ฉันและนายเรารักกันตอนไหน
8.0
9) คิดตอนไม่ออกแร้วค่ะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนเลิกเรียน
แก้วก็มารอดูโยชิซ้อมบาสที่สนาม(@โยชิไหนว่าไม่ชอบเล่นของกลมๆๆไงโยชิกีฬาอ่ะ)วันนี้โทโมะก็ซ้อมบาสเหมือนกัล
แก้ว:พี่โยชิสู้ ๆๆ นะค่ะ พูดแร้วหอมแก้วประชดโทโมะโทโมะหันมามองเป็นสัญญาว่าเธอได้แน่ยัยทอม
โยชิ:ครับขอบคุงนะครับ
แก้ว:ค่ะ
มาทางด้านโทโมะ
พิม:โมะค่ะสู้ ๆๆ นะค่ะ จุ๊ฟฟ (อี๋)
โทโมะ: ครับ จุ๊ฟ จูบตอบว่าแร้วก็เดินลงสนามไปซ้อมกันอย่างขมันขเม้นจนถึงหกโมงกว่า
ฟาง:ทุกคนไปหาไรกินกันไหม
เฟย์:ไปสิฟางปะไปกัน ไปไหมยัยแก้ว
แก้ว:ไม่อ่ะฉันกินข้าวร่วมกับปลิงไม่ลงอ่ะ ดูดิเกาะติดยังกะตัวไรไม่รุ
พิม:อ๊าย..........ยัยแก้วแกว่าใคร
แก้ว:ว่าแก ตอบสั้น ๆ คำเดียวจบ
พิม:อ๊ายแกตาย ว่าแร้วก็เดินเข้าไปตบแก้วฉากใหญ่ เพี้ย!!เพี้ยย!!
แก้ว:นึกว่าฉันจะให้แกตบฟรีงั้นหรอเสียใจด้วย เพี้ยยยยว่าแร้วตบพิมคูณสองโทโมะเดินเข้ามาเห็นพอดีเรยเข้าไปว่าแก้ว
โทโมะ:แก้วเธอทำอะไรห๊ะ!! พูดด้วยความโมโห
แก้ว:ตบคน มีไรไหม มันตบฉันก่อน
พิม:ไม่จิงนะค่ะโมะขาพิมแค่เข้าไปถามแก้วว่าจะไปกินข้าวด้วยกันไหมเฉยๆอ่ะ
โทโมะ:ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปดิทำไหมต้องรุนแรงด้วยขอโทดพิมเด่วนี้
แก้ว:หึ ฉันไม่ขอโทด ฉันไม่ผิด นายนี่ก็โง่เนอะหลงเชื่อยัยสตอนี่จนได้ ว่าแร้วก้เดินออกไป
แก้ว:กริ๊ด .....ไอ้บ้าเฮ้ย ไอ้โทโมะ ฮึ่ม วันนี้ไปผับดีกว่า เซ็ง ว่าแร้วก็ขับรถคู่จัยกลับบ้านทันที
ณบ้านศิริมงคลกุล
ป๊อปปี้:อ้าวยัยแก้วเปงไรหน้าบึ้งเชียว รึว่า ป จ ด ไม่มา
แก้ว:เรื่องของแก้วว่าแร้วสาวสวยก็เดินสะบัดสะโพกขึ้นห้องทันที
ป๊อปปี้:เปงรายของเค้านะ
ห้องแก้ว
หญิงสาวรีบอาบน้ำแต่งตัวทันทีเพื่อที่จะไปผับชุดที่แก้วใส่เป็นเดสเกาะอกสีดำยาวพอประมาณแต่ก็ถือว่าสั้นมากเหงถึงขาอ่อนขาว ๆๆ เนียน ๆๆ แต่งหน้าแบบสาวเปรี้ยวเล็กน้อยใส่รองเท่าสั้นสูงห้านิ้วเดินลงไปข้างล่างอย่างอารมณ์เสีย
ป๊อปปี้:ไงวันนี้ไปอารมณ์เสียให้ใครมาล่ะยัยตัวเล็ก
แก้ว:เพื่อนพี่ล่ะกวนมาก แก้วไปก่อนนะ
ป๊อปปี้:ไปผับหรอ
แก้ว:อืม แก้วไปก่อนนะอารมณ์เสียว่าแร้วหญิงสาวก็เดินไปที่รถคู่ใจขับรถออกไปทันทีเมื่อมาถึงผับแก้วลงจากรถลงไปทุกสายตาของผู้ชายทั่วผับต่างจับจ้องที่เธอ หึ ๆ แก้วหัวเราะในลำคอ (คิดในใจฉันสวยขนาดนี้แร้วนายยังไม่รักฉันอีกหรอแก้ว เฮ้ย คิดไรเนี่ยยัยแก้วทามไหมต้องคิดถึงหมอนั้นด้วยเนี่ย)ว่าแร้วก็เดินเข้าไปในผับ
พนักงาน:รับอะไรครับ
แก้ว:อะไรก้ได้ค่ะ ระหว่างนั้งรอมีชายหนุ่มรูปร่างเท่าแก้ว สูง ขาว น่ารัก คาดว่าเป็นลูกครึ่งไทย ญี่ปุ่น มั้ง
.....: ขอโทษนะครับนั่งด้วยคนนะครับ
แก้ว:ค่ะเชิญค่ะ
......: ครับขอบคุงครับมาคนเดี่ยวหรอครับ
แก้ว:ค่ะ คุณเอ่อ???
