ฉันและนายเรารักกันตอนไหน

ณ บ้านศิริมงคลกุล
ป๊อปปี้:แก้วววตื่นได้แร้วยัยน้องจอมขี้เกียจตื่น ๆๆ(เฮ้อเจ็บคอแทนป๊อปปี้อ่ะ)
แก้ว:โอ๊ยอะไรอีกเนี่ยพี่ป๊อปวันนี้วันหยุดไม่ใช่หรอห๊ะ แร้วก็คลุมโปงต่อ
ป๊อปปี้:วันหยุดบ้านแกดิวันนี้วันจันโว้ย ตื่นเรยยัยแก้ว
แก้ว:ห๊ะอะไรนะวันนี้วันจันหรอกี่โมงแร้วเนี่ย โอ๊ยสาย ๆๆ พี่ทำไมไม่ปลุกฉันห๊ะ (พาลคับพาลเค้าปลุกแกจนอยากจะแตะแร้วค๊าบ)
ป๊อปปี้:ไม่ปลุกบ้านแกดิ
แก้ว:เออๆๆพี่ออกไปก่อนจะอาบน้ำ
ป๊อปปี้:อืม ๆๆ เร็ว ๆๆ ป๊อปปี้ออกไปหญิงสาววิ่งเข้าไปอาบน้ำด้วยความรวดเร็วผ่านไป20นาทีก็อาบน้ำเสร็จ
แม่แก้ว:อ้าวแก้วตื่นแร้วหรอลูกมาทานข้าวก่อนเร็ว
แก้ว:แม่ค่ะแก้วไปก่อนนะค่ะไม่ทันแร้วค่ะ ปะพี่ป๊อปปี้
ป๊อปปี้:อะไร
แก้ว:อ้าวมาเร็วไปส่งแก้วดิ
ป๊อปปี้:มีคนมารับแกแลัวมารอตั้งแต่หกโมงแร้ว
แก้ว:คายอ่ะ
ป๊อปปี้:ไม่รู้ ไปดูเองดิ
แก้ว:ชิ ไม่ง้อก็ได้ ว่าแร้วก็เดินสะบัดสะโพกออกไปหน้าบ้าน เมื่อมาถึงหน้าบ้าน (ชิไอ้ตุดมาทำไมเนี่ย)เหอะไปหาพี่ป๊อปดีกว่าว่าแร้วกำลังกลับหลังเดินเข้าไปในบ้าน
โทโมะ :จับแขนแก้วไว้ จะไปไหน
แก้ว: ไปเรียน ตอบแบบเย็นชาาสุดด
โทโมะ:ไปสิไปเร็วสายแร้วนะ
แก้ว:นายก้ไปสิฉันจะไปกับพี่ชายฉัน ไปชิววว
โทโมะ:ตามใจนะเหงไอ้ปีอปมันออกไปรับฟางแร้วอยากเดินไปก็ตามจัย ฉันไปล่ะ
แก้ว: โถ่เว้ยไอ้พี่บ้าเฮ้ยเดินไปก็ได้ว่ะ ว่าแร้วก็เดินจากบ้านไปมหาลัยโทโมะที่พูดเล่นๆไม่คิดว่าแก้วจะทำจริงเรยค่อยๆขับรถตามหลังเรื่อยๆ
แก้ว:เฮ้อถึงสักทีหน่อยจัง อ๊ะ ขวดน้ำคายเอาให้ว่ะเนี่ย(ผู้หญิงไรพูดว่ะด้วยเนี่ย)
โทโมะ:จะกินไหม
แก้ว:อ๊ะเสียงคุ้น ๆๆ นะ ใครนะไอ้ตุดดด  ไม่กินตอบแร้วเดินเชิดหนีไปทางอื่น
โทโมะ:ไม่กินจริงๆหรออุตสาห์ขอพิมมาให้นะเนี่ยโทโมะแกล้งพูดชื่อพิมดังๆให้แก้วได้ยินเพราะรุว่าแก้วไม่ถูกกับพิม
แก้ว:ไม่กิน ตอบแบบไม่มองหน้า
โทโมะ:เธอเป็นอะไร
แก้ว:ฉันก็เปงคนดิเหงเปงนางฟ้าหรอ (อืม)
โทโมะ:เธอหึงฉันหรอที่ฉันกับพิมเปงแฟนกัน
แก้ว:หึ ๆ หึงนายพูดออกมาได้ไงฉันเนี่ยนะหึงนายไม่มีทางฉันก็มีแฟนนายก็มีแฟนไม่ต้องมายุ่งกับฉัน
โทโมะ:ฉันจะยุ่งเธอจะทำไม
แก้ว:นายมีสิทธ์อะไรถึงจะยุ่งได้ห๊ะพูดด้วยความโมโห
โทโมะ:ฉันเป็นคู่หมั้นเธอไง
แก้ว:คู่หมั้นก็แค่ในนามเท่านั้นแหละ โทโมะอึ้งไปสักพัก เฟย์กับฟางเดินเข้ามหาลัยมาพอดี
ฟาง:แก้ว ๆ แกไม่มีที่เถียงกันขนาดนั้นเรยหรอถึงได้มาเถียงกันตรงนี้เนี่ยคนมองใหญ่แร้วนะ
แก้ว:หันไปมองคนที่ยืนมอง มองอะไรห๊ะ
เฟย์:โทโมะขอโทดด้วยนะยัยแก้วก็อย่างนี้แหละ
แก้ว:เฟย์ไปขอโทดนายนี่ทำไม
เฟย์:แก้วพอเหอะ ป่ะ ไปเรียนกัน นะนะนะเฟย์กับฟางเรยลากแก้วเข้าไปเรียน
โทโมะ:เด่วตอนเย็นมารับนะจ๊ะที่รักฃ
แก้ว:เมื่อได้ยินคำนั้นตะโกนออกมาว่าคายที่รักนายห๊ะผิดคนแร้วมั้งยัยพิมหน้าปลาดุกโน้น!!
โทโมะ:ซวยแร้วไงดันไปขโมยจูบแรกเค้ามาตายแน่เราบ่นกับตัวเอง
เขื่อน:ไงว่ะเพื่อนหน้าบอกทุกข์มากเปงรายว่ะโทโมะ:เซ็งว่ะ ทะเลาะกันกับยัยแก้วมา
เขื่อน:ฉันไม่เหงพวกแกไม่ทะเลาะกันสักครั้งเรยนิตั้งแต่เจอกันมาว่าไหมป๊อป เคน จองเบ
ป๊อปปี้/เคนตะ/จองเบ: อืม ช่าย
โทโมะ:สามัคคีกันมากเรยว่ะ อารมณ์เสียวุ้ยยย!!!