ - จริงสิแก้ว ชั้น....พูดจริงๆ
แก้ว - 0_0
โทโมะ - ชั้นไม่ควรจะพูดคำนั้น.....ใช่มั๊ย?
แก้ว - ป....ปล่าวนะ ค....คือ -///-
โทโมะ - เขินล่ะสิ
แก้ว - ป....ปล่าว ชั้นไม่ได้เขิน 0///0
โทโมะ - หรอ แล้วหน้าแดงทำไม
แก้ว - >///< ไม่รู้ ไม่ชี้แล้ว
ชั้นส่ายหัวแล้วหลบหน้านายนี่
โทโมะ - อย่าหลบหน้าดิ
แก้ว - แล้วจะให้ชั้นทำยังไงเล่า
โทโมะ - ก็มองหน้าชั้นสิ
แก้ว - ไม่เอา
โทโมะ - งั้น....กลับบ้านกันเถอะ
แก้ว - นายบอกรักแล้วคิดจะหนีเลยหรอ
โทโมะ - ก็เธอตกลงแล้วนี่
แก้ว - ว...ว่าไงนะ?
โทโมะ - ก็เธอไม่ว่าอะไรแล้วนี่ แปลว่า ตกลง
แก้ว - ชิ
โทโมะ - สรุปว่า เป็นแฟนกันได้ยัง
แก้ว - 0.0 หา!!!
โทโมะ - เร็วๆตอบมา
แก้ว - บ...บ้า! แฟนเฟินอะไรล่ะ >///<
โทโมะ - ไม่ตอบใช่มั๊ย!
แก้ว - ต...ตอบก็ได้
โทโมะ - ว่าไงล่ะ
แก้ว - ก...ก็ได้
โทโมะ - น่ารักจริงๆ ^_^
แก้ว - ทำไมคนอย่างนายถึงมีด้านดีๆแบบนี้ด้วย
โทโมะ - ชั้นไม่ได้เลวไปทุกด้านนี่นา
แก้ว - แล้วทำไมนายถึงต้องเป็นแฟนกับชั้น
โทโมะ - ไม่รู้สิ อยู่ๆมันก็อยากรักเธอขึ้นมา ..........ซะงั้น
แก้ว - อะไรกันน่ะ บ้าที่สุดเลย ! เหตุผลอะไรของนายยะ
โทโมะ - อย่าทำหน้ามุ่ยดิ ไม่น่ารักอีกละ
แก้ว - ฮึ่ยยยยยยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เชอะๆๆ ชิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ - ป่ะ กลับบ้าน เดี๋ยวชั้นไปส่ง
แก้ว - ขอบใจนะ
โทโมะ - อื้ม ก็เราเป็นแฟนกันนี่
แก้ว - ได้ทีเอาใหญ่เลยนะนายนี่ >^<
โทโมะ - อยู่แล้ว ^^
มาอัพยามดึกฝนตกปรอยๆจ้า :) ถ้าอยากติดตามต่อเม้นกันด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
