The Dangerous Game! เกมรักเกมร้ายอันตราย ท้าหัวใจยัยตัวดี
เขียนโดย 
YeenzZa
วันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.24 น.
แก้ไขเมื่อ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) ' โทโมะ ' :)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ8.27 A.M.
ฉันนอนดิ้นอย่างสบายอารมณ์บนเตียงนุ่มสีขาวของฉัน ฮ้า~ มีความสุขจังเยย~~~ >O< การที่ได้บิดๆ กลิ้งๆ หลุนๆ อยู่บนเตียงของตัวเองในวันหยุดที่แสนจะแจ่มใสแบบนี้นี่มันสุขศรีราตรีสโมสรจริงๆ เลยน้า
ฉันเดินออกไปที่ห้องน้ำ (ห้องน้ำอยู่ข้างนอกห้องนอน ไม่มีห้องน้ำในตัว) ผ่านเหล่าฝูงลิงทั้งสามตัว และนางฟ้าน่ารักๆ หนึ่งองค์ =.,= ที่กำลังดูโมเดิร์นไนน์การ์ตูนเรื่องโดราเอมอน ตอนไรไม่รู้ แต่รู้ว่าตอนนี้โนบิตะเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้มไป ก่อนจะร้องไห้แงๆ ปล่อยโฮออกมา - -* (ตอนไหนของมันวะเนี่ย -*-) พอเข้าห้องน้ำไป ก็ล้างหน้าล้างตาให้ตื่น จากนั้นจึงแปรงฟัน แล้วเดินออกมากระโดดขึ้นเตียงตัวเองต่อ แต่ตอนที่เดินออกมา เคนตะก็ถามว่า ‘ แก้ว ไม่อาบน้ำเหรอ ’ ...ไอ้บ้า เดี๋ยวค่อยอาบ =__=
พึ่บ!
[ฮัลโล่ สวัสดี กระผมนี่จะบอกว่าเมื่อโดนคุณยายดุ... บลาๆๆ]
-*-
[อุแว้ๆๆๆ ชินโนะสุเกะ!!! แว้ดๆๆๆๆ... บลาๆๆๆๆ]
===_________===;;;;;;;;;;
[วันนี้นะฮ้าบ ผมต้องขอตัวไปก่อนแล้วฮ้าบ ไว้เจอกันใหม่อาทิตย์หน้าที่ช่องนี้นะฮ้าบ]
เออ... จบซะทีเถอะ = =^
[แงๆๆๆ โดราเอมอนนนนนนนน]
วันอาทิตย์แบบนี้ มีอะไรอีกมั้ยที่ไม่ใช่การ์ตูน = =?
[โนบิตะ... บลาๆๆๆ]
พึ่บ!
ฉันกดรีโมตปิดทีวี แล้วนอนแผ่หลาเป็นปลาดาวอยู่บนเตียง ก่อนจะนึกถึงเรื่องเมื่อวานตอนเย็น... ถ้าสุดท้ายตอนที่เกมจบ แล้วฟางได้รู้ความจริงทั้งหมด ฟางจะ...เสียใจแค่ไหนนะ?
