Love forever รักนี้... ตลอดไป
8.3
PinnyO_O
แชร์นิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “คุณอาว่าอะไรนะค่ะ” ถามย้ำอย่างไม่เชื่อหู เมื่อกี๊เค้าว่าอะไรนะ ให้ไปนอนคอนโดกับใครนะ?
“อาเค้าบอกว่า ให้ฟางไปนอนคอนโดกับพี่ป๊อปปี้จ๊ะ” แม่เธอเอ่ยเน้นๆ อย่างต้องการย้ำว่าที่เธอได้ยินนั้นไม่ได้หูฟาด
“ทำไมค่ะ” ถามอย่างดื้อดึง ก็อยู่ดีๆจะให้ลูกสาวไปนอนบ้านผู้ชายเนี่ยนะ เฮอะ!!! ให้ฆ่าฉันไม่ดีกว่าหรือไง
“คือคอนโดที่ลูกอยู่พ่อว่าจะทุบทิ้งหน่ะลูก เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยมีคนไปซื้อเท่าไหร่”
“ฟางกลับมานอนที่บ้านก็ได้ค่ะ”
“แต่มันห่างจากมหาลัยมากเลยนะหนูฟาง ไปเรียนไม่สะดวก คอนโดตาป๊อปก็อยู่ไม่ห่างจากคอนโดหนูเท่าไหร่ จะได้ไปเรียนด้วยกันเลย” พ่อป๊อปปี้ช่วยปลอบให้ฟางยอมตอบตกลง เพราะดูเธอจะตื่นตระหนกกับการที่ต้องไปนอนคอนโดลูกชายเค้าซะเหลือเกิน
“แต่....”
“ไม่มีแต่ฟาง นี่คือคำสั่งของแม่”
ฟางได้แต่หุบปากที่กำลังจะค้านอย่างจำยอม แม่เธอเอ่ยเด็ดขาดขนาดนี้ คงขัดอะไรไม่ได้แล้วหล่ะ เลยได้แต่หันไปแยกเขี้ยวใส ‘คู่หมั้น’ ที่ดูไม่ทุกข์ร้อนกับเธอเลยซักนิด ออกจะดูอารมณ์ดีด้วยซ้ำ แบบนี้มันคิดอะไรหรือเปล่า
“เอาเป็นว่าหนูฟางเค้าตกลงแล้วนะจ๊ะ” แม่ป๊อปปี้เอ่ยออกมาก่อนจะส่งยิ้มหวานมาให้เธอซึ่งเธอก็ได้แต่ส่งยิ้มฝืนๆไปให้ ก็ฉันไม่มีอารมณ์จะยิ้มหรอกนะ โดนบังคับขนาดนี้ใครยิ้มออกก็เก่งหล่ะ
“งั้นฟางขึ้นไปบนห้องก่อนนะค่ะ” พูดจบก็ลุกพรวดพราดทำท่าจะขึ้นห้องเลย แต่เพราะได้ยินเสียงแม่ เธอเลยต้องหยุดเดินกะทันหัน
“เก็บเสื้อผ้าเลยนะลูก แม่จะให้ไปพรุ่งนี้”
“ห๊ะพรุ่งนี้!!” อุทานเสียงดังกับเรื่องไม่คาดฝัน ให้ตายสิ!! ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องไม้คาดคิดนะ
“ค่ะ” พูดจบก็กระแทกเท้าเดินขึ้นห้องทันที ทำให้เหล่าผู้ใหญ่ ได้แต่ส่ายหน้ากับคามเอาแต่ใจแบบเด็กๆของเธออย่างขำๆ
.
.
.
