ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(Rafuse)
8.0
iamBAMBAMz
แชร์นิยายฟิคชั่น
2) ถ้าเลือกได้ใครๆก็เกลียดฉัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้านโทโมะ
แก้ว : ฮึกก คุณคือแม่ของโทโมะใช่มั้ยค่ะ ฮึก...
แม่โทโมะ : ใช่จ่ะ แล้วหนูเป็นใครจ่ะ หน้าคุ้นๆ
แก้ว : ลูกแม่มลไงค่ะ
แม่โทโมะ : ว๊ายย ตายแล้ว หนูแก้วใช่มั้ย ไปยังไงมายังไงจ่ะเนี่ย โทรมมาเชียว
แก้ว : พี่โทโมะค่ะ ฮึกก
แม่โทโมะ : ทำไมลูก โทโมะทำอะไร!
แก้ว : พี่โทโมะเค้า ฮึก...ขื่นใจแก้ว ฮึก ฮื่ออออ
แม่โทโมะ : ตายจริง!! ปิ่น ไปเรียกตาโมะมาซิ่!
หันไปบอกคนรับใช้ เมื่อตามโทโมะมา
โทโมะ : เธอ!
ชี้หน้าหญิงสาว
แม่โทโมะ : ทำไมเรียกน้องอย่างนั้น
หันไปดุลูกชาย
โทโมะ : น้อง? หมายความว่าไง ใครน้องใคร?
ทำท่าที งงๆ
แก้ว : ฮึกก ฮื่อออ
ยังคงร้องไห้ต่อไป
แม่โทโมะ : แกทำอะไรลงไป รู้ตัวหรือป่าว!!
โทโมะ : ผมทำอะไร!!
แม่โทโมะ : แกขื่นใจน้อง!!
โทโมะ : แม่! ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไง! ผมไม่รุ้จัก แล้วผมจะไปมีอะไรกันได้ไง!!
แก้ว : ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่เป็นไรค่ะ ฮึกก ฮื่ออ
แม่โทโมะ : ไม่ได้น่ะลูก ถ้าเกิดหนูมีลูก ขึ้นมา แล้วหนูจะอยุ่ยังไง โทโมะต้องรับผิดชอบ
แก้ว : แต่พี่เค้าไม่ได้รักแก้ว ฮึก
โทโมะ : รุ้ตัวก็ดี
แม่โทโมะ : ตาโมะ หยุดเดี๋ยวนี้!!
แก้ว : แก้วกลับก่อนน่ะค่ะ
ฟลึ่บ!-
หญิงสาวแกล้งเป็นลม
แม่โทโมะ : ว๊ายย หนูแก้ว ตาโมะ ไปอุ้มน้องซิ่!
โทโมะ : ผมจะไม่แตะ ผู้หญิง คนนั้น !
แม่โทโมะ : โทโมะ!!
สายตาของผู้เป็นแม่ มองไปที่ชายหนุ่มทำให้ชายหนุ่มยอมอุ้มหญฺิงสาว
หน้าบ้าน
แม่โทโมะ : โทโมะไปส่งน้องที่คอนโดนี้น่ะ!
ยื่นกระดาษทางไปคอนโดให้โทโมะ
โทโมะ : คร้าบบบบบ
คอนโด
โทโมะ : เธอๆ ตื่น
เขย่าหญิงสาวอย่างแรง
แก้ว : นี้คุณ! ฉันเจ็บน่ะ
โทโมะ : เธอไม่ได้หลับนิ่
แก้ว : เห้ออ..มีคนอุ้มแล้วสบายจริงๆ
โทโมะ : เธอต้องการอะไรกันแน่!!
แก้ว : เรื่องของฉัน!
โทโมะ : ผมเกลียดคุณ!!!!
ชายหนุ่มก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ตัวเองพูดไปแบบนั้น
แก้ว : ....พะ..พรุ่งนี้ฉันจะไปหา
ออกจากรถ ปิดประตูดัง ปัง!!
'สิ่งที่ฉันทำ ถ้าเลือกได้ ใครๆ ก็เกลียดฉัน!!'
จริงๆ หญิงสาวไม่ใช่ผู้เข้มแข็งแต่อย่างไร แต่มันมีบางอย่าง บังคับจิตใจ ให้ทำแบบนั้น
___________________________________________________________________
ขอโทษจริงๆที่หายไปนาน ไม่ค่อยมีเวลาเลยยย
เม้นๆ โหวตๆ
BAMBAM
20/11/2555
แก้ว : ฮึกก คุณคือแม่ของโทโมะใช่มั้ยค่ะ ฮึก...
