ทางแห่งรัก
fangfang
15) ค้นคำตอบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอน.... ค้นคำตอบ
"ไม่เป็นไรหรอก ไม่เป็นไรจริงๆฟางอย่าคิดมากเลย"
คำพูดของป๊อปปี้ยังคงดังอยู่ซ้ำๆในสมองและหัวใจของเธออยู่แม้ว่าเวลาจะล่วงเลยผ่านไปกว่าสองชั่วโมงแล้ว
ที่เค้าขับรถมาส่งเธอที่บ้าน และก็ออกรถไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย เธอจำได้ดี.. น้ำเสียงและสายตาของ
เค้ายามเมื่อเอ่ยประโยคนั้นออกมา ..เสียงที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวด แววตาที่ซ่อนไปด้วยความปวดร้าวนั้น แม้เค้า
จะทำเหมือนกับไม่เป็นไรจริงๆ แต่เธอจะดูไม่ออกได้อย่างไร ในเมื่อเค้าเป็นเหมือนชีวิต ลมหายใจ เป็นหัวใจของ
เธอเอง...
...ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้นะ ไม่ชอบเลย...
"คิดอะไรอยู่ห๊ะ เรียกตั้งนานแล้วเนี้ยรู้ไหม"
"เอ่อ..โทษทีมีอะไรหรือเปล่า"
"ก็พิมถามว่าพรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า พิมอยากให้ป๊อปพาไปซื้อของหน่อยน่ะ"
"เอ่อ...ป๊อปต้องทำแปรนต่อน่ะ พิมไปเองได้ไหม"
"ป๊อปเป็นอะไรไป...ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า พิมเห็นป๊อปเหม่อแบบนี้มาเป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์แล้วนะ"
หลังจากที่เสร็จงานละครเวทีมาได้เธอก็เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติของเค้า ที่เริ่มมีอาการเหม่อ ชอบคิดอะไรอยู่
คนเดียว
"ไม่มีอะไรหรอก ป๊อปขอตัวก่อนนะนัดกับไอ้โมะไว้" พูดจบก็ปิดโน๊ตบุคแล้วก็เดินไปทันที
"เป็นไรว่ะ... ทำหน้าอย่างกับหมาเหงา แฟนไม่อยู่เอาใจไง" โทโมะที่เห็นป๊อปปี้ทำหน้าเซ็งๆเดินเข้า เลย
แกล้งแขวะเรื่องพิม แต่ก็ได้รับหน้าที่เซ็งจัดยิ่งกว่าเดิมกลับมา
"เปล่า...แกมีอะไร ก็พูดมา"
"ถามตรงๆว่ะ แกรักพิมจริงๆหรือเปล่าว่ะ"
"ก็...รั.."
"คิดให้ดีๆนะไอ้ป๊อป ใช้หัวใจของแกคิดให้ดี ก่อนที่แกจะบอกฉัน คิดให้ดี"
"ฉัน..." นี่เค้าเป็นอะไรไป เค้ารักพิมมาตลอดนี่นา แล้วทำไมตอนนี้เค้าถึงได้ลังเลที่จะบอกไอ้โมะไปนะ
เพราะอะไรกันแน่..
"เพราะว่าแกเป็นเพื่อนที่ฉันรัก ฉันเลยไม่อยากให้แกต้องเสียใจ เพราะงั้นแกกลับไปคิดให้ดีๆ ฉันให้เวลาแก
คิดอีกหนึ่งอาทิตย์ ไม่ว่าวันนั้นคำตอบของแกจะเป็นยังไงฉันก็จะยอมรับ และก็จะไม่คาดคลั้นแกเรื่องนี้อีก"
"..."
"แต่ฉันขออย่างเดียว...แกแค่ค้นคำตอบออกมาจากใจของแก ไม่ใช่สมอง ไม่ใช่ความคิดเก่าๆของแก ที่มัน
ฝังอยู่ในหัวแกตั้งแต่ที่พิมทิ้งไป ฉันขอแค่นี้"
"..."
"คิดให้ดีๆล่ะ แล้วฉันจะมาเอาคำตอบ" ตบบ่าป๊อปปี้เบาๆสองสามทีแล้วก็เดินจากไป
...คิดให้ดีๆ งั้นหรอ? ใช้หัวใจคิด คำตอบที่อยู่ในหัวใจ... งั้นสินะ!!
แล้วมันคืออะไรกันล่ะ ... คำตอบในหัวใจของเค้า คือคำตอบไหนกันนะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////
สั้นมากกกกกกกกกกก 5555555555+
ไรเตอร์คิดไม่ออกแล้วอ่ะ งอแง งอแง 
เจอกันตอนหน้าเน้ออออ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
