Occur On Campus มหาลัย อุ่นไอรัก

ณ ห้องเรียน

ฟาง : แก้วมานานรึยังอ่ะ (ฟางเพิ่งจะเข้ามาเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวมารออยู่ในห้องอยู่แล้วจึงเอ่ยทักทาย)

แก้ว : นานมาก~ (พูดแล้วทำเสียงยาน) ไปหาพี่ป๊อปมาหรอ (เมื่อฟางเดินมานั่งที่ แก้วก็ได้ทีแซวฟางทันที)

ฟาง : อืมจ้า (พยักหน้ารับ) แก้วๆเรื่องที่บอกจะช่วยให้ฟางกับพี่ป๊อปสมหวังน่ะ ไม่ต้องแล้วนะ เพราะฟางคิดว่าฟางสมหวังแล้วแหล่ะ (พูดแล้วทำหน้ายิ้มระรื่น แต่ก็เอะใจที่เพื่อนสาวไม่แปลกใจเลย) ทำไมแก้วไม่แปลกใจเลยหรอ

แก้ว : โหย!! ทำไมจะไม่แปลกใจล่ะ แปลกใจมากกกก~ ดีใจด้วยนะฟางมีแฟนแล้ว เย้~

ฟาง : ดีใจเว่อร์ไปป่ะแก้ว (ฟางมองด้วยท่าทีงงๆ)

แก้ว : แหมก็เพื่อนรักอย่างฟางมีแฟนทั้งที จะไม่ให้ดีใจเวอร์ได้ไงล่ะ (พูดจบแล้วดึงฟางเข้ามากอด)

ฟาง : (กอดไปสักพัก ฟางก็ผละตัวออก) ว่าแต่แก้วเถอะ เป็นแฟนกับอาจารย์เขาตอนไหนไม่เคยเล่าให้ฟังบ้างเลยนะ แล้วน้องคยองเทของฟางล่ะ ออกจะน่ารัก น่าสงสารมาโดนแก้วหักอกซะได้ ฮืออออ~ (แกล้งร้องไห้ ล้อเลียนแก้ว)

แก้ว : เชียร์จังเลยนะฟาง ถ้าฟางชอบก็เอาไปเลย แก้วให้

ฟาง : ไม่เอาหรอกย่ะ พี่ป๊อปเค้าน่ารักกว่าตั้งเยอะ ;”P (พูดแล้วแลบลิ้นใส่แก้ว)

แก้ว : แหวะ!! น่ารักตายอ่ะ พี่ป๊อปหน้าตาอย่างกับหมีพูห์ ฮ่าๆๆ (พูดล้อเลียนฟาง)

ฟาง : หยุดขำเลยแก้ว!! ใช่สิๆ ใครจะไปน่ารักได้เท่าอาจารย์ของแก้วล่ะ

แก้ว : พอๆ หยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้ว เรียนดีกว่า นู้นๆ อาจารย์เข้ามาพอดี (เฮ้ออ~ โล่งอก อาจารย์ช่วยชีวิตแก้วใจแท้เลย)

ฟาง : ... (รอดตัวไปนะแก้ว -*-)

~ ขณะนี้เวลา 14 นาฬิกา ~

ฟาง : เย้ๆ ในที่สุดก็เลิกเรียน วันนี้ฟางเหนื่อยมากเลยอ่ะแก้ว

แก้ว : เลิกเรียนแล้วไปไหนอ่ะฟาง (หันมองหน้าฟางแล้วพอจะนึกได้จึงชิงตอบออกไปก่อน) อ๋อๆ แก้วลืมไป ฟางคงไปร้านพี่ป๊อปใช่มั๊ย แก้วนี่ถามอะไรแปลกๆเนอะ ^^

ฟาง : (ตีแขนแก้วด้วยความเขินอาย) แล้วแก้วไม่ไปด้วยกันหรอ??

แก้ว : ไม่ไปอ่ะ พอดีไม่อยากเป็น กขค. (พูดแล้วหันไปยิ้มให้ฟางที่กำลังทำตาค้อนใส่อยู่) โอ๋ๆ แก้วล้อเล่นน่ะ พอดีวันนี้แม่กับดอลล่าจะมาหาน่ะ แก้วล่ะคิดถึงมากๆเลย

ฟาง : คิดถึงแม่หรือดอลล่า (ฟางพูดอย่างรู้ทัน)

แก้ว : ก็... ทั้งคู่แหละ แก้วไปก่อนนะฟาง ^^

ฟาง : จ้าๆ บ๊ายบาย ^^

แก้วเดินมายังรถของเธอเพื่อกำลังจะเดินทางกลับบ้าน แต่ก็เหลือบไปเห็นถุงยาและกระดาษโน๊ตที่อยู่บนกระจกหน้ารถของเธอ

แก้ว : หายไวๆนะครับ (แก้วอ่านข้อความในกระดาษแล้วยิ้มอย่างมีความสุข เพราะแก้วคาดเดาได้เลยว่าคนๆนั้นที่เอายามาให้เธอต้องเป็นเขาแน่ๆ ก็มีเขาคนเดียวนี่ ที่รู้ว่าเธอป่วย) ขอบคุณนะคะ (แก้วพูดเบาๆกับตัวเองก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป)

โทโมะ : ไม่เป็นไรครับ ^^ (แอบอยู่ข้างๆรถอีกคัน แล้วพูดเบาๆกับตัวเองอีกเช่นกัน)

To...StrawberryTKCuTe

อีกตอนตามสัญญา (สัญญาต้องเป็นสายัณ = =")

From...Mochi~ TT^TT