ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(Rafuse)

8.0

เขียนโดย iamBAMBAMz

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 15.56 น.

  3 chapter
  19 วิจารณ์
  10.34K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เจอกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
   'ฉันอยุ่คนเดียวมาตลอด..พ่อแม่ฉันจากไปก็เพราะ แม่ของพิม..เค้าเอาทุกสิ่งทุกอย่างจากฉันไป..
แต่อย่างน้อยฉันก็มีคอนโดอยุ่ สองห้อง ไว้เป็นที่ซุกหัวนอน..คราวนี้ ฉันจะเอาคืนบ้าง!! ไม่ว่าจะเป็นคนรัก ฉันก็แย่ง!'
 
ณ ห้างดังแห่งหนึ่ง
 
พิม : โทโมะค่ะ พิมอยากได้ชุดนั้นจัง
 
โทโมะ : ไปดูกันครับ
 
พิม : สวยจังเลย
 
จับชุดตัวนั้นขึ้นมาดู
 
พิม : แพงจังเลย ไว้วันหลังละกัน
 
โทโมะ : เดี๋ยวผมซื้อให้ก็ได้น่ะ
 
พิม : แต่...
 
โทโมะ : เอาชุดนี้ครับ
 
'ที่แท้! ก็มาหาผู้ชาย!'
 
ระหว่างโทโมะ รอจ่ายเงิน
 
แก้ว : อุ๊ย! ขอโทษค่ะ
 
โทโมะ : ไม่เป็นไรครับ
 
ร่างบางเดินเข้าชนชายหนุ่มจนล้มลงไป แต่โชคดีที่ชายโอบเอวเอาไว้ได้
ทำเอาร่างบางอีกคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก
 
แก้ว : อ้าวพิม เป็นไงบ้างไม่ได้เจอกันนาน
 
พิม : นัง..แก้ว
 
โทโมะ : รุ้จักกันหรอครับ
 
แก้ว : ใช่ค่ะ!!
 
พิม : โมะค่ะ พิมว่าไปเถอะค่ะ
 
แก้ว : เดี๋ยวซิ่!
ควงมือโทโมะเอาไว้
 
แก้ว : คุณโทโมะค่ะ แก้วเจ็บขามากๆเลย ไปส่งแก้วได้มั้ยค่ะ
 
พิม : รถเธอก็มีนิ่!
 
'มี แต่ไม่อยากไป มีไรมั้ย'
 
โทโมะ : พิมทำไมพูดแบบนั้น
 
พิม : ก็มันซิค่ะ มารยา!
 
แก้ว : งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ
 
แกล้งทำเดินขากระเพกๆ
 
โทโมะ : พิม เราไปส่งคุณแก้วดีกว่าน่ะ
 
พิม : ไม่ค่ะ!!
 
แก้ว : โอ๊ย! พิมไปส่งแก้วหน่อยน่ะ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ แก้วไม่แย่งคุณโทโมะหรอกหน่าา
 
พิมเดินมาหาแก้ว
 
พิม : แกอย่ามาเล่นกับฉันน่ะ!
กระซิบข้างหู
 
แก้ว : แม่เธอเริ่มก่อน!
 
พิม : อย่ามาพาดพิงถึงแม่ฉันน่ะ!
 
แก้ว : ไม่สนใจ!!
 
โทโมะ : มีอะไรหรือเปล่า
 
พิม : ไปเถอะค่ะ แก้วเค้าบอกว่า กลับเองได้
 
โทโมะ : งั้นผมกลับก่อนน่ะครับคุณแก้ว
 
แก้ว : ค่ะ
 
___________________________________________________________________
บ้านโทโมะ
 
พิม : โทโมะค่ะ
 
โทโมะ : ครับ
 
พิม : คุณรักพิมมั้ย
 
โทโมะ : รักซิครับ รักมากกก
 
พิม : คุณอย่าไปคุยกับนังแก้วมันน่ะ
 
โทโมะ : ทำไมล่ะครับ
 
พิม : นังนี่ มันเคยพาแม่มัน มาผลานเงินบ้านพิมไปจนหมดเลย...แม่มันก็ติดการพนันงอมแงม
 
อย่าไปยุ่งกับมันน่ะค่ะ พิมขอร้อง พิมกลัวคุณจะทิ้งพิม ฮึก..
 
' ที่พูดออกมา นั้นแม่ตัวเองชัดๆ '
 
โทโมะ : งั้นเอาเป็นว่า วันนี้ ผมขอโทษน่ะครับ
 
พิม : ค่ะ
 
โทโมะ : คุณจะกลับบ้านหรือยัง
 
พิม : พิมอยากนอนนี่
 
โทโมะ : แต่คุณแม่กับยัยฟาง คงไม่ยอมแน่
 
พิม : ได้ค่ะ! งั้นพิมจะกลับเอง คุณไม่ต้องไปส่ง!
พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจและวิ่งไปขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน
 
___________________________________________________________________
เดี๋ยวจริญญาจะร้ายให้ดู!!
เรื่องจะเป็นอยากไรน้าา ติดตามๆ เม้นๆโหวตๆ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา