don't say love จุ๊จุ๊จุ๊ อย่าบอกใครนะว่าฉันรักเธอ

"ป๊อป!แกจองห้องไว้กี่ห้องวะ"เคนตะถาม
"เอ่อ...ก็...3ห้องอ่ะ^^;"
"ห๊า!!!!3ห้อง เฮ้ยเรามากันตั้งหกคนแต่แกจองไว้แค่สามห้องนี้นะ"เคนตะทำถ้าตกใจเมื่อรู้ว่า ป๊อปปี้จองห้องพักไว้แค่3ห้อง 3ห้องเท่านั้น!!!! แล้วฉันจะนอนกับครายยยยยยย
"ก็มันเต็มแล้วนี้หว่า...นี่ยังดีนะที่ได้ตั้ง3ห้องอ่ะ^^"ยังมีหน้ามายิ้มอีกนะ- -/
"แล้วแก้วจะนอนห้องไหนอ่ะ"ขอบคุณมากเขื่อนที่นายถามให้ฉัน ฉันรักนายที่สุดแต่น้อยกว่าใครบางคน >///<
"แก้วจะนอนห้องเดี่ยวกับฉัน^^"นรกกำลังมาเยือน ไม่น๊า~ถ้าให้ฉันนอนกับโทโมะละก็...คืนนี้ฉันจะรอดไหมเนีย อร๊ายยยยยยยยยย>/////<
"จะดีเหรอแก้วเป็นผู้หญิงนะจะให้ไปนอนกับผู้ชายได้ยังไง"ใช่...ป๊อปปี้นายพูดถูก
"ก็มันไม่มีห้องแล้วนี้...แล้วแกจะให้แก้วไปนอนไหน...นอนกับแกหรือไง"เอิ่ม...ไม่ดีมั้ง
"...เออ!!...แล้วแกให้แก้วมานอนกับฉันปะละ"O_oเอาจริงเหรอป๊อป
"......"ทำไมไม่ตอบอ่ะโทโมะ  นายต้องตอบว่า ให้ แน่เลย
"ว่าไง"
"........ไม่!!!........"ไม่!! ไม่งั้นเหรอ
"หึ!!...งั้นก็แยกย้ายกันไปนอนนะไอ้เขื่อนแกมากับฉัน"ป๊อปปี้ดูน่ากลัวจัง แฮะ
"ไปกันเถอะแก้ว..."โทโมะพูดแล้วดึงมือให้ฉันเดินตามเขาไป-////-
.
.
.
.
+++tomo talk+++
  ตอนนี้ผมกำลังนั่งมองผู้หญิง ผมยาว สวย สูง น่ารัก ที่กำลังนั่งจัดของอยู่บนเตียง  เฮ้อ~เธอทำให้ฉันรักจนได้นะ ยัยขี้แย เธอคงจำผมไปได้สินะ แน่ละ ก็ผมเปลี่ยนไปซะขนาดนี้ใครจะจำได้ ขอบอกตอนเด็กๆผมตัวเตี้ย กว่าแก้วอีก
 
 
"ฮึกๆ ฮื่อ..."เสียงร้องไห้ของผู้หญิงผมยาวตาโต แลดูน่ารักเป็นที่สุด กำลังนั่งร้องไห้อยู่หน้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง
"นี้!เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมยังไม่กลับบ้านอีก..."ผมถามผู้เด็กผู้หญิงที่นั่งร้องไห้อยู่หน้าโรงเรียนด้วยความเป็นห่วง เธอเป็นอะไรนะ
"ม...แม่...หนูยังไม่มารับค่ะ...ฮึกๆ"น่าสงสารจัง
"อยู่ชั้นอะไรเหรอ?"
"อยู่อนุบาล.1ค่ะ"ว้าวเป็นน้องผมอีก
"โอ๋ๆๆๆไม่เป็นไรนะแล้วเราชื่ออะไรเนีย"
"ช...ชื่อแก้วค่ะ"
"ไม่เป็นไรน๊า~เดี๋ยวแม่ก็มารับแล้ว"ผมปลอบเธอและก็นั่งรอเป็นเพื่อนเธอ
"แก้ว!!!กลับบ้านกันเร็ว"เสียงหญิงสาววัยกลางคนเรียกชื่อเธอ
"เห็นไหมพี่บอกแล้วว่าแม่ต้องมารับ"
"ค่ะ!!งั้นแก้วกลับบ้านแล้วนะค่ะ..ว่าแต่พี่ชื่ออะไรเหรอค่ะ^^"เธอยิ้มแล้วน่ารักจัง
"ไม่ต้องรู้หรอก...กลับบ้านไปได้แล้ว"
"ค่ะแล้วเจอกันน๊า~"
 
 
แต่พอหลังจากนั้นมาผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย เพราะรู้ว่าเธอจะต้องไปต่อที่อังกฤษ จนผมได้มาพบเธอวันนี้แหละ แถมผมยังได้อยู่ข้างๆบ้านเธออีกด้วย ตอนแรกๆผมก็ไม่รู้หรอกว่าเธอคือเด็กน้อยคนนั้น จนเมื่อว่านผมสังเกตุเห็นเธอใส่สร้อยที่สลักคำว่า TK ซึ่งผมเป็นคนให้เธอเอง
"โทโมะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"โอ๊ย!!!แก้วจะเรียกโมะเสียงดังทำไม"หูจะแตกอยู่แล้ว
"ก็แก้วเรียกโทโมะตั้งนานแล้วนะ...แต่โทโมะไม่ยอมหันมาเลย"เหรอ...แก้วเรียกผมตั้งนานแล้วเหรอ
"แล้วแก้วมีอะไรเหรอ"
"เควินขอคุยกับโทโมะ"แก้วพูดแล้วส่งโทรศัพท์มาให้ผม
"ฮโหล...เควินเหรอ"
"(พี่โทโมะทำไมไปเที่ยวไม่บอกกันบ้าง ไอ้พี่เขื่อนก็เหมื่อนกัน!!!!)"มาถึงก็วีนเลยแฮะ
"ก็เควินบอกว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆไม่ใช่เหรอ"
"(ผมไปเที่ยวห้างกับเพื่อน...แต่ผมก็ผิดเองแหละที่บอกพวกพี่ไม่หมด)"
"ไอ้บ้า!!!...โทร.ไปหาพี่แกนู้น"
"(ครับ...ค่อยดูนะผมจะวีนพี่เขื่อนให้หูชาเลย สวัสดีครับ)"เออ...เรื่องของแก
"โทโมะแก้วหิวอ่ะ..."หิวงั้นเหรอ หึๆๆๆๆ
"กินโทโมะก่อนก็ได้นะ^^ขอบอกอร่อยมาก...ทั้งหวานทั้งเผ็ดทั้งร้อน!!!"ผมทำหน้าหื่นใส่เธอ
"อึ่ย!~~ไม่เอาหรอก...แก้วหิวข้าว!!!"
"งั้นลงไปหาอะไรทานกัน"
.
.
.
.
+++sweet food+++
"เป็นไงอร่อยมั้ย^^"ผมถามเธอที่กำลังจะเอากุ้งเข้าปาก น่ารักจริงๆ
"อร่อยที่สุดในโลกเลย!"ดูเขากินเข้า เลอะหมดแล้ว ผมจึงเอื้อมมือไปเช็ดปากให้เธอ
"o_oทำอะไรอ่ะโทโมะ"
"ก็เช็ดปากให้ไง..ดูสิเลอะหมดแล้ว^^"
"ขอบคุณน๊า~^^"
      ยิ่งนับวันผมก็ยิ่งหลงรักเธอ เฮ้อ  จะทำให้ผมรักไปถึงไหน
...................................................................................................................................
ชะเอิง ชะเอิ้ง เอย~~ วันนี้ไรเตอร์มาแบบอารมณ์ดี(มาก)เพราะเหตุใดก็ไม่รู้เหมื่อนกัน-*-
วันที่ 7 กรกฎาคม ไปพารากอลกันหรือเปล่าจ้า ที่เข้าจัดเทศกาลญี่ปุ่นแล้วมี k-otic กับ ffk ไปด้วย ไรเตอร์ไปนะงานนี้(เพราะดูฟรี)
คืนนี้นอนหลับฝันดีกันนะจ้า^^