ฉันและนายเรารักกันตอนไหน

8.0

เขียนโดย noogning

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 09.56 น.

  10 ตอน
  42 วิจารณ์
  24.19K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) คิดตอนไม่ออกแร้วค่ะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนเลิกเรียน

แก้วก็มารอดูโยชิซ้อมบาสที่สนาม(@โยชิไหนว่าไม่ชอบเล่นของกลมๆๆไงโยชิกีฬาอ่ะ)วันนี้โทโมะก็ซ้อมบาสเหมือนกัล

แก้ว:พี่โยชิสู้ ๆๆ นะค่ะ พูดแร้วหอมแก้วประชดโทโมะโทโมะหันมามองเป็นสัญญาว่าเธอได้แน่ยัยทอม

โยชิ:ครับขอบคุงนะครับ

แก้ว:ค่ะ

มาทางด้านโทโมะ

พิม:โมะค่ะสู้ ๆๆ นะค่ะ จุ๊ฟฟ (อี๋)

โทโมะ: ครับ จุ๊ฟ จูบตอบว่าแร้วก็เดินลงสนามไปซ้อมกันอย่างขมันขเม้นจนถึงหกโมงกว่า

ฟาง:ทุกคนไปหาไรกินกันไหม

เฟย์:ไปสิฟางปะไปกัน ไปไหมยัยแก้ว

แก้ว:ไม่อ่ะฉันกินข้าวร่วมกับปลิงไม่ลงอ่ะ ดูดิเกาะติดยังกะตัวไรไม่รุ

พิม:อ๊าย..........ยัยแก้วแกว่าใคร

แก้ว:ว่าแก ตอบสั้น ๆ คำเดียวจบ

พิม:อ๊ายแกตาย ว่าแร้วก็เดินเข้าไปตบแก้วฉากใหญ่ เพี้ย!!เพี้ยย!!

แก้ว:นึกว่าฉันจะให้แกตบฟรีงั้นหรอเสียใจด้วย เพี้ยยยยว่าแร้วตบพิมคูณสองโทโมะเดินเข้ามาเห็นพอดีเรยเข้าไปว่าแก้ว

โทโมะ:แก้วเธอทำอะไรห๊ะ!! พูดด้วยความโมโห

แก้ว:ตบคน มีไรไหม มันตบฉันก่อน

พิม:ไม่จิงนะค่ะโมะขาพิมแค่เข้าไปถามแก้วว่าจะไปกินข้าวด้วยกันไหมเฉยๆอ่ะ

โทโมะ:ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปดิทำไหมต้องรุนแรงด้วยขอโทดพิมเด่วนี้

แก้ว:หึ ฉันไม่ขอโทด ฉันไม่ผิด นายนี่ก็โง่เนอะหลงเชื่อยัยสตอนี่จนได้ ว่าแร้วก้เดินออกไป

แก้ว:กริ๊ด .....ไอ้บ้าเฮ้ย ไอ้โทโมะ ฮึ่ม วันนี้ไปผับดีกว่า เซ็ง ว่าแร้วก็ขับรถคู่จัยกลับบ้านทันที

ณบ้านศิริมงคลกุล

ป๊อปปี้:อ้าวยัยแก้วเปงไรหน้าบึ้งเชียว รึว่า ป จ ด ไม่มา

แก้ว:เรื่องของแก้วว่าแร้วสาวสวยก็เดินสะบัดสะโพกขึ้นห้องทันที

ป๊อปปี้:เปงรายของเค้านะ

ห้องแก้ว

หญิงสาวรีบอาบน้ำแต่งตัวทันทีเพื่อที่จะไปผับชุดที่แก้วใส่เป็นเดสเกาะอกสีดำยาวพอประมาณแต่ก็ถือว่าสั้นมากเหงถึงขาอ่อนขาว ๆๆ เนียน ๆๆ แต่งหน้าแบบสาวเปรี้ยวเล็กน้อยใส่รองเท่าสั้นสูงห้านิ้วเดินลงไปข้างล่างอย่างอารมณ์เสีย

ป๊อปปี้:ไงวันนี้ไปอารมณ์เสียให้ใครมาล่ะยัยตัวเล็ก

แก้ว:เพื่อนพี่ล่ะกวนมาก แก้วไปก่อนนะ

ป๊อปปี้:ไปผับหรอ

แก้ว:อืม แก้วไปก่อนนะอารมณ์เสียว่าแร้วหญิงสาวก็เดินไปที่รถคู่ใจขับรถออกไปทันทีเมื่อมาถึงผับแก้วลงจากรถลงไปทุกสายตาของผู้ชายทั่วผับต่างจับจ้องที่เธอ หึ ๆ แก้วหัวเราะในลำคอ (คิดในใจฉันสวยขนาดนี้แร้วนายยังไม่รักฉันอีกหรอแก้ว เฮ้ย คิดไรเนี่ยยัยแก้วทามไหมต้องคิดถึงหมอนั้นด้วยเนี่ย)ว่าแร้วก็เดินเข้าไปในผับ

พนักงาน:รับอะไรครับ

แก้ว:อะไรก้ได้ค่ะ ระหว่างนั้งรอมีชายหนุ่มรูปร่างเท่าแก้ว สูง ขาว น่ารัก คาดว่าเป็นลูกครึ่งไทย ญี่ปุ่น มั้ง

.....: ขอโทษนะครับนั่งด้วยคนนะครับ

แก้ว:ค่ะเชิญค่ะ

......: ครับขอบคุงครับมาคนเดี่ยวหรอครับ

แก้ว:ค่ะ คุณเอ่อ???

.......:จีโฮ ครับ

แก้ว:ค่ะ ระหว่างที่แก้วกับจีโฮคุยกันยุนั้นแก้วก็หันไปเห็นโทโมะกับพิมที่กำลังจูบกันอย่างเร้ารอนก็ไม่พอและเมื่อเห็นหน้าโทโมะยิ่งอารมณ์เสียมากเรยหันหน้ากลับมาระหว่างที่แก้วกำลังนั่งดื่มไปเรื่อย ๆๆ จีโฮก็เอามือมาจับตรงขาอ่อนแร้วโทโมะที่เหงเรยโมโหเรยเดินข้ามา ไอ้เลวเฮ้ย ตุบ ๆๆ ต่อยกัน

แก้ว:โทโมะ นายทำอะไรหีะ พูดแร้วหันไปดุจีโฮ

โทโมะ:มันลวกลามเธอนะ ยังจะปกป้องมันอีกหรอห๊ะ

แก้ว:แร้วจะทำไหมฉันจะทำอะไรกับคายมันก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับนายแล้วจำไว้ด้วยนะฉันจะทำอะไรกับผุชายคนไหนก็ได้ยกเว้นนายแก้วพุดด้วยความโมโหแร้วกำลังเดินออกไป

โทโมะ:มานี่ จะไปไหนห๊ะ

แก้ว:ปล่อยฉัน ฉันจะกลับบ้าน ปล่อยนะไอ้บ้าเฮ้ย

โทโมะ: ไม่ปล่อยจะทำไมด้วยความโมโหโทโมะลากแก้วมายังรถปล่อยพิมไว้ในผับ

พิม:อ๊ายย ยัยแก้วแกแย่งโทโมะไปจากฉันแก...อ๊าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา