แรงรักแรงแค้น....

ฟาง:อืมม...    ร่างบางเริ่มได้สติ
ป๊อปปี้:ตืื่นแล้วหรอ มาทานข้าวก่อน
ฟาง:ค่ะขอบคุณน่ะค่ะ
ป๊อปปี้:เดี๋ยวฉันป้อนน่ะ
ฟาง:ไม่เป็นไรค่ะ ฟางทานเองได้ค่ะ
ป๊อปปี้:อย่าขัดใจฉัน!
ฟาง:คะค่ะ..(ตะคอกอีกและฉันกลัวน่ะ)
ป๊อปปี้ป้อนข้าวฟางด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
ป๊อปปี้:อิ่มแล้วหรอ???
ฟาง:ค่ะ
ป๊อปปี้:ทานยาแก้ปวดหัวก่อนจะได้นอนพักผ่อน
ฟาง:ขอบคุณที่เป็นห่วงน่ะค่ะ
ป๊อปปี้:เป็นห่วงอะไรกัน ฉันก๊แค่ทำตามหน้าที่ของเจ้าหนี้เท่านั้น ฉันไม่อยากให้เธอมาตายที่บ้านฉันเพราะเธอยังอยู่กับฉันอีกนาน ฉันยังแก้แค้นเธอไม่สาสมกับที่แม่เธอทำกับครอบครัวฉัน
ฟาง:ฟางขอโทษค่ะ
แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกไปจากห้องร่างบางร้องไห้อย่างหนักจนหลับไป
 
 
 
......................................................................................................................................
 
ปากแข็งจริงพระเอกของเรา ....
เม้นโหวดด้วยน้าาา
แล้วไรเตอร์จะมาอัปไห้อีกน่ะค่ะ