cheated love's..กับดักร้ายมัดใจนายซาตาน TK NC 18+

 

 

 

"~เฮ้อ~"

 

 

เสียงถอนหายใจแล้วถอนหายใจเล่าของหญิงสาวร่างบาง..

 

 

... แน่สิก็นี่มันเกือบจะสิ้นเดือนลงไปทุกทีทุกทีเเล้ว...

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

"แครกก...ก"

 

 

เสียงของด้ามปากกาหมึกซึมสีซีดที่ถูกผ่านการใช้งานมานาน ถูกขีดเขียนลงในปฏิทินเล่มเก่าๆเล่มหนึ่ง..

 

 

"จะทำไงดีนะ นี่มันก็ใกล้จะถึงเวลาจะจ่ายเงินค่าเทอมของเรากับยัยคิตตี้เเล้ว.."

 

 

~เฮ้อ~

 

 

ยิ่งคิดยิ่งกลุ้มใจ ร่างบางตัดสินใจลุกขึ้นไปหยิบน้ำ มาดื่นกินให้หายกระหาย พร้อมกับก้มไปหยิบอะไรบางอย่าง....

 

 

"แกร๊ก..ก"

 

 

เสียงมือบางเปิดหนังสือที่มีแผ่นกระดาษสีเหลืองที่ภายในเป็นข้อความนับไม่ถ้วนเล่มหนา..

 

 

"เเคร่ก...ก"

 

 

ปากกาถูกขีดเขียนลงบนกระดาาซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

 

 

"เฮ้อ.. เด็กที่ยังไม่มีใบปริญญารับรองอย่างฉัน ใครจะรับทำงานเนี่ย"

 

 

~ ท้อ ตอนนี้แก้วท้อเหลือเกิน แม่จ๋าแก้วคิดถึงแม่ ~

 

ร่างบางฉวยรูปมารดาของตนบนโต๊ะเขียนหนังสือ มาโอบกออดไว้ในไออุ่นใจของตน..

 

 

..ดวงตาใสเริ่มก่อม่านน้ำตาบางๆ ขึ้นบริเวณรอบดวงตา ตอนนี้เธอท้อ ท้อจนไม่มีเเรงที่จะลุกขึ้นสู้..

 

 

 

"ติ๊ด"

 

 

เสียงโทรศัพท์รุ่นเก่ารุ่นหนึ่งดังขึ้น สภาพของมันเหมือนกับฝ่าสงครามมานับครั้งไม่ถ้วน

 

 

แน่สิก็โทรศัพท์เครื่องนี้เธอใช้มันมาตั้งแต่สมัยมัธยมนี่ .. แต่ใครจะไปสนหล่ะ เธอๆไม่ได้รวยแบบคนอื่นๆเขานี่

 

 

แค่มีโทรเข้าโทรออกก็เพียงพอเเล้ว..

 

 

"ติ๊ด"

 

 

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ร่างบางที่กำลังตกอยู่ในภวังได้สติขึ้น..  พลางละจากรูปมารดาที่อยู่ในอ้อมอกของตน

 

 

หันมามองโทรศัพท์มือถือคู่ใจของตนอีกครั้ง..

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

..เมื่อมองที่หน้าจอโทรศัพท์ขาวดำ พลางต้องน้ำตาระรื่นอีกครั้้ง..

 

 

 

~เเม่ค่ะ ถึงแก้วจะท้อแค่ไหน แก้วก็จะลุกขึ้นสู้ สู้เพื่อน้อง เพื่อความอยู่รอดของเราสองคนพี่น้อง แม่ไม่ต้องห่วง

แก้วนะค่ะหลับให้สบาย... แก้วรักแม่ค่ะ~

 

 

"ติ๊ด"

 

 

มือบางกดรับสายคนในโทรศัพท์ พลางกักเก็บเสียงที่ตอนนี้ที่กำลังสั่นพร่าจากการร้องไห้ของตน..

 

 

"ไงจ๊ะ น้องสาวมีอะไรถึงโทรมาหาพี่หล่ะเนี่ย"

 

 

 

ร่างบางผู้พี่เอ่ยทักด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะสดใสมากที่สุด..

 

 

"โห่ อะไรอ่ะ คุณพี่สาวก็น้องแค่คิดถึง"

 

 

เสียงใสกรอกเสียงสูงใส่พี่สาว ..

 

 

~เธอจะรู้ไหม?ว่าตอนนี้พี่สาวสุดที่รักของเธอกำลังทุกข์มากแค่ไหน~

 

 

 

... เธอคงจะไม่รุ้หรอก เพราะตลอดเวลาเธอเป็นผู้ใช้เงินเพียงเท่านั้น ....

แน่หล่ะพี่สาวเธอไม่ยอมให้เธอต้องมาลำบากด้วยหรอก แค่ตัวเขาลำบากคนเดียวก็เพียงพอเเล้ว..

จะมีใครรู้มาก่อนว่า เธอไม่เคยทราบเลยว่า เงินแต่ละบาทที่เะอได้ใช้ ใครเป็นคนหามันมาให้กับเธอ..

เธอไม่สนหรอก ขอแค่มีเงินมาให้เธอใช้เท่านั้น ไม่ว่าจะหามาด้วยวิธีไหน เธอก็ไม่สน..

 

 

 

"มีอะไรกันแน่ บอกมาเร็ว"

 

 

 

ร่างบางคนพี่บอกเสียงเเข็งใส่น้องสาว

 

 

 

"ใจร้าย.. โอเค คิตแค่จะมาบอกว่าอีกไม่กี่วันคิตจะต้องจ่ายเงินค่าเทอมแล้วนะ อย่าลืมเอาเงินมาให้คิตด้วยนะ"

 

 

 

เสียงใสตอบกลับอีกครั้ง เธอคงไม่รู้ว่า ทุกคำที่พูดออกไปมันทำให้พี่สาวของเธอยิ่งวิตก..

 

 

 

"อื้ม  แค่นี้นะ"

 

 

เสียงร่างบางคนพี่ดูหม่นหมองลงอย่างทันที..

 

 

 

"ติ๊ด"

 

 

 

มือบางกดปุ่มสีแดงทางด้านขวามือของตน

 

 

 

~เธอจะทำอย่างไรดี ลำพังงานพิเศษที่เธอทำอยู่คงมีเงินไม่พอจ่ายค่าเทอมของเธอเเละน้องเเน่

 

 

 

จะทำอย่างไร?~

 

 

 

.

 

 

 

.

 

 

 

.

 

 

 

"แคร่ก..ก"

 

 

 

ปากกาหมึกซึม ถูกกดลงบนกระดาษซ้ำเเล้วซ้ำเล่าอยู่อย่างนั้น..

 

 

 

จนเวลาล่วงเลยมากว่า 2 ชม. แล้ว ยังไม่มีวี่เเววว่าเธอจะได้งานทำเลย..

 

 

 

"ยัยแก้ว แกต้องสู้นะ สู้เพื่อตัวเอง เพื่อน้อง แกจะท้อไม่ได้"

 

 

 

เสียงร่างบางพูดให้กำลังใจตัวเอง..

 

 

 

~มือบางละจากปากกา พลางกุมมือไว้ที่บริเวณหน้าอก พร้อมกับค่อยๆๆลดเปลือกตาต่ำลงจนปิดสนิท~

 

 

 

"แม่ค่ะ แม่ช่วยแก้วด้วยนะค่ะ...ตอนนี้แก้วไม่รู้จะทำยังไงแล้วแม่ช่วยแก้วด้วยนะค่ะ...แม่"

 

 

 

เปลือกตาที่ปิดสนิทกับตาถูกเลื่อนขึ้นอีกครั้ง พลางกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับเเสงให้เข้ากับม่านตา

 

 

 

"อ๊ะ"

 

 

 

หางตาของเธอเหลือบมองไปทางกระดาษสีเหลือง และสะดุดกับข้องควาหนึ่งคือคำว่า..

 

 

"เบิกเงินล่วงหน้าได้ถึง 50,000บาท"

 

 

 

โชคชะตาเห็นใจ เมตตา ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็เเล้วแต่ สิ่งนี้มันทำให้เธอมีความหวังขึ้น

 

 

 

เธอจะมีเงินไปจ่ายค่าเทอมเเล้ว...งานจ๋ารอแก้วด้วยนะ...