.......:จีโฮ ครับ
แก้ว:ค่ะ ระหว่างที่แก้วกับจีโฮคุยกันยุนั้นแก้วก็หันไปเห็นโทโมะกับพิมที่กำลังจูบกันอย่างเร้ารอนก็ไม่พอและเมื่อเห็นหน้าโทโมะยิ่งอารมณ์เสียมากเรยหันหน้ากลับมาระหว่างที่แก้วกำลังนั่งดื่มไปเรื่อย ๆๆ จีโฮก็เอามือมาจับตรงขาอ่อนแร้วโทโมะที่เหงเรยโมโหเรยเดินข้ามา ไอ้เลวเฮ้ย ตุบ ๆๆ ต่อยกัน
แก้ว:โทโมะ นายทำอะไรหีะ พูดแร้วหันไปดุจีโฮ
โทโมะ:มันลวกลามเธอนะ ยังจะปกป้องมันอีกหรอห๊ะ
แก้ว:แร้วจะทำไหมฉันจะทำอะไรกับคายมันก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับนายแล้วจำไว้ด้วยนะฉันจะทำอะไรกับผุชายคนไหนก็ได้ยกเว้นนายแก้วพุดด้วยความโมโหแร้วกำลังเดินออกไป
โทโมะ:มานี่ จะไปไหนห๊ะ
แก้ว:ปล่อยฉัน ฉันจะกลับบ้าน ปล่อยนะไอ้บ้าเฮ้ย
โทโมะ: ไม่ปล่อยจะทำไมด้วยความโมโหโทโมะลากแก้วมายังรถปล่อยพิมไว้ในผับ
พิม:อ๊ายย ยัยแก้วแกแย่งโทโมะไปจากฉันแก...อ๊าย
แก้วก็มารอดูโยชิซ้อมบาสที่สนาม(@โยชิไหนว่าไม่ชอบเล่นของกลมๆๆไงโยชิกีฬาอ่ะ)วันนี้โทโมะก็ซ้อมบาสเหมือนกัล
แก้ว:พี่โยชิสู้ ๆๆ นะค่ะ พูดแร้วหอมแก้วประชดโทโมะโทโมะหันมามองเป็นสัญญาว่าเธอได้แน่ยัยทอม
โยชิ:ครับขอบคุงนะครับ
แก้ว:ค่ะ
มาทางด้านโทโมะ
พิม:โมะค่ะสู้ ๆๆ นะค่ะ จุ๊ฟฟ (อี๋)
โทโมะ: ครับ จุ๊ฟ จูบตอบว่าแร้วก็เดินลงสนามไปซ้อมกันอย่างขมันขเม้นจนถึงหกโมงกว่า
ฟาง:ทุกคนไปหาไรกินกันไหม
เฟย์:ไปสิฟางปะไปกัน ไปไหมยัยแก้ว
แก้ว:ไม่อ่ะฉันกินข้าวร่วมกับปลิงไม่ลงอ่ะ ดูดิเกาะติดยังกะตัวไรไม่รุ
พิม:อ๊าย..........ยัยแก้วแกว่าใคร
แก้ว:ว่าแก ตอบสั้น ๆ คำเดียวจบ
พิม:อ๊ายแกตาย ว่าแร้วก็เดินเข้าไปตบแก้วฉากใหญ่ เพี้ย!!เพี้ยย!!
