แรงรักแรงแค้น....

ฟาง:อืมม...    ร่างบางเริ่มได้สติ

ป๊อปปี้:ตืื่นแล้วหรอ มาทานข้าวก่อน

ฟาง:ค่ะขอบคุณน่ะค่ะ

ป๊อปปี้:เดี๋ยวฉันป้อนน่ะ

ฟาง:ไม่เป็นไรค่ะ ฟางทานเองได้ค่ะ

ป๊อปปี้:อย่าขัดใจฉัน!

ฟาง:คะค่ะ..(ตะคอกอีกและฉันกลัวน่ะ)

ป๊อปปี้ป้อนข้าวฟางด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม

ป๊อปปี้:อิ่มแล้วหรอ???

ฟาง:ค่ะ

ป๊อปปี้:ทานยาแก้ปวดหัวก่อนจะได้นอนพักผ่อน

ฟาง:ขอบคุณที่เป็นห่วงน่ะค่ะ

ป๊อปปี้:เป็นห่วงอะไรกัน ฉันก๊แค่ทำตามหน้าที่ของเจ้าหนี้เท่านั้น ฉันไม่อยากให้เธอมาตายที่บ้านฉันเพราะเธอยังอยู่กับฉันอีกนาน ฉันยังแก้แค้นเธอไม่สาสมกับที่แม่เธอทำกับครอบครัวฉัน

ฟาง:ฟางขอโทษค่ะ

แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกไปจากห้องร่างบางร้องไห้อย่างหนักจนหลับไป

......................................................................................................................................

ปากแข็งจริงพระเอกของเรา ....

เม้นโหวดด้วยน้าาา

แล้วไรเตอร์จะมาอัปไห้อีกน่ะค่ะ