รักเธอนะยัยน้องตัวแสบ ♥

บ้าน

 ตอนนี้ฉันกลับบ้านมาได้อย่างปลอดภัยแล้วอาเมน -/-

โทโมะ : ทำไม ทำแบบนี้

แก้ว : แบบไหน

โทโมะ : ก็จูบไง

แก้ว : ก็อยากจูบ มีไรแมะ ?

โทโมะ : เหรอ

จุ้บบบ

   เห้ย ไอพี่บ้ามาจูบฉันทำไม  มันไม่ดี ถึงจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆในสายเลือดก็เถอะ -*-

แก้ว : ปล่อย มาจูบแก้วทำไม

โทโมะ : อยากจูบ-.-

   ย้อนแก้วทำไมแว๊ TOT

แก้ว : ไปจูบกับคนอื่นเด่ แก้วเป็นน้องนะ

โทโมะ : ก็แถวนี้ไม่มีใครให้จูบ แล้วอีกอย่าง .... เรา ! ไม่ ! ใช่ ! พี่ ! น้อง ! กัน ! แท้ๆ ! นะ  !! สาว ! น้อย ! เพราะฉะนั้นก็ไม่เห็นเป็นไรเลย  ;D 

แก้ว : แต่แก้วเป็น ! 

โทโมะ : เรื่องของกะ..

แก้ว : กรี๊ดดดดด

   อ๊ากกก ไฟดับบ ไฟดับ ไฟดับ ม่ายนะ ฉันกลัวแล้ว TOT

แก้ว : ฮือออ ไฟดับ ฮือออ TOT

โทโมะ : แก้ว

    แล้วอยู่่ไหนแว๊ 

หมับ !! 

   อร๊ายย จับได้แล้ว >O< แต่ไฟดับ ม่ายยยย ~ ~TT^TT~ #เปลี่ยนโหมด #อารมณ์สั่งได้

โทโมะ : มานี่ เดี๋ยวจะพาขึ้นห้องง

แก้ว : ฮึก o.O

โทโมะ : อ้าว เป็นไร เดินตามพี่มาสิ

แก้ว : พาขึ้นห้อง ?

โทโมะ : คิดไรเนี่ย ก็กลัวไม่ใช่ง้ะ เดี๋ยวจะไปส่ง

แก้ว : อ้อออออ TT

   ไอบ้าแก้วเอ้ย คิดไรว่ะเนี่ยอัปมงคลชะมัด บัดสีบัดทะเลิง แต่ถ้ามีไรต่อจากขึ้นห้องล่ะ ? ถ้าพี่บ้านั้นคิดอะไรขึ้นมา ? ถ้าหน้ามึดเกิดอารมณ์ ทำไรเราล่ะ ? เห้ยย พอได้แล้วแก้ววว หยุดๆ และแล้วฉันก็เป็นผู้ตามที่ดี เดินตามพี่ชายต้อยๆขึ้นห้อง -*-

  แก้วคิดอะไรบัดสีบัดทะเลิงงง โทโมะยังไม่คิดเลย >O< 

ไม่ค่อยมีเม้นเล๊ย #กราบขอบคุณคนที่เม้นและติดตามและคนที่มาอ่าน >O<