แก้ว:นึกว่าฉันจะให้แกตบฟรีงั้นหรอเสียใจด้วย เพี้ยยยยว่าแร้วตบพิมคูณสองโทโมะเดินเข้ามาเห็นพอดีเรยเข้าไปว่าแก้ว
โทโมะ:แก้วเธอทำอะไรห๊ะ!! พูดด้วยความโมโห
แก้ว:ตบคน มีไรไหม มันตบฉันก่อน
พิม:ไม่จิงนะค่ะโมะขาพิมแค่เข้าไปถามแก้วว่าจะไปกินข้าวด้วยกันไหมเฉยๆอ่ะ
โทโมะ:ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปดิทำไหมต้องรุนแรงด้วยขอโทดพิมเด่วนี้
แก้ว:หึ ฉันไม่ขอโทด ฉันไม่ผิด นายนี่ก็โง่เนอะหลงเชื่อยัยสตอนี่จนได้ ว่าแร้วก้เดินออกไป
แก้ว:กริ๊ด .....ไอ้บ้าเฮ้ย ไอ้โทโมะ ฮึ่ม วันนี้ไปผับดีกว่า เซ็ง ว่าแร้วก็ขับรถคู่จัยกลับบ้านทันที
ณบ้านศิริมงคลกุล
ป๊อปปี้:อ้าวยัยแก้วเปงไรหน้าบึ้งเชียว รึว่า ป จ ด ไม่มา
แก้ว:เรื่องของแก้วว่าแร้วสาวสวยก็เดินสะบัดสะโพกขึ้นห้องทันที
ป๊อปปี้:เปงรายของเค้านะ
ห้องแก้ว
หญิงสาวรีบอาบน้ำแต่งตัวทันทีเพื่อที่จะไปผับชุดที่แก้วใส่เป็นเดสเกาะอกสีดำยาวพอประมาณแต่ก็ถือว่าสั้นมากเหงถึงขาอ่อนขาว ๆๆ เนียน ๆๆ แต่งหน้าแบบสาวเปรี้ยวเล็กน้อยใส่รองเท่าสั้นสูงห้านิ้วเดินลงไปข้างล่างอย่างอารมณ์เสีย
ป๊อปปี้:ไงวันนี้ไปอารมณ์เสียให้ใครมาล่ะยัยตัวเล็ก
แก้ว:เพื่อนพี่ล่ะกวนมาก แก้วไปก่อนนะ
ป๊อปปี้:ไปผับหรอ
แก้ว:อืม แก้วไปก่อนนะอารมณ์เสียว่าแร้วหญิงสาวก็เดินไปที่รถคู่ใจขับรถออกไปทันทีเมื่อมาถึงผับแก้วลงจากรถลงไปทุกสายตาของผู้ชายทั่วผับต่างจับจ้องที่เธอ หึ ๆ แก้วหัวเราะในลำคอ (คิดในใจฉันสวยขนาดนี้แร้วนายยังไม่รักฉันอีกหรอแก้ว เฮ้ย คิดไรเนี่ยยัยแก้วทามไหมต้องคิดถึงหมอนั้นด้วยเนี่ย)ว่าแร้วก็เดินเข้าไปในผับ
พนักงาน:รับอะไรครับ
แก้ว:อะไรก้ได้ค่ะ ระหว่างนั้งรอมีชายหนุ่มรูปร่างเท่าแก้ว สูง ขาว น่ารัก คาดว่าเป็นลูกครึ่งไทย ญี่ปุ่น มั้ง
.....: ขอโทษนะครับนั่งด้วยคนนะครับ
แก้ว:ค่ะเชิญค่ะ
......: ครับขอบคุงครับมาคนเดี่ยวหรอครับ
แก้ว:ค่ะ คุณเอ่อ???
.......:จีโฮ ครับ
แก้ว:ค่ะ ระหว่างที่แก้วกับจีโฮคุยกันยุนั้นแก้วก็หันไปเห็นโทโมะกับพิมที่กำลังจูบกันอย่างเร้ารอนก็ไม่พอและเมื่อเห็นหน้าโทโมะยิ่งอารมณ์เสียมากเรยหันหน้ากลับมาระหว่างที่แก้วกำลังนั่งดื่มไปเรื่อย ๆๆ จีโฮก็เอามือมาจับตรงขาอ่อนแร้วโทโมะที่เหงเรยโมโหเรยเดินข้ามา ไอ้เลวเฮ้ย ตุบ ๆๆ ต่อยกัน
แก้ว:โทโมะ นายทำอะไรหีะ พูดแร้วหันไปดุจีโฮ
โทโมะ:มันลวกลามเธอนะ ยังจะปกป้องมันอีกหรอห๊ะ
แก้ว:แร้วจะทำไหมฉันจะทำอะไรกับคายมันก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับนายแล้วจำไว้ด้วยนะฉันจะทำอะไรกับผุชายคนไหนก็ได้ยกเว้นนายแก้วพุดด้วยความโมโหแร้วกำลังเดินออกไป
โทโมะ:มานี่ จะไปไหนห๊ะ
แก้ว:ปล่อยฉัน ฉันจะกลับบ้าน ปล่อยนะไอ้บ้าเฮ้ย
โทโมะ: ไม่ปล่อยจะทำไมด้วยความโมโหโทโมะลากแก้วมายังรถปล่อยพิมไว้ในผับ
พิม:อ๊ายย ยัยแก้วแกแย่งโทโมะไปจากฉันแก...อ๊าย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