แม่โทโมะ : ใช่จ่ะ แล้วหนูเป็นใครจ่ะ หน้าคุ้นๆ
แก้ว : ลูกแม่มลไงค่ะ
แม่โทโมะ : ว๊ายย ตายแล้ว หนูแก้วใช่มั้ย ไปยังไงมายังไงจ่ะเนี่ย โทรมมาเชียว
แก้ว : พี่โทโมะค่ะ ฮึกก
แม่โทโมะ : ทำไมลูก โทโมะทำอะไร!
แก้ว : พี่โทโมะเค้า ฮึก...ขื่นใจแก้ว ฮึก ฮื่ออออ
แม่โทโมะ : ตายจริง!! ปิ่น ไปเรียกตาโมะมาซิ่!
หันไปบอกคนรับใช้ เมื่อตามโทโมะมา
โทโมะ : เธอ!
ชี้หน้าหญิงสาว
แม่โทโมะ : ทำไมเรียกน้องอย่างนั้น
หันไปดุลูกชาย
โทโมะ : น้อง? หมายความว่าไง ใครน้องใคร?
ทำท่าที งงๆ
แก้ว : ฮึกก ฮื่อออ
ยังคงร้องไห้ต่อไป
แม่โทโมะ : แกทำอะไรลงไป รู้ตัวหรือป่าว!!
โทโมะ : ผมทำอะไร!!
แม่โทโมะ : แกขื่นใจน้อง!!
โทโมะ : แม่! ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไง! ผมไม่รุ้จัก แล้วผมจะไปมีอะไรกันได้ไง!!
แก้ว : ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่เป็นไรค่ะ ฮึกก ฮื่ออ
แม่โทโมะ : ไม่ได้น่ะลูก ถ้าเกิดหนูมีลูก ขึ้นมา แล้วหนูจะอยุ่ยังไง โทโมะต้องรับผิดชอบ
แก้ว : แต่พี่เค้าไม่ได้รักแก้ว ฮึก
โทโมะ : รุ้ตัวก็ดี
แม่โทโมะ : ตาโมะ หยุดเดี๋ยวนี้!!
แก้ว : แก้วกลับก่อนน่ะค่ะ
ฟลึ่บ!-
หญิงสาวแกล้งเป็นลม
แม่โทโมะ : ว๊ายย หนูแก้ว ตาโมะ ไปอุ้มน้องซิ่!
โทโมะ : ผมจะไม่แตะ ผู้หญิง คนนั้น !
แม่โทโมะ : โทโมะ!!
สายตาของผู้เป็นแม่ มองไปที่ชายหนุ่มทำให้ชายหนุ่มยอมอุ้มหญฺิงสาว
หน้าบ้าน
แม่โทโมะ : โทโมะไปส่งน้องที่คอนโดนี้น่ะ!
ยื่นกระดาษทางไปคอนโดให้โทโมะ
โทโมะ : คร้าบบบบบ
คอนโด
โทโมะ : เธอๆ ตื่น
เขย่าหญิงสาวอย่างแรง
แก้ว : นี้คุณ! ฉันเจ็บน่ะ
โทโมะ : เธอไม่ได้หลับนิ่
แก้ว : เห้ออ..มีคนอุ้มแล้วสบายจริงๆ
โทโมะ : เธอต้องการอะไรกันแน่!!
แก้ว : เรื่องของฉัน!
โทโมะ : ผมเกลียดคุณ!!!!
ชายหนุ่มก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ตัวเองพูดไปแบบนั้น
แก้ว : ....พะ..พรุ่งนี้ฉันจะไปหา
ออกจากรถ ปิดประตูดัง ปัง!!
'สิ่งที่ฉันทำ ถ้าเลือกได้ ใครๆ ก็เกลียดฉัน!!'
จริงๆ หญิงสาวไม่ใช่ผู้เข้มแข็งแต่อย่างไร แต่มันมีบางอย่าง บังคับจิตใจ ให้ทำแบบนั้น
___________________________________________________________________
ขอโทษจริงๆที่หายไปนาน ไม่ค่อยมีเวลาเลยยย
เม้นๆ โหวตๆ
BAMBAM
20/11/2555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