“คุณแม่ค่ะ ฟางไปเรียนแล้วนะค่ะ” บอกแม่ที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจ
“จ้า ส่วนนเรื่องเสื้อผ้า เดี๊ยวแม่ส่งไปให้เอง ป๊อปพาน้องไปคอนโดเลยนะลูก” ประโยคหลังหันมาพูดกับป๊อปปี้ยิ้ม จนเธอได้แต่คิดในใจ แม่จะปลื้มตานี่อะไรนักหนา นิสัยก็เสีย ปากปีจอก็เท่านั้น
“ครับคุณอา แล้วว่างๆ เดี๊ยวป๊อปพาน้องมาเยี่ยมนะครับ” ป๊อปปี้พูดจบก็หันไปยักคิ้วกวนๆ ให้เธอทีนึงฟางได้แต่กัดฟันกรอดอย่างทำอะไรไม่ได้
“ช่วงนี้แม่ไม่อยู่ลูก แม่จะไปอเมริกา น่าจะสักหกเดือน โรงแรมที่นั่นมีปัญหานิดหน่อยหน่ะลูก”
“ห๊ะ!!! คุณแม่จะไปอเมริกา ทำไมไม่บอกฟางหล่ะค่ะ แล้วป๊าไปด้วยหรือเปล่าค่ะ แล้วไปวันไหน แล้ว...”
“เอ่อออ ฟางลูก แม่น่าจะไปมะรืนนี้นะลูก ถ้าแม่จะไปเดี๊ยวจะโทรไปบอก ส่วนป๊าหนูก็ไปด้วยจ่ะ” แม่ฟางรีบตัดบททันทีที่เห็นลูกสาวเอาแต่ถาม
“ไปเรียนกันได้แล้ว เดี๊ยวเข้าคลาสไม่ทันนะ” แม่ฟางบอก เมื่อเห็นว่าลูกตัวเองไม่มีท่าทางจะออกไปเรียน
“ค่ะ สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ”
==========================================
มาอัพแล้ววววว หลังจากที่ตอนแรกว่าจะอัพอีกเรื่องนึง แต่... ไม่ได้แต่งก็เลยอัพเรื่องนี้แก้ขัดไปก่อน คือเรื่องนี้ เนื้อหากำลังมาเลย แต่ทำไมตอนนี้มันไร้สาระก็ไม่รู้ แต่เรื่องนี้เรายังไม่ตันหน่ะ วางใจได้ 5555 เจอกันตอนหน้าคร้าบบบ ^^
“อาเค้าบอกว่า ให้ฟางไปนอนคอนโดกับพี่ป๊อปปี้จ๊ะ” แม่เธอเอ่ยเน้นๆ อย่างต้องการย้ำว่าที่เธอได้ยินนั้นไม่ได้หูฟาด
“ทำไมค่ะ” ถามอย่างดื้อดึง ก็อยู่ดีๆจะให้ลูกสาวไปนอนบ้านผู้ชายเนี่ยนะ เฮอะ!!! ให้ฆ่าฉันไม่ดีกว่าหรือไง
“คือคอนโดที่ลูกอยู่พ่อว่าจะทุบทิ้งหน่ะลูก เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยมีคนไปซื้อเท่าไหร่”
“ฟางกลับมานอนที่บ้านก็ได้ค่ะ”
“แต่มันห่างจากมหาลัยมากเลยนะหนูฟาง ไปเรียนไม่สะดวก คอนโดตาป๊อปก็อยู่ไม่ห่างจากคอนโดหนูเท่าไหร่ จะได้ไปเรียนด้วยกันเลย” พ่อป๊อปปี้ช่วยปลอบให้ฟางยอมตอบตกลง เพราะดูเธอจะตื่นตระหนกกับการที่ต้องไปนอนคอนโดลูกชายเค้าซะเหลือเกิน
“แต่....”
