รักเธอนะยัยน้องตัวแสบ ♥

บ้าน
 ตอนนี้ฉันกลับบ้านมาได้อย่างปลอดภัยแล้วอาเมน -/-
โทโมะ : ทำไม ทำแบบนี้
แก้ว : แบบไหน
โทโมะ : ก็จูบไง
แก้ว : ก็อยากจูบ มีไรแมะ ?
โทโมะ : เหรอ
จุ้บบบ
   เห้ย ไอพี่บ้ามาจูบฉันทำไม  มันไม่ดี ถึงจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆในสายเลือดก็เถอะ -*-
แก้ว : ปล่อย มาจูบแก้วทำไม
โทโมะ : อยากจูบ-.-
   ย้อนแก้วทำไมแว๊ TOT
แก้ว : ไปจูบกับคนอื่นเด่ แก้วเป็นน้องนะ
โทโมะ : ก็แถวนี้ไม่มีใครให้จูบ แล้วอีกอย่าง .... เรา ! ไม่ ! ใช่ ! พี่ ! น้อง ! กัน ! แท้ๆ ! นะ  !! สาว ! น้อย ! เพราะฉะนั้นก็ไม่เห็นเป็นไรเลย  ;D 
แก้ว : แต่แก้วเป็น ! 
โทโมะ : เรื่องของกะ..
แก้ว : กรี๊ดดดดด
   อ๊ากกก ไฟดับบ ไฟดับ ไฟดับ ม่ายนะ ฉันกลัวแล้ว TOT
แก้ว : ฮือออ ไฟดับ ฮือออ TOT
โทโมะ : แก้ว
    แล้วอยู่่ไหนแว๊ 
หมับ !! 
   อร๊ายย จับได้แล้ว >O< แต่ไฟดับ ม่ายยยย ~ ~TT^TT~ #เปลี่ยนโหมด #อารมณ์สั่งได้
โทโมะ : มานี่ เดี๋ยวจะพาขึ้นห้องง
แก้ว : ฮึก o.O
โทโมะ : อ้าว เป็นไร เดินตามพี่มาสิ
แก้ว : พาขึ้นห้อง ?
โทโมะ : คิดไรเนี่ย ก็กลัวไม่ใช่ง้ะ เดี๋ยวจะไปส่ง
แก้ว : อ้อออออ TT
   ไอบ้าแก้วเอ้ย คิดไรว่ะเนี่ยอัปมงคลชะมัด บัดสีบัดทะเลิง แต่ถ้ามีไรต่อจากขึ้นห้องล่ะ ? ถ้าพี่บ้านั้นคิดอะไรขึ้นมา ? ถ้าหน้ามึดเกิดอารมณ์ ทำไรเราล่ะ ? เห้ยย พอได้แล้วแก้ววว หยุดๆ และแล้วฉันก็เป็นผู้ตามที่ดี เดินตามพี่ชายต้อยๆขึ้นห้อง -*-
 

  แก้วคิดอะไรบัดสีบัดทะเลิงงง โทโมะยังไม่คิดเลย >O< 
ไม่ค่อยมีเม้นเล๊ย #กราบขอบคุณคนที่เม้นและติดตามและคนที่มาอ่าน >O<