Love forever รักนี้... ตลอดไป
8.3
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่10
“แล้วเธอรู้ใช่ไหมว่าฉันต้องลงโทษเธอ” เขาถามอีกครั้งฟางพยักหน้าตามเดิม แต่ไม่ได้พุดอะไร
“เตรียมตัวแล้วใช่มั้ย?” พูดจบก็ก้มลงจูบปากฟางทันที
ริมฝีปากสีแดงสดของเขาค่อยผละจากปากแสนหวานของฟางเมื่อเขาจูบเธอได้สักพักก่อนจะจูบประโลมไปทั่วทั้งใบหน้าหวาน มือก็ไม่ปล่อยไม่ให้ว่าง ค่อยๆคลายปมเชือกเสื้อคลุมออกก่อนจะไล้มือไปทั่วร่างเล็กโดยไม่ต้องขออนุญาติ ปาก็ไล่พรมจูบไปทั่วก่อนจะไปหยุดที่ซอกคอหอมกรุ่นที่มีกลิ่นสบู่หอมอ่อนๆติดอยู่ขบเม้มเบาๆอย่างหยอกล้อก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงต่ำเรื่อยๆ
~ครืดดด ครืดดดด~
ทุกๆการกระทำหยุดชะงักลง ทันทีที่เครื่องมือสื่อสารราคาแพงของป๊อปปี้สั่นขึ้นมาเป็นสัญญาณเตือนว่ามีสายเข้า ฟางถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะเอ่ยขอบคุณคนที่โทรเข้ามาในใจอย่างช่วยไม่ได้ ป๊อปปี้ผละออกจากร่างเล็กอย่างหงุดหงิดใจ ก็เขากำลังจะทำโทษยัยตัวเล็กนี่แล้วใครมันโทรมาขัดว่ะ
“ฮัลโหล” ป๊อปปี้กดรับสายก่อนจะกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิดโดยไม่ทันดูว่าใครโทรเข้ามา
“เอ่ออ ตาป๊อป นี่แม่เองนะ”
“ขอโทษครับพอดีมีเรื่องนิดหน่อยว่าแต่คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าครับ” ป๊อปี้รีบเอ่ยขอโทษขอโพยคนปลายสายยกใหญ่เมื่อรู้ว่าคนที่โทรมาขัดเขาเป็นแม่ของฟาง
“คือแม่จะโทรมาบอกว่า ตอนนี้แม่กำลังจะไปต่างประเทศ อยากให้ป๊อปพาหฟางมาหาแม่ที่สนามบินหน่อยได้ไหมลูก” ถามอย่างเกรงใจเด็กหนุ่มเพราะฟังจากน้ำเสียงของเค้าตอนที่รับสายเหมือนจะโมโหอะไรสักอย่าง
“ได้ครับ งั้นดี๊ยวสักพักป๊อปจะพาน้องไปครับ”
“จ้า งั้นแค่นี้นะ”
“ครับ”
ป๊อปปี้หันกลับมามองร่างเล็กที่อยู่ในสภาพสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยอย่างรู้ทันว่าเธอคงจะโล่งใจไม่น้อยที่เค้าไม่สามารถทำโทษเธอได้ ก่อนจะอมยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าขึ้นสีของอีกฝ่ายที่พยายามซ่อนเอาไว้
ป๊อปปี้เดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว ก่อนจะออกมาพร้มชุดใหม่และพาฟางมุ่งหน้าไปสู่สนามบินเพื่ไปพบแม่ของเธอทันที
________________________
มาแล้ววววววววววว ยังมีคนรอเรื่องนี้อยู่หรือเปล่าาาา รู้สึกว่าคงลืมหมดแล้ว เพราะหายไปเป็นชาติเลย 555 แต่ไม่ว่ายังไงก็อยากให้มีคนอ่านนะ ปิ่นหวังว่าทุกคนคงยังไม่ลืม T^T และขอโทษสำหรับทุกคนด้วยที่ไม่สามรถแต่ให้เฮียลงโทษเจ๊เราได้ เพราะปิ่นพึงสำนึกได้ว่า ปิ่นไปไม่รอดแน่ๆ กะแนว NC แตถ้าติดเรดนิดๆยังพอไหวอ่ะนะ -.,- 5555 แล้วหวังว่าเราจะได้เจอกันตอนหน้าน้า ^^;;;