 

 

 

ร่างบางเด้งตัวนั่งอย่างทะมัดทะแมงบนโซฟาตัวเก่าๆ เพื่อมาดูเนื้อความของงานนี้อีกครั้ง

 

 

 

"งานง่ายๆ ไม่ได้ใช้วุฒิอะไรมากมาย อายุเกิน 18 เป็นพอ หน้าตาดีพิจารณาเป็นพิเศษ "

 

 

 

ปากบางกระตุกยิ้มขึ้นทันที แล้วรีบหาวันเวลารับสมัครของงานดังกล่าวทันที..

 

 

 

~ฮึก...แม่ค่ะ ขอบคุณนะค่ะแม่~

 

 

 

พลางน้ำตาระรื่นอีกเป็นครั้งที่สอง แต่ครั้งนี้มันต่างกัน เพราะครั้งนี้เธอดีใจมากต่างหาก...

 

 

 

...แต่เธอจะเสียเวลาไม่ได้ ร่างบางรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร่งรีบ เพื่อไปสมัครงาน ..

 

 

 

ทุกวินาทีต่อจากนี้มัเต็มไปด้วยความหวัง......

 

 

 

"แม่ค่ะ แก้วจะดูแลน้องเอง"

 

 

ร่างบางรีบวิ่งออกไปจากบ้านเช่าด้วยชุดนักศึกษาปี 2 ที่เป็นระเบียบเรียบร้อย กับรองเท้าเก่าๆคู่นึง...

 

 

 

เธอไม่รู้หรอกว่า งานนั้นเป็นงานอะไร เธอรู้เเค่ว่า แค่ทำงานแล้วมีเงินตอบแทนเพียงพอต่อความ

ต้องการของเธอเป็นพอ ทุกย่างก้าวที่เธอทอดออกไปมันเต้มไปด้วยความหวัง

เธอต้องสู้ สู้เพื่อน้อง สู้เพื่อตัวเอง และเพื่อให้แม่ของเธอสบายใจ

 

 

 

.....พรหมลิขิตมั้งที่เล่นตลก หรือกามเทพมาแผลงศรใส่ก็ไม่มีใครสามารถหาคำตอบได้ ...

........จากลูกงูตัวน้อยจะทำอย่างไรต่อไปหากจะต้องต่อสู้กับเพชรฌาต ... ใครจะชนะนะ?

....บางครั้งเพชรฌาตหากไม่ระวังตัว ก็อาจจะตายได้เพราะพิษงูได้เหมือนกัน

.....แล้วงูเล่าจะเอาพละกำลังที่ไหนมาต่อกรกับเพชรฌาต

...จำไว้!!ทุกทางเดินเราเป็นคนเลือกเดิน เพียงแต่เราจะเลือกเดินทางไหนเท่านั้น!!...

 

 

*******************************************************************

คิดถึงลีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน เเอะๆ หายไปนานเลยมั้ง ฮ่าฮ่า ไม่หรอกไม่นานเลย

 

ก็ดำผุดดำว่ายอยู่ในทวิตนี่แหละเลยขี้เกียดอัพ 555+..

 

มาอัพเเล้วนะอย่าลืมเม้น+โหวตกันด้วย เม้น 30 เม้นอัพ อัพอีกแน่ๆมั้ง

 

เริ่มต้น 105 นะ เม้น135ขึ้นอัพๆๆ แน่นอน วันจันทร์นี้ไรเตอร์จะสอบเเล้ว เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ

 

อ้อไรเตอร์จะเเต่งนิยายเรื่องใหม่อีก[หลาย]เรื่องก็ติดตามกันด้วยนะ

 

 

ปล.ไรเตอร์ขอบคุณทุกคอมเม้น+โหวต นะ จะบอกว่าไรเตอร์อ่านทุกคอมเม้นค่ะ .. ถ้าอยากคุยกันก็ถามมาได้เลย

 

นะจะพยายามมาตอบจ้า อ้อผ่านวันวาเลนไทน์มาเเล้ว...เพื่อตอบเเทนความรักไรเตอร์มีฟิคพิเศษให้สำหรับ

 

 

ลีดเดอร์ทุกคนนะยังไงด็ติดตามด้วย 55+...คงจะหลังสอบอ่ะ [บ่นมานานเเละ บ๊ายบาย] love u ..