“ไม่มีแต่ฟาง นี่คือคำสั่งของแม่”
ฟางได้แต่หุบปากที่กำลังจะค้านอย่างจำยอม แม่เธอเอ่ยเด็ดขาดขนาดนี้ คงขัดอะไรไม่ได้แล้วหล่ะ เลยได้แต่หันไปแยกเขี้ยวใส ‘คู่หมั้น’ ที่ดูไม่ทุกข์ร้อนกับเธอเลยซักนิด ออกจะดูอารมณ์ดีด้วยซ้ำ แบบนี้มันคิดอะไรหรือเปล่า
“เอาเป็นว่าหนูฟางเค้าตกลงแล้วนะจ๊ะ” แม่ป๊อปปี้เอ่ยออกมาก่อนจะส่งยิ้มหวานมาให้เธอซึ่งเธอก็ได้แต่ส่งยิ้มฝืนๆไปให้ ก็ฉันไม่มีอารมณ์จะยิ้มหรอกนะ โดนบังคับขนาดนี้ใครยิ้มออกก็เก่งหล่ะ
“งั้นฟางขึ้นไปบนห้องก่อนนะค่ะ” พูดจบก็ลุกพรวดพราดทำท่าจะขึ้นห้องเลย แต่เพราะได้ยินเสียงแม่ เธอเลยต้องหยุดเดินกะทันหัน
“เก็บเสื้อผ้าเลยนะลูก แม่จะให้ไปพรุ่งนี้”
“ห๊ะพรุ่งนี้!!” อุทานเสียงดังกับเรื่องไม่คาดฝัน ให้ตายสิ!! ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องไม้คาดคิดนะ
“ค่ะ” พูดจบก็กระแทกเท้าเดินขึ้นห้องทันที ทำให้เหล่าผู้ใหญ่ ได้แต่ส่ายหน้ากับคามเอาแต่ใจแบบเด็กๆของเธออย่างขำๆ
.
.
.
“คุณแม่ค่ะ ฟางไปเรียนแล้วนะค่ะ” บอกแม่ที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจ
“จ้า ส่วนนเรื่องเสื้อผ้า เดี๊ยวแม่ส่งไปให้เอง ป๊อปพาน้องไปคอนโดเลยนะลูก” ประโยคหลังหันมาพูดกับป๊อปปี้ยิ้ม จนเธอได้แต่คิดในใจ แม่จะปลื้มตานี่อะไรนักหนา นิสัยก็เสีย ปากปีจอก็เท่านั้น
“ครับคุณอา แล้วว่างๆ เดี๊ยวป๊อปพาน้องมาเยี่ยมนะครับ” ป๊อปปี้พูดจบก็หันไปยักคิ้วกวนๆ ให้เธอทีนึงฟางได้แต่กัดฟันกรอดอย่างทำอะไรไม่ได้
“ช่วงนี้แม่ไม่อยู่ลูก แม่จะไปอเมริกา น่าจะสักหกเดือน โรงแรมที่นั่นมีปัญหานิดหน่อยหน่ะลูก”
“ห๊ะ!!! คุณแม่จะไปอเมริกา ทำไมไม่บอกฟางหล่ะค่ะ แล้วป๊าไปด้วยหรือเปล่าค่ะ แล้วไปวันไหน แล้ว...”
“เอ่อออ ฟางลูก แม่น่าจะไปมะรืนนี้นะลูก ถ้าแม่จะไปเดี๊ยวจะโทรไปบอก ส่วนป๊าหนูก็ไปด้วยจ่ะ” แม่ฟางรีบตัดบททันทีที่เห็นลูกสาวเอาแต่ถาม
“ไปเรียนกันได้แล้ว เดี๊ยวเข้าคลาสไม่ทันนะ” แม่ฟางบอก เมื่อเห็นว่าลูกตัวเองไม่มีท่าทางจะออกไปเรียน
“ค่ะ สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ”
==========================================
มาอัพแล้ววววว หลังจากที่ตอนแรกว่าจะอัพอีกเรื่องนึง แต่... ไม่ได้แต่งก็เลยอัพเรื่องนี้แก้ขัดไปก่อน คือเรื่องนี้ เนื้อหากำลังมาเลย แต่ทำไมตอนนี้มันไร้สาระก็ไม่รู้ แต่เรื่องนี้เรายังไม่ตันหน่ะ วางใจได้ 5555 เจอกันตอนหน้าคร้าบบบ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