“แล้วเธอรู้ใช่ไหมว่าฉันต้องลงโทษเธอ” เขาถามอีกครั้งฟางพยักหน้าตามเดิม แต่ไม่ได้พุดอะไร
“เตรียมตัวแล้วใช่มั้ย?” พูดจบก็ก้มลงจูบปากฟางทันที
ริมฝีปากสีแดงสดของเขาค่อยผละจากปากแสนหวานของฟางเมื่อเขาจูบเธอได้สักพักก่อนจะจูบประโลมไปทั่วทั้งใบหน้าหวาน มือก็ไม่ปล่อยไม่ให้ว่าง ค่อยๆคลายปมเชือกเสื้อคลุมออกก่อนจะไล้มือไปทั่วร่างเล็กโดยไม่ต้องขออนุญาติ ปาก็ไล่พรมจูบไปทั่วก่อนจะไปหยุดที่ซอกคอหอมกรุ่นที่มีกลิ่นสบู่หอมอ่อนๆติดอยู่ขบเม้มเบาๆอย่างหยอกล้อก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงต่ำเรื่อยๆ
~ครืดดด ครืดดดด~
ทุกๆการกระทำหยุดชะงักลง ทันทีที่เครื่องมือสื่อสารราคาแพงของป๊อปปี้สั่นขึ้นมาเป็นสัญญาณเตือนว่ามีสายเข้า ฟางถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะเอ่ยขอบคุณคนที่โทรเข้ามาในใจอย่างช่วยไม่ได้ ป๊อปปี้ผละออกจากร่างเล็กอย่างหงุดหงิดใจ ก็เขากำลังจะทำโทษยัยตัวเล็กนี่แล้วใครมันโทรมาขัดว่ะ
“ฮัลโหล” ป๊อปปี้กดรับสายก่อนจะกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิดโดยไม่ทันดูว่าใครโทรเข้ามา
“เอ่ออ ตาป๊อป นี่แม่เองนะ”
“ขอโทษครับพอดีมีเรื่องนิดหน่อยว่าแต่คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าครับ” ป๊อปี้รีบเอ่ยขอโทษขอโพยคนปลายสายยกใหญ่เมื่อรู้ว่าคนที่โทรมาขัดเขาเป็นแม่ของฟาง
“คือแม่จะโทรมาบอกว่า ตอนนี้แม่กำลังจะไปต่างประเทศ อยากให้ป๊อปพาหฟางมาหาแม่ที่สนามบินหน่อยได้ไหมลูก” ถามอย่างเกรงใจเด็กหนุ่มเพราะฟังจากน้ำเสียงของเค้าตอนที่รับสายเหมือนจะโมโหอะไรสักอย่าง
“ได้ครับ งั้นดี๊ยวสักพักป๊อปจะพาน้องไปครับ”
“จ้า งั้นแค่นี้นะ”
“ครับ”
ป๊อปปี้หันกลับมามองร่างเล็กที่อยู่ในสภาพสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยอย่างรู้ทันว่าเธอคงจะโล่งใจไม่น้อยที่เค้าไม่สามารถทำโทษเธอได้ ก่อนจะอมยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าขึ้นสีของอีกฝ่ายที่พยายามซ่อนเอาไว้
ป๊อปปี้เดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว ก่อนจะออกมาพร้มชุดใหม่และพาฟางมุ่งหน้าไปสู่สนามบินเพื่ไปพบแม่ของเธอทันที
________________________
มาแล้ววววววววววว ยังมีคนรอเรื่องนี้อยู่หรือเปล่าาาา รู้สึกว่าคงลืมหมดแล้ว เพราะหายไปเป็นชาติเลย 555 แต่ไม่ว่ายังไงก็อยากให้มีคนอ่านนะ ปิ่นหวังว่าทุกคนคงยังไม่ลืม T^T และขอโทษสำหรับทุกคนด้วยที่ไม่สามรถแต่ให้เฮียลงโทษเจ๊เราได้ เพราะปิ่นพึงสำนึกได้ว่า ปิ่นไปไม่รอดแน่ๆ กะแนว NC แตถ้าติดเรดนิดๆยังพอไหวอ่ะนะ -.,- 5555 แล้วหวังว่าเราจะได้เจอกันตอนหน้าน้า ^^;;;
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