ช่างเหอะๆ ฉันคว้าผ้าเช็ดตัวลายมิกกี้กับผ้าขนหนูผืนเล็กสีเขียวออกไปจากห้องเพื่อจะเข้าห้องน้ำแล้วจัดการชำระล้างสิ่งสกปรกออกให้หมด ก่อนจะบีบยาสระผมแล้วขยี้ๆ ให้กลิ่นหอมๆ
พอเสร็จธุระ ฉันก็เอาผ้าขนหนูพันรอบตัว แล้วเอาผ้าขนหนูผืนเล็กคลุมบ่าเอาไว้ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ
“ฮิ้วววว~ ขาวจังเลยว่ะ -0-” ป๊อบผิวปาก ทำให้พวกที่เหลือที่ออกมานั่งเล่นหันมามองฉันเป็นตาเดียว
เอ๊ะ แล้วป๊อบกับไอ้ตุ๊ดมันออกมาตอนไหนวะเนี่ย = =// ( หน้าแดงด้วย ฮ่าๆ )
“บ้า!! -////-”
“เออว่ะ ไม่คิดว่าคนอย่างแก้วจะ...แบบ...ขนาดนี้ ฮ่าๆๆ แกว่าไงวะ”
เคนตะหันไปถามโทโมะที่มองฉันตาค้าง เหอะๆ ฉันสวยล่ะเส่ะ =_= ฉันไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่ฉันเห็นไอ้ตุ๊ดกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ แถมยังกำมือไว้แน่นอีกต่างหาก เหมือนพยายามจะหักห้ามใจเอาไว้
...ฉันสวย~ ฉันสวย~ ฉันสวย~ =_=
“งั้นๆ ว่ะ”
‘ งั้นๆ ’ จ้ะ งั้นๆ - -* บอกออกมาเลยสิ ขาวมากกกกก สวยมากกกกกกกก
“งั้นๆ... แล้วหน้าแดงทำไมมิทราบ - -*” ฉันสวน ทุกคนเลยหันไปมองไอ้ตุ๊ดที่แก้มเริ่มแดง
“เออ จริง หน้าแดง ฮ่าๆ” เขื่อนพูดแล้วหยิกแก้มโทโมะ
“เขินแก้วล่ะซี้~” ป๊อบเอานิ้วจิ้มแก้มโทโมะแล้วหมุนๆ
“อะโด่ ทำเป็นเกลียดเขา แต่ไหงหน้ากลับแดงล่ะ”
“เห็นแก้วแบบนี้ ชอบแก้วเข้าแล้วล่ะสิ ฮ่าๆ”
“วู้วว~ โทโมะปิ๊งแก้วแล้วว ฮ่ะๆๆ ><”
“โว้ยยยยย!!! ฉันไม่ได้ชอบคนอย่างยัยแก้วนี่หรอก!!! พวกแกนี่ก็คิดไปได้ =_=^^” โทโมะโวยวายทันทีเมื่อเพื่อนๆ ของเขากับฟางรุมล้อ
“ไม่ได้ชอบ แล้วทำไมต้องหน้าแดงใส่ฉันด้วยล่ะ” ฉันถามไอ้ตุ๊ดยิ้มๆ
“ยัย!...”
“แบร่ๆๆ” ฉันแลบลิ้นใส่โทโมะก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องตัวเอง เมื่อเห็นว่าโทโมะลุกขึ้นเตรียมจะจู่โจมฉัน
ปัง!
“ยัยบ้า! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ ออกมาคุยให้เคลียร์เลย” โทโมะทุบประตูห้องฉัน ทำเอาฉันที่พิงประตูไว้อยู่ถึงกับอมยิ้มขำๆ แล้วตอบออกไปอย่างกวนประสาท
“รู้หรอกว่าไม่ได้ชอบ แล้วนายจะให้ฉันเคลียร์ทำไม ที่พูดแบบนี้ก็หมายความว่า... ฮ้า~ O.o” ฉันแกล้งทำเสียงแหลมเพื่อให้หมอนั่นโกรธ และมันก็ได้ผลจริงๆ เมื่อไอ้ตุ๊ดทุบประตูห้องอีก
ปังๆๆๆ
“คร้ายยยยมันจะไปชอบเธอกันหา!!! อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย”
คิกๆ... บอกว่าเกลียด แต่ทำไมฉันถึงยืนอมยิ้มแก้มแทบปริอยู่คนเดียวกับท่าทางของโทโมะล่ะ ฮึ...โอเค วันนี้ฉันยอมเรียกนายว่า ‘ โทโมะ ’ แบบดีๆ ก็ได้ แต่คราวหน้าฉันจะเรียกไอ้ตุ๊ดเหมือนเดิมละกัน
...วันนี้มีความสุขกับคนชื่อโทโมะจังเลยยยยยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
